Harr, SABBATO SANCTO STATIO AD S. IOANNEM IN LATERANO Hora competenti cooperiuntur altaria, et dicuntur Horae, candelis altaris extinctis usque ad principium Missae. Interim 5 cxcutitur ignis de lapide foris ecclesiam, et ex eo accenduntur carbones. Dicta Nona, Sacerdos indutus amictu, alba, cingulo, stola, et pluviali violaceo, vel sine casula, astantibus sibi ministris cum Cruce, aqua benedicta, et incenso, ante portam ecclesiae, si commode potest, vel in ipso aditu ecclesiae, benedicit novum ignem, dicens V. Dominus vobiscum. R. Et cum spiritu tuo. Oremus. Oratio. 10 Deus, qui per Filium tuum, angularem scilicet lapidem, claritatis tuae ignem fidelibus contulisti: productum e silice, nostris profuturum usibus, novum hunc ignem sanctifica: 15 et concede nobis, ita per haec festa paschalia caelestibus desideriis inflammari: ut ad perpetuae claritatis, puris mentibus, valeamus festa pertingere. Per eundem Christum Dominum nostrum. R. Amen. 20 Oremus Domine Deus, Pater omnipotens, lumen indeficiens, qui es conditor omnium luminum: benedic hoc lumen, quod a te sanctificatum atque benedictum est, qui illuminasti omnem mundum: ut ab eo lumine accendamur, atque illuminemur igne claritatis tuae: et sicut illuminasti Moysen 25 exeuntem de Aegypto, ita illumines corda et sensus nostros: ut ad vitam et lucem aeternam pervenire mereamur. Per Christum Dominum nostrum. R. Amen. 30 Oremus. Domine sancte, Pater omnipotens, aeterne Deus: benedicentibus nobis hunc ignem in nomine tuo, et unigeniti Filii tui Dei ac Domini nostri Jesu Christi, et Spiritus sancti, cooperari digneris: et adjuva nos contra ignita tela inimici, et illustra gratia caelesti. Qui vivis et regnas cum eodem Unigenito tuo, et Spiritu sancto Deus: per omnia saecula saeculorum. R. Amen. Deinde benedicit quinque grana incensi ponenda in Cereo, dicens absolute hanc Orationem. Veniat, quaesumus omnipotens Deus, super hoc incensum larga tuae benedictionis infusio: et hunc nocturnum splendorem invisibilis regenerator accende: ut non solum sacrificium, quod hac nocte litatum est, arcana luminis tui admixtione refulgeat, sed in quocumque loco ex hujus sanctificationis mysterio aliquid fuerit deportatum, expulsa diabolicae fraudis nequitia, virtus tuae majestatis assistat. Per Christum Dominum nostrum. R. Amen. Dum benedicit grana incensi, Acolythus assumens de carbonibus benedictis ponit in thuribulo: et finita Oratione supradicta, Sacerdos de navicula ponit incensum in thuribulo, benedicens illud more solito: deinde praedicta grana incensi et ignem ter aspergit aqua benedicta, dicens: Asperges me, Domine, sine s cantu et sine Psalmo, et ter adolet incenso. Interim omnia luminaria ecclesiae extinguuntur, ut de igne benedicto postmodum accedantur. Tum Diaconus indutus dalmatica albi coloris, accipit arundinem cum tribus candelis in summitate illius triangulo distinctis. Praecedit thuriferarius cum 20 Acolytho deferente in vase quinque grana incensi: sequitur Subdiaconus cum Cruce, et Clerus per ordinem: deinde Diaconus cum arundine, post eum Celebrans. Cum Diaconus ingressus est ecclesiam, inclinat arundinem, et Acolythus deferens candelam accensam de novo igne, accendit unam ex illis tribus candelis 25 desuper positis: et Diaconus elevans arundinem, genuflectit, similiter et omnes alii cum eo, praeter Subdiaconum Crucem ferentem : et cantat solus, Lumen Christi. R. Deo gratias. Et procedens ad medium ecclesiae. ibi accenditur alia candela: et iterum genuflexus ut supra, altius cantat, Lumen Christi. 3o R. Deo gratias. Tertio procedit ante altare, ubi accenditur tertia candela: et rursus genuflexus ut prius, adhuc altius dicit, Lumen Christi. R. Deo gratias. Deinde Celebrans ascendit ad altare in cornu Epistolae, et 35 Diaconus dat arundinem uni Acolytho: et accipiens librum, petit a Celebrante bendictionem, ut fit ad Evangelium, Sacerdote dicente, Dominus sit in corde tuo, et in labiis tuis: ut digne et competenter annunties suum paschale praeconium: In nomine Patris, et Filii, et Spiritus sancti. Amen. Postea vadit ad pulpitum, et ponit super eo librum, et incensat. A dextris Diaconi stent Subdiaconus cum Cruce, et thuriferarius: a sinistris, duo Acolythi, ille qui tenet arundinem, 40 et alius tenens in vase quinque grana incensi benedicti figenda in Cereo. Tunc, surgentibus omnibus, et stantibus, ut fit ad Evangelium, Diaconus cantat: Exultet jam angelica turba caelorum: exultent divina mysteria: et pro tanti Regis vic5 toria, tuba insonet salutaris. Gaudeat et tellus tantis irradiata fulgoribus: et aeterni Regis splendore illustrata, totius orbis sentiat amisisse caliginem. Laetetur et mater Ecclesia, tanti luminis adornata fulgoribus: et magnis populorum vocibus haec aula resultet. Quapropter adstantes vos, fratres 10 charissimi ad tam miram hujus sancti luminis claritatem, una mecum, quaeso, Dei omnipotentis misericordiam invocate. Ut qui me non meis meritis intra Levitarum numerum dignatus est aggregare: luminis sui claritatem infundens, Cerei hujus laudem implere perficiat. 15 Jesum Christum Filium suum, qui unitate Spiritus sancti Deus. Per Dominum nostrum cum eo vivit et regnat in R. Amen. V. Dominus Per omnia saecula saeculorum. vobiscum. R. Et cum spiritu tuo. V. Sursum corda.. R. Habemus ad Dominum. V. Gratias agamus Domino Deo 20 nostro. R. Dignum et justum est. Vere dignum et justum est, invisibilem Deum Patrem omnipotentem, Filiumque ejus unigenitum, Dominum nostrum Jesum Christum, toto cordis ac mentis affectu, et vocis ministerio personare. Qui pro nobis aeterno Patri Adae 25 debitum solvit: et veteris piaculi cautionem pio cruore detersit. Haec sunt enim festa paschalia, in quibus verus ille Agnus occiditur, cujus sanguine postes fidelium consecrantur. Haec nox est, in qua primum patres nostros filios Israel eductos de Aegypto, mare Rubrum sicco vestigio transire 30 fecisti. Haec igitur nox est, quae peccatorum tenebras, columnae illuminatione purgavit. Haec nox est, quae hodie per universum mundum, in Christo credentes, a vitiis saeculi, et caligine peccatorum segregatos, reddit gratiae, sociat sanctitati. Haec nox est, in qua destructis vinculis mortis, Christus 35 ab inferis victor ascendit. Nihil enim nobis nasci profuit, nisi redimi profuisset. O mira circa nos tuae pietatis dignatio! O inaestimabilis dilectio charitatis: ut servum redimeres, Filium tradidisti! O certe necessarium Adae peccatum, quod Christi morte deletum est! O felix culpa, quae 40 talem ac tantum meruit habere redemptorem! O vere beata nox, quae sola meruit scire tempus et horam, in qua Christus ab inferis resurrexit! Haec nox est, de qua scriptum est: Et nox sicut dies illuminabitur: et nox illuminatio mea in deliciis meis. Hujus igitur sanctificatio noctis fugat scelera, culpas lavat: et reddit innocentiam lapsis, et moestis laetitiam. Fugat odia, concordiam parat, et curvat imperia. Hic Diaconus infigit quinque grana incensi benedicti in Cereo in modum crucis., hoc ordine: I 4 25 In hujus igitur noctis gratia, suscipe, sancte Pater, incensi hujus sacrificium vespertinum: quod tibi in hac Cerei 10 oblatione solemni, per ministrorum manus, de operibus apum sacrosancta reddit Ecclesia. Sed jam columnae hujus praeconia novimus, quam in honorem Dei rutilans ignis accendit. Hic Diaconus accendit Cereum cum una ex tribus candelis in arundine positis. Qui licet sit divisus in partes, mutuati tamen luminis detrimenta non novit. Alitur enim liquantibus ceris, quas in substantiam pretiosae hujus lampadis, apis mater eduxit. Hic accenduntur lampades. O vere beata nox, quae expoliavit Aegyptios, ditavit 20 Hebraeos.! Nox, in qua terrenis caelestia, humanis divina junguntur. Oramus ergo te, Domine: ut Cereus iste in honorem tui nominis consecratus, ad noctis hujus caliginem destruendam, indeficiens perseveret. Et in odorem suavitatis acceptus, supernis luminaribus misceatur. Flammas 25 ejus lucifer matutinus inveniat. Ille, inquam, lucifer, qui nescit occasum. Ille qui regressus ab inferis, humano generi serenus illuxit. Precamur ergo te, Domine: ut nos famulos tuos, omnemque clerum, et devotissimum populum, una cum beatissimo Papa nostro. N. et Antistite nostro N. quiete 3o temporum concessa, in his paschalibus gaudiis, assidua protectione regere, gubernare, et conservare digneris. Respice etiam ad devotissimum Imperatorem [Si non est coronatus dicatur: electum Imperatorum] nostrum N. cujus tu, Deus, desiderii vota praenoscens, ineffabili pietatis et miseri- 35 cordiae tuae munere, tranquillum perpetuae pacis accommoda: et caelestem victoriam cum omni populo suo. Per eumdem Dominum nostrum Jesum Christum Filium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitate Spiritus sancti Deus: per omnia saecula saeculorum. R. Amen. ¶ Completa benedictione Cerei, Diaconus, depositis albis, sumit violacea paramenta, et vadit ad Celebrantem, qui exuitur pluviali, et sumit manipulum et casulam violacei coloris. Postea leguntur Prophetiae sine titulo, nec in earum fine respondetur 40 5 Deo gratias, et Celebrans legit eas submissa voce ad altare in cornu Epistolae. In fine Prophetiarum dicuntur Orationes modo subscripto. Ante, vel interim dum Prophetiae leguntur, Presbyteri catechizent catechumenos baptizandos, et praeparent ad 5 Baptismum. PROPHETIA PRIMA Gen. I et 2 In principio creavit Deus caelum et terram. Terra autem erat inanis et vacua, et tenebrae erant super faciem 10 abyssi: et Spiritus Dei ferebatur super aquas. Dixitque Deus: Fiat lux. Et facta est lux. Et vidit Deus lucem quod esset bona: et divisit lucem a tenebris. Appellavitque lucem diem, et tenebras noctem: factumque est vespere et mane, dies unus. Dixit quoque Deus: Fiat firmamentum in medio 15 aquarum: et dividat aquas ab aquis. Et fecit Deus firmamentum, divisitque aquas, quae erant sub firmamento, ab his quae erant super firmamentum. Et factum est ita. Vo cavitque Deus firmamentum, caelum: et factum est vespere et mane, dies secundus. Dixit vero Deus: Congregentur 20 aquae, quae sub caelo sunt, in locum unum: et appareat arida. Et factum est ita. Et vocavit Deus aridam, terram, congregationesque aquarum appellavit maria. Et vidit Deus. quod esset bonum. Et ait: Germinet terra herbam virentem, et facientem semen, et lignum pomiferum faciens fruc25 tum juxta genus suum, cujus semen in semetipso sit super terram. Et factum est ita. Et protulit terra herbam virentem, et facientem semen juxta genus suum, lignumque faciens fructum, et habens unumquodque sementem secundum speciem suam. Et vidit Deus quod esset bonum. Et 30 factum est vespere et mane, dies tertius. Dixit autem Deus: Fiant luminaria in firmamento caeli, et dividant diem ac noctem, et sint in signa et tempora, et dies et annos: ut luceant in firmamento caeli, et illuminent terram. Et factum est ita. Fecitque Deus duo luminaria magna: luminare 35 majus, ut praeesset diei: et luminare minus, ut praeesset nocti: et stellas. Et posuit eas in firmamento caeli, ut lucerent super terram, et praeessent diei ac nocti, et dividerent lucem ac tenebras. Et vidit Deus quod esset bonum. Et factum est vespere et mane, dies quartus. Dixit etiam Deus: 40 Producant aquae reptile anima viventis, et volatile super terram sub firmamento caeli. Creavitque Deus cete grandia, et omnem animam viventem atque motabilem, quam pro |