et formans té, ab útero auxiliá- | vírtúte, Allel. allel. Deus. tor tuus, allelúia. Isai. 44. V. Et pósuit immaculatam via meam, * Allel. Glória. Deus. Ps. 17.

Capitulum. Eccli. 24.
UI creávit me, requiévit in

Qtabernáculo meo, et dixit
mihi : In Jacob inhábita, et in
Israel hæreditáre, et in electis
meis mitte radíces.

B. br. Tu possedisti renes

meos.

y. Diligit Dóminus portas Sion, R. Super ómnia tabernácula Jacob. Ps. 86.

ORATIO.

AMULORUM tuórum, quæ

*All. all. Tu. y. Suce-Fsumus, Dómine, delictis

pisti me de útero matris meæ,
✩ All. Glória. Tu possedisti.'
V. Mirabília ópera tua :
B. Et ánima mea cognoscit

nimis. Ps. 138.

ORATIO.

NORDIBUS nostris, quæsu

Cimus, Dómine, grátiam tua

benignus infunde; et intercedente sanctíssimâ Dei genitríce Maríâ, córpora nostra castitáte, et mentes nóstras humilitáte et caritáte sanctífica; Per eumdem Dóminum.

AD SEXTAM. ¥. Deus, in adjutórium, etc. Hymnus Memento de Deo eus. pag. lvj. Psalm. 122. Ad te levávi

óculos. pag. 80.

ignosce: ut qui tibi placére de
áctibus nostris non valémus
genitricis Filii tui Dómini nos-
tri intercessione salvémur; Per
eumdem Dóminum.

AD NONAM.
y. Deus, in ajutórium, etc.
Hymnus Memento de Deo
Deus. pag. lvj.

Psalm. 125. In convertendo
Dóminus. pag. 52.

Psalm. 126. Nisi Dóminus.

pag. 80.

Psalm. 127. Beáti omnes qui timent. pag. 125.

Ant. 4. J. Subvenisti ruínæ antè conspectum Dei nostri, allelúia. Judith. 13.

Capitulum. Judith. 13.

ENEDIXIT te Dóminus in

Psalm. 123. Nisi quià Dó-Birtúte suâ, quià per te ad

minus erat in nobis. pag. 51. Psalm. 124. Qui confidunt

in Dómino.

pag.

80.

Ant. 1. a. Erit tibi Dóminus in lucem sempiternam, et Deus tuus in glóriam tuam, allelúia. Isai. 60.

Capitulum. Judith. 13. Nità magnificávit, ut non OMEN tuum (Dóminus)

recédat laus tua de ore hóminum, qui mémores fúerint virtútis Dómini in æternum.

B. br. (Deus) præcinxit me I

níhilum redégit inimícos nos

tros.

R.br. In Deo salutáre meu, Allelúia, allelúia. In Deo. V. Et glória mea, Allelúia. Glória. In Deo.

f. Deus auxílii mei. B. Et spés mea in Deo est. Ps. 61.

tuâ mentis et córporis sanitáte gaudére; et gloriósâ beátæ Mariæ semper vírginis inter-sima, cessióne à præsenti liberári tristítiâ, et æternâ pérfrui lætítiâ; Per Dominum.

PRIVATE ALICUJUS ECCLESIÆ, VEL PATRONE, AUT ETIAM PLURIUM PATRONORUM.

ANNUALE MINUS.

Omnia de Communi secun- | orávit pro eis: :nunc tantò ámdùm ordinem Sancti, exceptis quæ sequuntur, Psal. de Domin, In Responsoriis brevibus ad Horas dicitur duplex Allelúia.

AD OFFICIUM NOCT. Invitatorium integrum repetitur post quemlibet versum Psalmi Veníte.

pliùs quantò vériùs agnoscit misérias nostras, orat pro nobis Patrem : quià beáta illa pátria caritátem ejus non immutavit, sed augmentávit. Neque enim quià impassibilis omninò, ideò et incompassíbilis factus est.

Hymnus, Ant. ff. et BBC. DE
F.

de Communi.

IN I. NOCTURNO.
Lectiones de scripturâ occur–

rente.

IN II. NOCTURNO. Sermo sancti BernardiAbbátis. In Vigilia SS. Petri et Pauli. §. 2.

Lectio v.

EBEMUS étiam attendere exemplum ejus, quià quámdiù in terris visus est, et cum hominibus conversátus est, non declinávit ad dexteram neque ad sinistram : sed viam régiam ténuit, donec veníret ad illum qui dicit: (Ego sum via, véritas et vita.) Intuémini humilitátem óperum ejus, auctoritátem verbórum ejus; et tunc vidébitis quomodò tam verbo quàm exemplo lúxerit TRIA RIA sunt quæ in festivitátibus sanctórum vigilanter vestígia dereliquerit, ut ambuinter homines quália nobis consideráre debemus: auxílémus per ea: et non errémus lium sancti, exemplum ejus,in eis. Verè, juxtà Prophétam, confusiónem nostram. Auxí- sémita justi recta est, rectus lium ejus, quià qui potens in terrâ fuit, poténtior est in cœlis antè fáciem Dómini Dei sui. Si enim dum hic víveret, misertus est peccatóribus, et

Lectio iv.

callis justi ad ambulandum.

Lectio vj. §. 3. Sconfusiónem nostram inspi ED et diligentióri intuitu

ciámus: quià homo ille símilis | támdiù persevéres, quoad ímpetres, si tamen ea petas, quæ voluntáti Dei nón repugnent. Neque díxeris: Peccátor sum, et proptereà non exáudior. Ut enim diffidéntiæ, ille, tibi causam omnem præcíderet, illud adjécit: (Et si non dabit illi surgens, eò quòd amícus ejus sit, propter improbitátem tamen dabit illi quotquot habet necessários.)

nobis fuit passibilis, ex eodem luto formátus ex quo et nos. Quid ergo est, quòd non solum difficile, sed et impossibile crédimus, ut faciámus ópera quæ fecit, ut sequámur vestígia ejus? Confundámur, Fratres, et contremiscámus ad vocem istam, si fortè hæc confúsio addúcat nobis glóriam, si fortè géneret grátiam nobis timor iste : hómines isti fuérunt

qui præcesserunt nos, qui tam mirabiliter processérunt per vias vitæ, ut vix eos hómines fuisse credámus. Sic ergo in sanctórum festivitátibus et gaudére et confundi debémus: gaudére, quià patrónos præmísimus, confundi, quià eos imitári non possumus.

IN III. NOCTURNO. Léctio sancti Evangélii secundùm Lucam.

Lectio vij. c. II.

Lectio viij.

AT sæpe petivi, inquis, neque impetrávi tamen. Prorsùs quià non rectè petivisti, vidélicet aut dubitandus, aut áliud agens, aut quæ tibi utília non erant futúra. Quòd si et quæ tibi erant utília sæpe petiisti, at non tamen perseverántiam adhibuisti: Scriptum est enim... (Qui perseveráverit usque in finem, hic salvus erit.) Novit Dóminus cor eórum qui orant. Quid est ergò, quamobrem Deus à nobis rogandus sit? An nescit fortasse ipse quibus rebus nobis sit opus? Quid ergò áttinet illum oráre? Scit sine dubio Dóminus, quibus nobis rebus sit opus.... Et cùm singulári sit bonitáte, pluit super justos et injustos, et solem suum oriri Constitut. Monastic. c. I. facit super malos et bonos, His proponitur à Domino, tus sit. OC exemplum idcircò no-étiàm priusquàm à nobis rogáut in fide acres ac pertinaces esse nos doceat. Exemplum ab

N illo témpore; dixit Jesus discípulis suis: Quis vestrum habébit amícum, et ibit ad illum médiâ nocte, et dicet illi: Amíce, cómmoda mihi tres panes. Et réliqua.

Homília sancti Basílii Epíscopi.

Lectio ix.

Helligamus, sive matúriùs

EC ergò cùm ità esse in

hómine ad álium hóminem sumit; ut intélligas nullâ labóris áliquid, sive sériùs conséquifatigatione debére te à suscepto mur à Deo, hoc tenére conspropósito desistere, ut vidéli- tanter debemus, ut ipsi grátias cet quandocumque áliquid pe-agámus, quandò Dóminus, tieris, neque impetráveris, quæcumque facit, ea ómnia,

salúti nostræ cónsulens facit, támini consilium, et aspiráte ad ánimum et voluntátem eórum, qui ità præ cæteris honorantur. Cui regum talis honor habétur? quis est, ex iis, qui suprà modum inter hómines excellere visi sunt, qui tali memóriâ celebrétur? Quis imperatórum, qui urbes munitas cepérunt,

tantùm nos ne pusillanimitátis vítio à petitióne constanti desistámus.... Ex hoc enim et fides nostra, et cáritas ergà Deum declarátur, quando cumque, esto quod petimus non celériter auferámus, grátias ipsi tamen ágere non desistámus, constanter immanentes peti-natiónes innúmeras subegé

tióni.

runt, adeò decantátus et famâ

In Dominicâ ix. Lectio erit de celebrátus est. Evangelio.

Diebus intrà Octavam. Omnia ut in die, servato ritu Octavarum, scilicet ad Officium Nocturnum Psalmi de Feriá

occurente sub tribus Ant. Noc
turni Feriæ respondentis. f. et
BBC. de eodem Nocturno.
Lectioj. de veteri Testamento,
duabus in unam junctis.
Lectio ij.de Novo Testamento,
Feriæ occurrentis.

Lectio iij. ut infrà qualibet die.

TERTIA DIE.

Sermo sancti Ambrósii
Epíscopi.

quòd hoc tempore tales

Epist. 22. ad Marcel. RATIAS tibi, Dómine Jesu,

nobis sanctórum spíritus excitasti, quo Ecclésia tua sancta præsídia majóra desiderat. Agnoscant omnes quales ego propugnatóres requíram. Hos ego acquisívi tibi, plebs sancta, qui prosint ómnibus, néDominica infrà Octavam, mini noceant; tales ego ámbio totum Officium fit de Dominica defensóres, tales milites háut in Psalterio, incipiendo à j. beo; hoc est, non séculi míliVesperis Sabbati, cum Comme- tes, sed milites Christi. Nullam moratione Octava in utrisque de tálibus invidiam tímeo, quoVesperis et Laudibus. rum quò majóra, eò tutióra Ad Laudes et Vesperas Psal-patrocínia sunt. Horum étiàm mi de Feria, sub Ant. Laud. diei: cætera, et ad Horas, ut in die.

SECUNDA DIE. Sermo sancti Gregórii Nisséni Epíscopi.

Oratio de sancto Theodoro. CONSIDERATE,hujus puri culAtûs ministri studiósi, quanta res sit justus, quàmque multas consequatur remuneratiónes :

illis ipsis, qui mihi eos ínvident, opto præsídia. Véniant ergò et vídeant stipatóres meos : tálibus me armis ambíri non nego. Nos et si eos vidére non póssumus, sentímus tamen.

QUARTA DIE.
Sermo sancti Hieronymi
Presbyteri.

Contrà Vigilantium.
in libello tuo, quòd

et cógnito pietatis fructu, imi-D'dúm vivimus, mútuò pro