Sive jactatam religârat udo
Littore navim;

Liberum, et Mufas, Veneremque, et illi
Semper hærentem Puerum canebat,
Et Lycum nigris oculis nigroque
Crine decorum.

O decus Phœbi, et dapibus fupremi
Grata teftudo Jovis, ô laborum
Dulce lenimen, mihi cunque falve
Ritè vocanti.

AD ALBIUM TIBULLUM.
ODE XXXIII,

ALBI, ne doleas plùs nimio, memor
Immitis Glyceræ, neu miferabiles
Decantes elegos, cur tibi junior
Læfâ præniteat fide.

Infignem tenui fronte Lycorida
Cyri torret amor: Cyrus in afperam
Declinat Pholoën: fed priùs Appulis
Jungentur capreæ lupis,

Quàm turpi Pholoë peccet adultero.
Sic vifum Veneri; cui placet impares
Formas atque animos fub juga ahenea
Sævo mittere cum joco.

Ipfum me, melior cùm peteret Venus,
Gratâ detinuit compede Myrtale
Libertina, fretis acrior Adria

Curvantis Calabros finus.

ODE XXXIV.

PARCUS Deorum cultor, et infrequens,

Infanientis dum fapientiæ

p 2

Confultus

Confultus erro; nunc retrorfum

Vela dare, atque iterare curfus
Cogor relictos. namque Diefpiter
Igni corufco nubila dividens,
Plerumque, per purum tonantes

Egit equos volucremque currum;

Quo bruta tellus, et vaga flumina,
Quo Styx, et invifi horrida Tænari
Sedes, Atlanteufque finis

Concutitur. valet ima fummis
Mutare, et infignem attenuat Deus,
Obfcura promens: hinc apicem rapax
Fortuna cum ftridore acuto

DIYA,

Suftulit; hîc pofuiffe gaudet,

AD FORTUNAM.

ODE XXXV.

O DIVA, gratum quæ regis Antium,
Præfens yel imo tollere de gradu
Mortale corpus, vel fuperbos

Vertere funeribus triumphos:

Te pauper ambit folicită prece
Ruris colonus; te dominam æquoris,
Quicunque Bithynâ laceflit

Carpathium pelagus carina.

Te Dacus afper, te profugi Scythæ,
Urbefque, gentefque, et Latium ferox,
Regumque matres barbarorum, et
Purpurci metuunt tyranni;

Injuriofo ne pede proruas

Stantem columnam; neu populus frequens
Ad arma ceffantes, ad arma

Concitet, imperiumque frangat.

Te femper anteit fæva Neceffitas,
Clavos trabales, et cuneos manu
Geftans ahenâ; nec feverus

Uncus abeft, liquidumque plumbum. 20

Te Spes, et albo rara Fides colit
Velata panno, nec comitem abnegat
Utcunque mutatâ potentes

Vefte domos inimica linquis.

At vulgus infidum, et meretrix retro
Perjura cedit: diffugiunt cadis
Cum fæce ficcatis amici,

Ferre jugum pariter dolofi.

Serves iturum Cæfarem in ultimos
Orbis Britannos, et juvenum recens
Examen Eois timendum

Partibus, Oceanoque rubro.

Eheu, cicatricum, et fceleris pudet, Fratrumque. quid nos, dura refugimus tas? quid intactum nefafti

Liquimus? unde manum juventus

25

30

35

Metu Deorum continuit? quibus

Pepercit aris? ô utinam novâ

Incude diffingas retufum in

Mallagetas Arabafque ferrum.

40

Er thure et fidibus juvat

ODE XXXVI.

Placare, et vituli fanguine debito

Cuftodes Numidæ Deos;

Qui nunc Hefperiâ fofpes ab ultimâ,

Caris multa fodalibus,

Nulli plura tamen dividit ofcula,

Quam dulci Lamiæ, memor

D 3

Actæ non alio rege puertiæ,

Mutatæque fimul toge.

Crefsâ ne careat pulchra dies notâ : Neu promptæ modus amphora,

Neu morem in Salium fit requies pedum: Neu multi Damalis meri

Bassum Threiciâ vincat amyftide:

Neu defint epulis rofæ,

Neu vivax apium, neu breve lilium. Omnes in Damalin putres

Deponent oculos: nec Damalis novo Divelletur adultero,

Lafcivis ederis ambitiofior.

AD SODALES.

ODE XXXII.

NUNC eft bibendum, nunc pede libero
Pulfanda tellus: nunc Saliaribus

Ornare pulvinar Deorum

Tempus erat dapibus, fodales.

Antehac nefas depromere Cacubum
Cellis avitis; dum Capitolio

Regina dementes ruinas,

Funus et imperio parabat,

Contaminato cum grege turpium
Morbo virorum, quidlibet impotens
Sperare, fortunâque dulci

Ebria, fed minuit furorem

Vix una fofpes navis ab ignibus:
Mentemque lymphatam Marcotico
Redegit in veros timores

Cæfar, ab Italiâ volantem

Remis adurgens, (accipiter velut

Molles

Molles columbas, aut leporem citus

Venator in campis nivalis

monia) daret ut catenis Fatale monftrum: quæ generofiùs Perire quærens, nec mulicbriter Expavit enfem, nec latentes

Claffe citâ reparavit oras.

Aufa et jacentem vifere regiam
Vultu fereno, fortis et afperas
Tractare ferpentes, ut atrum

Corpore combiberet venenum,

Deliberatâ morte ferocior:
Sævis Liburnis fcilicet invidens,
Privata deduci fuperbo

Non humilis mulier triumpho.

AD PUERUM

ODE XXXVIII.

PERSICOS odi, puer, apparatus:
Difplicent nexe philyrâ coronæ :
Mitte fectari, rofa quo locorum
Sera moretur.

Simplici myrto nihil allabores
Sedulus curæ: neque te ministrum
Dedecet myrtus, neque me fub ar&tâ
Vite bibentem.

20

25

30

Q. HORATII