Valles, et Ufticæ cubantis

Lévia perfonuere faxa.

Di me tuentur: Dîs pietas mea
Et mufa cordi eft. hic tibi copia
Manabit ad plenum benigno

Ruris honorum opulenta cornu.

Hic in reductâ valle Canicula
Vitabis æftus, et fide Teïâ

Dices laborantes in uno

Penelopen vitreamque Circen.

Hic innocentis pocula Lesbii
Duces fub umbrâ: nec Semeleïus
Cum Marte confundet Thyoneus
Prælia; nec metues protervum,
Sufpecta Cyrum, ne malè dispari
Incontinentes injiciat manus,
Et fcindat hærentem coronam

Crinibus, immeritamque veftam.
AD QUINTILIUM VARUM.
ODE XVII.

15

20

25

NULLAM, Vare, facrâ vite priùs feveris arborem
Circa mite folum Tiburis, et monia Catili.
Siccis omnia nam dura Deus propofuit: neque
Mordaces aliter diffugiunt folicitudines.

Quis poft vina gravem militiam, aut pauperiem crepat?

Quis non te potiùs, Bacche pater, teque, decers Venus?

At, ne quis modici tranfiliat munera Liberi, Centaurea monet cum Lapithis rixa fuper mero Debellata; monet Sithoniis non levis Evius: Cùm fas atque nefas exiguo fine libidinum

C 3

IO

Difcernunt

Difcernunt avidi. non ego te, candide Baffareu,
Invitum quatiam; nec variis obfita frondibus
Sub divum rapiam. Sæva tene cum Berecyntio
Cornu tympana, quæ fubfequitur cæcus amor fui,
Et. tollens vacuum plùs nimio gloria verticem, 15
Arcanique fides prodiga, pellucidior vitro.

DE GLYCERA,

ODE XIX.

MATER fæva Cupidinum,

Thebanæque jubet me Semeles puer,

Et lafciva licentia,

Finitis animum reddere amoribus, Urit me Glyceræ nitor

Splendentis Pario marmore puriùs ;

Urit grata protervitas,

Et vultus nimiùm lubricus afpici. In me tota ruens Venus

Cyprum deferuit; nec patitur Scythas, Et verfis animofum equis

Partham dicere, nec quæ nihil attinent. Hic vivum mihi cefpitem, hìc

Verbenas, pueri, ponite, thuraque,

Bimi cum paterâ meri.

Mactatà veniet lenior hoftia.

AD MECENATEM.

ODE XX.

VILE potabis modicis Sabinum

Cantharis, Græcâ quod ego ipfe testâ

Conditum levi, datus in theatro
Cùm tibi plaufus,

ΙΟ

15

Care

Care Mæcenas eques ; ut paterni
Fluminis ripa, fimul et jocofa
Redderet laudes tibi Vaticani
Montis imago.

Cæcubum, et prælo domitam Caleno
Tu bibes uvam: mea nec Falernæ
Temperant vites, neque Formiani
Pocula colles.

IN DIANAM ET APOLLINEM.
ODE XXI.

DIANAM teneræ dicite virgines:
Intonfum, pueri, dicite Cynthium,
Latonamque fupremo

Dilectam penitus Jovi.

Vos lætam fluviis, et nemorum comâ,
Quæcunque aut gelido prominet Algido,
Nigris aut Erymanthi

Silvis, aut viridis Cragi;

Vos Tempe totidem tollite laudibus,
Natalemque, mares, Delon Apollinis,
Infignemque pharetrâ

Fraternàque humerum lyrâ.

Hic bellum lacrymofum, hic miferam famem
Peftemque, à populo et principe Cæfare, in

Perfas atque Britannos

Veftrâ motus aget prece.

AD ARISTIUM FUSCUM.
ODE XXII.

INTEGER vitæ, fcelerifque purus

Non eget Mauri jaculis, neque arcu,

Nec

Nec venenatis gravidâ fagittis,
Fufce, pharetrâ

Sive per Syrtes iter æftuofas,
Sive facturus per inhospitalem
Caucafum, vel quæ loca fabulofus
Lambit Hydafpes.

Namque me filvâ lupus in Sabinâ,
Dum meam canto Lalagen, et ultrà
Terminum curis vagor expeditus,
Fugit inermem :

Quale portentum neque militaris
Daunia in latis alit efculetis;
Nec Juba tellus generat, leonum
Arida nutrix.

Pone me pigris ubi nulla campis
Arbor æftivâ recreatur aurâ ;
Quod latus mundi nebulæ malufque
Jupiter urget:

Pone fub curru nimiùm propinqui
Solis, in terrâ domibus negatâ ;
Dulce ridentem Lalagen amabo,
Dulce loquentem.

AD CHLOEN.

ODE XXIII.

VITAS hinnuleo me fimilis, Chloe,
Quærenti pavidam montibus aviis
Matrem, non fine vano

Aurarum et filüæ metu.

Nam, feu mobilibus vepris inhorruit
Ad ventum foliis, feu virides rubum
Dimovere lacertæ,

Et corde et genibus tromit.

Atqui non ego te, tigris ut afpera,
Gætulufve leo, frangere perfequor.
Tandem define matrem (io)
Tempeftivalfequi viro.

AD VIRGILIUM.

ODE XXIV.

Quis defiderio fit pudor aut modus
Tam cari capitis? præcipe lugubres
Cantus, Melpomene, cui liquidam pater
Vocem cum citharâ dedit.

Ergo Quintilium perpetuus fopor
Urget? cui Pudor, et Juftitiæ foror
Incorrupta Fides, nudaque Veritas,

Quando ullum invenient parem?

Multis ille bonis flebilis occidit;
Nulli flebilior quàm tibi, Virgili.
Tu fruftra pius, heu, non ita creditum
Pofcis Quintilium Deos,

Quod fi Threïcio blandiùs Orpheo
Auditam moderere arboribus fidem;
Non vanæ redeat fanguis imagini,

Quam virga femel horridâ
Non lenis precibus fata recludere
Nigro compulerit Mercurius gregi.
Durum fed levius fit, patientiâ,
Quidquid corrigere eft nefas.

AD LYDIAM.

ODE XXV.

PARCIUS juntas quatiunt feneftras letibus crebris juvenés protervi,

ΤΟ

10

15

20

Nec