Quàm ex hoc fonticulo tantundem fumere. Eò fit, At qui tantuli eget, quanto eft opus, is neque limo ༡༠ At bona pars hominum decepta Cupidine falfò, Nil fatis eft, inquit: quia tanti, quantum habeas, fis. Quid facias illi? jubeas miferum effe, libenter 63 Quatenus id facit. ut quidam memoratur Athenis Sordidus ac dives, populi contemnere voces 65 Sic folitus: populus me fibilat; at mihi plaudo Ipfe domi, fimul ac nummos contemplor in arcâ. Tantalus à labris fitiens fugientia captat Flumina---quid rides? mutato nomine, de te Fabula narratur. congeftis undique faccis Indormis inhians, et tanquam parcere facris Cogeris, aut pictis tanquam gaudere tabellis. Nefcis quò valeat nummus, quem præbeat ufum? Panis ematur, olus, vini fextarius; adde, Queis humana fibi doleat natura negatis. An vigilare metu exanimem, noctesque diefque Formidare malos fures, incendia, fervos, Ne te compilent fugientes; hoc juvat? horum Semper ego optârim pauperrimus effe bonorum. At fi condoluit tentatum frigore corpus, Aut alius cafus lecto te affixit; habes qui Affideat, fomenta paret, medicum roget, ut te Sufcitet, ac reddat gnatis carifque propinquis. Non uxor falvum te vult, non filius; omnes Vicini oderunt, noti, pueri, atque puellæ. Miraris, cùm tu argento poft omnia ponas, Si nemo præftat, quem non merearis, amorem? At fi cognatos nullo natura labore N 2 75 85 Quos 90 Quos tibi dat, retinere velis, fevareque amicos; 95 100 Quid mi igitur fuades? ut vivam Mænius? aut fic Ut Nomentanus? Pergis pugnantia fecum Frontibus adverfis componere. non ego, avarum Cùm veto te fieri, vappam jubeo ac nebulonem. Eft inter Tanaim quiddam, focerumque Vifelli: Eft modus in rebus; funt certi denique fines, 106 Quos ultrà citràque nequit confiftere rectum. Illuc, unde abii, redco. nemon' ut avarus Se probet, ac potiùs laudet diverfa fequentes? Quòdque aliena capella gerat diftentius uber, 110 Tabefcat? neque fe majori pauperiorum [ret? Turbæ comparet? hunc atque hunc fuperare laboSic feftinanti femper locupletior obftat: Ut cùm carceribus miffos rapit ungula currus; Inftat equis auriga fuos vincentibus, illum Præteritum temnens extremos inter euntem. Inde fit, ut rarò, qui se vixisse beatum Dicat, et exacto contentus tempore, vitæ, Cedat, utì conviva fatur, reperire queamus. Jam fatis eft: ne me Crifpini fcrinia lippi 120 Compilâffe putes, verbum non ampliùs addam. 115 SATYRA SATYRA II. 5 AMBUBAIARUM collegia, pharmacopolæ, N 3 21 25 Virtate Virtute efto, inquit fententia dia Catonis. 35 45 50 Audire eft operæ precium, procedere rectè Qui machis non vultis, ut omni parte laborent; Utque illis multo corrupta dolore voluptas, Atque hæc rara, cadat dura inter fæpe pericla. 40 Hic fe præcipitem tecto dedit: ille flagellis Ad mortem cæfus: fugiens hic decidit acrem Prædonum in turbam: dedit hic pro corpore nummos: Hunc perminxerunt calones: quin etiam illud Accidit, ut cuidam teftes caudamque falacem Demeteret ferrum. juré omnes: Galba negabat. Tutior at quanto merx eft in claffe fecundâ! Libertinarum dico: Salluftius in quas Non minùs infanit quàm qui machatur. at hic fi, Quà res, quà ratio fuaderet, quáque modeftè Munifico effe licet, vellet bonus atque benignus Effe; daret quantum fatis effet, nec fibi damno Dedecorique foret. verùm hoc fe amplectitur uno; Hoc amat, et laudat : Matronam nullam ego tango. Ut quondam Marfæus, amator Originis; ille, 55 Qui patrium mimæ donat fundumque laremque, Nil fuerit mî, inquit, cum uxoribus unquam alienis. Verùm eft cum mimis, eft cum meretricibus: unde Fama malum gravius, quàm res, trahit. an tibi abunde Perfonam fatis eft, non illud, quidquid ubique 60 Officit, evitare? bonam deperdere famam, Rem patris oblimare, malum eft ubicunq; quid intereft, in matronâ, ancillâ, peccefve togatâ ? Villius in Faustâ Sullæ gener ( hoc mifer uno [te 70 75 [tus. Nomine deceptus) pœnas dedit ufque fuperque 65 90 Quæ mala funt, fpectes. O crus, ô brachia! Verùm .95 |