La critica dei poeti romani in Orazio |
Co mówią ludzie - Napisz recenzję
Nie znaleziono żadnych recenzji w standardowych lokalizacjach.
Inne wydania - Wyświetl wszystko
Kluczowe wyrazy i wyrażenia
abbia abbiamo accenno adoperata Albio alcuni allude amici amore antichi anzi appunto arte atque Augusto Calvo carattere carme caso Cassio Catone Catullo certo chiama Cicerone cita comici commedia comune credere critica cura dato dell'arte dice dire diretta elegie Ennio Epist epistola erano esempio espressione faceva fanno forma genere giudizio giusto greci gusto imitazione indicare infatti inter italica latina letteraria libro linguaggio lodi luce Lucilio luoghi maggiore Marx medesima Menandro mente nome nota noto opere oraziana Orazio osservare pari parla parole PASCAL passo pensare pensiero personaggi plautine Plauto poesia poeti poetica Pollione popolo possono posto presso probabile Properzio proprio pubblico punto quam quod rammenta rapporti rappresentazione resto riconosce riguarda romana sapiens satira scrittori scrivere sembra serio significato specialmente spesso spiega spirito studio Terenzio Tibullo tragedie tratta trova Vario vede verità vero versi viva
Popularne fragmenty
Strona 57 - ... est brevitate opus, ut currat sententia neu se impediat verbis lassas onerantibus auris, 10 et sermone opus est modo tristi, saepe iocoso, defendente vicem modo rhetoris atque poetae, interdum urbani, parcentis viribus atque extenuantis eas consulto, ridiculum acri fortius et melius magnas plerumque secat res.
Strona 21 - Ennius, et sapiens et fortis et alter Homerus, Ut critici dicunt, leviter curare videtur, Quo promissa cadant et somnia Pythagorea.
Strona 69 - Lucili ritu, nostrum melioris utroque. ille velut fidis arcana sodalibus olim 30 credebat libris, neque si male cesserat, usquam decurrens alio, neque si bene: quo fit, ut omnis votiva pateat veluti descripta tabella vita senis.
Strona 38 - Graeca nocturna versate manu, versate diurna. at vestri proavi Plautinos et numeros et 270 laudavere sales ; nimium patienter utrumque, ne dicam stulte, mirati, si modo ego et vos scimus inurbanum lepido seponere dicto, legitimumque sonum digitis callemus et aure.
Strona 60 - Canusini more bilinguis? 30 atque ego cum Graecos facerem, natus mare citra, versiculos, vetuit me tali voce Quirinus, post mediam noctem visus cum somnia vera, 'in silvam non ligna feras insanius ac si magnas Graecorum malis implere catervas.
Strona 54 - Itaque video visum esse nonnullis Platonis et Democriti locutionem, etsi absit a versu, tamen, quod incitatius feratur et clarissimis verborum luminibus utatur, potius poema putandum quam comicorum poetarum, apud quos, nisi quod versiculi sunt, nihil est aliud cotidiani dissimile sermonis.
Strona 36 - Tu quoque, tu in summis, o dimidiate Menander, poneris, et merito, puri sermonis amator. Lenibus atque utinam scriptis adiuncta foret vis, comica ut aequato virtus polleret honore cum Graecis, neve hac despectus parte iaceres. Unum hoc maceror ac doleo tibi desse, Terenti.
Strona 33 - Limone hactenus laudat: tu quoque, qui solus lecto sermone, Terenti, conversum expressumque Latina voce Menandrum in medium nobis sedatis (m)o(t)ibus effers, quiddam come loquens atque omnia dulcia dicens, . . . item C.
Strona 96 - mentis quam linguae amarioris'. fr. 11 historiis vulgo adscribitur. 5 hos pugillares et masculino genere et semper pluraliter dicas, sicut Asinius in Valer<(ium)>, quia pugillus est qui plures tabellas continet in seriem sutás, attamen haec pugillaria saepius neutraliter dicit idem Catullus in hendecasyllabis [42, 5]. item Laber<(ius in Piscatore^> 5 [v. 7 11 Bibb.*] singulariter hoc pugillar dicit.
Strona 90 - Lycamben. 25 ac ne me foliis ideo brevioribus ornes, quod timui mutare modos et carminis artem: temperat Archilochi Musam pede mascula Sappho, temperat Alcaeus, sed rebus et ordine dispar, nec socerum quaerit, quem versibus oblinat atris, 30 nec sponsae laqueum famoso carmine nectit.
Informacje bibliograficzne
| Tytuł | La critica dei poeti romani in Orazio Tom 14 z Biblioteca di filologia classica |
| Autor | Carlo Pascal |
| Wydawca | F. Battiato, 1920 |
| W formie oryginalnej | Uniwersytet Michigan |
| W formie cyfrowej | 10 Sie 2007 |
| Liczba stron | 138 |
| Eksportuj cytowanie | BiBTeX EndNote RefMan |