300 portretów zasłużonych w Narodzie Polaków i Polek z dodaniem krótkich wspom[n]ień ich żywotówWydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1860 - 339 |
Inne wydania - Wyświetl wszystko
Kluczowe wyrazy i wyrażenia
18 października akademij akademji krakowskiej biskup cesarza członkiem Dreznie dzieł Francij hetman Inflant Jana jenerał Jerzy Radziwiłł Jezuitów Józef Karola Karola XII Kazimierza kiem koronny kraju Krakowie król króla królem królowi książe księcia księciem Księztwa Warszawskiego liceum listopada litew litewskim Litwie lubo mając mąż męża miał Michał Mikołaj monar nakoniec nareszcie następnie nauki pobierał odbył odjechał ojca orderem Orła białego otrzymał panowania Paryżu października polskich polskiego pomiędzy poświęcił później professora prócz prze przebywał przeciw przybył Radziwiłł sejmie sekretarzem sierpnia skiego Stanisław Stanisława Augusta swoich swojego szkoły szkół Szydłowiecki Tatarów tegoż tomach Towarzystwa Przyjaciół Nauk tron udał ukończeniu nauk Umarł urodził wał Warszawie Warszawy wezwany Wiedniu wieku wielki wielu Wilnie wkrótce Władysław Władysław Jagiełło Władysław Łokietek Władysława IV wojewody wojska Wołoszczyzny wrócił września wszedł wszy wydał wysłany wystąpił Zamoyski zgonie został mianowany zwidził zwycięztwo Zygmunta Augusta życia żył
Popularne fragmenty
Strona 78 - Byłem bardzo młody i nadto młody, kiedym zaczął pisać; wyobraziłem sobie dziecinnie, że dość jest chcieć, żeby zrobić dobrze; wyobraziłem sobie, że przeczułem świat i ludzi — bo ich znać nie mogłem — pisałem więc; z początku mi odradzano, potem śmiać się zaczęto.
Strona 187 - ... (mówi Wojcicki) jako wielki pisarz nie zajął wzniosłego miejsca Raczyński , to jako wydawca tylu ważnych dzieł do dziejów, nadaniem przeto historycznego kierunku literaturze , ułatwieniem poznania czasów, albo mało lub wcale nieznanych ogółowi, najwdzięczniejszej godzien pamięci. W 59 r. życia zgon przyspieszając samobójstwem, powszechny i rzetelny żal wszystkich obudził, co umieli ocenić wielkie zasługi tego męża dla literatury ojczystej. Żal tym słuszniejszy, że naśladowców...
Strona 302 - Sposób pisania jemu tylko właściwy, świetny, mamiący, artystowski, wykończony, brylantowy. Czyż sztuka Zaleskiego nie zdaje się być w porządku idealnym efektów dzisiejszej poetyckiej literatury naszej, jakby elementem ruchu, biegu? I tak jest w rzeczy samej. Prędka, wietrzna, powiewna, roznośna działa mocą sprężyny i wszystko z sobą w tym systemie siłą lotu porywa.
Strona 84 - ... wyrazów najdokładniej przytem podkładając słowa do muzyki. Kruszyński należał do liczby najuczeńszych literatów polskich ; ale przy głębokiej nauce, żył w owych czasach kiedy polot samodzielny krępowały niewolnicze formy. Cichy, skromny, w gronie rodzinnem pełen dobroci, w charakterze prawy i nieskazitelny, wielbiony był powszechnie. Z prac swoich literackich rzadko coś udzielał. Najgłówniejsze z nich w zupełności dokonane pozostały w rękopisraach.
Strona 278 - Królestwa polskiego , wziął w dzierzawę wieś Garbatkę a następnie Tynicę w Sandomirskiem ; w Garbatce przez trzy kwartały utrzymywał przy sobie L Fr. Królikowskiego zupełnie podupadłego ukochanego swojego professora. Po czteroletnim pobycie w Sandomirskiem, przeniósł się Wilkoński z żoną do Warszawy 'i od tej pory poświęcił się zawodowi literackiemu, w którym szybko zdobył rozgłośną wziętość. Pierwszy raz wystąpił w Bibliotece warszawskiej z prześliczną ramotką:...
Strona 186 - ... Odrą, gdzie się szczególniej do języków i do nauk przyrodzonych przykładał; 1807 zaciągnął się był do wojska polskiego i dosłużył się stopnia kapitana. W roku 1812 był posłem na sejm w Warszawie wspólnie z księciem Jabłonowskim senator, wojew., Antonim Czarneckim posłem szląskim i księdzem Józefem Koźmianem deputowanym z Lublina i Lubartowa; udał się do Drezna do króla saskiego, księcia warszawskiego.
Strona 300 - Przecinają się tu, że tak rzekę, dwa wielkie koła jednakiej średnicy, dwie sfery — realna i idealna. Jeżeli z miary wychodzi i równego tych mas podziału, to bardziej i częściej ku stronie realizmu. W tym największa sforność i energia ducha tego młodego poety. Nie bez słusznej więc przyczyny zowiemy go wieszczem minionych wieków, poetą zgasłych plemion, ponieważ ich postacie i głosy rozciągłymi tonami swojej arfy z zapadłego wywołuje zmierzchu.
Strona 154 - Deklamacja miła i dźwięczna, jakiej dotąd w czytaniu nikt nie dorównał, styl jasny, potoczysty, trafność w wykazaniu piękności autora albo też jego usterków...
Strona 254 - ... testamentu; także AP Zabłockij-Desjatowskij, op. cit., t. I, s. 169. Upowszechniona w literaturze data zgonu (22 listopada 1822 roku) jest nieścisła. Z kronikarskiego obowiązku notujemy, że podawana była również zupełnie fantastyczna data zgonu Zofii: 2 czerwca 1823 roku, por. Tomasza Świeckiego historyczne pamiątki znamienitych rodzin i osób dawnej Polski, przejrzał w rękopiśmie, objaśnił i uzupełnił przypisami Julian Bartoszewicz, Warszawa 1858, t. I, s.
Strona 234 - W rozmowie z współtowarzyszami broni — jak podają inni, — gdy rozbierał jaki ważny przedmiot naukowy, strategiczny, zwykł powtarzać: »słuchajcie i uczcie się, bo jak mnie nie będzie, tego wam nikt nie powie«. Słowa te brali jedni za przechwałkę i wybujałą miłość własną, drudzy, czując całą wartość danej nauki, w milczeniu ją z uszanowaniem przyjmowali. W słowach tych przecież była prawda, bo uczeńszego oficera ówczesna armia nasza nie miała, a on wiedział, jak...