CARMIN VM LIBER QVARTVS. Intermissa, Venus, diu rursus bella moves? I. parce, precor, precor. non sum qualis eram bonae sub regno Cinarae. desine, dulcium mater saeva Cupidinum, circa lustra decem flectere mollibus iam durum imperiis: abi, quo blandae iuvenum te revocant preces. tempestivius in domum Pauli purpureis ales oloribus comissabere Maximi, si torrere iecur quaeris idoneum; namque et nobilis et decens et pro sollicitis non tacitus reis et centum puer artium late signa feret militiae tuae et, quandoque potentior largi muneribus riserit aemuli, Albanos prope te lacus ponet marmoream sub trabe citrea. illic plurima naribus duces tura lyraeque et Berecyntiae delectabere tibiae mixtis carminibus non sine fistula; 5 10 15 20 25 illic bis pueri die numen cum teneris virginibus tuom laudantes pede candido in morem Salium ter quatient humum. me nec femina nec puer iam nec spes animi credula mutui nec certare iuvat mero nec vincire novis tempora floribus. sed cur heu, Ligurine, cur manat rara meas lacrima per genas? cur facunda parum decoro inter verba cadit lingua silentio? nocturnis ego somniis iam captum teneo, iam volucrem sequor te per gramina Martii campi, te per aquas, dure, volubilis. II. Pindarum quisquis studet aemulari, nititur pennis vitreo daturus monte decurrens velut amnis, imbres laurea donandus Apollinari, seu per audacis nova dithyrambos seu deos regesque canit, deorum sive quos Elea domum reducit palma caelestis pugilemve equomve dicit et centum potiore signis munere donat, flebili sponsae iuvenemve raptum plorat et viris animumque moresque aureos educit in astra nigroque invidet Orco multa Dircaeum levat aura cycnum, tendit, Antoni, quotiens in altos nubium tractus: ego apis Matinae more modoque grata carpentis thyma per laborem plurimum circa nemus uvidique Tiburis ripas operosa parvos carmina fingo. concines maiore poeta plectro Caesarem, quandoque trahet ferocis per sacrum clivom merita decorus fronde Sygambros; quo nihil maius meliusve terris fata donavere bonique divi nec dabunt, quamvis redeant in aurum tempora priscum. concines laetosque dies et Vrbis publicum ludum super inpetrato fortis Augusti reditu forumque litibus orbum. tum meae, siquid loquar audiendum, vocis accedet bona pars et 'o sol pulcer, o laudande!' canam recepto Caesare felix. 50 55 60 10 15 20 fteque, dum procedis, 'io triumphe' te decem tauri totidemque vaccae, fronte curvatos imitatus ignis III. Quem tu, Melpomene, semel nascentem placido lumine videris, illum non labor Isthmius clarabit pugilem, non equos inpiger curru ducet Achaico victorem neque res bellica Deliis ornatum foliis ducem, quod regum tumidas contuderit minas, ostendet Capitolio: sed quae Tibur aquae fertile praefluont et spissae nemorum comae fingent Aeolio carmine nobilem. Romae principis urbium dignatur suboles inter amabilis vatum ponere me choros et iam dente minus mordeor invido. o testudinis aureae dulcem quae strepitum, Pieri, temperas, o mutis quoque piscibus donatura cycni, si libeat, sonum, totum muneris hoc tui est, quod monstror digito praetereuntium Romanae fidicen lyrae: quod spiro et placeo, si placeo, tuom est. IIII. Qualem ministrum fulminis alitem, Iuppiter in Ganymede flavo, olim iuventas et patrius vigor nido laborum protulit inscium vernique iam nimbis remotis insolitos docuere nisus venti paventem, mox in ovilia demisit hostem vividus impetus, nunc in reluctantis dracones egit amor dapis atque pugnae; qualemve laetis caprea pascuis intenta fulvae matris ab ubere iam lacte depulsum leonem dente novo peritura vidit: videre Raetis bella sub Alpibus Drusum gerentem Vindelici. quibus mos unde deductus per omne tempus Amazonia securi dextras obarmet, quaerere distuli nec scire fas est omnia, sed diu lateque victrices catervae consiliis iuvenis revictae sensere, quid mens rite, quid indoles |