Ira fuit capitalis, ut ultima divideret mors,
Non aliam ob causam nisi quod virtus in utroque
Summa fuit: duo si Discordia vexet inertis,
Aut si disparibus bellum incidat, ut Diomedi
Cum Lycio Glauco, discedat pigrior, ultro
Muneribus missis :) Bruto praetore tenente
Ditem Asiam, Rupili et Persi par pugnat, uti non
Compositum melius cum Bitho Bacchius. In jus
Acres procurrunt, magnum spectaculum uterque.
Persius exponit causam; ridetur ab omni
Conventu; laudat Brutum laudatque cohortem:
Solem Asiae Brutum appellat, stellasque salubris
Appellat comites, excepto Rege; Canem illum,
Invisum agricolis sidus, venisse. Ruebat
Flumen ut hibernum, fertur quo rara securis.
Tum Praenestinus salso multoque fluenti
Expressa arbusto regerit convicia, durus
Vindemiator et invictus, cui saepe viator
Cessisset, magna compellans voce cuculum.
At Graecus, postquam est Italo perfusus aceto,
Persius exclamat "Per magnos, Brute, deos te
Oro, qui reges consuêris tollere, cur non
Hunc Regem jugulas? Operum hoc, mihi
tuorum est.'
Olim truncus eram ficulnus, inutile lignum,
Cum faber, incertus scamnum faceretne Priapum,
Maluit esse deum. Deus inde ego, furum aviumque
Maxima formido; nam fures dextra coërcet
Obscenoque ruber porrectus ab inguine palus;
Ast inportunas volucres in vertice harundo
Terret fixa vetatque novis considere in hortis.
Huc prius angustis ejecta cadavera cellis
Conservus vili portanda locabat in arca;
Hoc miserae plebi stabat commune sepulcrum,
17 pulchrior 20 compositus
28 multumque 31 cucullum codices plurimi 6 arundo
10 sepulchrum
Pantolabo scurrae Nomentanoque nepoti:
Mille pedes in fronte, trecentos cippus in agrum
Hic dabat, 'heredes monumentum ne sequeretur.'
Nunc licet Esquiliis habitare salubribus atque
Aggere in aprico spatiari, quo modo tristes
Albis informem spectabant ossibus agrum ;
Cum mihi non tantum furesque feraeque, suëtae
Hunc vexare locum, curae sunt atque labori,
Quantum carminibus quae versant atque venenis
Humanos animos: has nullo perdere possum
Nec prohibere modo, simul ac vaga Luna decorum
Protulit os, quin ossa legant herbasque nocentīs.
Vidi egomet nigra succinctam vadere palla
Canidiam, pedibus nudis passoque capillo,
Cum Sagana majore ululantem. Pallor utrasque
Fecerat horrendas aspectu. Scalpere terram
Unguibus et pullam divellere mordicus agnam
Coeperunt; cruor in fossam confusus, ut inde
Manīs elicerent, animas responsa daturas.
Lanea et effigies erat, altera cerea major
Lanea, quae poenis conpesceret inferiorem ;
Cerea suppliciter stabat, servilibus, ut quae
Jam peritura, modis. Hecaten vocat altera, saevam
Altera Tisiphonen; serpentis atque videres
Infernas errare canes, Lunamque rubentem,
Ne foret his testis, post magna latere sepulcra.
Mentior at si quid, merdis caput inquiner albis
Corvorum, atque in me veniat mictum atque cacatum
Julius et fragilis Pediatia furque Voranus.
Singula quid memorem? quo pacto alterna loquentes 40
Umbrae cum Sagana resonarint triste et acutum,
Utque lupi barbam variae cum dente colubrae
Abdiderint furtim terris, et imagine cerea
Largior arserit ignis, et ut non testis inultus
Horruerim voces Furiarum et facta duarum :
Nam, displosa sonat quantum vesica, pepedi
Diffissa nate ficus: at illae currere in urbem;
14 Aesquiliis 18 sint 19 vexant 32 utque
38 minctum 39 Ulius* 41 resonarent omn
Canidiae dentes, altum Saganae caliendrum
Excidere, atque herbas atque incantata lacertis
Vincula cum magno risuque jocoque videres.
Ibam forte via Sacra, sicut meus est mos
Nescio quid meditans nugarum, totus in illis:
Accurrit quidam notus mihi nomine tantum,
Arreptaque manu, "Quid agis, dulcissime rerum?" 'Suaviter, ut nunc est," inquam, "et cupio omnia quae vis."
Cum adsectaretur, "Num quid vis?"
"Nôris nos" inquit; "docti sumus."
Hoc" inquam "mihi eris." Misere discedere quaerens,
Ire modo ocius, interdum consistere, in aurem
Dicere nescio quid puero, cum sudor ad imos
Manaret talos. "O te, Bolane, cerebri
Felicem !" aiebam tacitus; cum quidlibet ille
Garriret, vicos, urbem laudaret. Ut illi
Nil respondebam, "Misere cupis" inquit "abire;
Jamdudum video; sed nil agis; usque tenebo;
Persequar: hinc quo nunc iter est tibi ?"
Circumagi; quendam volo visere non tibi notum; Trans Tiberim longe cubat is, prope Caesaris hortos." "Nil habeo quod agam, et non sum piger; usque
Demitto auriculas, ut iniquae mentis asellus
Cum gravius dorso subiit onus. Incipit ille:
"Si bene me novi, non Viscum pluris amicum,
Non Varium facies; nam quis me scribere pluris
Aut citius possit versus? quis membra movere
Mollius? Invideat quod et Hermogenes, ego canto." 25
Interpellandi locus hic erat: "Est tibi mater,
Cognati, quis te salvo est opus ?"-"Haut
16 prosequar 27 quibus est
16 alii distinguunt persequar hinc .
te salvo opus unus Blandinius
Omnis composui." "Felices! Nunc ego resto.
Confice; namque instat fatum mihi triste, Sabella
Quod puero cecinit divina mota anus urna :
'Hunc neque dira venena, nec hosticus auferet ensis
Nec laterum dolor aut tussis, nec tarda podagra ;
Garrulus hunc quando consumet cumque; loquaces,
Si sapiat, vitet, simul atque adoleverit aetas.'
Ventum erat ad Vestae, quarta jam parte diei Praeterita, et casu tunc respondere vadato Debebat; quod ni fecisset, perdere litem.
"Si me amas," inquit, " paulum hic ades." "Inteream, si Aut valeo stare aut novi civilia jura;
Et propero quo scis." "Dubius sum quid faciam,"
inquit, "Tene relinquam an rem.' "Me, sodes." "Non faciam," ille,
Et praecedere coepit. Ego, ut contendere durum
Cum victore, sequor. "Maecenas quomodo tecum ?"
Hinc repetit; "paucorum hominum et mentis bene sanae ;
Nemo dexterius fortuna est usus. Haberes
Magnum adjutorem, posset qui ferre secundas,
Hunc hominem velles si tradere; dispeream, ni
Summôsses omnis." "Non isto vivimus illic,
Quo tu rere, modo; domus hac nec purior ulla est
Nec magis his aliena malis; nil mî officit," inquam, 50
"Ditior hic aut est quia doctior; est locus uni
Cuique suus." "Magnum narras, vix credibile!" "Atqui
Sic habet." "Accendis, quare cupiam magis illi
Proximus esse.' "Velis tantummodo: quae tua virtus,
Expugnabis; et est qui vinci possit, eoque
Difficilis aditus primos habet." "Haut mihi dero:
Muneribus servos corrumpam; non, hodie si
Exclusus fuero, desistam; tempora quaeram,
Occurram in triviis, deducam.
Vita labore dedit mortalibus."
Fuscus Aristius occurrit, mihi
30 cecinit puero 36 vadatus*
Nil sine magno Haec dum agit, ecce 60 carus, et illum
38 huc 42 durum est 50 officit umquam
Qui pulchre nôsset. Consistimus. "Unde venis?" et
Quo tendis?" rogat et respondet. Vellere coepi
Et pressare manu lentissima bracchia, nutans,
Distorquens oculos, ut me eriperet. Male salsus
Ridens dissimulare; meum jecur urere bilis.
"Certe nescio quid secreto velle loqui te
"Memini bene, sed meliore Tempore dicam; hodie tricensima sabbata: vin' tu Curtis Judaeis oppedere?" "Nulla mihi," inquam, Religio est." "At mî; sum paulo infirmior, unus Multorum. Ignosces; alias loquar." Huncine solem Tam nigrum surrexe mihi! Fugit inprobus ac me Sub cultro linquit. Casu venit obvius illi Adversarius, et, "Quo tu turpissime?" magna Inclamat voce, et "Licet antestari ?"
Ego vero Oppono auriculam. Rapit in jus; clamor utrimque, Undique concursus. Sic me servavit Apollo.
Lucili, quam sis mendosus, teste Catone,
Defensore tuo, pervincam, qui male factos
Emendare parat versus; hoc lenius ille
Quo melior vir, et est longe subtilior illo,
Qui multum puerum est loris et funibus udis
Exhortatus, ut esset opem qui ferre poetis
Antiquis posset contra fastidia nostra,
Grammaticorum equitum doctissimus.
Nempe incomposito dixi pede currere versus
Lucili. Quis tam Lucili fautor inepte est
Ut non hoc fateatur? At idem, quod sale multo
Urbem defricuit, charta laudatur eadem.
Nec tamen, hoc tribuens, dederim quoque cetera; nam
Et Laberi mimos ut pulchra poëmata mirer.
Ergo non satis est risu diducere rictum
Auditoris; (et est quaedam tamen hic quoque virtus ;)
|