Archiv für Literatur- und Kirchengeschichte des Mittelalters, Tom 2

Przednia okładka
Weidmannsche Buchhandlung, 1886

Z wnętrza książki

Wybrane strony

Inne wydania - Wyświetl wszystko

Kluczowe wyrazy i wyrażenia

Popularne fragmenty

Strona 486 - Unde in rebus compositis est considerare duplicem actum et duplicem potentiam. Nam primo quidem materia est ut potentia respectu formae, et forma est actus eius; et iterum natura, constituta ex materia et forma, est ut potentia respectu ipsius esse, in quantum est susceptiva eius.
Strona 8 - Romane curie impendente, bullatas, sanas, siquidem et integras, non viciatas, non cancellatas, nee in aliqua sui parte suspectas, sed omni prorsus vicio et suspicione carentes...
Strona 509 - Et sic, quidquid dicitur de Deo et creaturis, dicitur secundum quod est aliquis ordo creaturae ad Deum, ut ad principium et causam, in qua praeexistunt excellenter omnes rerum perfectiones.
Strona 57 - Registrum autem suum facit papa quilibet, hoc est librum, ubi transcripta privilegiorum omnium et literarum sui temporis super magis arduis causis continentur"81).
Strona 636 - Deus est unus omnibus modis et secundum omnem rationem, ita ut in ipso non sit invenire aliquam multitudinem in intellectu vel extra intellectum; qui enim duo videt vel distinctionem videt, Deum non videt.
Strona 462 - Non enim extra se quidquam positum intuebatur, ut secundum id constitueret quod constituebat : nam hoe opinari sacrilegum est.
Strona 586 - Analogata nihil in se habent positive radicatum formae secundum quam analogantur. Sed omne ens creatum analogatur deo in esse, veritate et bonitate. Igitur omne ens creatum habet a deo et in deo, non in se ipso ente creato, esse, vivere, sapere positive et radicaliter.
Strona 637 - Omnis distinctio est a Deo aliena, neque in natura neque in personis. Probatur: quia natura ipsa est una et hoc unum, et quelibet persona est una et id ipsum unum quod natura.
Strona 501 - Eccardum: nam Eccardus, circa principium Genesis, ubi praemittit de esse, postquam probavit Deum esse ipsum esse, et qui dat esse, et formas particulares, hoc et hoc esse: subiungit, per hoc non tolli subsistentias rerum in proprio esse, sed potius fundari, probando hoc per tria similia scilicet materiam, partes totius, et humanitatem Christi.
Strona 586 - Ens autem sive esse et omnis perfectio, maxime generalis, puta esse, unum, verum, bonum, lux, iustitia et huiusmodi, dicuntur de deo et creaturis analogice. Ex quo sequitur quod bonitas et iustitia et similia bonitatem suam habent totaliter ab extra aliquo ad quod analogantur, deus scilicet . . . Colligatur et formetur breviter sic ratio: analogata nihil in se habent positive radicatum formae secundum quam analogantur.

Informacje bibliograficzne