54 Eutychius, iterum sub Justiniano restitutus, A confecit annis quatuor, mensibus sex. 55 Joannes diaconus Constantinopolitanus, Jejunator, temporibus Tiberii annis tredecim, mensibus quinque. 56 Cyriacus presbyter Ecclesiæ ejusdem et œconomus, annis uudecim. 57 Thomas, diaconus Ecclesiæ ejusdem et sacellarius, annis tribus, mensibus quinque. 58 Sergius, diaconus Ecclesiæ ejusdem, annis octo, mensibus septem, diebus viginti uno, 59 Pyrrhus, presbyter ejusdem Ecclesiæ monachus et monasteriorum magister, et præcipuus Chrysopoli. Orta autem seditione contra ipsum, successit annis duobus, mensibus novem, diebus duobus. 60 Paulus, presbyter ejusdem Ecclesiæ et œcono- B mus, annis duobus, diebus viginti sex. Pyrrhus restitutus mensibus quatuor, diebus viginti tribus. 64 Petrus, curator accipiendis hospitibus in eзdem Ecclesia, annis duodecim, mensibus septem. 62 Thomas, diaconus ejusdem Ecclesiæ et chartarum custos, annis duobus, mensibus septem. 63 Joannes, presbyter et custos vasorum magnæ Ecclesiæ, annis quinque, mensibus novem. 64 Constantinus, diaconus Ecclesiæ ejusdem, custos vasorum et œconomus, anno uno, mensibus undecim, diebus septem. 65 Theodorus, presbyter ejusdem Ecclesiæ. syncellus et custos vasorum, annis duobus, mensibus tribus. 66 Georgius, presbyter syncellus, et vasorum C custos, annis tribus, mensibus tribus. Theodorus restitutus, anno uno, mensibus decem 67 Paulus et laicis a secretis. 68 Callinicus, presbyter et custos vasorum Blachernis, annis duodecim. Exterminatus a a Justiniano Rhinotmeto. 69 Cyrus, presbyter et monachus, ex Trogesso Amastrido, annis sex. Expulsus a Philippico. 70 Joannes diaconus et chartarum custos in œconomio, annis tribus. 71 Germanus episcopus Cyzici et confessor, annis quindecim. Ejicitur ab impio Leonte Isauro. 72 Anastasius, presbyter et syncellus, annis viginti quatuor. a Orbatus oculis. 73 Constantinus, monachus et episcopus Syllæi, annis duodecim. Huic caput amputatur. 74 Nicetas b, presbyter sanctorum Apostolorum, et monasteriorum magister, eunuchus, annis tredecim, mensibus quatuor. 75 Paulus Cyprius, diaconus orthodoxus et con-fessor, annis quinque, mensibus sex. 76 Tarasius, a secretis, annis viginti uno, diebus duobus. 77 Nicephorus, a secretis, monachus factus, expulsus ad impio Leone Armerio c, an... 78 Theodotus Cassiteras. annis quindecim. 79 Antonius, ex Syllæo, annis duodecim. 80 Joannes, presbyter et syncellus, insidiatus sibi ipsi, annis novem. 84 Methodius confessor, annis quatuor, tribus. mensibus 82 Ignatius eunuchus 4, annis undecim, mensibus quinque. 83 Photius (cum hasce res inferas reliquisset divinus Ignatius) a Basilio Macedone imperatore, secundum in pontificia sede collocatus, excellentissimum illud solium recepit. Qua autem ratione (Vide Glyc. Annal. p. Iv). Cum ante solium vertere coactus fuisset a Saniona imperatoris cubiculario, substitutus fuit ejus loco Euthymius vir admirandus. 84 Post Photium Stephanus, Leonis Philippi, frater e. 85 Stephano defuncto successit Antonius cognomento Catuleas. 86 Post hunc mysticus Nicolaus patriarcha est designatus, a quo initiatus est sacro baptismate Constantinus Leonis Philosophi filius anno Pontificatus. Deportatus a Leone Philosopho imperatore in Galacrenæum monasterium, quod condiderat, idque quod nulla ratione exorari potuisset ut Samonam Agare num, qui ad suos transfugerat, rursum reciperet eximeretque censuræ. Pulso deinde per Alexium imperatorem Euthymio, suæ sedi restitutus, et Constantino Leonis filio imperii administratore, scripto est ordinatus. 87 Euthymius, vir admirandus f. 88 Post Nicolaum Stephanus, metropolita Ama A. CONTII NOTÆ HISTORICÆ. b Hic aliud nihil sciebat quam edere ac bibere (Glycas, Annal. par. Iv). Objurgatus aliquando ab uno quodam astantium quod pro Matthæum pronuntiasset Matlhaium, respondit se vehementesr odisse quæ geminos et trinos haberent sonos ( Id. ibid.), c Deportatus in Proconesum, quod adduci non potuisset, ut probaret imaginum oppugnationem : id autem multo ante præsciverat, visus sibi tribulis et spinis manum conjungi cum Leonis capiti diadema primum imponeret (Vide Glyc Ann. p. 11). d Hic Michaelis Rangabis, seu Balbi, Constantinopolitani imperat. filius fuit, ex Procopia, Nicephori imp. filia: Nicetas primum nominatus, et a Leone Armenio imperatore evectus, cum ipsa vitæ mutatione diversum etiam nomen sibi ascivit (Glyc. An PARS II. senus, sedem principis urbis per triennium occupavit. A 90 Theophylactus, Romani Lacapeni imp. filius, eunuchus, ætatis anno decimo sexto contra canones gubernacula Ecclesiæ usurpavit: equorum supra omnem modum amator, vitam vixit insolentem. Aqua vero intercute ex equitatione correptus, cum sedisset annis viginti tribus, vivendi finem fecit. 91 Substitutus est in ejus locum Polyeuctus, solitariæ vitæ sectator, et inde usque a puero de parentum voluntate castratus; vir omnino venerandus, B eloquentia et virtute præstans. Nicephoro Phocæ et Joanni Zimiscæ restitit. 92 Polyeucto successit Basilius monachus, Scamandrenus, qui cum post quadriennium suæ designationis, ob quædam objecta crimina per concilium loco motus est. 93 Antonius Studites patriarcha est designatus; qui cum renuntiasset sacerdotio, quod per sex annos tenuerat, ac paulo post obiisset, et vacasset Ecclesia quatuor annis cum dimidio, designatus est 94 Nicolaus Chrysoberges; qui cum pontificatum annos duodecim et menses octo ornasset, defuncto successit. 95 Sisinnius magister, vir ab ineunte ætate in litteris versatus. Quo et ipso (cum triennium Eccle- C siam rexisset) mortuo eligitur patriarcha 96 Sergius, qui Manuelis monasterio præerat patriarcha, Photio genere conjunctus. Cum autem ad annos viginti Ecclesiam pavisset, mortem obiit, et in ejus locum suffectus est. 97 Eustathius, sacerdotum ædis palatinæ princeps: qui cum orthodoxorum Ecclesiæ octo annis præfuisset, moritur paulo ante Basilium Porphyrogenitum imperatorem. 98 Eique succedit Alexius, solitarius, e mansione Studiana in patriarcharum solium translatus. Acceptis nonaginta auri libris et totidem clero donatis matrimonium Michaelis imp. cum Zoe imperatrice, Romani Argyropoli vidua confirmavit. Pene excidit patriarchatu, fraude Joannis Orphanotrophi, fratris D Michaelis Paphlagonis Imp. 99 Alexio mortuo cum sedem illam tenuisset quiete octodecim annis, Monomachus imperator auri centenarios viginti quinque e monasterio Alexii ab illo in thesauros relatos abstulit. Ei vero successit Michaelus, cognomento Cærularius, vitæ solitariæ sectator ejus mortui manus crucis in modum sic conformata, ut solebat esse cum populo pacem denuntiaret, immobilis nec mutata mansit. 101 Joannes Xyphilinus, monachus, propter elo. quentiam, prudentiam, doctrinam et virtutem omnino admirandus, oriundus Trapezunte, vitam in Olympo religiosis exercitiis agebat, unde tanquam inter alios eximius, vi ad patriarchatum pertractus est, et pavit Ecclesiam annis undecim mensibus septem. 102 Cosmas ineruditus ille quidem, sed omnis generis virtutibus ornatus (qua de causa etiam in maximo pretio ab imper. habebatur) Nicephorum Botoniatem insignibus imperii redimivit. Ejus vero successoris Alexii Comneni, cum imperandi rationem probare non posset, desperaretque de emendatione, Tolle (inquit, ministro suo) librum hunc Psalmorum, et me sequere. His dictis, ex ecclesia sanctissimus patriarcha discessit. Ejus vero in locum suffectus est, cum fidelem populum, annos quinque et menses novem pavisset. 103 Eustratius, spado, simplici vir ingenio, et dignus qui in angulo lateret. Verum et ille post triennium administrati pontificatus, ob ignotam quamdam causam, nolens deturbatur, evecto vicissim ad Patriarchici solii sublimitatem 104 Nicolao monacho, cognomento Grammatico. qui in studio virtutis ætate acta, litterarum non rudis erat, licet non exquisite peritus: Ecclesia per annos viginti septem gubernata, obiit senex ad modum. 405 Leo Stypiota. 406 Michael, Acuti monasterii monachus, virtute celebris, imperatorem Manuelem, a quo unctus erat, vicissim ungit sacram ædem ingressum. Oxites cognominatus, summa sede ultro cessit, et in Oxiam insulam rediit, in qua vitæ inopis et simplicis institutum a puero amplexus fuerat. 107 Cosmas, patria Ægineta, ex numero diaconorum, licet eruditissimus, virtutum tamcn choro illustrior, imperatricis uterum exsecratus est. 408 Theodosius principem sedem imperante Manuele curabat et ornabat. Sedi suæ restitutus, natus patre Armenio, sponte secessit in insulam Terebinthum. 409 Camatero Basilio, œcumenicus patriarchatus ab Andronico delatus, vel potius venditus syngrapha quam præmiserat se quidquid ei libuisset facturum, dejecto per Isaacium Angelum imperatorem. 440 Nicetas Mundanus, Ecclesiæ maximæ sacellarius successit, quem natu maximum in sacra sede exspirare non est passus imper.; sed delirium, et levitatem et senium causatus, expulit. 144 Leontius vero monachus quidam pastor desi A. CONTH NOTÆ HISTORICÆ. a Vide Glycam, Zonaram et Nicetam passim ad hunc et ad sequentes patriarchas. gnatus est, sed hunc Dei genitricium a priusquam annus elaboretur etiam repudiavit imperator, etc. 112 Dositheus vero Hierosolymitanus ad ecumenicum patriarchatum evectus est; quod ut faceret Isaac imperator, Balsamonem Antiochenum decepit. Paulo post hæc tempora, capta a Gallis et Venetis urbe Constantinopolitana, et electo Veneto patriarcha, aperte nimium desciverunt Græei a communione sedis apostolicæ ; proinde in describendo illo patriarcharum catalogo ultra progredi nolui. Numerati a Nicephoro episcopi Alexandrini in Ægypto. 1 Marcus evangelista, annis duobus 2 Annianus, annis viginti duobus. 3 Abilius, annis duodecim. 4 Cerdo, annis duodecim, 9 Celadion, annis decem. 10 Agrippinus, annis quatuordecim. 11 Julianus, annis quindecim. 12 Demetrius, annis decem. 13 Heracleas, annis quadraginta sex. 14 Dionysius expulsus imperat. Valeriano, annis septem decim. 15 Maximianus, annis octo. 16 Theonas, annis novemdecim. 17 Petrus martyr, aunis undecim. Hactenus ex diversis gentibus, et non Christiani imperatores fuerunt usque ad Constantinum Magnum. Post Constantinum autem M. Alexandrini episcopi ita numerantur: 18 Achilas anno uno. 19 Alexander, qui fuit in prima synodo, annis viginti tribus. 20 Athanasius, sæpe expulsus ab Arianis; cui primum ejecto, suffecerunt Ariani suæ quemdam factionis Gregorium. 24 Hic expulsus est a Constantio, et rursus factus Athanasius episcopus. 22 Georgius Cappadox, dejecto denuo Athanasio, annis... Athanasius tertio itemque quarto episcopus factus. Universi anni hujus sunt quadraginta sex. 23 Petrus, expulsus a Valente, anno uno. 24 Lucius Arianus, annis quinque. 25 Petrus iterum, anno uno. 26 Timotheus, qui secundæ synodo adfuit, annis octo. 27 Theophilus, annis viginti octo. 28 Cyrillus, qui Ephesi in priore synodo fuit con B C Ꭰ flata contra impium Nestorium, annis triginta duobus. 29 Dioscorus, in synodo posteriore Ephesi insidiosa et prava, annis quinque. Removetur seu de trahitur a iv synodo, coacta Chalcedone. 30 Proterius orthodoxus, occisus in lacu sacro seu divino, annis sex. 31 Timotheus Elurus, annis duobus. 34 Joannes expulsus, annis tribus. 36 Athanasius hæreticus, annis septem. 37 Joannes, annis novem. 38 Joannes alius, annis undecim. 39 Dioscorus, annis tribus. 40 Timotheus, tempore Justiniani imperatoris. 44 b Gaianus, anno uno. 42 Theodosius, annis duobus. 43 Paulus, annis duobus. 44 Zoilus, annis septem. 45 Apollinaris, annis novemdecim. 46 Joannes, annis undecim. 47 Eulogius, annis viginti septem. 48 Theodorus Scribon, annis duobus 49 Joannes Cyprius, nominatus Misericors, annis A. CONVH NOTÆ HISTORICÆ. a Dei genitricium ironice appellat Nicetas, quod mPerator confixisset hunc designandum patriarcham, et locum in quo habitaret, a Dei genitrice sibi fuisse commonstratum b De Gajano, et sex sequentibus deinceps Alexandrinis episcopis, vide Leontium, lib. de Sectis. 19 Cyrillus, annis quindecim. 20 Tyrannus, annis tredecim. Hactenus alieni imperatores fuere a Christiana doctrina, et hanc colentibus infesti. Postquam autem esse imperatores Christiani cœperunt, hi nomi nantur: 21 Vitalis, annis sex. 22 Philogonius, annis quinque. 23 Paulus, annis quinque. 24 Eustathius, qui fuit in prima synodo Nicæna primarius. Idem ejicitur ab Arianis, annis octodecim. Post quem præsederunt Ariani. 25 Eulalius, annis tribus. 26 Euphronius, annis octo. A Theodotus, annis quatuor. 38 Joannes, qui fuit in tertia synodo Ephesi, annis octodecim. 39 Domnus, in altera synodo Ephesi insidiosa, annis octo. 40 Maximus præsens in synodo Chalcedone, qnæ numeratur hic expulsus fuit ob lapsum, annis quatuor. 44 Basilius, annis duobus. 42 Acacius, quo præsidente urbs corruit, anno uno. 43 Martyrius, annis tredecim. 44 Julianus, annis quindecim. 45 Petrus Fullo ejectus a Zenone, annis tribus. 27 Phacellius, tempore cujus celebrantur Encænia B 48 Stephanus alius, anno uno. Ecclesiæ magnæ Antiochiæ, annis duodecim 28 Stephanus, annis tribus. 29 Leontius, annis octo. De hoc Leontio evirato, vide Nicetam, in Thesauro, lib. v, cap. 30: 30 Eudoxius, annis duobus. 34 Ananius, annis quatuor. Nicetas illum Adrianum vel Anianum nominat, Thesauri lib. v, cap. 48. 32 Meletius confessor, expulsus a Valente annis viginti quinque. 33 Euzoius Arianus, annis... 34 Meletius rursum, cum adfuisset in conventu secundæ synodi Constantinopoli. 35 Flavianus annis viginti. 36 Porphyrius annis... 37 Alexander annis... 49 Calandion, annis quatuor. 54 Palladius, annis decem. 52 Flavianus, expulsus ab Anastasio imperatore, an. septem a. 53 Paulus ejusdem tempore, annis tribus. 54 Euphrasius, oppressus ruina urbis, annis quinque. 55 Euphraimus, tempore Justiniani, annis octodecim. 56 Domnus, annis quatuordecim. 58 Gregorius, annis viginti quatuor. 59 Anastasius iterum, annis sex. C 60 Anastasius alius, annis novem. A. CONTII NOTE HISTORICÆ. a Evagrius. Historiæ lib. vi, cap. ultimo, restitutum ait. Anno 23. AD ANASTASII BIBLIOTHECARII COLLECTANEA ADMONITIO PREVIA. (Apud Galland., Bibliotheca Veterum Patrum, tom. XIII.) tera ad Joannem diaconum, altera ad Martinum episcopum Narniensem. II. Joannis papæ IV Apologia pro Honorio summo pontifice. Persona ipsa Anastasii vix quidquam ad nos per- D I. Ipsius Anastasii Bibliothecarii epistolæ duæ, altinet, cum scriptorum modo quæ in ejus collectaneis cernuntur rationem habeamus. De eo nihilominus aliquid dicere ac præfari libet. Natione fuit, ut videtur, Romanus; certe ecclesiæ Romanæ presbyter, abbas et bibliothecarius. Claruit, præsertim ab anno 858 ad 882, sub pontificibus Nicolao I, Adriano II et Joanne VIII. Utrum idemnet cum cardinali Anastasio censendus sit, latius disputant scriptores, Cavæus in primis omnino consulendus. Scripta illius recensent bibliographi, inter quos diligentior Fabricius a. Præ cæteris Collectanea illius edenda nobis reliquit Gallandius noster 6 Távu. Circumferuntur verò in illis quæ subjungimus scriptorum mo numenta. III. Saneti Maximi epistolæ quinque. VI. Commemoratio eorum quæ S. Martinus Constan- VII. Reletio motionis in S. Maximum, quæ facta est IX. Relatio disputationis inter S. Maximum et Theo- Bibl. Græc. tom. IX, pag. 337; Bib. med. t. I, p. 87 edit. Patav. PATROL. CXXIX, 48 X. Anastasii apocrisiarii epistola ad Theodosium pres- A tamen sanguinis effusione. Sedit pontifex ab anno byterum Gangrensem. Fuit Joannes papa hujus nominis quartus, natione Dalmata, patria Jaderensis, patrem habuit Venantium Scholasticum. Romæ diaconum egit, ac tandem papa designatus fuit, a S. Petro septuagesimus quartus: quam dignitatem annum et menses novem obtinuit, usque ad diem 20 Septembris anni 642 b, vel ad duodecimum Octobris an 641. © Scripsit inter cætera ad Constantinum filium Heraclii imp. apologiam pro Honorio papa propter unam in Christo voluntatem. Hæc ad Constantinum epistola apud Eutychium inscribitur ad Heraclium et Constantinum fratres imperatores. In concilio Rom. an. 640 Joannes Monothelitas damnavit. § II. De sancto Maximo. a B S. Maximus ex protosecretario Heraclii abbas Chrysopolitanus fuit prope Constantinopolim. Hunc Græci theologum °, item confessorem f, philosophum et martyrem appellant. Hic strenuissimus Monothelitarum ac præcipuus adversarius, post mille vexationes tandem Lazicos deportatus, obiit an. Christi 662 ætatis LXXXII. Cum Pyrrho Constantinopolitano patriarcha insignem habuit disputationem, quam ad an. 645 consignat g Fabricius. Concilio Lateranensi sub Martino I interfuit. Anastasius apocri- C siarius magistri sui Maximi vitam scripsit, quam laudat Alilatius de Purgatorio h, exstatque apud Combef. in tomo priori Operum S. Maximii: postquam habentur etiam acta, collationes, etc., quæ nos item Græce et Latine ex Anastasii versione edenda curavimus, prout exstant apud Sirmondum j. Consulantur Baroniusk et Combefisius in editione præclara operum S. Maximi. § III. De sancto Theodoro papa. 649 ad 654 vel. 655. De ejus tempore videndi Sirmondus" et Cointius. Exstant ejus epistolæ in tomis Conciliorum, et in Bibl. Patrum. Is coacto Lateranis concilio centum quinque episcoporum Constantis imperatoris Typum, ducesque Monothelitarum Sergium, Pyrrhum et Paulum, Cyrum item Alexandrinum, et Theodorum Pharanitensem damnavit. Anno 653 Calliopas Olympii in exarchatu successor cum Ravennatensi exercitu Romam veniens, sanctum pontificem capit, navi imponit et, post trimestre spatium, in Naxum insulam deportat. Mox Constantinopolim ducitur: nec tamen ab eo obtineri potuit, ut typum approbaret. Ea propter Chersonesum deportatur, ubi exsul obiit, et in ecclesia S. Mariæ in Blachernis sepultus est. Ex ejus epistolis ad nos spectat ea quæ ad Theodorum est: seu potius fragmenta quædam ab Anastasio decerpta, in quibus deplorat vicem suam sanctus pontifex. § V. De auctore anonymo narrationis eorum, quæ sæviter gesta sunt in S. Martinum. Auctor hujus Commemorationis sese socium sancti Martini prodit, dum statim ab initio ait : Quædam quidem exterius sollicitudine multa addiscens, plurimorum autem proprie contemplator factus. Et sub finem Visa mihi et audita diligentissime declaravi vobis. Non tamen navigationis socius fuisse videtur. Sex namque tantum pueruli cum S. Martino navigare permissi sunt. Facile igitur credi possit, illum sancto pontifici Constantinopoli adfuisse subinde, cum in Relatione motionis statim ab initio dicatur: Die qua domnus Maximus, et is qui cum eo erat, penes hanc urbem regiam applicuerunt. Quæ satis ostendunt Constantinopoli fuisse quosdam qui adversariis Monothelitarum adhærebant. Et ut sint quæcunque in eum crudeliter et truculente ibi gesta sunt usque ad transportationem in Chersonesum dilucide nobis exponit. Clericum etiam et monachum se prodit, cum propter rerum theologicarum peritiam, tum etiam quia sæpe S. Martinum summum sacerdotem nostrum appellat, Maximum vero, dominum item quia, more apud monachos usurpato: Eyo, ait, humilis et peccator famulus vester a Deo, venerabiles Patres. Utrum vero auctor motionis in S. Maximum factæ idem sit cum auctore narrationis de S. Martino; etsi certa argumenta nulla demonstrant, connexio tamen recrum que narrantur, styli affinitas, et quod apud Anastasium jungantur in Collectaneis, haud improbabiliter istud suadeant. S IV. De Anastasio monacho. Erat Anastasius iste S. Maximi abbatis discipulus ac perfamiliaris. Annum ejus natalem fuisse 618 scribit Cavæus P, emortualem vero 664. Exstat in Collectaneis Anastasii ejus ad monachos Caralitanos epistola. Fortasse etiam duæ superiores enarrationes ad eumdem pertineant. Scripsit anno Christi saltem 657 non 655 ut Cavæo videtur. Ait enim: Nono Kal. Septembris, quæ nunc transacta est, decimæ quartæ indictionis. Nimirum anno Græcorum 6464, cui et indictio 14 et annus Christi 657 congruunt. § VII. De Anastasio apocrisiario. Alter S. Maximi discipulus fuit Anastasius iste, presbyter et monachus, atque Romanæ Ecclesiæ i Pagg. 4-28. j Opp. tom. III. k Tom. VIII, pag. 657, num. 31. 1 Conc. tom. II, pag. 643. Athenæi Rom., pag. 613. Opp. tom. III, pag. 465. o Annal. Franc. tom. III, pag. 456. Ad ann. 655, pag. 385 |