Prob. 4 Antiochiae XVIII. constituitur episcopus
Cyrillus.

5 Romanae ecclesiae episcopatum suscipit XXVI. Eutychianus mensibus VIII, post quem XXVII. Gaius ann. XV.

6 Alexandrinae ecclesiae XV. episcopus praefuit Theonas ann. XIX.

Dioclet. 12 Romanae ecclesiae XXVIII. episcopatum suscipit Marcellianus [ann. IX add. P2, ann. VII Marcellus ann. III add. Fl.

15 Ecclesiae Hierosol. XXXVII. ordinatur episcopus Zabdas.

18 Ecclesiae Hierosol. XXXVIII. praefuit Hermon.

18 Antiochiae XIX. constituitur episcopus Tyrannus.

19 Alexandrinae ecclesiae XVI. post Theonam episcopus ordinatur Petrus, qui postea IX. persecutionis anno gloriose martyrium perpetravit.

20 Romae XXIX. episcopus constituitur Eusebius mensibus VII, post quem XXX. ecclesiam tenet Miltiades ann. IV].

Constantin. 4 Romanae ecclesiae XXXI. ordinatur episcopus Silvester ann. XXII).

5 Alexandrinae ecclesiae XVII. ordinatur episcopus Achillas].

8 Hierosol. XXXIX. constituitur episcopus Macharius].

16 Alexandrinae ecclesiae XIX. ordinatur episcopus Alexander, a quo Arius presb. de ecclesia eiectus multos suae inpietati sociat. ad quorum perfidiam coarguendam synhodus CCCXVIII episcoporum in Niciam urbem Bithyniae congregat aomnesa hereticorum machinas Homousii oppositione delevit].

Die Chronik des Eusebius schliesst nach Hieronymus mit den Vicennalien des Konstantin (2342 = 325 p. Chr.).

Harnack, Altchristl. Litteraturgesch. II, 1.

6

c) Die Chronik (Syrisch), a) nach Dionysius Telmahar.')

Anno 2084 [Paulus und Petrus Märtyrer in Rom].

2076 Paulus vinctus primo Romam missus est.

2077 Iacobus s. frater domini nostri martyris mortem passus est, qui erat primus episcopus ecclesiae Hierosolymitanae... [hic erat qui acceperat ab apostolis thronum episcopatus Hierosolymitani] ... [erat vero post illum episcopus Hieros. Simeon filius Cleophae etc.]

2078 s. Marcus episcopus Alexandriae mortuus est et locum eius occupavit Aninus.

2083 Paulus et Petrus Romae mortem martyris passi sunt. 2090 Episcopatum Romanum s. Linus occupavit eumque per ann. XII obtinuit.

2100 Episcopatum Romanum () occupavit Abilius eumque per ann. XII obtinuit.

2106 In ecclesia Romana surrexit s. Clemens.

(Nach einer Eintragung z. J. 2113) Episcopus Alexandriae III. surrexit Cerdon per XI ann.

(Nach einer Eintragung z. J. 2120) Surrexit vero in ecclesia Alexandrina IV. nomine Primus per XII ann.

Eodem tempore . . . martyris mortem passus est (in persec. Traiani) Simeon filius Cleophae episc. Hieros. et post eum obtinuit Iustus... Atque etiam Ignatius Antiochenus Romae martyris mortem obiit et post eum episcopus Antiochiae factus est Hieron.

(Nach einer Eintragung z. J. 2124) Episcopatum ecclesiae Romanae obtinuit V. Alexander per X ann.

Anno 2128 obtinuit thronum eccl. Hieros. IV. Zachaeus et post eum V. Tobias et post eum Benjamin et post eum Ioannes et post eum Matthias et post eum Philippus.

Hadriani IV. Xystus episc. Romae erat et III annos regnavit. Eodem anno surrexit in ecclesia Alexandrina Iustus et per XI ann. (regnavit).

(Nach Eintragungen zum 4. Jahr Hadrian's) Hierosolymae post Philippum surrexit episc. Seneca et post eum Iustus et post eum Levi et post eum Afrus et post eum Ioses et post eum Iuda. hi omnes exstiterunt episcopi ex circumcisione usque ad eversionem, quae fuit diebus Hadriani.

Anno 2144 Romae episc. factus est Telesphorus XX ann. et (episc.) ecclesiae Antiochenae erat Cornelius.

1) Die aus der KGesch. des Eusebius stammenden Angaben sind in eckigen Klammern gegeben. Ich folge der Ausgabe v. Siegfried u. Gelzer 1884.

Eodemque tempore. . . in ecclesia Alexandrina exstitit Eumenes XIII ann.

Anno 2145 erat in ecclesia Alexandrina Eumenes.

(Nach dem Barkochbakrieg) Episc. Hieros. I. e gentibus exstitit Marcus, cum illi qui e circumcisione erant desinerent.

Anno primo Ant. Pii erat Hyginus episc. Romae IV ann., et post eum Pius XV ann.

2157 exstitit V. episc. Antiochiae Aures (!) et Alexandriae exstitit Marcus et X ann. ministravit.

2169 Alexandriae Celadion episcopus erat XIV ann.

2172 Romae Anicetus episc. XI ann.... Tum Hieros. episc.
exstitit XVII. Marcianus, XVIII. Publius, XIX. Maximus,

XX. Iulianus, XXI. Gaianus, XXII. Symmachus, XXIII.
Gaius, XXIV. Iulianus, XXV. Capito.

Anno VI. M. Aurel. erat Agrippinus Alexandrinae ecclesiae episc.
XII ann.

(Nach Eintragungen z. J. 2183) Alexandriae episc. erat Agrippinus et in ecclesia Romana Soter per VIII ann. et Antiochiae erat VI. episc. Theophilus, cuius libri diversi exstant.

Anno 2192 episc. eccl. Rom. erat Eleutherus XV ann. et in ecclesia Antiochena Maximus.

(Nach einer Eintragung z. J. 2195) In ecclesia vero Alexandrina exstitit Iulius et regnavit X ann.... Porro episcopi Hieros. noti fuerunt hi alter alterum excipientes: XXVI. exstitit Maximus, XXVII. Antoninus, XXVIII. Valens, XXIX. Dulcinus, XXX. Narcissus, XXXI. Dius, XXXII. Germanon, XXXIII. Gordianus et post eum Narcissus. Cum hi omnes sint episcopi Hieros. constituti, non est nobis tempus singulos eorum omnes distinguere, quia non tempus administrationis illorum consignatum est.

(Nach einer Eintragung z. J. 2203) Episc. eccl. Antiochenae exstitit Serapion et in eccl. Alexand. exstitit Demetrius XXXXIII ann.... [Hoc tempore floruerunt episc. Demetrius Alex., Serapion Antioch., Narcissus Hieros., Irenaeus Lugd., Dionysius Cor., Apollinaris Hierap., Victor Rom., Alexander Alexandriae parvae, Theophilus Caes., Polycrates et Bacylides pastores].

Anno 2215 Sephurius erat episc. eccl. Romanae ... [Porro tunc Narcissus episc. Hieros. floruit; im Folgenden wird nach

der KGesch. erzählt, dass ihm Alexander von Cäsarea als Bischof beigegeben worden sei).

2224 erat episc. VIII. Asclepiadus (fehlt Antiochien) et Hieros.

erat Alexander.

Ann. 2234 erat episc. eccl. Antiochenae Philetus, in eccl. vero Romana Callistus.

2240 erat Urbanus episc. eccl. Romanae IX ann. et in eccl. Antiochena exstitit Sabnus.

2246 Heraclius episc. eccl. Alexandrinae factus est XIX ann. Eodem tempore Origenes Alexandria discessit... Eodem anno Romanae eccl. Pontianus episc. erat V ann. 2255 erat in eccl. Rom. Antherus per unum mensem, et post eum erat s. Fabianus per XII ann.

2264 Dionysius episc. Alex. erat per XVII ann.

(Nach dem Tod des Philippus i. J. 2267 unter Decius, also 2268) Märtyrer Fabianus episc. Romae et Alexander episc. Hierosol., et Dionysius Alex.... multa tulit.

Anno 2269 erat s. Cornelius episc. Rom. II ann., et post eum erat s. Lucius VIII mens., et post eum Stephanus III ann. 2270 Thronum Antiochiae s. Demetrius occupavit. 2273 Episc. Antiochiae s. Cyrillus et Romae Eutychianus per VIII mens., et post eum Gaianus per XV ann. Alexandriae exstitit s. Theonas per XVIII ann. (Diese Angaben stehen hier am falschen Ort, s. z. ann. 2298, wo sie noch einmal wiederholt sind; dafür fehlt Sixtus II.).

2276 erat Paulus Samosat. episc. Antioch.

2280 erat Alexandr. episc. Maximus per IX ann., et in eccl.
Rom. erat s. Dionysius, Hierosol. erat Hymenaeus.
2284 Paulus Samosat. denegavit... eum synodus excommuni-
cavit... et loco eius erat Domnus episc. Antiochiae.
2287 (Tod des Claudius, Aurelian regiert 51⁄2 JJ.) Et hoc
tempore s. Timotheus episc. eccl. Antiochenae erat.
2292 Felix episc. eccl. Romanae erat per V ann.

2298 S. Cyrillus episc. Antioch. erat, et in eccl. Rom. exstitit
Eutychianus per VIII mens., et post eum Gaius per XV
ann., in eccl. Alexand. exstitit s. Theonus per XIX ann.
2313 Marcellinus episc. eccl. Rom. erat.

2316 Zebedaeus erat episc. Hieros. per III ann., et post eum erat Hermon, et in eccl. Antiochena erat Tyrannus, et Alexandriae Petrus, qui gloriose post illos mortem martyris obiit IX. persecutionis anno.

Am Schluss des Werkes wird in der Geschichte von der Kreuzauffindung (p. SS) Macarius, Bischof v. Jerus., genannt.

c) Die Chronik (Syrisch), g) nach der Epitome Syria

Roediger's.')

(2048) Episc. I. eccl. Hierosol. exstitit ex apostolis Iacobus frater domini.

(2058) Petrus ap. primus posuit fundamenta ecclesiae Antioch., et in urbem Romam profectus est ibique praedicavit evangelium. et praefuit ecclesiae illi ann. XXV.

(2059) Marcus evangelista, nuntius et interpres Petri, in Aegyptum et Alexandriam [profectus est].

(2060) Primus Antioch. episc. Euodios.

(2064) Petrus apostolus moderator eccl. Romanae factus est (fehlt bei Hieron., ist eine Dublette z. 2058).

(2072) [Paulus] vinctus Romam mittitur.

(2078) Iacobum domini nostri fratrem, qui vocabatur Iustus, Iudaei lapidibus obruerunt. et accepit eius episcopatum Simeon ille qui vocatur Simon.

(2078) Post Marcum evangelistam Alexand. eccl. episc. primus factus est Ainnus et rexit ann. XXII.

(2084) Neron cum omnibus delictis suis primus etiam in Christianos persecutionem excitavit, in cuius diebus Petrus et Paulus Romae martyrium passi sunt.

(2084) Post Petrum episcopatum eccl. Rom. primus accepit Linus per ann. XII.

(Olymp. 212) Antiochiae episc. II. exstitit Ignatius.

(2100) Episc. II. eccl. Alex. Abilus et rexit per ann. XIII (eine Angabe über Anaclet fehlt; s. Hieron ad 2096).

(2108) Episc. III. eccl. Rom. Clemens ann. IX.

(2113) Episc. III. eccl. Alex. exstitit Cerdon ann. XI.

(2115) Episc. eccl. Rom. IV. suscepit Euaristus ann. VIII.

(2122) Exstitit in eccl. Alex. IV. Primus ann. XII.

(2123) Cum Traianus persecutionem contra Christ. movisset, Simeon filius Cleophae episc. eccl. Hierosol. martyrium subiit, et post eum fuit Iustus.

(2123) Porro simili modo etiam Ignatius Antioch. episc. subiit martyrium, et post eum III. fuit Eros [der Name ist emendirt]. (eine Angabe über Alexander v. Rom fehlt; s. Hieron. ad 2125).

1) Diese Epitome enthält fast nie bestimmte Datirungen nach einem fortlaufenden Faden (aber die Reihenfolge der 70 Eintragungen ist genau dieselbe wie bei Hieron.). Ich merke es an, wenn etwas fehlt, was bei Hieron. steht, resp. umgekehrt, und stelle die JJ. Abraham's des Hieron. hinzu. Eckige Klammern bezeichnen die Ergänzungen Roediger's.