ODA

MARTIALIS-LUDOVICUS

DE BEAUPOIL

DE SAINT AULAIRE, DEI GRATIA ET SANCTE Sedis Apoftolicæ auctoritate, Epifcopus Pictavienfis;

CLERO PICTAVIENSI

SALUTEM ET BENEDICTIONEM IN CHRISTO.

A

NTIQUOS & venerabiles Ecclefiæ Ritus quos longa feculorum feries confecravit, & religiosè fovere, fi vigeant, & reftaurare, fi fuerint obfoleti, Noftræ Sollicitudinis munus eft, Dile&tiffimi Fratres. Quantò enim faluti Fidelium promovendæ utilius eft quidquid in Supremi Numinis cultum, à patribus inftitutum habemus ; tantò illud diligentiori curâ fervare compellit Officium Paftorale. Efficaciffimam autem divinorum Officiorum majeftatem ad excitandam ir: Fidelium cordibus pietatem,

Cap.33.

Efficaciffimum etiam Ecclefiæ cantum, ad eorum & mentes & oculos à fecularibus & terrenis deliciis amovendos, & exper

tus eft, & teftatur fuis in Confeffionibus Confef. Auguftinus. Cùm reminifcor, inquit, laLib. 10. crymas meas quas fudi ad cantus Ecclefia tua, in primordiis recuperata fidei mea, & nunc ipfo quòd moveor, non cantu Sed rebus quæ cantantur cùm liquidâ voce & convenientiffimâ modulatione cantantur ; magnam inftituti hujus utilitatem rursùs agnofco.

Jam verò non vos latet, DD. FF. Ecclefiam noftram Pictavienfem fibi proprios Ritus antiquitùs habuiffe. Quos quidem ad noftra ferè tempora viguiffe comperimus, &, ineunte decimo feptimo feculo, ità dẹfiiffe, ut ipfos doluerimus oblivione quafi deletos, cùm ad hanc Sedem divinâ miferatione vocati fumus.

Ut primùm igitur ad vos introïvimus, DD. FF. quod in univerfa propemodum Ecclefia Gallicana fumma cum laude perfectum eft, id in Ecclefia noftra decrevimus faciendum: munerique noftro, votífque veftris fatisfacturos nos duximus, fi Ritus noftros Librófque Liturgicos, ad ufum Pictavienfis Ecclefiæ, denuò edendos curaremus.

Laudabilis fanè & admodùm neceffarii propofiti fructum, affiduíque laboris fcopum, Deo juvante, attigimus. Primam

& præcipuam operis partem, Breviarium fcilicet, præbemus vobis ; nec abs re fore credidimus, fi brevem hîc ipfius fummam exhiberemus, & quam fecuti fumus in illo conficiendo methodum paucis explana

remus.

Oratio.

1o. Quoniam amica & familiaris Ora- s. Cyp.: tio eft Deum de fuo rogare, tritam ab il- Lib. de luftriffimis Præfulibus Gallicanis viam fe- Domin. cuti, Invitatoria, Antiphonas, Capitula, Refponforia & Verficulos, è puriffimo Scripturarum fonte deprompfimus. Quin & in colligendis Eloquiis facris eam adhibuimus reverentiam, ut illa femper continuâ ferie, finè ulla interpolatione aut verborum tranflatione, applicaveri

mus.

2o. Antiphonæ fingulæ hoc peculiare habent, ut nec præcepta, nec monita nec alia ejufmodi ad alios directa, fed pios animi motus ad Deum, expofitionem Dogmatum, aut præclara Sanctorum gefta exhibeant. Capitula verò, cùm à Celebrante folo, cæteris audientibus recitentur, præcepta, confilia, monita, ut plurimùm exprimunt.

3°. Refponforia, ex gemino tum Veteris tum Novi Teftamenti textu ità conflata funt, ut prima pars è Codicibus Veteris, fecunda, Verfus fcilicet, è Novi Teftamenti Libris fuerit efformata. Sic. collatis cum veritate figuris, cum eventu

Philip.

2. 8.

tuit, retinuimus. Ideóque ejufdem Feriæ quintæ Officium in Pfalterio, totum circa facratiffimum Euchariftiæ Sacramentum verfatur.

Feriâ fextâ, exhibetur inenarrabilis Redemptoris mifericordia, quâ factus obediens ufque ad mortem, nos à dæmonis imperio liberavit.

Denique Sabbato, proponitur merces juftis promiffa, quæ nos à viis impiorum deterreat, & in arcta falutis via fuftentet.

9°. Neque id folùm in Officio Feriali curavimus ut fuum cuique Officio peculiare proponeretur orationis confilium: idem quoque præftitum eft, pro diverfa partium anni varietate.

Per Adventum, quidquid Legis Antiquæ Patribus Meffiam expectantibus infpiratum eft in Codicibus facris, id ità in ordinem collectum, ità difpofitum eft, ut finguli Redemptoris venturi caracte res, fingulæ notæ magis ac magis expli

centur.

A Circumcifione Domini ad Præfentationem in Templo, ejufdem Redemptoris cum Deo Patre confubftantialitas & occultæ per infantiam virtutes comme

morantur.

Tempore Quadragefimæ, pœnitentiæ præfcriptæ neceflitas aftruitur, ejúsque fru&tus enumerantur.

Tempore Paffionis, pietati proponitur qui femetipfum exinanivit formam fervi Philip. accipiens, in fimilitudinem hominum fa- 2. 7. dus, & habitu inventus ut homo. Varia ineffabilis caritatis infignia, vulnerum & dolorum acerbitas, falutiferæ mortis fusíque fanguinis pretium evolvuntur & exhibentur.

Demùm intra tempus Pafchale, Refurrectionis Chrifti veritas contra Judæos & impios vindicatur, noftræque cum ipfo refurrectionis neceffitas commendatur.

10o. In fingulis pariter per annum Dominicis, & Feriis pluribus, præfertim Quadragefimalibus, fuus eft ex Evangelii argumento defumptus fcopus peculiaris non quidem in officio integro; neque enim fieri poteft ut fingulis diebus Dominicis proprium concinnetur Officium; fed in ea parte duntaxat ́ quæ varia eft, pro Evangeliorum diverfitate.

11o. Quin & in diverfis ejufdem Officii Horis illud idem cautum effe voluimus. Primæ ergo Vefperæ continent vel Prophetarum oracula de Mysterio celebrando, vel ejufdem in Scripturis figuras, vel adoranda decreta quibus Altiffimus Vafa mifericordiæ præparavit in gloriam. In Officio Nocturno Dogmata referuntur quæ credit & credenda proponit Ecclefia, vel indicantur præclara gefta San&torum, In Laudibus &