fuit. Porro hos libros ad annum circiter 397 pertinere alterius cujusdam litteris subscribens com oficiosc communis opinio est. De his satis jam supra diximus salutavit. Ea est, opinamur, cpistola, quam per Astead epist. XXXI.

rium Hieronymus misit anno forsan 396, ut Augustino XXXVII. - Scripla circa medium an. 397. salutationis officium redhiberel. Quod autem ad xl, de Epistola trigesima octava scripla fuit exacto propc qua agimus, epistolam allinet, Paulus qui eam perfemodum mense a morte Megalii Numidia primatis, ex rendam acceperat, navigationis consiliuin mulavil, es n. 2. Megalius porro paulo ante obieral, quam conci cpist. LXXII, c. 1, n. 1, nec tamen eam ad Augustilium Carthagine an. 397, die 28 augusti haberetur. num relulit juxta epist. Lxxii, n. 5; unde hæ lillerie lloc enim in concilio testalur Aurelius litteras a Cre prius per Italiam sparsa sunt, quam ad Hieronymumi scentiano sibi Transmissas fuisse, quibus se ipse Cre pervenirent : quod inter utrumque discordiam animo. centianus Numidiæ primateni esse insinuabat. Qua rum serere poterat, nisi Augustini humilitas et utriuspropler hanc epistolam sub medium annum 597 que charitas offensionis semina suslocasset. Jam de reponimus; quod ejus lenipus ex alio itidem capite altera epistola ante hanc llieronymo scripta contigefacile investigatur. Nam cum ad Profulurum perlata rat, ut ejus perlator Profuturiis dum sesė itineri acsil epistola per Victorem, qui Constantinam perreclu cingit, continuo episcopus creatus, non trajiceret in rus, de eo pramonuerat Augustinum , cx n. 3 non Palestinam, ex epist. LXXII, c. 1, n. 1; ncciion ex potest in dubium vocari, quin isle Profuturus ille epist. Lxxl, c. 1, n. 2, ulii primas islas litteras a se ipse sit Cirlie seu Constantine episcopus, qui in adhuc presbytero præparatas monet Augustinus, ut secap. 16, lib. de unico Baptismo cont. Perit. circiter

cund:r. posicrioresquc ipso jam episcopo dictalæ inan. 400 edilo, anle paucissimos annos defunctus, et telligantur. Fortunati tunc scdem illam occupan:is predecessor XLI. - Scripta sub initium episcopulus Angustin dicilur. Nempe Profulurus anno 394 aut 595 ordina Ad annos cpiscopalus Augustini priores referendam tus episcopus, non multo post e vita decessit, uti ducimus epistolam quadragesimam primam, conscricollatis epistolis Xxvii, n. 1, ct LXXI, c. 1, n. 2, plam nomine Alypii et Augustini, qui Aurelio Carthacum epistola LXXII, c. 1, n. 1, intelligitur. Et sane ginensi gratulantur ob lialic pracipue causam, quod ipsum Megalio nonnisi perbreve tempus supervixisse presbyteris se prasente verbum Dei apud populum oportet quando ipsius successor Forliin:lus prius or tractare jamjam permittat. Aliud enim ferebat condinalus fuil, quam Megalii proxiinus, ut putant, suc sueludo per Africanas Ecclesias ubique recepla; in cessor Possidins ; quemadmodum ex eo probe colligit quain offendisse vituperabatur Valerius, qui Augustino Henricus de Noris in lib. 2 hisl. Pelaj. c. 8, quod presbytero potestatem fecisset prædicandi Evangelii in collatione Carthaginensi an. 411, et in cpistola præsente ipso episcopo. Scd obscrvat Possidius, c. 5, Milevitanc synodi an. 416 Fortunatus ante Possi. cum lama sacrarum concionum, quas ad populum dium nominetur. Is enim inter Africanos patres ordo Ilipponensem habcbat Augustinus, longe lateque dirreligiose servabalnr, qui pro susceplo episcopatii cui funderelur, consultius visum esse cpiscopis aliis, Vaque compelebat. De quo more constanter retinendo lerii excmplum æmulari. Qua in rc Aurelium reliquis actum esi in synodo Milevilana an. 402, dic 27 augu- pra:ivisse fas est existiinare; cl vero satis intelligitur sti celebrata.

ex bac ipsa cpistola; qu:e proinde in ulteriores annos XXXIX. Scripta forte an. 397.

remillenda non fuil. Presidio in Occidentem naviganti llieronymus cpi XLII. - Scripla exeunle æslale an. 397. stolam hic trigesimam nonam commendavit. Hic sc Epistola quadragesima sccunda ad Paulinum, cx Pluicunde sunt ipsius ad Augustinum litterae. Nam primas, marconcusi manuscripto nunc primum vulgata, pertiquæ exciderunt, per Asterium diaconum miserat, net ad annum 397, scripta videlicet labente sccunda promptum, ut hic, n. 1, ail, reddens salutationis obse astaic a receptis ultimis Paulini lillcris anni 395. Corte quium : non quidem pro receptis ante ab Augustino fir hanc cpistolam cum cpistola XXXI, n. 8. filteris, sed, ut ipse Augustinus in subsequente episto- XLIII, XLIV.-Scriplæ circa fin. an. 397 aut init. 398. 13, n. 1, rescribii, pro subscripla salutatione. In hacce Du:e subsequuntur Glorio, Eleusio Felicibusque inepistola, 11. 2, Hicronynius salvere jubet Alypium Pa script:r, epistolic quas nibil obslal quominus sub unum pam, eodemque litulo donat Augustinum; ex quo in et idem tempus, id est sub annum excuntem 397, aut telligimus eam non ante annum 396 scripsisse: cum incuntem 398 conscriptas arbitremur. Et quidem que Augustino ad episcopatuni provecto in ea non in xlili, quam priorem illera suspicamur, Opliiii Th:gratuletur, id credimus ab ipso prestitum litteris su mugadensis Tyrannidem summa dicendi liberlate conilperiore anno per Asterium dircciis. Ad hxc significat mcmoral Augustinus, c. 8, n. 24; sed iis tamen verİlicronymus se in monasterio constilulum, nihilomi bis, qu:e illam nondum dcsiisse innuant. Desiit aulem nus variis hinc inde fluctibus quali. Quapropter Episto. illa lyrannis anno 398, uli ad cpistolam Lili, n. 6, in lam non post annum 397 scriptam ducimus, sed an nota observamus. Dicit quoque ibidem quam injust tequam ipse cum Joanne Jerosolymitano rediissct in sacrilegia sua per ordinarias humanas potestates Nagratiam : cuin minime legamus ipsum ab illa reconci gellis temporalibus cmendari nolint Donatistic. Sed id. liatione usque ad persecutio:ves in eumdem a Pelagia refertur quam optime ad tempora, lit vocabant, Manis concilaias occasionem ita conquerendi habuisse. cariana, de quibus in Tibursicensi colloquio Forlunius Si quis porro sentiat hanc epistolam sexagesima oc- episcopus Donatista querelam movit, ex subsequento lava posteriorem, el banc ipsam esse in qua llierony- epistola sliv, c. 2, n. 4. mus, uti in epistola LXXXII, n. 1, legitur, cpistolam il Æq'ium vero est demonstrare quandonam Augustilam s.XVIII, per Asterium se misisse recolebal; nemo nus ad istud Forlunii colloquium venerit. Id enim erutamen, speramus, moleste serel nos aliis ex conjectu ditos viros Baronianis annalibus insistentes ad Christi ris hunc ejus constituissc ordinem, ad quem pleraque annum 412 reserre passim videmus. A quorum opinon male quadrant.

nione revocant nos subjecta rationum momenta. Cum İL, - Scripta circa idem lempus.

Tibursico Augustinus Cirlam pergeret, ut fert hæccc Sub idem tempus secundas eliam ad Hieronymum cpistola xliv, 11. 1, id iter agebat, non quidem, quod litteras, cpistolam scilicet quadragesimam ex Africa Baronio visum est, occasionc synodi (quain Lovanienmillelat Augustinus, significans, c. 5, n. 8, sc priores sium editio Cirlensem, priores vero editiones et antiad eum literas dedisse, que perlalic non sunt; atque qui MSS. constanter Zertensem nominant, cum in Rein exordio gratiam habens quod pro subscripla saluia Tract. libro 2, c. 40, tum in epistola cx.), sed episcopi tione, plenam sibi epistolam reddidisset, licei breviorem. ordinandi causa eo vocatus, uli diserlis verbis ipse Quibus verbis non superiorem epistolam xxxix nolat, lestatur Augustinus in hac epistola XLIV, c. 6, n. 13. sed alteram hactenus desideratam, in qua Hieronynius Porro sufficiendus erat successor, si non ipsi FortuOrigenem carpcbat; uti videre cst bic cap. 6, n. 9, de nalo, qui anno 416 Cirtensenı Ecclesiam adhuc regequo Origcnc furtc Angusiinus vcrbum fecerat, cuin bal, inier Milevilane synodi palres anle Possidiuns.

nominalus, certe Profuturo, qui episcopatum anno 394 idolorum cullu, qui anno 399 prohibitus fuit. aut 395 adeplus, brevi post lempore desunctus est.

XLVIII. — Scripla forle un. 398. Atqui huic successit ipse Fortunatus cujus ordinatio

Epistola quadragesima oclava ad Eudoxium insule ultra inilium anni 398 remilli vix possit ex dictis su Caprariæ, ul antiqui codices præferunt, Abbatem , pra ad cpistolam xxxvIII.

credilur scripta sub annum 398, quoniam in ea, n. 4, Ast etiam aliunde constat huncce Augustini cum laudat Augustinus duos probatæ vitæ monachos , qui Fortunio congressum contigisse ante annum 411, id inde in Africam trajecerant, Eustasium et Andream, que intelligere est vel ex ipso Anglistini animo a per quorum Eustasius jam ibi defunctus crat. Nempe pusequendis haereticis adhuc alieno hic c. 4 el 5. El pror iant esse illos ipsos qui Mascezil Romani exercitus sus patet Donatislas lunc temporis quietos suisse, 10 ducem comitabantur. Hic enim sub anni hujus inilaque epistola eos plena gaudere libertate notat: quod lium navigans in Africam adversus Gildonem tyrannunquam accidit ab anno 411. Liquet pariter Augusti num , Caprariam insulam adiit , ut scribit Orosius num, cum ei Forlunius pseudo-Sardicensis seu Phi in lib. 7, c. 36, unde secum sanclos servos Dei alilippopolitani concilii epistolam exhibuit c. 2, n. 6, quid quot permotos precibus suis sumpsit : cumque his in hoc esset lunc ignorasse. At illud in libris contra Cre orationibus , jejuniis , psalmis, dies et nocies conlisconium ante annum 411 scriptis jain notum habet, et ntuns, sine bello vicioriam meruil , ac sine cæde ut Arianorum conventum explodii in lib. 3, c. 34. Est vindictam. etiam perspicuum ex Augustini verbis, c. 1, n. 1, hunc

XLIX. - Scripta circa an. 398. Fortunium fuisse antiquiorem ipso episcopum, qui ta De tempore epistolæ quadragesimæ nonæ ad Homen episcopus non erat anno 411, cum Januarius Ti noratum , id soluim slalui polest , admodum verisibursicensis in Numidia episcopus ex parle Donatista mile esse his prioribus annis episcopatus Augustini rum interfuerit collationi Carthaginensi; adeoque For quibus nondum Donalistæ tam infenso animo veritati Lunius post annum 411 in vivis esse non potuit: quem adversabantur , Honoralum illorum partis episcopum idcirco facilius crediderimus esse illum ipsum, qui de et Hipponi vicinum , significasse Augustino per Erocimus numeralur inter trecenlos el decem episcopos lem, se libenter. cum eo per lillcras de schismate concilii Bagaiensis a Donatistis anno 394 celebrati. İla collalurum, ut de re tanti momenti , ea qua par erat que ex his ralionum momentis conficimus colloquium lenitate et animi tranquillitate agerent. Cui Augusti istud ante annos circiter 15 quam relulit Baronius, nus qui jampridem illius colloquium expetebat, ejus constituendum esse.

sibi consilium multum placere hac Epistola rescripsit, Neque id silentio Iran eundum, ubi in codem collo et causam pro suis partibus aggressus, ipsum ad requio de Ambrosio sermo incidii, in hac epistola, c. 4, Bpondendum invitavit. n. 7, Augustini verba movere posse, ut saiiclus ille an

L. — Scripta forte an. 399. tisles in vivis adhuc egisse credalur : atque ubi aclumn Ad rescripta Imperatoris Honorii , data anno 399 est de persccutione Donatistasum in Maximianistas, adversus idola , refert Baronius id de quo Augustinus nihil omnino dictum reperiri de Praetextalo et Feli in epistola quinquagesima expostulat apud seniores ciano, quos illi tamen receperanı sub initium anni 397. Susfeclanæ colonia , qua io colonia cum Herculis siEx quibus forle nonnemo repulaveril haud scrius mulacrum deturbatum fuisset et comminulum, Gentiinenie predicto anno. 397, habitum fuisse illud Ti les armis Christianos aggressi , ex eis trucidarunt bursiccisc colloquium. Verum, ut id constet, staluere sexaginta , qui in Martyrologio Romano SS. Marlyoportet in primis obiisse Megalium medio circiler rum numero adscripli sunt ad diem 30 angusti. aimo 395, quudoquidem Profuturus Megalio super

LI. — Scripla an. 399 aut 400.
stes luil, atque Augustino ad ordinandum Profuturi Prodiit epistola quinquagesima prima ad Crispinum
successorem proficiscente habitum est cum Forlunio post mortem Optati Thamugadensis , cujus memo-
colloquium. Tiaque inter Megalium et Crescentianum riam facete laudat Augustinus, n. 3, his verbis
primas aliquis erit inscrendus, aut certe dicendum erit Eliam Oplati illius tribuni vestri sancla memoria præ-
annum prius effluxisse, quam is renuntiaretur, qui diculur : ante obitum vero Prelexlati Assuritani
Megalio in oflicio primatus jure antiquitatis succede de quo non aliter atque de Feliciano Mustilano ad
ret. N:im Crescentianus primatum non adiit anle an huc viven:c passim hic loquitur; quodque ad rem
num 397, paulo an!e concilium Carthaginense die 28 propius facil de ambobus dicit n. 4, Quoiquot ergo
auguisti celebratum, in quo Aurelius leslalur se litte eo tempore baplizaverunt, nunc secum el vobiscum ha-
ras non ita pridem accepisse a Crescentiano, primæ beni. Porro exstinctus est Optatus paulo post Gil-
sedis Numidi:rum, lit ipse insinuat, inquit ; qua ex donis tyranni necem anno 398. Praetextatus vero
clausula palet nesciisse lunc Aurelium, enim esse pri- jam obierat, cum Augustinus libro 3 contra Parme-
malem; quod tamen in primis scire debuerat. Licet nianum circiter annum 400, apices ultimos apponc-
autem Megalium inter ei Crescentianum primalem in bat, ut palcl cx ejusdem libri postremo capite. Unde
terseri nihil velet; ut tamen id ita contigisse arbitre hanc Epistolam anno 399 aut 400 scriplum esse an.
mur, non cxigunt superius allata rationes. Quocirca nolamus. Quod ilaque scribit Augustinus, n. 3, Dona-
maluimus istud colloquium reponere in fine anni 397, lislas Catholicis objcctare solitos esse, quod ipsos
sive potius in principio anni 398. quo lempore Gildo per poteslules terrenas persequerentur, non ad edicta
nis lyranni occasus persecutionis metum Donalistis, anni 405, scd ad superiora referri oportet , quæ
propler Optatum suuin Gildonis salellitem, injicere nonnulla anno 377, ct deinceps contra ipsos emana-
polerat. Eo enim spectare videntur, quæ dicta narran runt.
iur in hac epistola, c. 5, n. 11.

LII. - Scriptura circa an. 400
XLV.-- Scripla an. 398.

Epistola quinquagesima secunda ad Leverinum in Epistola quadragesima quinta ad Paulinum, quæ prinis Augustini contra Donatislas scriptis censenda huic editioni cx Phimarconensi manuscripto accedit, videtur, nec tamen mullo ante annum 400 collo: scripta est biennio loto, postquam Romanus et Agilis canda ; quoniam n. 3 hæc dicit : Tam multi scele. ad Paulinum rediissent, clapso. Hos porro a se dimi- rati apud eos emerserunt , et toleraverunt illos per sit Augustinus circiler ineuntem annum 396, sicque tot annos , ne parlem Donali conscinderent. Cujusisthæc epistola est ineuntis anni 398.

modi verbis, sullalo e vivis Oplálo, decennalem ejus XLVI, XLVII.

Scriplæ circa hoc !empus. tyrannidem persixpe significat. Quadragesima sexta Publicolæ est S. Augustinum

LII. - Scripla circa an. 400. consulentis, ut episcopum jam auctoritate pollentem, Ad idem circiter lempus epistolam quinqnagesimam et iis quibus vir ille tenerioris conscientiæ permoveba- tertiam ad Generosum referre licet : quippe com selur, serupulis removendis idoneum. Porro hec et se dente Rome Anastasio scripla fuerit ex n. 3, et forquens epistola Augustini ad Publicolan, ad hanc ala sitan in vivis agente adhuc Pralexlalo, uti conjicitur tem referuntur; quia scriptæ videnlur vigente adhuc ex 1). 6.

.

LIV, L.V. - Scriplæ circa an. 100. officio non semel, neque in uno loco diæcesis HippoEpistolae quinquagesima quarta el quinquagesima nensis funclus fuisset, judicari possit aut debeat non quinta, qui sunt libri duo ad inquisitiones Januarii , Lector fuisse : haudquaquam mentionem facit de isto locum in Retractationibus medium tenent inter opu Milevilani concilii canone quo res tamen liquido expli. scula circiter annum 400 elaborata ; recensenturque cata fuit. Quapropter has epistolas ultra tempus istud aliquanto ante libros contra lilleras Peliliani non se remitlere non licet. rius anno 402 scriplos : quandoquidem Anastasius, LXIV. – Scripta paulo post Nalal. Christi an. 401. qui hoc ipso anno decessit , in Romana cathedra In epistola sexagesima quarta ad Quintianum, sedebat co die quo scribebatur , cap. 51, lib. 2, paulo post Christi Natalem , sicuti ex n. 2 habetur, contra prædictas lilleras Peliliani, uti leslalur illic conscripla significat Augustinus n. 3, stalulum esse Augustinus.

recenli concilio, ut de aliquo monasterio qui recesseLVI, LVII. Scripiæ circa an. 400.

rint vel projecti fuerint, non fiant alibi clerici, aut præEpistolas quinquagesimam sextamet quinquagesimam posili monasteriorum, quod non aliud procul dubio est septimam ad Celerem dedit procul dubio ante collatio nisi Carthaginensis concilii 13 septemb. an 401 denem Carthaginensem, de cujus actis nihil dicit : sed cretum istud : Item placuit, ul si quis de allerius mopost edilos a se libros aliquot adversus Donatistas, naslerio reperlum, elc. In Cod. can. Afric. c. 80. quos ipsi legendos exhibet. Quocirca videtur com

LXV. – Scripta ineunte an. 402. mode reponi sub hoc idem lempus.

Epistola sexagesima quinta ad Xantippum senein LVIII. - Scripla versus exeunlem an. 401. scripta est aliquanto ante Dominicum Paschæ, qui fuQuinquagesima octava ad Pammachium scripta est lurus eral oclavo Idus aprilis , ex n. 2. Atqui Xanfortassis versus finem anni 401, el commendala lega lippo Sene , seu, quod eo titulo significari videtur , tis qui Carthaginensis concilii, Idibus septembris ha primatum gerente, Pascha in diem Ğ aprilis non incibili nomine preces Imperatoribus delulerunt. Nam ut dit, nisi anno 402, uli optime observant Perronius in in bujusce concilii exordio nolanlur Donatistaruin in lib. adversus responsionem Regis Britanniarum sidie el improbitales, quibus Africanain Ecclesiami c. 48, el Norisius in lib. 2 Hisl. Pelag. c. 8. catholicam graviter vexabant; ita in istius epistola

LXVI. — Scripta circa idem tempus. fiue de hæreticorum insidiis loquens Augustinus , Non serius hoc tempore commissum esi a Crispino Andies tamen hæc, ait, a fratribus meis , quos pluri Calamensi facinus illud, de quo in epistola sexagesima mum commendo eximiciati luæ.

sexta apud eumdem Crispinum expostulat Augustinus. LIX. — Scripta circa exeuntem an. 401. Quippe in lib. 2 conira Litt. Petiliani, cap. 83, quem Tractoria quinto Idus novembris a Victorino ac scribebat anno 402, leslalur hoc nuper contigisse, cepta, qua is concilium ul Numidia Primas convoca idque se adhuc lugere dicit. Quia tamen vocis nuper bat, rescripsit illi Augustinus epistolam quinquage significatus ad plures interdum annos porrigitur; simam nonam, signilicans Xantippum Tagosensem possel istud Crispini factum ad aliquem e superioridicere, quod eum Primalus ipse contingal. Porro bus annis referri : sed cum nobis incompertum sit Xantippus primatum adeplus cral quain tardissime quo anno contigerit, visum est hanc epistolam hoc anno 402, ui liquet ex epistola Lxv, ipsi Seni, id est

loco reponere: primati ante Paschale sesiuni lioc antio data ; maxi LXVII, LXVII. - Scriptæ circa an. 402. meque ex Synodo Milevitana eodem anno celebrata Sexagesima septima ad Hieronymum el sexagesima 27 augusti, in qua idem episcopus primæ sedis Nu octava Hieronymi ad Augustinum, scriptic sunt post midiæ appellatur. Igitur si causam suam collegis pro Pauliniani regressum ex Occidente in Palæstinam : barit Victorinus, pertinel Corte epistola Lix ad supe quandoquidem Augustinus ipsum salutat, vicissimque riorem aliquem annum a 397, quo primas renuntia ab ipso per Hieronymum salutatur. Porro missus Pauliis fuit Crescentianus , elapsum. Sin autem ille, quod linianus a fratre suo Hieronymo in Occidentem an. verisimilius est, a cadia cecidit, non immerito collo 398, ut suum commune patrimonium divenderet, de catur exennte anno 401.

quo Hieronymus in 26 cpist. ad Pamınachium, non LX. Scripla circiter finem an. 401.

rediit Belblchem nisi sub finem an. 401. Prelerea HieIn epistola sexagesiına ad Aurelium agitur de duo ronymus Augustino nunc transmitlit Apologiam suam bus fratribus qui de monasterio non obtenla licentia adversus Ruflinum seu primam, seu secundam, cujus recedentes, ad cumdein Aurelium transierant; a quo verba qu:edam profert Augustinus in epistola CLxvi, Lales instituti sui desertores cooplari in clerum non c. 5, n. 15. Certe jain ad llieronymum maledicta sua probat Augustinus. Et alterum quidem Donalum no miserat Ruflinus, uti dicitur in lac epistola LXVIII, n. 3, mine , qui ordinatus fuerat ante constitutionem ea de quod quidem fecit ille post Apologiam priorem, sicque re factam a Carthaginensi concilio die 13 septembris occasionem posteriori præbuit, ui ex cadem posteriore anno 401 habito, prudentize illius arbitrioque permit- Apologia palet, quæ Apologia pertinet ad an. 402. tit. De allero autem , et maxime quia ejus causa Do Perlalore Hieronymus ulitur Aslerio per quem ante halus de monasterio abscesserat, aliud videri sibi sex annos misit primas litteras supra in epistola XXXIX significat. Unde colligimus hanc epistolam non multo memoralas, quas cum nonnisi salutationis obsequium post idem concilium scriptam fuisse.

appellet, ab hoc de quo agimus rescriplo diversas LXI. — Scripta exeunte an. 401 aut paulo post. esse vel inde conjectare licei. Denique bic n. 1, anno. Sub idein lempus data videtur epistola sexagesima tandum venit exempla litterarum Augustini per Sysinprima ad Theodorum , qua interposito juramento nium diaconum allata esse. Hieronymo sub id lenipus, pollicelur Augustinus se clericis Donatistis ad Eccle quo Paula ægrotabat. Ex quo intelligas diaconumi siam redeuntibus honorem sui ipsorum ordinis scrva huncce non cumdem esse cum Sysinnio, qui an. 406, lurum. Nam predicti concilii decrelo id relicluin erat id est biennio post Pauiæ obitum navigavit Jerosolyvoluntali arbitrioque episcopi cujusque Catholici, ut mam; aut si idem ipse est, cuin sccundo illuc traje si ipsi expedire videretur , eosdem deinceps cum suis cisse, contra quam existimavit Baronius. honoribus ct ordir xbus reciperet.

LXIX. Scripta exeunle an. 402. LXII, LXIII. — Scriptæ circa idem tempus. Epistola sexagesima nona ad Castorium conferenda Epistola sexagesima secunda et sexagesima tertia est cum synodu Milevitana die 27 augusti an. 402 cead Severum scriptæ fuerunt in Timothei causa, cujus Jebrala. Is enim Maximianus quem hic laudant Alyoccasione opinamur-conditum fuissc illum canonem a pius et Augustinus, quod episcopale onus pacifica perMilevitana synodo 27 septembris anno 402. Ut quicun molus pietate deposuerit , cuique in Vaginensis Eccleque in Ecclesia vel semel leg zrii, ab alia Ecclesia ad size administratione fratrem ipsius Castorium succeclericulum non lenectur. Certe in epistola Lati, 11. 4, dere cupiunt, ille ipse est , eruditorum quorumdam ubi Severum rogat Augustinus ul apud sc iyse con judicio, Maximianus Bagaiensis,qui episcopali sede cesullo Deo perpendat utrui Timotheus , qui Lecloris dere permittitur illius synodi dccrelo, in Cod. cau. Afr.

cum

C. 88. Sic Rivius, sic ante illum sensit Baronius ad Alioquin rcmilienda esset epistola ultra annum Chri-
an. 402. Ubi tamen admonel, se aliquando pulassc sli 414.
Maximianum episcopum illum Bagaiensem, qui scili-

LXXIV. - Scripta cum superiore. cet a Donatistis cæsus el de lurri præcipitatus fuisse

Epistola septuagesima quarta ad Præsidium data est narratur ab Augustino in epist. clxxxv, n. 26, el occasione superioris epistolæ, quam per eum HieroLXXXVIII, n. 7, et in libro 3 contra Cresconium, c. 43,

nymo milli , imo etiam Hieronymum per ejus litteras eumdem esse cum isto, de quo in Milevilana synodo sibi placari postulat Augustinus. Porro Præsidius, qui actum est; sed jam videri sibi esse ab eo diversum,

hic consacerdos , id est episcopus appellatur, videtur atque in illius synodi Actis legendum esse Maximia

omnino is esse quem Hieronymus ex Palästina trajinum Vagiensem non Bagaiensem. Qua de re forte alius cientem commendabal Augustino per epistolani xxxix, occurret dicendi locus.

anno forie 397 scriptam , diaconum eum vocans, et LXX. - Scripta forle circa hoc tempus. significanis sibi esse germanissimum. Post annum 400 scriplam credimus epistolam se

LXXV. — Scripta circa finem an. 404. pluagesimam ad Naucellionem sive mortuo jain præ Cypriano in Africam revertenti duas ad AugustiTexlato. Non enim vrnit in menlein alia ralio cur num epistolas, Lxxi el Lxxv, dedit Hieronymus, juxta nunc de illo sileat Augustinus, solumque commemorel

epist. LXXXII, c. 5, n. 36. In hac suptuagesima quinta Felicianum, nisi quia hic solus supersles eral. Nam

respondet tribus ex allatis sibi per Cyprianum cpistocum una fuisset ajnborum causa, una in ambos dicta

lis, scilicet XXVIII, XL, el Lxxi; nihil vero de Lxxus sententia, eædem etiam postea adversus ambos, ut e

dicil, quam haud dubic nondum receperat. Scribebat suis pellerentur ecclesiis , intentatæ. lies; atque ea

crgo versus finem an. 404. Cerle non citius, quandodem occasione, compellente nimirum Optato Gildo

quidem jam exauctoralus erat Joannes Chrysostomus, ’niano, iisdemque demum conditionibus facta ambo

uti non obscure significat hic cap. 3, n. 6. rin reconciliatio; producebantur antehac simul ab

LXXVI.

Scripla ineunte an. 404 aut circiler. Augustino, ubicumque S. Doctor argumentum istud

Cum ex decreto generalis lotius Africæ concilii, contra Donatistas relorquebat, ostendens frustra a

quod anno 403, die 25 augusti celebratum est, facia schismalicis objici in Catholicos, quæ ipsi in Maximia fuisset Donalislarum episcopis, per quemque catholinistarum causa, et præsertim erga Præiextatum et fe licianum perpetrassent.

cum episcopum in sua diæcesi, citatio publicorum

Aclorum forma, ul ad pacilicam collationem venire
LXXI. Scripla circa an. 403.

non cunctarentur, responderunt illi verbis dolo, maleBicronymi lilleras per Asterium cum Apologia in

dictione , amariludine plenis, ex lib. 3. contra Crese. Rullinum allatas nondum receperat Augusti

c. 45. Ipse etiam Proculeianus apud flipponem ab seplnagesimam primam epistolam Cypriano diacono

Angustino interpellaluis, primo quidein respondit six ad Hicronymum perferendam dedit. Quippe de illius

partis episcopos concilium habituros el illic deliberacaine Ruffino discordia nullum verbum facit; aperiique

luros quod responsum redderent. Tum denuo pulsactiam hic libere quid de illius in libris Veteris Testa

luis, collationem aperte recusavit ex epist. LXXXVIII, menti ex Hebræo verlendis labore sential : haudquaquam id facturus, non sedalo inprimis Hieronymi ani

n. 7. Quapropter ipsos corum Laicos epistola septua

gesima sexta ad Donaristas inscripta interpellandos mo, si eum prioribus epistolis suis commotum offen

censuit Augustinus. Vel vobis Laicis, inquil, n. 4, ad sumque suisse intellexisset. Mittebat sinul tres alias epistolas antehac scriplas, ex cap. 1, n. 2, quarum

isla respondeani episcopi vestri, si nobiscum loqui no

lunt, etc. Si lupi concilium fecerunt, ul pastoribus non unam, scilicet XXVIII, non fuisse perlatam sciebal: de

respondeant, quare oves consilium perdiderunt, ut ad alteris vero duabus nempe xL LXVII, incertus eral.

luporum speluncas accedant. Itaque scripta est epistola LXXII. Scripla an. 403 uui 404.

sub initium anni 404. In ea Feliciani mentio fit, non Subscquens epistola a Hieronymo sub hoc tempus

Prætextali, quod uti supra observavimus , jam Priedictala intelligitur ex cap. 2, n. 4, ubi nonnulla de

lexlalus obiisset. verbo repctit ex epistola LXVII, superiore anno sibi directa. Et partim quidem isti lxvii respondet; par

LXXVII, LXXVIII. - Scrip!æ forle un. 401, tim etiam alteri, qua: minime reperitur, in qua nimi

circ. 26 junii. rum Augustinus signilicabat epistolam quamdam, cui Subsequuntur super Bouisacii et Spei causa epistoresponsum flagitabat, a se prinium Profuluro tradi la duze, quas vivente adbuc Proculciano Hipponentain, secundo inissam fuisse per quemdam alium, al sium Donalistarum episcopo, necnon aliquanto lemque hunc maris timuisse discrimina, et navigationis mu poris spatio post editum a Carthaginensi concilio anno tasse consilium. Istud tamen rescriptum suum Hiero 401, die 13 septembris de Donatistis clericis recipiennymus non inisit anle Cypriani reditum, qui simul el dis decrelum conscriptas fuisse intelligimus, ex ea illius perlator fuit, juxta epist. LXXXII, c. 4, n. 30, et qua est LXXVII, n. 8. Nam illic duorum diaconorum, alterius , scilicet epistolæ ixxv scriptæ exeunte anno qui ex Donati parte ad catholicam Ecclesiam accesse404, vel serius paulo. Denique observandum quod rant , commemoratur lapsus, simulque catholicorum Hieronymus c. 1, n. 1, dicit, epistolam Augustini, quorumdam animus inani veluti gloria agitalus, 96puta xi, de qua hic expostulat, in insula Adriæ ante niam ob illorum lapsum disciplinæ Proculeiani insullahoc ferme quinquennium repertam fuisse a Sysinnio. verant, castigatur. Forsitan pertinent ad tempus synodi LXXIII. Scripla circa an. 404.

habitse Carthagine anno 404, die 26 junii , quo temHoc interim tempore, id est post Cypriani prosectio pore cum sancio episcopo non licerel stalini reverti nein in Palestinam , cum Augustinus reddita sibi per Hipponem , ut obortum in ccclesia sua scandalum de Asterium epistola LXVIII, sentiret llieronymum non medio tolleret, id per lilleras agendum pro virili cunibil offensum suis lilleris, quas per Italiam sparsas ravit. Porro in ea epistola , quam Clero el senioribus fuisse, nec tamen ad ipsum cui scriptor erant, perla- plebique Hipponensi inscripsit, concessit demum n. 4, tas querebátur; non distulit quin continuo epistolam ul Bonifacii presbyteri nomen non recitaretur in diseptuagesimam tertiam rescriberet; ubi dum ejus que ptychis. Unde liquet hanc datam fuissc paulo post alrelis facere satis studel, testatur se Apologiam adver. ieram ad Felicem el Hilarinum , quibus n. 2 scribit sus Ruffinum accepisse, aitque se illius inter eos cna Augustinus, se non audere Dei prævenire sententiam tæ dissensionis exemplo territum, cum quzedam ad se in delendo vel supprimendo ejus nomine. Erant amba in Hieronymi epistola legerel ipsius indignationis in illi , non episcopi (quam ipsis dignitatem, nescimus dicia. Itaque pertinet hacce epistola ad an. circ. 404, qua auctoritate , tribuerunt Erasmus et Lovanienses), quo jam annum ætatis quinquagesimum attigerat Au sed in Catholicis Hipponensibus primarii quidam viri: gustinus, qui se senem esse profilelur cap. 2, n. 5, quod ipsa epistola salis loquitur. Nec icmere credideris nequaquam ibi senis nomine, uli interdum solei, no hunc llilarinum esse eumdem ac illum qucm Aurelig tans aialem ultimam , qux ab anno 61 inchoatur. in fine epistolic ALI Augustinus commendat, Fratrex

Hilarinum Hipponensem Archiatrum el Principalem. Ira Donatistas. Cum vero Circilianus hic idein baud
LXXIX. - Scripla forte an. 404.

dubie sit qui anno 409 prefectus Prætorio fuit, ne-
Epistola sepluagesima nona data est ad quemdam que verisimile vidcatur virum ca dignitate funclum in
Manichæum presbyterum, quem suspicamur non alium præsidiali apud Africam administratione postea me-
esse a Felice illo, qui ab Augustino publica dispula ruisse, idcirco hancce epistolam ad annum circiter
lione convictus fuit anno 40%, mense decembri , ex 405 pertinere conjectamus.
Actis cum Felice lom. 6 ; sicque sentit Bernardus Viu LXXXVII. Scripla forte an. 405, cerle anle an. 411.
dingus, eo quod istius presbyteri præcessor dicatur De tempore epistoke octogesime septimäe ad Eme-
Fortunatus : hunc ipsum enim Felicis fuisse præcesso. rilum, duo certa sunt : primum nondum Emerilum
rein videliir innuere Augustinus in lib. 1 Retract. c. 8. viderat Augustinus, neque omnino virum nisi sama no-

LXXX. - Scripla an. 405, circa mens. martium. veral, ex num. 1, 4 ei 10, adeoque nondum habita

Octogesima ad Paulinum n. 1 se ipsa prodil scri fuerat Carthaginensis collatio, qua nimirum in colla-
plam sub illud tempus, cum proxime filurus spera lione Emerilus, unus eorum seplem quos Donatistie
batur reditus episcoporum Thcasii et Evodii : qui vi- pro sue causa defensione delegerant, in eadem causa
delicet a Carlliaginensi concilio superioris anni ad maxime laboravit, inquit Augustinus in lib. 2 Retraci,
Honoriuin missi, legibus contra Donatistas die 12 fe c. 51. Deinde quod non minus liquidum est, jam Ilono.
bruarii ab Imperatore proinulgatis, reditum in Africam rius lulerat leges anni 405 paulo severiores quam impe-
haud dubie malurarunt.

trare voluissent legali synodi Carthaginensis anni 404.
J.XXXI. — Scripla forle an. 405,

Nempe cum legati Romam venerunt, uli in subsequenti
Epistolam octogesimam primam Hieronymus per epistola, n. 7 narralur, jam cicatrices episcopi catho-
Firmum transmisii, excusans quod ab Augustino provo. lici Bagailani horrendie ac recentissima Imperatorem
calus compulsusque ad respondendum, id demum fece commoverant, il leges tales millerentur, quales et
rit vel invilus, scilicet epistola Lxxv, quæ idcirco pauco missæ sunt. Hoc ipsum cst quod Emerito significat
tempore istam Lxxxi præcessisse videtur. Suspicalur August. hic n. 8.
quoqueAugustinus in subsequente epist. cap. 1, n. 1, LXXXVIII. — Scripla posl inilium an. 406.
Mieronymio, priusquam hanc LxxxI ad ipsum dictaret, Hipponensium Clericorum epistola octogesima octa-
redditam fuisse epistolam suam LXXII. Itaque ista va ad Januarium (primæ scdis parlis Donali , ul nostri
LXXXI non lemiere ad annum circiler 405 revocalur. MSS. seruni) missa est aliquanio tempore ante initam
LXXXII. - Scripta sub idem lempus.

cum Donatistis collationeni , quam illi se vehementior
Lecla superiore cpistola mox octogesimam secun expelere multis contestantur. Quod autem n. 10 his
dain ad Hieronymun rescripsit Augustinus , qua tum verbis obtendunt : Vestri enim collegæ qui navigave-
isti postremæ per Firmum allatie , cum aliis duabus

rant, apud præfectos dixerunt se andiri venisse : cum
quais Cyprianus retuleral, scilicel LXXII, et Lxxv res citra omnem dubitationem ad gesta illa pertineat, quic
pondel.

producta leguntur in Carthaginensi collatione 3, n. 124,
LXXXIII. - Scripla circa an. 403.

in judicio habita prosecturæ, ubi se pars adversa, id
Quo lempore discutiendum venerit id negolii, de est schismalicorum , audiri lantopere flagitavit : quæve
quo in epistola octogesima tertia ad Alypium tracta in eadem collatione n. 141, notantur confecta Ravennce
tur, non aliter innolescit, nisi quod n. 4 scribit Augu sub die lertia Kalendas sebruarins, Domino nostro Ar-
stinus, rem se cum Samsucio episcopo contulisse. cadio perpetuo Augusto el Probo quarlum consule ,

id
Porro Samsucius sub exordium cpiscopalus Aug. jam est anno Christi 406, id profecto demonstrat scriplam
erat episcopus side el auctoritate præclarus, uli intel Epistolam post hujusce anni exordium.
ligitur ex ep. XXXII. At ab an. 407, niliil de eo duin. LXXXIX. - Scripta circa idem tempus.
Cups reperitur. Conjecturæ favet quod hic Thiavenses Octogesima nonia ad Festum dala est post prædictas
dicuntur nunc catholicæ paci accessisse ; forle propler Honorii leges, uti intelligilur ex n. 2, 6 el 7; sed ante
leges an. 405, in Donatistas.

Carthaginensem collationem : quippe cujus nullam
LXXXIV.–Scripla circ. hoc tempus, seu ante an. 411. prorsus mentionem Augustinus facit, quamvis Eccle-

Epistola oclogesima quarta ad Novutum aliquanto size causam adversus Donalistas ibi fuse persequatur.
ante collationem Cirthaginensem scripta est, cum du XC, XCI. — Scriptæ an. 408, post 1 diem junii.
bium non sit Novalum, qui collationi interfuil Sitifen Duarum proxime scquentium atatem repelere opor-
sis episcopus, de restilliendo sibi fratre suo Lucillo let illis ex verbis Augustini ad Nectarium rescribentis
diacono (quæ res huic Epistolæ causam dedit ) egisse 1. 8 : Contra recentissimas leges Kalendis juniis sesta
apud Augustinum slalim alque episcopale onus in se Paganorum_sacrilega solemnilas agilata est : qux qui-
suscepit. Et sane ipse Augustinus hoc rescriplo suo dem verba Baronius et nonnulli eruditi ad leges anno
innuil, non ita pridem illum adeptum esse cam digni 399 contra Paganos ab Honorio latas rcferunt. Sed ea
talem : quippe qui aliquos Ecclesix ministros nondum spectare non dubitamus legem Curtio datam 17 Kalend,
per se instituissel.

decembris in Cod. Theod. lib. 16, lit. 10, ley. 19, sivo
LXXXV. - Scripla cir. an. 405.

dalam 8 Kalend. decemb. Romæ, et propositam Carihar
Octogesima quinta epistola, qua Augustinus Paulum gine Nonis juniis, Basso et Philippo Coss. ex Append.
episcopum ab arrepto sancto proposito quam longis Cod. Theod. pag. 35. Enimvero ipsissima sunt hujusce
sime discedentem objurgal, baud collocari posset mul legis verba , quæ luc transferenda curavit Augusti-
lo ante hoc lempus, quandoquideni is in Christo per nus, conquerens solemnitatem contra leges agitatam
Evangelium ab Augustino genitus , subindeque bene fuisse. Præterquam quod legibus anno 399 promul-
merilus de Ecclesia, multos ad eam jam collegisse di galis sacrificia idolis fieri probibentur, non solemnia
cilur. Neque porro scrius reponenda videlur, quando festa celebrari. Imo eodem isto anno 13 Kalend. se-
Bonifacius in demorlui Pauli locuin , juxta epistolam plemb. legem tulit Honorius in hæc verba : UI prosa-
XCVI, n. 2, suffectus jam erat anno 408, Calaquensis nos ritus jam salubri lege submovimus : ita sestos con-
episcopus appellalus in cpistola xcvii, n. 3. Eumdeni ventus civium, et communem omnium lætitiam non pari-
enim in illa epistola xcvi, quem hic in cpistola octoge mur submoveri. Ad hæc epistolze hic ordine xciv et xcv,
sinia quinta Paulum notari non dubilant Verlinus, Vin quarum alteram mense maio, alteram sub finem ejus-
dingus, llolstenius, clarelque collatis invicem epistolis. dem anni, quo illud a Calamensibus fagitium admis-
LXXXVI. - Scripta forle an. 405.

sum est, prodiisse nullus dubitaverit, non possunt
Quod a Cæciliano pelitur in epistola octogesima sexta, anno 399 collocari. Neque enim Melania senior versala
ut qui per alias Africie lerras unitati catholicie mirabili est in Africa anno 398 : cum tamen ex epistola xciv,
ellicacia consuluisset, jain tandem Hipponensi regioni n. 2 certo colligatur illam ab Augustino visain fuisse
el vicinis partibus præsidiali edicto subveniret, id pla proximc ante tempus negotii Calamensis.
ne argumento esl scriplam non fuisse epistolam, nisi Jamvero observare convenit, illius ad Curtium legis
post emissas ineunte anno 405 leges ab llonorio con promulgationem factam fuisse prius in Numidia, posle-