et Politica Potestate; aulicæ artes: acta Facultatis : episcopales censuræ: quo fundamento nixæ: de prisca sententia nihil motum.
CAPUT XXVI. Acta Facultatis adversus Marcum An- tonium de Dominis et Theophilum Milleterium: item de Ludovico Cellotio ac Francisco Guillovio CAPUT XXVII. - Articuli Facultatis ad Ludovicum Ma- gnum allati: Censuræ Vernantii et Guimenii: Alexan-. dri VII Bulla Propositio Strigoniensis, ejusque cen-
CAPUT XXVIII. An sententia de potiore Concilii po- testate Regum juribus ac potestati noceat: Thomæ Corcellæi responsum propositio Joannis Hussi in Constantiensi Concilio condemnata
DE QUESTIONIBUS PRÆSERTIM FIDEI EXTRA CONCILIA GENERALIA PER CONSENSUM ECCLESIÆ DEFINITIS.
CAPUT PRIMUM. Consensionis universalis vis et auctori- tas ante omne judicium ecclesiasticum multo major, cum Romani Pontificis decreta, nullo reclamante, obtinent
CAPUT II. Locus Augustini de Pelagianis, Causa finita est: quænam illæ causæ sint, quæ sine Synodis finitæ intelligantur duo Actorum loci comparantur : causæ Pelagianæ status ex Augustino sufficiens judicium eidem Augustino quid sit Capreoli Carthaginensis locus Concilii Ephesini de Pelagianis decretum. CAPUT III. Quæ causæ sine Synodo finiri possint, quæ finiri non possint, ex sancto Augustino, et quæs- tione rebaptizationis, ostenditur.
CAPUT IV. Sancti Stephani Papæ contra rebaptizatio- nem decretum, tota Sedis apostolicæ auctoritate factum, et tamen Concilii generalis sententiam merito exspectatam sancti Augustini loci.
CAPUT V. Non tantum pertinaces, sed Sancti, post papale decretum, aliud quid desiderant.
asseclis inter adiaphora non fuisse repositam. CAPUT VII. An Augustinus aliique Patres eam quæ-
CAPUT VIII. Quid objiciant qui hæc referunt inter adiaphora Firmiliani et Basilii locus. CAPUT IX.
Quæ sit illa Synodus universalis, quam in hac quæstione Augustinus memoret: Nicanæm eam esse; sed, utcumque sit, nostra immota esse. CAPUT X.- Non tantum fidei causa, sed etiam aliæ quæ universalem spectarent Ecclesiam ab universali Con- cilio retractandæ, nec nisi consensione Orbis: finitæ esse creduntur : causa Cæciliani: sancti Augustini locus.
CAPUT XI. Causa sancti Joannis Chrysostomi. CAPUT XII. Decreta adversus Origenistas: Theophilus Alexandrinus sanctum Anastasium Papam præit, ac Romam ipsam liberat in consensione: vis posita : sancti Hieronymi loci. CAPUT XIII. Turbæ post Chalcedonensem Synodum : de iis seorsim per encyclicas epistolas Ecclesiæ consu- luntur responsa mittuntur: communi consensione quæstiones finiuntur
CAPUT XIV. Sancti Simplicii Papæ locus de decretis apostolicis irrefragabilibus Ecclesiæ universalis as-
CAPUT XV. - Sancti Gelasii locus, in epistola ad Epi- scopos Dardaniæ CAPUT XVI. Propositio, UNUS TRINITATIS CRU CIFIXUS, a Scythis Monachis Constantinopoli agita- tur: Monachi Hormisdam consulturi pergunt: pro- fessio Justiniani, eadem de re Romanum Pontificem consulentis, pro ejus infallibilitate objicitur CAPUT XVII. Viri boni sanctique consulendos docent per Orbem terrarum Episcopos : quæstionis finem ab Ecclesiæ universalis auctoritate exspectandum. CAPUT XVIII. — Sancti Hormisdæ epistola ad Possesso- rem, qua Scythæ Monachi condemnantur: illi Ecclesiæ catholicæ sententiam exspectant: eorum propositio vincit: non nisi Ecclesiæ universalis consensione quæ- stioni finis imponitur
CAPUT XIX. Formula consulendi Romani Pontificis, rei
gestæ serie ac Patrum traditione explicatur. CAPUT XX. Quæstio Elipandi, de Christo adoptivo Dei Filio, Romani Pontificis et Ecclesiarum consensione finitur particula Filioque per eadem fere tempo. ì
CAPUT XXI. Tricassina secunda Synodus sub Joan- ne VIII: professio obedientia Romano Pontifici facta secundum Canones ab Hincmaro Rhemensi: Episcopi conjuncta auctoritate cum Papa judicant: ex con- sensione robur
Objecta solvuntur: Turonensis secundi Concilii canon: statuta Nicolai Papæ : canones Ponti- gonensis Synodi : quæ Petri privilegio facta habean- tur: sancti Leonis insignis locus. CAPUT XXIII. Aggredimur demonstrare viros bonos sanctosque, post Romanorum Pontificum decreta etiam de fide, suspenso animo mansisse, quoad universalis consensus accederet : sancti Victoris Papæ decretum de Paschate proponitur : sancti Stephani de rebaptiza- tione paucis repetitur
CAPUT XXIV. Pelagii I piis et orthodoxis suspecta fides propter approbatam Synodum V, non ut Doctor privatus, sed ut Papa suspectus: exposita fide, non allegata infallibilitate, se purgat.
CAPUT XXV. Bonifacius IIl seu IV eadem causa sancto Columbano Presbytero suspectus
CAPUT XXVI. Romani Pontifices professi se apostolico officio fungentes esse errori obnoxios, in auctoritate universalis Ecclesiæ acquiescunt locus Innocen- tii III.
CAPUT XXVII. Joannis XXII fidei professio, omnia quæ in apostolico officio gessit etiam circa fidem, ite- rum examinari posse demonstrat . CAPUT XXVIII. — Ejusdem Joannis XXII de animarum statu speciatim publico diplomate declarata fides, Benedicto XII successore ad examen revocatur CAPUT XXIX. - Gregorii XI ac Pii IV professio. CAPUT XXX. Ecclesiæ catholicæ auctoritas multis ca- sibus Ecclesiæ Romanæ laborantis auctoritatem sup- plet primum exemplum, seculi decimi invasores. CAPUT XXXI. Alia exempla: turbæ sub Sergio III, or- dinationum Formosi Papæ gratia: Auxilii presbyteri locus aliæ turbæ sub Joanne XII: turbæ graviores, atque incertior status in diuturno schismate inter Urbanum VI et Clementem VII.
CAPUT XXXII. Ex his ostenditur, etsi quis Romanus :
Pontifex falsa definiat, catholicam tamen Ecclesiam Sedemque apostolicam manere suo pondere constitu-
CAPUT XXXIII. — Lapsus Romanorum Pontificum nihil Ecclesiæ, nihil fidei, nihil Sedi apostolicæ nocuerunt: Liberius ordine temporum primus recensetur. CAPUT XXXIV.-Adversariorum effugia præcluduntur : nostra argumenta firmantur CAPUT XXXV.
Sanctus Zozimus Coelestii Pelagiani confessionem aperte hæreticam probat: ejus epistola ad Africanos Episcopos : sancti Augustini loci. CAPUT XXXVI. - Hormisdæ atque Honorii gesta uno verbo repetuntur : Joannes VII Trullanam Synodum, qua Romana Ecclesia erroris accusatur, suo judicio subditam, relinquit intactam. CAPUT XXXVII. - Stephani II, Gregorii II, Sergii III, Gregorii VII, ejusque occasione Bonifacii VIII decre- ta et gesta referuntur: Decretalis Unam Sanctam. CAPUT XXXVIII. -Paschalis II: gesta Lateranensis Synodi Guidonis Viennensis, mox Callixti II, decreta in Synodo Viennensi a Sede apostolica comprobata : hujus decreti verba ad Papam : Nos a vestra obedien- tia repelletis . CAPUT XXXIX. Alexandri III in exponenda Scriptura manifestus error, omnium sententia reprobatus: caput Cum esses, de Testamentis. Item Innocentii IIl falsa Scripturæ expositio: Cap. Per venerabilem, Qui filii sint legitimi.
CAPUT XL. Ejusdem Alexandri II decretum, quo anteriorum Pontificum, de matrimonio per verba de præsenti, statuta solvuntur: Innocentii III de revelan- da confessione rescriptum ad Cistercienses idem Innocentius III Celestini III erroneam Decretalem solvit. CAPUT XLI. Franciscana controversia: primo loco ponitur Decretalis Exiit Nicolai III; probatur hanc veram esse definitionem doctrinalem ac dogmaticam. CAPUT XLII. Decretalem Exiit confirmarunt Clemens V Clementina Exivi, et Joannes XXII Éxtravagante Quorumdam mox idem Joannes ejusdem Decretalis auctoritatem infringere aggreditur
CAPUT XLIII. — Joannis XXII Extravagans Ad condi-
ditorem canonum: ea Decretalis Exiit dogma rejecit. CAPUT XLIV. Joannis XXII Extravagans Cum inter nonnullos: ea Decretalis Exiit doctrinam de Christi et Apostolorum paupertate hæreseos damnat : a-Roma- nis Pontificibus erronea definiri posse demonstrat : Fransciscani appellantes in materia fidei a Papa ad Concilium, ejus rei gratia nullam censuram ferunt CAPUT XLN. Bellarmini ac Rainaldi effugia CAPUT XLVI. Quæstio de visione beatifica ante uni- versalem ressurrectionem : in ea Joannes XXII falsa prædicat, et suadere nititur: Gallis obsistentibus, Ecclesiæ catholicæ consensioni cedit.
QUO PROBATUR CONVENIRE COM DOCTRINA PARISIENSIUM HAEC QUOD ROMANA SEDES FIDESQUE NUNQUAM DEFECTURA SIT ET QUOD PRIMA SEDES NON
CAPUT PRIMUM. Fides Fetri quid sit verba Petri, Tu es Christus, et Christi, Tu es Petrus, etc. Petri fides Ecclesiæ fundamentum : ad locum Matth. XVI. 16 et seq.. CAPUT II. Ipse Petrus et Petri successores, propter injunctum officium prædicandæ et asserendæ fidei, Ecclesiæ fundamentum huic officio merito adjunctæ claves. : CAPUT III. - Locus, Rogavi pro te, et, Confirma fratres tuos. (Luc. XXII. 32). Aliud præceptum, aliud pro- missum. Præceptum: Confirma fratres, quid sit CAPUT IV. Promissio in illa precatione, ut non deficiat fides tua fides Petri quid sit ? nunquam defectura, neque in ipso Petro, neque in catholica Ecclesia, neque in Sede apostolica, seu peculiari Petri Ecclesia. CAPUT V. Petrus ejusque successores cuidam peculiari
Ecclesiæ ac sedi præsidere debent : Petri fides in Petri sede et in successorum serie non deficit. CAPUT VI. Traditio Patrum de fide et Ecclesia Roma-
na, deque Sede apostolica nunquam defectura: Ro- manorum Pontificum de suæ Sedis dignitate tuenda traditio
CAPUT VII. Libellus a sancto Hormisda ad Ecclesias
Orientales missus ab eisdem Ecclesiis subsignatus mittitur eidem Papæ ; tum sancto Agapeto, Nicolao I,
« PoprzedniaDalej » |