CURSUS COMPLETUS SEU BIBLIOTHECA UNIVERSALIS, INTEGRA, UNIFORMIS, COMMODA, UECONOMICA, OMNIUM SS. PATRUM, DOCTORUM SCRIPTORUMQUE ECCLESIASTICORUM, SIVE LATINorum, sive GRÆCORUM, QUI AB ÆVO APOSTOLICO AD TEMPORA INNOCENTII III (ANNO 1216) PRO LATINIS ET CONCILII FLORENTINI (ANN. 1439) PRO GRÆCIS FLORUERUNT: RECUSIO CHRONOLOGICA OMNIUM QUÆ EXSTITERE MONUMENTORUM CATHOLICÆ TRADITIONIS PER QUINDECIM PRIMA ECCLESIÆ SÆCULA, COLLATAS, PERQUMA JUXTA EDITIONES ACCURATISSIMAS INTER SE CUMQUe nonnullIS CODICIBUS MANUSCRIPTIS NITIDITAS EDTIO ACCURATISSIMA, Cæterisque OMNIBUS FACILE ANTEPONENDA, SI PERPENDANTUR CHARACTERUM SERIES LATINA PRIOR, IN QUA PRODEUNT PATRES, DOCTORES SCRIPTORESQUE ECCLESIÆ LATINÆ ACCURANTE J.-P. MIGNE, SIVE CURSUUM COMPLETORUM IN SINGULOS SCIENTIÆ ECCLESIASTICÆ RAMOS EDITORE. PATROLOGIÆ TOMUS CLV. GODEFRIDUS BULLONIUS HIEROSOL. REX. RADULPHUS ARDENS. LUPUS PROTOSPAT. ANSELMUS MEDIOL., BERNARDUS TOLET., ARCHIEPISCOPI. THOMAS EBORAC., ALBERICUS OSTIEN., AMATUS BURDEGAL., POPPO METEN., EPISCOPI. RICHARDUS DE DUMELLIS ABB. PRATELL. MANEGALDUS PRESB. GOSCELINUS CANTUAR., SULCARDUS WESTMONAST., PAULUS S. PETE. CARNOT. MONACHI. FRATRES MAJORIS MONASTERII. BRUNO. PARISIIS APUD GARNIER FRATRES, EDITORES ET J.-P. MIGNE SUCCESSORES, IN VIA DICTA : AVENUE DU MAINE, 189, OLIM CHaussée du maiNE, 127. 1880 BR .m4 Bx typis societatls dicta Societas anonyma impressionis et librairiæ administrationum viarumque ferratarum. PAULO DUPONT Directore. Parisiis, in via dicta Jean-Jacques-Rousseau, 41. (Cl.) 10.2.80. DIAILLA SCHOOP GODEFRIDI BULLONII LOTHARINGIE DUCIS POSTMODUM HIEROSOLYMORUM REGIS PRIMI EPISTOLÆ ET DIPLOMATA ACCEDUNT APPENDICES AMPLISSIMÆ MONUMENTA PERPLURIMA DE BELLO SACRO COMPLECTENTES SEQUUNTUR ADULPHI ARDENTIS HOMILIÆ DUOBUS TOMIS DISTRIBUTE INTERMISCENTUR LUPI PROTOSPATARII CHRONICON NECNON ANSELMI MEDIOLANENSIS, BERNARDI TOLETANI, ARCHIEPISCOPORUM; THOMÆ EB 0- APUD GARNIER FRATRES, EDITORES ET J.-P. MIGNE SUCCESSORES, 1880 GOSCELINUS CANTUARIENSIS MONACHUS NOTITIA HISTORICA (OUDIN, Comment. de Scriptoribus ecclesiasticis, II, 961). B Gotsennus, seu Goscelinus, S. Bertini in Artesia A monachus, natione, ut creditur, Gallus, ex ordine divi Benedicti, monasticen in cœnobio Bertiniano primum professus, tum postea ad monasterium Sancti Augustini Cantuariensis in Angliam vocatus, ob eximias observantiæ regularis ac doctrinæ omnifariæ dotes, scripsit diligentissime omninm Vitam sancti Augustini Cantuariensis archiepiscopi, post Bedam, libro 1 Historiæ Anglorum cap. 23 et sequentibus, et libro 11, capitibus 2 et 3,duplici opuseuro, majore scilicet et minore, ut in præfatione sua enarrat num. 4. Illorum alterum post Lanfranci opera, tacito auctoris nomine editum reperitur a Dacherio anno 1648, Parisiis, in-folio. Alterum nempe majus opusculum nusquam editum, evulgatur Scicalo primo Sanctorum ordinis divi Benedicti, p. 499, cum libro Miraculorum ab eodem Gotselino composito. Prologus majoris operis incipit: Dominis charissimis, etc. Libellus autem incipit: Potentissimus triumphator, etc. Claruisse ipsum refert ad annum 1096 Guillelmus Cavus in Historia rei litterariæ sæculo x1, pag. 629, ad annum 1110 Gerardus Joannes Vossius libro 11 De historicis Latinis cap. 48, pag. mihi 398, quorum utrumque verum esse potest. Præterea Gotselinus iste Historium translationis sancti Augustini dnobus libris sancto Anselmo Cantuariensi episcopo nuncupatis comprehendit, mss. penes Joannem Mabillon, quos dabit in publicum Sæculo VI Sanctorum ordinis divi Renedicti. Commendavit quoque scriptis Vitam sancti Swithmi Wintoniensis episcopi, quæ ipsa vel saltem ejus epitome apud Laurentium Surium exstat tomo IV, ad diem 11 Julii. Præterea Vitas S. Laurentii archiepiscopi Dublinensis, Grimbaldi abbatis, Erkenvaldi episcopi, Edgitha, Milpury et Witheburgæ virginum. Item librum De origine sancti Ivonis et alterum De translatione ac miraculis ejus de quibus Vossius loco citato. Hanc habent Acta sanctorum ad diem 10 Junii, tomo II, pag. 287, ubi de S. Ivone episcopo Persa et tribus sanctis sociis in Anglia.Quam scri- C psit Goscelinus monachus Ramesiensis abbati suo Herberto inscriptam, creato 4087, ac post quatuor annos episcopo Nortwicensi facto, cujus encomium habetur in Monastico Anglicano pag. 1003. At Goscelinus postea monachus Cantuariensis ad S. Augustinum scripsit Vitam S. Augustini Cantuariensis archiepiscopi datam ad diem 26 Maii, atque alias plures sanctorum Vitas, habitus post Bedam secundus in laudibus SS.Angliæ celebrandis, uti de ipso testatur Malmesburiensis lib. IV De gestis regum Anglorum, cap. 1. Hic infra in prologo explicat, quænam ab Andrea Leucandro abbate Rameseiensi primo vitæ hujus auctore acceperit, quidque ipse PATROL. CLV. ex aliorum relatione addiderit. Quæ autem cap. 4 habentur, ab eodem auctore adjuncta sunt, cum adhuc viveret Herbertus Nortwicensis episcopus, anno 1119 22 Julii morluus. Nullus qui pompa majore opera Gotselini Bertiniani seu Cantuariensis monachi describat, Henrico Warthon eruditissimo Anglicarum rerum viro, qui plura ejusdem opuscula ex mss. codicibus eruta evulgavit, tomo II Angliæ sacræ, de quo ita in præfatione, num. 3, pag. 6. « Gocelinus sive Gotselinus, Bertinianus vulgo dictus, narrante Baleo, Cent. XIII, cap. 17,patria Morinensis erat, monachus ad S. Bertini fanum. Postea crebrescente eruditionis fama ab Anselmo archiepiscopo in Angliam accitus, primo apud Ramesiam sub Hereberto abbate, postea apud S. Augustini Cantuariense cœnobium vitam monasticam duxit, et plures sanctorum Anglicanorum Vitas litteris consignavit. Paria habet Vossius, lib. 11 De Historicis Latinis,cap. 48, nisi quod ordine inverso, illum monachum primo Cantuariensem, postea Ramesiensem fuisse velit. Male uterque. Si enim Gotselinus in Angliam ab Anselmo archiepiscopo evocatus fuerit, neutiquam potuit inter Ramesienses degere sub Hereberto abbate, qui abbatiam anno 1091 dereliquit.Certiora hahet de Gotselino Willelmus Malmesburiensis, lib. IV De gestis regum Anglorum in fine, inquiens Goscelinus monachus de S. Bertino, cum Heremanno episcopo Salesberiæ quondam Angliam venerat (Heremannus post trienualem moram apud S. Bertinum factam, in Angliam rediit anno 1058), insignis litterarum et cantuum peritia. Is multos episcopatus et abbatias perlustrans tempore, præclaræ scientiæ multis locis monumenta dedit, in laudibus sanctorum Angliæ nulli post Bedam secundus, musicæ porro palmam post Osbernum adeptus. Denique innumeras sanctorum Vitas stylo extulit, veterum vel hostilitate amissas, vel informiter editas comptius renovavit. Hujus quoque (S. Augustini Cantuariensis) translationis seriem ita expolivit ut eam præsentibus monstrasse digito, futurorumque videatur subjecisse oculo. Se monachum fuisse Sancti Augustini Cantuariensis, Gotselinus in utraque præfatione ad Vitam S. Augustini testatur. Scripsit enim duplicem Historiam de ejusdem Vita. Fecimus (inquit in præfatione ad Hist. majorem) de eadem materia duos codices, majorem et minorem. Majorem edidit Joannes Mabillonius in Actis Benedictinorum Sæculo I, pag. 499, addito etiam libro ejusdem majori De miraculis S. Augustini, ibidem pag. 535. Historia minor De Vita, et alia minor etiam De miraculis S. Augustini, in Bibliothecæ Lambethanæ codice, inscriptæ Gotselino reperiuntur. Ex hoc Vitam 471 |