CURSUS COMPLETUS

SEU BIBLIOTHECA UNIVERSALIS, INTEGRA, UNIFORMIS, COMMODA, OECONOMICA,

OMNIUM SS. PATRUM, DOCTORUM SCRIPTORUMQUE ECCLESIASTICORUM,

:

SIVE LATINORUM, SIVE GRÆCORUM,
QUI AB ÆVO APOSTOLICO AD TEMPORA INNOCENTII III (ANNO 1916) PRO LATINIS
ET CONCILII FLORENTINI (ANN. 1439) PRO GRÆCIS FLORUERUNT :

RECUSIO CIIRONOLOGICA
OMNIUM QUÆ EXSTITERE MONUMENTORUM CATHOLICÆ TRADITIONIS PER QUINECIM PRIMA

ECCLESIÆ SÆCULA,

YUXTA EDITIONES ACCURATISSIMAS, INTER S8 CUMQUE NONNULLIS CODICIBUS MANUSCRIPTIS COLLATAS, PERQ JAN DILIQEN-
TER CASTIGATA; DISSERTATIONIBUS, COMMENTARIIS, VARIISQUE LECTIONIBUS CONTINENTER ILLUSTRATA; OMNIBUS
OPERIBUS POST AMPLISSIMAS EDITIONES QUE TRIBUS NOVISSIMIS SÆCULIS DEBENTUR ABSOLUTAS DETECTIS, AUCTA;
INDICIBUS PARTICULARIBUS ANALYTICIS, SINGULOS SIVE TOMOS SIVE AUCTORES ALICUJUS MOMENTI SUBSEQUENTI-
BUS, DONATA; CAPITULIS INTRA IPSUM TEXTUM RITE DISPOSITIS, NECNON ET TITULIS SINGULARUM PAGINA-
RUN MARGINEM SUPERIOREM DISTINGUENTIBUS SUBJECTANQUE MATERIAN SIGNIFICANTIBUS, ADORNA-
TA; OPERIBUS CUM DUBIIS, TUM APOCRYPHIS, ALIQUA VERO AUCTORITATE IN ORDINE

AD TRADITIONEM ECCLESIASTICAM POLLENTIBUS, ANPLIFICATA ;
DUCENTIS ET AMPLIUS LOCUPLETATA INDICIBUS AUCTORUM SICUT ET OPERUM, ALPHABETICIS, CHRONOLOGICIS, STATI-
STICIS, SYNTHETICIS, ANALYTICIS, ANALOGICIS, IN QUODQUE RELIGIONIS PUNCTUM, DOGMATICUM, MORALE, LITUR-
UICUM, CANONICUM, DISCIPLINARE, HISTORICUM, ET CUNCTA ALIA SINE ULLA EXCEPTIONE; SED PRRSERTIN
DUOBUS INDICIBUS IMMENSIS ET GENERALIBUS, ALTERO SCILICET RERUM, QUO CONSULTO, QUIDQUID
NON SOLUM TALIS TALISVE PATER, VERUM ETIAN UNUSQUISQUE PATRUM, NE UNO QUIDEM OMIS30,
IN QUODLIBET THEMA SCRIPSERIT, UNO INTUITU CONSPICIATUR; ALTERO SCRIPTURE
SACRÆ, EX QUO LECTORI CONPERIRE SIT OBVIUM QUINAM PATRES ET IN QUIBUS OPERUM
SUORUM LOCIS SINGULOS SINGULORUM LIBRORUM S. SCRIPTURÆ VERSUS, A PRIMO

GENESEOS USQUE AD NOVISSINUM APOCALYPSIS, COMMENTATI SINT:
EDITIO ACCURATISSIMA, CÆTERISQUE OMNIBUS FACILE ANTEPONENDA, 31 PERPENDANTUR CHARACTERUM NITIDITAS,
CHARTB QUALITAS, INTEGRITAS TEXTUS, PERFECTIO CORRECTIONIS, OPERUM RECUSORUN TUN VARIETAS,
TUM NUMERUS, FORMA VOLUMINUM PERQUAM COMMODA SIBIQUE IN TOTO PATROLOGIR DECURSU CONSTANTER
SIVILIS, PRETII EXIGUITAS, PRÆSERTINQUE ISTA COLLECTio, UNA, METHODICA ET CHRONOLOGICA,
SRXCENTORUM FRAGMENTORUM OPUSCULORUMQUE HACTENUS HIC ILLIC SPARSORUM, PRIMUN AUTEN
IN NOSTRA BIBLIOTHECA, EX OPERIBUS ET MSS. AD OMNES ÆTATES, Locos, LINGUAS FORMASQUE

PERTINENTIBUS, COADUNATORUN.

SEKIES LATINA PRIOR,
IN QUA PRODEUNT PATRES, DOCTORES SCRIPTORESQUE ECCLESIÆ LATINB

A TERTULLIANO AD INNOCENTIUM III.

ACCURANTE J.-P. MIGNE,

Bibliothecæ Cleri aniversæ,
SITE CURSUUN COMPLETORUM IN SINGULOS SCIENTIÆ ECCLESIASTICE RAXOS EDITORL.

PATROLOGIÆ TOMUS CXL.

S. HENRICUS IMPERATOR, THANGMARUS PRESBYTER HILDESHEIMENSIS, ALPERTUS

MONACHUS S. SYMPHORIANI METENSIS, BURCHARDUS VORMATIENSIS EPISCOPUS,
ADELBOLDUS TRAJECTENSIS EPISCOPUS, SANCTUS ROMUALDUS ORDINIS CAMAL-
DULENSIS INSTITUTOR.

TOMUS UNICUS

PARISIIS
APUD GARNIER FRATRES, EDITORES ET J.-P. MIGNE, SUCCESSORES,
IN VIA DICTA: AVENUE DU MAINE, 189, OLIM CHAUSSÉE DU MAINE, 187.

1880

BURCHARDI

VORMATIENSIS EPISCOPI

OPERA OMNIA,

,

JUXTA EDITIONEM PARISIENSEM ANNI 1549 AD PRELUM REVOCATA ET CURA QUA PAR

ERAT EMENDATA.

PRÆCEDUNT

SANCTI HENRICI

IMPERATORIS AUGUSTI

CONSTITUTIONES ET DIPLOMATA ECCLESIASTICA

Intermiscentar

ADELBOLDI TRAJECTENS'S EPISCOPI, TH INGMARI PRESBYTERI HILDESHEIMENSIS,
ALPERTI S. SYMPHORSANI METENSIS MONACHI, S. ROMUALDI ORDINIS

CAMALDULENSIS INSTITUTORIS,

APUD GARNIER FRATRES EDITORES ET J.-P. MIGNE SUCCESSORES,

IN VIA DICTA : AVENUE DU MAINE, 189, OLIM CHAUSSÉE DU MAINE, 127.

1880

ELENCHUS

AUCTORUM ET OPERUM QUI IN HOC TOMO CXL CONTINENTUR

SANCTUS HENRICUS IMPERATOR. Leges et Constitutiones.

Col. 233 Diplomata ecclesiastica.

237 THANGMARUS PRESBYTER HILDESHEIMENSIS. Vita sancti Bernwardi.

388 ALPERTUS S. SYMPHORIANI METENSIS MONACHUS. Libellus de cpiscopis Metensibus.

445 De diversitate temporum libri duo.

453 BURCHARDUS VORMATIENSIS ECCLESIÆ EPISCOPUS. Epistola ad Alpertum.

535 Decretorum liber.

837 ADEL.BOLDUS TRAJECTENSIS EPISCOPUS. Vita S. Henrici imperatoris.

1091 Vita Sanctæ Walpurgis.

1091 Libellus de crassitudine sphere.

1103 Charta de vassis ecclesiz Trajectensis.

1107 Musica.

1109 SANCTUS ROMUALDUS ABBAS, ORDINIS CAMALDULENSIS INSTITUTOR. Fragmentum expositionis psalmi LxvIII.

1126

ANNO DOMINI MXXIV

SANCTUS HENRICUS

IMPERATOR AUGUSTUS.

DE S. HENRICO IMPERATORE

BAMBERGÆ IN GERMANIA

COMMENTARIUS PRÆVIUS.

Apud Bolland., Julii tom. III, die 14.)

§ 1. Sancti genus, nomen et ugnomina. А 2. Hæc inter prinum occurrit Sancti ipsius genus, 1. Episcopatus Bambergensis elogia paucis sed non stirps, origo seu familia, de qua dubium mihi nullum ineleganter delibavit Gaspar Bruschius; urbs ipsa subortum fuisset, post lecta tam varia scriptorum non semel in Actis nostris descripta est, patrono et coævorum testimonia, nisi noster Matthæus Raderus fundatore Ecclesiæ suæ gaudens S. Henrico, quem, in sua Bavaria sancta, tom. I, pagina 103, ad rem Cæsarum suorum decus et gloriam, hoc vel potius paulo accuratius examinandam compulisset. Refelpræcedenti die, coelo transmisit Germania, ejus lere istic conatur Raderus receptiorem S. Henrici nominis Regem ordine secundum, Imperatorem progeniem, qua ex communi cum Ottone I stipite, vero primum, quem tamen communiori acceptione nempe Henrico Aucupe, descenderit, gradu tertio Henricum 11 appellabimus, virum insigni prorsus cousanguinitatis per duos Heuricos, alteruin Oltosanctimonia clarum, virginitate in conjugio servata nis magni fratrem, alterum Ottonis II fratruelem, illustrem, beneficentia in Ecclesiam nulli secundum ; Oltoni III decessori suo conjuuctus, cujus proinde uit de perpetuis ejus etiam intestinis bellis hic non arbor genealogica primo statim intuitu perspeagamus, quibus toto regni et imperii sui tempore ctissima sit. Lineam aliam ibi Raderus sequenti etiam a proximis et sibi obstrictissimis exagitatus pag. 104 substituit, ex Hofmanno acceptam, quasi

B fuit : Germaniæ interiora adversus rebelles egregie ex ea probetur S. Henricus, non Saxo, sed Boius tutatus, externos vero hostes Slavos, Bohemos, genere fuisse, quod tamen negat Hofmannus ipse Polonos aliosque invictis armis insecutus ; quique in pupera Ludiwigi editione, col. 56, hisce verin oppositas maxime Europæ partes Apuliam et bis tabulæ suæ præmissis : • Eo (S. Henrico) Flandriam victricia signa circumtulit. Ea, inquam, sine virili stirpe absumpto, imperatoria dignitas hic ex professo eruderanda non suscepimus, iis de gente Saxonica Henrici Aucupis excidit, et ad potissimum intenti quæ ad singulares ejus virtutes, Francos Orientales transiit. » Qualiscumque igitur Christiano et vere sancto principe dignas, miracula sit obscurior illa Hofmanni tabula a Raderi opiet cultura, tuta Catholica Ecclesia merito propaga- nione ipsum recedere manifestum est : clariorem tum, pertinere censebimus ; eos præcipue scriptores agnoscere oportet, quam ipse frustra impugnat, üldituri, qui ejus pro fide et religione fortiter gesta, inutili æque conatu varia insignia adducens, ex munificentiam in exstruendis restaurandisque eccle- quibus id demum conficitur, quod in controversiam siis, cæteraque intemeratæ sanctitatis argumenta non venit S. Henricum Bavariæ ducem fuisse. prosecuti sunt. Atque hæc præcipua erunt tractatio- 3. Prædictam tabulam, ab Hofmanno istic proponis hujus præviæ argumenta, sic tamen a nobis hoc C sitam, et a Radero descriptam, operosins discutere loco ordinanda, ut nihil omissuri simus quo totus nec studii nec operæ pretium est ; satis erit supervitæ cursus illustrari possit, id quod a nemine que ea veterum testimonia proferre in medium, ex hactenus præstitum esse, utut mirati sint multi, quibus evidenter pateat S. Henrici cum Ottone III nemo certe implexam rerum silvam complanare consanguinitas tam propinqua, ut et ipsum ex Ottoansus est. Sed hic prius exsequenda sunt quæ in nis magni genere fuisse oporteal, cujus rei testis titulo proposuimus.

synchronus, et oinni exceptione major est AdelbolPATROJ.. CXL.

i