NOS OS MAXIMILIANUS D. G. EPISCOPUS CONSTANTIENSIS, Univerfo Clero tam fæculari, quam regulari, exempto & non exempto totius Dicecefis Noftræ Conftantienfis, Salutem & Gratiam Noftram cum fubfcriptorum Notitia, & Mandatis Noftris obedientiam adhibere fidelem & exactam. Sancta Mater catholica Ecclefia, filiorum fuorum bono fpirituali æque, ac temporali jugiter invigilans; pro illorum fanctificaX 2 tione, tione, & confervatione non tantum fan&tiffima, & pretiofiffima Sacramenta a Chrifto Domino Sponfo fuo accepit, variasque præterea ordinavit Orationes perquam efficaces; verum etiam animadvertens, verfutiffimum humani generis hoftem diabolum hominum fpirituali, & corporali faluti circa res quoque temporales eorum ufui neceffarias, multifariam, multisque modis infidiari, diverfas infuper Benedictiones, Precationes, & Exorcifmos facerdotales folicite præfcripfit, ad omnem infeftiffimi inimici poteftatem enervandam, falutemque populorum in quiete, ac felici ftatu confervandam, tuendamque. Quapropter in Sacerdotum Confecratione, Spiritu fancto dictante, fieri cernimus, quod, dum illorum manus facro Oleo ab Epifcopis inunguntur, potestas eisdem tradatur, & conferatur, ut, quidquid benedixerint, benedicatur, & quidquid confecraverint, confecretur, & fanctificetur. Sic quoque S. Paulus 1. Timoth. 4. omnem creaturam per verbum, & orationem (Sacerdotum videlicet ex înftitutione Ecclefiæ) fanctificari affirmavit. Magna certe dignitas Sacerdotum, & magna fidelium confolatio! Quemadmodum vero aliis rebus facris fæpius abuti folet humana improbitas, ita pariter, atteftante multiplici experientia, Benedictiones quandoque vertit in maledictiones, precationes in præftigias, & Exorcifmos in execrationes. ufus qualescunque, & præbendam fufficientem tam Benedictionum, quam Exorcifmorum copiam in hoc novo Benedictionali, adinftar Ritualis Noftri juxta Normam, & Ritum Romanum reformato, formulas eorundem notabiliter augmentari, & pro diverfis neceffitatibus, feų occafionibus in unum colligi juffimus ita, ut omnia alia Benedictionalia, in quantum a Noftro funt diverfa, in Diœcefi Conftantienfi deinceps abrogata, & Benedictiones, feu Exorcifmos, modosque benedicendi, & exorcizandi alios, nisi fpecialiter a Nobis recogniti, feu approbati fuerint, hifce fub poena Sufpenfionis ipfo facto incurrendæ omnino prohibitos expreffe declaremus ; mandantes infuper I. Ut fub eadem poena nullus Clericus, five Sæcularis, five Regularis extra proprium diftrictum Benedictiones, vel Exorcifmos fine prævia Parochi licentia exercere præfumat. II. Ut nullibi a Parochis permittatur, five tolleretur ufus aliarum rerum benedictarum, quam quæ juxta Ritum Ecclefiæ, vel ex præfcripto hujus Benedictionalis fuerint benedictæ. III. Ut effectus Benedictionum tam in Catechefi, quam in Concionibus diligenter explicentur, fimulque moneantur fideles, dictos effectus ab ipforum etiam devotione, cordis contritione, fide, ac fiducia erga Deum dependere. IV. Denique, ut fub gravi poena nobis arbitraria, pro Benedictionibus, & |