Obrazy na stronie
PDF
ePub

legit, oret pro eo'; A. Bertoldi, Breviario ad uso della chiesa di Spalato, Arch. ven. 32 (1886), 232.

Otra. Ein Petrus de O. 1247 unter den Zaratinern, T. T. 2, 444, Lj. 1, 74. Scheint ein dem Stadtadel von Zara angehöriger Emigrant aus dem kroatischen Adelsgeschlecht der Kačići zu sein: Petro de Ottra Cacik, Dragoslauus f. Ottre Caziki, Zara, 1240 Star. 23, 195-196 (aus dem Policorion). Eine Zusammenstellung der Kačići von Zara bei Dr. Karácsonyi János, A magyar nemzetségek a XIV. század közepéig, III. Band, 1. Theil (Budapest, Akademie 1902), S. 217. Vgl. Priban, Otare filius, und Desimir, Otare filius, als Zeugen,de Sclavis' bei Spalato c. 1171 K. 2, 88.

Ottoli s. Oduli.

Ottritul. Ein Radich Radossalich dictus O. aus Breno 1396 in Ragusa. Vgl. Pricotul.

Oura, anderswo Ourta, Onta gedruckt, Zaratiner Nobiles um 1175-1190; die Belege oben 1, 3 Anm.

Pabora, Paborra, sl. Poborić (Пosорнкь), Ragusaner Nobiles 1252-1360, bei ihnen P. auch als Vorname: Paborra filius Andree de P. 1282. Vgl. die Landschaft Pobori bei Budua.

Paccasuco. Slava filia Andree de P., uxor Petri de Peruo Decatarini, Urk. 1278, eingetragen 1283 in den Div. Rag. Aus Cattaro?

Pacho, Pachi, Nobiles von Cattaro um 1400. Ihr Wappen bei Heyer von Rosenfeld. Aus Pasqualis, vgl. oben 2, 50.

Paciça, Paçiça, de Paceco, Kaufleute von Cattaro 1299-1332.

Paclessa. Cressolus dictus P., popularis Jadrensis 1414 obses Venetiis, Lj. 7, 183. Pakleša von paklo Hölle.

Paganellus, ein Spalatiner c. 1000 R. 31 (charta

retractata).

Paganezi, de Pagano, Andreas, Ragusaner oder Dyrrhachiner in Urk. 1215, 1237 Arch. Rag. Paganus oft in Apulien und sonst in Italien.

Paganino, Nobiles von Arbe c. 1411 Bull. Dalm. 23 (1900), 41.

Pagaroco, Pagorocius. In Cattaro Lampre f. q. Clementis Pagorocii und Lampre q. Lampretis de Pagaroco c. 1330 Not. Cat.

Pagnurovich (ПANOуpоRнhь), Ragusaner Kaufleute

c. 1370-1382.

Paladini s. oben 2, 49.

c. 1330 Not. Cat. 2) Ragusaner Nobiles Nalescus Mathei und Andreas de Paleologo, Paliologo, Palilogo 1282-1295. 3) Bei Zara,uinea Simeonis Palielegi' (sic ed.) 1311 Star. 19, 110. Name der letzten byzantinischen Kaiserfamilie.

Palma, Palmiça, einmal (1282) Palmisca, Nobiles von Cattaro im XIII.-XV. Jahrhundert. S. Bene.

Palmich. Domchus Palmich de Dulcinio 1377 Div. Rag.

Palmota. 1) P., sl. Palmotić (ПAAMOTHкь), mitunter auch Palmutić und Paomotić (s. Daničić, Rječnik), Nobiles von Ragusa 1313-1680 (zuvor ein de Palmata vereinzelt 1228 Farlati 6, 96). 2) P., Palmuta, Nobiles von Traù: Dessa Palmote 1322-1339 Lucius, Mem. di Traù 173, Lj. 1, 340, Farlati 4, 378; terra Thomice relicte q. Joannis Palmute 1397 Farlati 3, 346. Ueber Palma mit Ableitungen s. oben 2, 49-50.

Palombo, auch Columba, Familie von Drivasto im XIV. Jahrhundert; in den Deb. Rag. ein Demetrius P. auch als C. 1381. Palumbus CIL. III. Vgl. zahlreiche Palumbi in Neapel. Palumbus episcopus Atinensis in Lucanien 1072 bei Ughelli.

Palpafico. Kirchenpatrone Omnium Sanctorum in Ragusa,ex illis de P. seu de Pecurario', sämmtlich aus der Familie Gozze 1458, Theiner, Mon. Slav. 1, 434. Vgl. Pesafichi.

Paltasich, Nobiles von Cattaro im XV. Jahrhundert. Hieher gehört auch Andreas de Paltasichis de Catharo, Buchdrucker in Venedig 1478. Palumbardo s. Lombardi.

Palumbellus, -lla. In Spalato Petrizo Palumbello 1171 K. 2, 89, Marinus nepos Palubelle (sic) vicarius 1219 Star. 21, 264, Dessa nepos Palumbelle vicarius 1234 Star. 22, 226. Vgl. Palumbus in Giovinazzo 1108 Cod. Bar. 3, 52, Palumbu 868, loc. ad Palumbulu 877, castanei Palumbuli 1033 Cod. Cav., De Bartholomaeis 253.

Palunduzulus. In Spalato,Paulus et Petrus, filii P-li' c. 1096 R. 177.

Pancella s. Panza.

Pançera, Pançeray. In Cattaro Milco f. Pasqualis de P. c. 1330 Not. Cat. Vgl. den Ragusaner Božidar Pançiera (ПAньшврь) 1440 Spomenik 11, 82.

Pan de milio. In Zara Cosma Panis de Milio 1224 Lj. 3, 394; terra heredum condam Cosme de Pa(n) de Melio 1249 Star. 26, 202; Tacha f. c. Elle

Paletici. In Spalato Dominicus P. (sic orig.) de Pa(n)demilis 1289 Vj. 1, 191, iuxta terras Lope 1150 K. 2, 41 (ed. -teci).

Paliologus. 1) In Cattaro besass ein Holzhaus (domus lignaminis) der calegarius Bogoy Palilogo

de Pandemilio ib. 3, 44 (1289). Vgl. Papamilio und einen Venetianer Johannes Pan de ferro 1278 T. T. 3, 173.

[blocks in formation]

Papa, Nobilis von Zara Andreas filius Pape 1066 R. 65. S. Papo.

Papali im XIV.-XVI. Jahrhundert, auch Papalis, im XV. Jahrhundert meist de Papalibus, sl. Papalić (terra heredum Balcii Papalich 1397 Farlati 3, 344; in ragusanischen Urkunden ПlanАлнкь 1409, 1416, Spomenik 11, 55, Pucić 1, 134), hervorragende Adelsfamilie von Spalato. Vgl. Bull. Dalm., Indice generale (1903) p. 90. Eine Linie war im XVI.XVII. Jahrhundert ansässig in Sebenico; ihre Descendenz als Soppe-Papali ist dort 1838 ausgestorben (Galvani 1, 166, 195).

Papamilio. In Arbe Marinus P. 1224 Lj. 1, 33. S. Pan de milio.

Paparaç s. Pe-.

Papo, Pappo. In Zara Papo de Petrona 12471251 Lj. 1, 68, 81 und 3, 404, Petrigna, Petrogna de P., Pape 1267-1289 Star. 27, 75, Vj. 1, 179. S. Petrona und oben 2, 50.

Paragay, -gai. In Cattaro Nicola f. Triphonis P. c. 1330 Not. Cat.

Parcich, Nobiles von Veglia im XVI. Jahrhundert. Commiss. 2, 262.

Parmesano. Çive de P., Sohn des Stephanus de Parma und der Ragusanerin Biela, sl. Kanzler von Ragusa 1348-1363; vgl. oben 1, 75.

Parvosclavi s. Per-.

Pasi. In Cattaro filii q. Vite de P., domus olim Domagne de P. c. 1330 Not. Cat. Vgl. Pasina, Passarenus oben 2, 50.

Pasqualis. 1) P., Pascalis, im XV. Jahrhundert. de Pasqualibus, hervorragende Adelsfamilie Cattaro seit dem XIII. Jahrhundert, bestand noch nach 1800; eine Linie liess sich zuletzt in Zara nieder, wo Trifone Pasquali 1806 Podestà der Stadt war. 2) In Arbe Pascolus Johannis de Pasquali 1334 Lj. 5, 246, 258.

Passara, Passari, Passera, Nobiles von Cattaro c. 1380-1430. Ihr Wappen (ein Fisch) bei Heyer von Rosenfeld. Vgl. die Vornamen 2, 50.

Pastusina, Beiname einer Linie der Sorgo von Ragusa 1373-1403.

Pasudi. In Zara Johannes P. 1289 Vj. 1, 177. Patarini. In Ragusa Ratna uxor quondam Marini P. 1295, besass einen Weinberg auf der Insel Juppana. Von der Sekte der Patarener.

Patriarcha. In Arbe Bretcho Vitale de P. 1334 Lj. 5, 248. Von den Patriarchen, z. B. von Aquileja. Pauleço. In Ragusa Stantius de P. diaconus. 1261. Dim. zu Paulus.

Paulo. 1) In Zara Paulus de P., Patricier und Verfasser des bekannten lat. Tagebuches (Memoriale) 1371-1408. 2) In Arbe Andreas Dominici Mathei de P. 1320 Lj. 1, 312, 320.

Pauno. In Veglia Petrus de P. 1198 K. 2, 196. Serbokroat. paun Pfau. Paoni, Pavone, de Pao in Bari im X.-XII. Jahrhundert, Paone in Venedig. Pautin, ni, de Pautino, Nobiles von Cattaro im XV. Jahrhundert.

Pauziza. Domina Margarita, relicta quondam Ser Antonii de Grisogonis de Spalato, dicti Pauziza 1486 Div. Rag.

Peçacarne. Nobiles von Ragusa Petrus und Martolus de P. 1278-1280. It. pezza-carne. Peçaro s. Pechiaro.

Pecceta. In Spalato Duimus P-e consul 1223 Star. 21, 273.

=

Pece, Pici. 1) Nobiles von Spalato 1080-1200: Fusco Pece filio Minya 1080-1111 R. 130, Fuscus Pace (sic ed.) filius K. 2, 15, Star. 22, 235; diaconus Cernata f. Pradani Pecce 1080 R. 133; Petrana Pici c. 1171 Petrona Pezai 1198 K. 2, 88, 190; Micha nepos Picii 1198 episcopus Pharensis, Thomas Arch. cap. 22, p. 78. 2) In Traù: filii Jacobi Petii 1289 Lucius, Mem. di Traù 127-128 (ib. auch Decii gedruckt) = filii c. Jacobi de Peçe de Tragurio 1289 Vj. 1, 187. 3) In Zara Dessa et Bitte de (P)ezula 1190 K. 2, 157 = Desa de Pece et frater eius Bitte 1199 Star. 23, 195, Dessa de Pezze 1208 ib. 21, 246; Petrinna f. Bitte de Pece 1235 Star. 22, 231. Pecenegi, einmal Pesenigo, Nobiles von Zara, Micha 1187-1225 und Bertaldus (vgl. Bertaldi) 1190 beide filii P., K. 2, 140, 157, Star. 23, 183, Lj. 1, 35; Blasius de Pesenigo 1247 Lj. 1, 73. Vgl. Pecenich, Pecinagii und oben 2, 52.

Pecenich, Pezenich, Picinich, Nobiles von Spalato im XV. Jahrhundert, identisch mit den de Marulis.

Peçenovich. In Cattaro ein Pribius P. (Hopeçenovich) 1431 Not. Cat., Case e persone. Sl. pečen gebraten, opečen abgebraten.

Pechiaro, 1289 Peçaro, im XIV. Jahrhundert Pecchiaro, de Pechiaris, im XV. Jahrhundert Pechiario, ro, Pichiaro, de Picariis, de Pechar, bei Ba

[blocks in formation]

Pecurario, Pecorario, Pecoraro, im XIV. Jahrhundert auch Picurario, Picurer, sl. Pikurarević. Pikularević (ПHкoураревнкь, -λλр-), Ragusaner Nobiles im XIII-XIV. Jahrhundert. Eine Linie der Gozze hiess noch im XIX. Jahrhundert Gozze-Pecorario. - Vgl. in Neapel 1012 Bona f. q. Mauri Pecorarii, Mon. Neap. 2, 1 p. 212 und den Veronesen Pecoraro dei Pecorari da Mercanuovo, einen der fränkischen. Herren von Negroponte 1205-1209, Hopf, Chroniques 479. In Rom 1012 Sabino pecorario, Hartmann, Via lata 1, 40.

Pedescoio. In Arbe Habundus P. 1334 Lj. 5, 250, 261, 262. It. piè di scoglio.

Pedriti. In Zara Georgius P. 1247 T. T. 2, 443, Lj. 1, 74.

Pelagusio. In Arbe Stepole de P. 1334 Lj. 5, 267. Wohl von einem von Rayos (s. oben 1, 91) abgeleiteten Ortsnamen.

[blocks in formation]

ib. 2, 28. In Neapel 1027 Johannes de Pipera, Mon. Neap. 2, 1 p. 258.

Percazanti, Percaçanto, te, Familie von Cattaro um 1323-1338. Vgl. Petrus Percazanti in Triest 1233 T. T. 2, 316.

Percich. In Spalato Nicolaus et Marinus f. P. 1398 im Rath, Schwandtner 3, 738.

Peregrino. 1) Pelegrina, Pellegrina, Peregrina, Nobiles von Cattaro im XIV.-XV. Jahrhundert.

2) P., Pelegrino, Nobiles von Zara im XIII. Jahrhundert: Ginanus 1247 T. T. 2, 443, Lj. 1, 74; Johannes 1247-1283 ib., Rad 145, S. 205; Vulcenna, Volcinna f. Pelegrini 1254 Star. 26, 230, † 1283 Rad 1. c.; domus Benne de P. 1289 Vj. 1, 189. Peripano. In Spalato Johannes P. 1076 R. 102. Vgl. Pucipani.

Perlumbardo s. Lombardi.

Permano, -nno.

1) In Arbe Petrus de P. 1320

Lj. 1, 320. 2) In Veglia die Brüder Andreas et Johannes de P. 1198 K. 2, 195. 3) In Ossero und Cherso: P. de Cherso 1227 Lj. 1, 44, Cerna Permani de Absaro 1283 Star. 28, 114. Vgl. Manno. Ein Juraj Permanić in Buccari 1455 Mon. hist. jur. 6, 203. Pernava. In Cattaro Marinus et Georgius filii Triphonis Pernaue c. 1330 Not. Cat.

Persona. In Spalato Perusa Joh. P-e, claviger et custos thesauri ecclesie S. Dompnii 1342 Farlati, 3, 316. Vgl. in Bari Ser Leone de Persona 1192 Cod. Bar. 1, 120.

Pervosclavi, Nobiles von Spalato im XIV. Jahrhundert, auch Par-, wohl identisch mit den Dabrali: Duymus 1314-1316, Nicolaus Duymi 1305-1343, Philippus Duymi 1325, Dobrallius 1327, Petrus 1327, Peruosclauus Francisci 1327, Peruosclauus Johannis 1327, Laurentius Joannis P. 1397 Lj. 3, 440, Mon. hist. jur. 2, 36, 236, 240, Farlati 3, 344, Not. Spal. Sl. Prvoslav, vgl. 2, 75.

Peruzići, Nobiles von Zara bei Baraković, Stari pisci 17, 127 (Petrizići?).

Pesafichi bei Luccari (ed. 1605 p. 175) unter den ausgestorbenen Nobiles von Ragusa. Vgl. Pal

Pento, Veglia 1198 (K. 2, 195 hat Glitana pafico. Spento).

Penzo, Veglia 1198 K. 2, 196.

Pepereç, Peparez, Paparaç, Ragusaner de populo 1282-1414. Von papar Pfeffer. Vgl. den Stamm der Piperi in Montenegro (schon 1444 erwähnt in ragus. Urk., 1455 Lj. 10, 68). Ein Piperi f. Leutile clerici in Bari 1036 Cod. Bar. 1, 32, ebenso ein Piper (dat. Piperio) und dessen Frau Grisa (Xpur) 1067 ib. 1, 44-45, zuletzt ein Johannes Pipere 1267

Denkschriften der phil.-hist. Classe. XLIX. Bd. II. Abh.

Pesana, Pezana, Pesagna, Pesegna, sl. Peženić (Пеженнкь 1253 М. 39, Пѣженнкь), Nobiles von Ragusa 1190-1323. Nicht zu verwechseln mit Pisini. Pesayta. In Veglia Dumicellus de P-e 1317 Star. 20, 6.

Pesta, sl. Peštić, Peščić (Пешнкь, Пєшьенкь Spomenik 11, 57), eine Linie der Sorgo von Ragusa um 1325; noch 1411 ein Ser Nicolaus Junii de Sorgo sl. als Nikša Peščić, Spomenik 1. c.

7

Petegal. In Zara Bogdanus P. 1249 Star. 26, 202.

Petelino. In Zara Iuanus P. 1289 Vj. 2, 12, derselbe I. vocatus Petelinçe ib. 3, 260. Kirchensl. und neuslov. pêtelin Hahn (serbokroat. jetzt pijetao). | Petra morta. In Zara Jacobus de P. 1247 Lj. 1, 74, T. T. 2, 444.

Petrizo. 1) In Ragusa Dimitrius f. Clementis Petrice 1282 Div. Rag. (Nom. Petriza). 2) In Spalato diaconus Dabro f. Petrici 1080-1119 R. 133, K. 2, 21, Stano f. P. 1080 R. ib. (Nom. Petricius). 3) In Zara Petrizi im XII. Jahrhundert, Petrizo, Petriço, Petrizzo im XIII-XV. Jahrhundert (einmal Petrucio 1409 Lj. 6, 22), Adelsfamilie von Zara: Micha P. 1175-1197 (consul, judex etc.), dessen Bruder Petrus 1182-1190, Vitaza P. 1198-1208, Andreas de P. 1227-1247 u. A. Hieher gehört wohl Thomasius de Penazo (sic) 1283-1284 bei Lucius, Star. 28, 124, Rad 145, S. 193. Der Name Thomas war ja in dieser Familie nicht selten: Thomas Jacobi de Petrizo 1345 Schwandtner 3, 674, Johannes Tomasii P. 1350 Lj. 3, 168, Thomasius de P. 1409– 1419, Lj. 6, 12, 22, 107 und 8, 4. Vgl. Panza.

Petraca. 1) In Dulcigno: Gregorius gener Symonis Petrache de Dulcinio c. 1330 Not. Cat. 2) Petraça, Petracha, Nobiles von Cattaro um 1330 Not. Cat.; Petraca Marini Petraçe 1330 Gesandter der Stadt zum Papst. 3) In Ragusa ein Johannes Petracce 1190 im Vertrag mit Miroslav von Chlm. 4) Petracca c. 1096 R. 177, ebenso im XII. Jahrhundert (bei K. 2, 105, 160 als Petrarca!), im XIV. Jahrhundert Petraca, Petracha, de Petrache, Petracche, seit dem Ende des XIV. Jahrhunderts de Petrachis, -chiis, hervorragendes Adelsgeschlecht von Spalato, S. 194. noch als Petrachi c. 1550 Commiss. 2, 215. Vgl. Bull. Dalm., Indice generale (1903) p. 92. S. die Vornamen, oben 2, 50.

Petrana. 1) P., im XIV. Jahrhundert Petragna, Petregna, sl. Petrońić (Пeтрoннкь 1253 M. 39), Nobiles von Ragusa 1215-1360. In einer Urk. aus Durazzo de Petronia 1215 Arch. Rag. 2) In Zara Martinus Petrane 1172 K. 2, 90. 3) In Veglia Andrea de Pitrigna 1198 K. 2, 196. Gehört zu den Derivaten von Petrus, s. oben 2, 51.

Petraza. In Zara Marinus (Martinus?) de Zorzi de P. 1247 Lj. 1, 74, T. T. 2, 444. Vgl. Petrizo.

Petri, Nobiles von Spalato 1269-1451, wohl zu den Volcina zu zählen: Joseph Petri judex 12811282 Lj. 5, 225, Star. 28, 103, 108 Joseb Petri Vulcine 1269 Star. 27, 87.

Petricius s. Petrizo.

=

Petrigna. 1) In Spalato Rucio (?) Drusa Petrinna 1196 K. 2, 181. 2) Nobiles von Zara: P. 1226-1247 Lj. 1, 74 und 3, 397, Bette de P. 1283-1289 Rad 145, S. 193, Petrus q. Viti de P. 1303-1315 Lj. 1, 204, Star. 19, 111. 3) In Veglia Andrea de Pitrigna 1198 K. 2, 196.

Petrisce. In Zara Clemens de P. 1289 Vj. 1, 169 und Comme de P. 1289 Not. Jadr. Sl. Petriša für Petrus.

Petrisio, Petris, Nobiles von Cherso und Ossero: Stephanellus Petrisii und sein Sohn Dragonya (s. Dragogna) 1396 Arkiv za pov. jugoslav. 1, 64, Stefanus de Petrisio 1452 Lj. 9, 418, Ser Nicolaus de Petris 1468 Farlati 5, 207, Familie de Petris c. 1550 Comm. 2, 270-271. Später in viele Linien getheilt. Nachkommen der Familie leben noch heute.

Petrizzotto. In Zara 1283-1289 Rad 145,

Petrizuli. In Zara Petraza P. 1146 K. 2, 40. Petrona, Petrogna, Nobiles von Zara Papo de P. 1247—1251 (s. Pappo) und Cosa de P. 1247–1254. Vgl. Petrigna.

Petulel piscator in Zara 1056 R. 49 (Copie des XVI. Jahrhunderts).

Peženić s. Pesana.
Pežinović s. Pisini.

Pezula, Pezze s. Pece.

Philippi. 1) Nobiles von Cattaro um 12891420. 2) De Philippo, Nobiles von Arbe im XIV. Jahrhundert.

Picega. 1) P., Piciga, Picica, Pizica, Pisiga. Nobiles von Zara: Dessa de P. 1222-1241 Lj. 1, 35 und 3, 398, Star. 21, 271, 1241 rector et judex von Traù, Star. 13, 212, starb vor 1250 Lj. 1, 79; Paulus de Dessa P. 1240 Star. 23, 196; Stephanus de P. 1224-1251 Lj. 1, 34, 68, 73, 81 und 3, 394 (potestas von Traù 1245 Star. 24, 235, 239). 2) P., Piziga, Pizica, Nobiles von Arbe: Creste de P. judex 1268 Bull. Dalm. 22 (1899) 175; Gregorius Creste de P. 1320 Lj. 1, 313, 319; Georgius de P. 1320— 1325 Lj. 1, 321, Bull. Dalm. 1. c.; Martinusius de P., abbas S. Petri Arbensis 1337 Farlati 5, 246.

Pichath. Ein Ragusaner Maroye P. 1405. In Ragusa pikat it. fegato.

Picicho, Piccho, Nobiles von Antivari im XV. Jahrhundert. S. Picega.

Piculus. In Ossero und Cherso Johannes P. 1276 Lj. 1, 112, Procurator der Inseln.

Pidruto, Veglia 1198 K. 2, 196.

Pigna, Nobiles von Arbe c. 1411 Bull. Dalm. 23 (1900) 41. Vgl. aber Signa.

Pignatus. In Zara Criscius olim Damiani de Begna, dictus P. 1349 Lj. 3, 135.

Pilicina. In Veglia Domicellus de P. 1363 Vj. 2, 23.

Pilosus. 1) In Spalato Vilcina tribunus cognomine P. 1145 K. 2, 39, Cazetta nepos P-i vicarius 1203 Star. 21, 235. Vgl. Piluri. 2) In Zara: Cerne P. 1289 Vj. 3, 139; Marinus P., plebanus S. Stephani de Jadra, auf einer Provinzialsynode in Grado 1292, Ughelli-Coleti, Italia sacra 5, 1139.,Johannes qui vocatur Piluso, filio q. Stephani Piluso' in Neapel 1094 Mon. Neap., Doc. 2, 1 p. 343. In Italien Zu name Peloso.

Piluri. Mence nepos P., vicecomes Spaleti c. 1230 Thomas Arch. ed. Rački 113 n. Pilusi?

Pima, Nobiles von Cattaro im XIV.--XVII. Jahrhundert. Vgl. Gruboiça. Flavia Pinnia in Doclea CIL. III Suppl. Nr. 13.836.

Pinella. In Arbe Franzolo Petri P. 1334 Lj. 5, 238.

Pinnataro, Veglia 1198 K. 2, 195. Vgl. Penetar. Pinosa, Pinossa, Nobiles von Spalato: Duimus filius P-e 1187-1198 K. 2, 141, 145, 190; Drago de P. 1203-1227 Star. 21, 235, 273, 284; Petrus P-e vicarius 1237 Star. 22, 240 und 24, 214; Jeronimus Petri Pinosse 1258 Arch. Rag.

[ocr errors]

Pinthorich, Pinturich, Pentorich. In Zara Johannes P. 1440-1450 Duc. Jadre, Lj. 9, 346, 371. Von altdalm. pentur, pintur pittore. Pinu. In Ragusa Petrus de P., abbas S. Michaelis de Peclina 1372 f. Theiner, Mon. Slav. 1, 251, 275, 305, 308.

Pinze. In Dulcigno Edome (sic pro Dome) de Pinze 1416, Jorga, Notices et extraits 1, 254.

Pirla, Nobiles von Spalato: Drago Pirle 1145-1150 K. 2, 39, 41, Rusina Drago di Pirle 1129 ib. 2, 27. Altdalm. pirla perla. Pisanto. In Veglia Nicola de P. canonicus 1348 Star. 20, 7.

=

Pisaula. In Spalato Rade Pisaule c. 1171-1212 K. 2, 88, Star. 21, 226, 254.

Piscadri filius, Veglia 1198 K. 2, 195. Piseniza. In Spalato presbyter Petrus P. 1080 R. 128-129. Sl. pыšenica Weizen.

Pisiga s. Picega.

Pisini, Pigini, sl. Pežinović, Pižinović (ПeжннOBнкb, Пн-), Nobiles von Ragusa 1190—1295. Bogdanus P. 1251-1280 in einer Urk. aus Zengg 1248 Arch. Rag. als Bogdanus Baisini; vgl. oben 1, 82. Pisinnus piccino, a pisinno deductum cognomen Pisinio, De Rossi, Inscr. christianae urbis Romae 1 p. 236.

Pitato, Ragusaner de populo zu Anf. des XIV. Jahrhunderts (Picato? Vgl. Pichath).

Piziga s. Picega.

Pizigrue. In Zara Marcus P. 1218 Star. 23, 197. Vgl. den franz. Namen Pichegru und die Venetianer Pizagallo im XIV. Jahrhundert, Cecchetti, Arch. ven. 29, 34.

Pizinagi, Pecinagii, Piçinego, Picineco, im XIV. Jahrhundert Piçinico, Picinicho, Piçinich, sl. Pečińežić (ПeчннXнкь), Nobiles von Ragusa im XIII-XIV. Jahrhundert. Pizinagus auch als Vorname, vgl. oben 2, 52.

Pizolello. In Arbe Mignola de P. 1334 Lj. 5, 265.

Pizolo. Zove de P., Bürger von Zara 1358 Lj. 3, 372 und 4, 19. Vgl. Pezula und oben 2, 51–52. Ein Petrus Pizolo in Venedig 1196 T. T. 1, 223.

Placci. Ein Ragusaner Domana P. 1190 im Vertrag mit Miroslav von Chlm (Orig. plácej).

Placibuça. In Ragusa pitropi Dimitri f. q. Kalende de P. 1326 Div. Rag.

Plangipano. In Veglia: filia de Zenna de Plangipano 1198 (so Orig. und Lj. 1, 18; K. 2, 196 hat filia de Genua de Frangipano).

Plangos. Nobilis von Arbe Stepole de P. 1346 Lj. 2, 391.

Planus. In Zara domus Plani c. 1080 R. 125. Platea. Eine Linie der Gozze von Ragusa bezeichnet als de P. 1395 f., auch im XVI. Jahrhundert.

Platnaro. In Veglia Franciscus dictus P. 1364, seine Nachkommen 1394 Vj. 2, 23, 25. Sl. platnar Leinweber von platno Leinwand.

Platonis. In Cattaro Martholus P. 1332 Not. Cat. S. oben, 2, 52.

Platuchleb, Platichleb. In Spalato: Platuchlebu testis 1040 R. 45, Dabro Platichleb 1078 ib. 122, Acc. Dabrum Platichlebi 1080 ib. 132 (durch unrichtige Interpunction getrennt). Sl. plati-hlêb it. paga pane.

[ocr errors]

Platumissa, Platimissa, Platamissa. In Spalato diaconus Platumissa 1040 R. 45, Forminus Platimisse 1080 ib. 128, 129, 133, 134, Platimissa Micha filius Mari (Plati)misse 1086 ib. 145. Wahrscheinlich sl. plati meso it. paga carne.

Plebanis s. Fafogna.

Plechien. In Cattaro Cranoe gener Radoani P. c. 1330 Not. Cat.

Plesa, Pleso. In Cattaro Triphon Damiani de P., Marinus f. Triphonis de P. c. 1330 Not. Cat. Plesa frater episcopi Johannis Veglensis 1186 K. 2, 227. S. oben 2, 52.

« PoprzedniaDalej »