Obrazy na stronie
PDF
ePub

184 und 3, 409. Vgl. Gallellus und Mergia. 3) In Arbe Albertus de Cerne 1346 Lj. 2, 390. 4) In Veglia iudex Zernus 1295 Črnčić 154 und seine Söhne Quirinus 1307 Lj. 1, 214, Petrus 1335-1343 und Leonardus 1343 Lj. 1, 440 und 2, 201, alle drei filii quondam iudicis Cerne. Sl. Črn (serbokroat. jetzt Crn) von črьnz schwarz.

Cernecha. 1) C., Cerneçe, Cernesce, Familie von Cattaro im XIV. Jahrhundert. 2) Cerneca, -cha, Gen. Cernesce, sl. Črьnešić (рынешнкь 1253 M. 39), Nobiles von Ragusa im XIII. Jahrhundert. 3) In Spalato: de Cirnecha filio prioris 1080 R. 135, signum manus Cherneche 1097 (venet. Copie) ib. 178; Cirnecha prior 1119 K. 2, 21 Cernecha comes 1136 f. Thomas arch. p. 62, 64; Petrus filius Cerneche judex 1257-1269 Lj. 1, 88, 98 und 5, 224, Star. 27, 13, 75, 87, Thomas arch. p. 210; Petrosius Cerniche 1290 Star. 28, 142. Sl. Črыneha.

=

Çernecossa. In Ragusa eine Frau Stana de C. 1306-1321. Serbokroat. črьno-kosa Schwarzhaar. In Macedonien c. 1225 eine Frau Tepvoxócz bei Demetrios Chomatianos ed. Pitra col. 438, 439.

Cerneli. 1) In Cattaro ein Kaufmann Georgius C. c. 1330 Not. Cat. 2) Cernelio, sl. Črnelović (YpынелOBнкь), Nobiles von Ragusa 1251-1333. 3) Bogodanus frater Çernelie de Jadra 1229 Arch. Rag. Kann sl. Črnel sein, vgl. aber auch Agralistus Cirnelli in Bari 1260 Cod. Bar. 1, 197.

kopf.

Cernoglao, Ragusa 1282. Sl. črâno-glav Schwarz

Cernota. 1) Zernoti, Ragusaner Nobiles im XIII. Jahrhundert. 2) In Traù Stephanus und Desa Cernotte 1233 Star. 22, 221. Vgl. Amblasii. 3) C., im XV-XVI. Jahrhundert Cernotta, sl. Černota bei Baraković, Stari pisci 17, 376, 388, hervorragendes Adelsgeschlecht von Arbe im XIII-XVIII. Jahrhundert; zuerst ein nobilis civis Arbensis Cernota, interfectus in prelio per homines None 1284 Star. 28, 123, die Brüder Cerne und Domaldus Nicole de C. 1320 u. A. Vgl. oben 2, 68.

Çerpa s. Cherpa.

Certelli, Certello, io, Nobiles von Ragusa im XIII. Jahrhundert.

Cerva s. Zreva.

Cessigusso, auch Zesigus, Ragusaner de populo c. 1284-1330. Sl. češi-guša kratz den Kropf, oder češiguz (guz podex).

Cevalelli, im XIII. Jahrhundert Çiualele, -lle, Zaualello, Zevalelli, Zi-, im XIV. Jahrhundert seltener de Cevalellis, meist Zevalello, de Zivalellis, Zevalellis, im XV.-XVI. Jahrhundert in der Regel Civalelli, de Civalellis, auch bei Baraković Civaleli Stari pisci 17, 127, hervorragendes Adelsgeschlecht von Zara. Zuerst Micha de Cevalelli 1247 Lj. 1, 73, T. T. 2, 442, Johannes 1260-1283, die Brüder Lampridius und Laurentius Marini 1278 f. Der Palast der C. jetzt Sitz des Appellationsgerichtes in Zara. Chabatte. In Spalato Radoi Ch. 1258 Arch. Rag. Chacelella s. Cazlela.

Chagna. In Veglia presbyter Joannes de Ch. 1421 Crnčić 164.

[blocks in formation]

Chichuricich.

Bei Spalato terra Philippi Ch. 1397 Farlati 3, 343. Lat. cicer? Chicli s. Clicli.

Chilessa. 1) In Cattaro Petrus Chilesa, Ghylesa c. 1330 Not. Cat. 2) In Veglia im XII.-XIV. Jahrhundert: Cosmas de Kylliessa, Bia de Kilessa 1198 K. 2, 196, Joannes filius quondam Boniti de Chillessa 1305 Črnčić 155; ein Ivan Kileša 1375 in Baška, Mon. hist. jur. 6, 87. Sl. kila hernia.

Chimach. In Ragusa ein Ratchus vocatus Ch. 1461. In Ragusa kimak cimex. Vgl. oben 1, 83.

Chimo. 1) Nobiles von Dulcigno im XIV.-XV. Jahrhundert, vielleicht identisch mit den Tano. 2) Sl. Čimić (THMHKь), Nobiles von Ragusa 1253-1365. Ueber den Ursprung des Namens vgl. 2, 30.

Cesamo, de Cesamis, Nobiles von Zara im XIV.XV. Jahrhundert, zuerst Paulus filius Mathei de C. 1318 Div. Rag., Matheus domini Sergii de C. 1336 Lj. 2, 4 und dessen Bruder Ser Zuve oder Subichus 1347-1350 Lj. 2, 438 und 3, 187. Jacobus de Cesamo, aulae nostrae miles, amiratus noster maritimus ac comes insularum Fare et Bratie, Urk. des Königs Vj. 2, 23. Wohl gleichbedeutend mit ven. campiello, Ludwig I. von Ungarn 1358 Vj. 2, 33.

Chimpello. In Veglia ortus illorum de Ch. 1374

von campo.

Denkschriften der phil.-hist. Classe. XLIX. Bd. II. Abh.

3

Chinese. In Antivari Ch. de Çare und Marinus de Ch. 1324-1340 Div. Rag. Sl. kneže von knez comes. Vgl. Cnesii.

Chinzanius. In Veglia Joannes dictus Ch. 1349 Lj. 3, 153.

Chisana, Chisagna, Chisegna, Chisina, sl. Kisonić (KнсONнкь), Ragusaner Nobiles 1234-1363. Wohl sl. Kisona, vgl. den Familiennamen Kisić noch jetzt in Ragusa.

Chitun. Drucsa de Ch. de Antibaro 1349 Div. Rag.

Chiudi s. Cludi.

Chragui, Chraguy. In Cattaro ein Micho filius Ch. c. 1330 Not. Cat. Sl. kraguj accipiter.

Chramol, li. Familie von Cattaro c. 1330. Sl. kramola tumultus.

Chrasta, Chrassta, Nobiles von Cattaro c. 1430. Chreni. In Veglia Johannes de Ch. 1198 K. 2, 195.

Ciço. In Cattaro Pasche f. Maro C. 1357. S.
Giga. Vgl. Petrus de Chichia presbiter in Bari 1202
Cod. Bar. 1, 141. Vom röm. Aequitius?
Çico s. Cigo.

Cicogna. In Zara Maria de C. 1289 Vj. 1, 252.
Çicono. In Zara Matheus quondam Marini de
C. 1351 Not. Jadr.

Cicuta, Nobiles von Veglia im XVI. Jahrhundert.
Cicuto, Nobiles von Ragusa 1279-1285.
Cigaida s. Cegaita.

Cigala, Cigali. 1) In Cattaro Cate uxor quondam Leune de Cigala c. 1330 Not. Cat. 2) In Zara Damania filius Zigali 1175 K. 2, 94, Micha Cigali 1188 ib. 2, 150, terra heredum Cigali 1282 Star. 23, 212. Vgl. Petrus Faletro, qui vocatur Cigala in Venedig 1196 T. T. 1, 219. It. cicala Cikade.

Cignalfico. In Arbe Zudole de C. 1320 Lj. 1, 313. It. cigna 'l fico: schliesse die Feige ein.

Çigo, Cico, in Ragusa 1312-1326 eine Linie der Volzio; diese selbst wurden 1411-1466 in sl. Urk. nur als Cigulić bezeichnet, z. B. AньAроушко нгoулнкь 1411 Spomenik 11, 57 Ser Andreas Ziue de Volço, 1423-1442 M. 320 f. u. A. Cigulić s. Çigo.

[ocr errors]

Chuchula, Chuchulia, Chucula, Chuchiula, Chuchulich, de Chuchiulis, Nobiles von Spalato im XIV.— XV. Jahrhundert: terrae Ser Zanzii Doimi Luchulae (sic), Zancii Chuchulich, Doimi Zancich 1397 Farlati 3, 339, 344; Ser Doimo de Ch. 1415-1428 und sein Sohn Simon de Duymo (Duçe) de Ch. 1422— 1445 hatten ein Haus in Ragusa und trieben Handel Č. (TнKьAннA). Gehört zu Cicla, oben 2, 30.

[blocks in formation]

Cicagna, sl. Čakanić (TAKAHнкь), Nobiles von Ragusa 1253-1284. Vgl. Cicogna.

Çiçicarli, Ragusaner de populo Martolus f. Ç. 1282. Cicla. In Spalato: Cicla 1080 R. 133, Aprizzo Cicle 1091-1099 ib. 180, Lucarus filius Duimi Cicle archidiaconus c. 1145, später Bischof von Lesina 1175 Thomas Arch. p. 66, 72, Farlati 4, 242, Cicla 1176 K. 2, 96, Prodanne de C. 1188 ib. 2, 145, Petrus C. judex 1242 Star. 24, 214. S. Čiklina.

Čiklina. In Ragusa c. 1250-1275 M. 7 Jakovica

[blocks in formation]
[ocr errors]

Cimidoto. In Ragusa presbyter Cernelius de
Cimidoto 1283 presbyter Zernelius de Sirono 1295.
Cimiga. In Cattaro,vinea illorum de Cimiga'
c. 1330 Not. Cat.

Cimpli. In Spalato Gregorius C. 1080 R. 130.
Çimuti s. Zimuto.

Cinculović. Der Ragusaner Ser Marinus Blasii de Gradi 1400-1423 sl. Maroje C. (LHнULOулOBнKь), Spomenik 11, S. 7, 48, 51.

Cindri, Nobiles von Spalato, oft genannt seit dem XIII. Jahrhundert (Joannes Cindri 1248 Star. 26, 198, Nicolaus Joannis C. 1281 ib. 28, 104 u. s. w.), um 1500 de Cindris.

Cindrino. In Veglia 1198 Lj. 1, 18, K. 2, 195. Cingo. Ein Bogdanus de C. de Spaleto 1289 Vj. 3, 46.

Cinigreto. In Ragusa um 1270-1290. Vgl. Vj.

3, 144.

Clisani, Clissani. Dompnus Nicolaus C. im Capitel der St. Triphonskirche in Cattaro 1387-1404. Vom Ortsnamen Clissa.

Clonna. In Veglia apud domum Michaelis dicti Clonnae 1378 Star. 20, 13. Sl. Klona von Klonimir

Cinna, Nobiles von Ragusa 1278-1295, identisch (Kovippos Constantinus Porph. 3 p. 155, Clonimirus mit den Capalu. c. 1080 R. 133).

Cino s. oben 2, 30.

Cipagna, sl. Čipońić (Yнпоннкь), Ragusaner Nobiles 1253-1283.

Cipichi, Cipcho, Cippico, de Cipcis, hervorragendes Adelsgeschlecht von Traù, vertreten auch in Spalato, urkundlich erwähnt seit 1308. Nachkommen der De Cippico heute noch vorhanden.

Cipriani. 1) C., de Ciprianis, Zubriani, Nobiles von Spalato im XIV-XV. Jahrhundert, wie Ser Bilsa Cipriani oder Zubriani 1353-1382 Mon. hist. jur. 2, 260, 292, Not. Spal., und dominus Ciprianus condam domini Çanini de Ciprianis de Spaleto, comes civitatis Corçule 1394 Not. Curz. 2) In Traù: Cerne filius Cipriani 1189 K. 2, 154, Goyciça filia q. Nic. C. monacha, XV. Jahrhundert, Farlati 4, 324. Ihre Nachkommen noch im XIX. Jahrhundert als De Ciprianis-Quarco. 3) In Zara die Brüder Dobrona 1172 und Prestancius C. 1172-1190 K. 2, 90, 156, Makušev, Monumenta 1, 423, Petrus C. 1199 K. 2, 206, Miroslauus de Petro Cipriano 1240 Star. 23, 196, dann wieder Damianus de Cipriano, Ciprianis

1387-1390 Schwandtner 3, 727, 729.

Çipulo. In Zara Ceputa f. q. Stepi de C. 1289 Vj. 1, 178.

Citadella, Nobiles von Arbe 1411, Bull. Dalm. 23 (1900), 41.

[blocks in formation]

Cludi, Chude, Chiudi, de Chiudis, slavisch Chudetich (1397 Farlati 3, 346), latinisiert Claudii, Glodii (beides 1322), Nobiles von Traù im XIV-XVI.

Jahrhundert (vgl. Lucius, Mem. di Traù, Star. 13, 236 f.). Hieher gehört wohl schon Johannes Chudi 1076 R. 102. Im Wappen der De Chiudis ein Schlüssel.

Clun, Cluno, Chuno, Chunno, Chunni, Chunio, Nobiles von Ragusa 1190-1369. Paschoe Clunovich Pascoe Petri de Primo, Lam. Rag. 1453-1455. Cnesii, Chines, Chnes, Chenexe, Chinesich (sl.

=

Knez, Kneže, Knežić) in Ragusa im XIII.—XV. Jahrhundert. Vgl. Chinese und Branislavi.

Cocinus. In Spalato Desa filius Cocini 1076 T. T. 1, 42, R. 102, Petrus Cocini 1119 K. 2, 21. Zu Cotinus?

Cocot, Cocote, 1350 Choquot, Ragusaner de populo 1282 f. Sl. kokot Hahn.

Çoçulus s. Zoçulo.

Colan. 1) C., Collane, Nobiles von Dulcigno im. XIV. Jahrhundert. 2) Colane, sl. Kolanović (Koλanobнkb, Spomenik 11, S. 38, 101), Ragusaner Kaufleute c. 1360-1381. Von Cola für Nicola, vgl. oben 2, 31.

Colombi, de Colombis, Columbis, Nobiles von Cherso, wie Ser Jacobus de C., judex Chersi 1468 Farlati 5, 207; im XVI. Jahrhundert Commiss. 2, 271. Vgl. Columbis. Columba auch in Italien.

Colona biancha. In Ragusa mater Ser Danielis de Caboga nominata Margarita Colona biancha 1424 Lam. Rag.

Coloturtus. In Zara Alegretus C., popularis 1414 Lj. 7, 183.

Columba s. Palombo.

Columbis, Nobiles von Spalato im XV. Jahrhundert nach Kukuljević, Stari pisci 1 S. XA. Vgl. Colombi.

Columna. Maius de C., Prior von Zara c. 986— 999, sammt einem Neffen und dessen Söhnen genannt in einer Urk. 1067 R. 70.

Comana. In Cattaro domus illorum de C. c. 1330 Not. Cat.

Comelich. In Cherso Yvanus C. 1341 Lj. 2, 119.
Comi. 1) C., Cumi, Chumi, auch de Comis, No-

Clicli. In Veglia mulier de C. 1198 (so Orig. biles von Antivari im XV.-XVI. Jahrhundert. 2) C., und Lj. 1, 18; K. 2, 196 als Chicli). Chomi, de Come im XIV. Jahrhundert, de Comis im

XV. Jahrhundert, Nobiles von Spalato: Petrus C., de C. 1311-1314 Farlati 3, 301, Mon. hist. jur. 2, 192, Nicolaus Petri Comi de Comis 1395-1420 Lucius, Mem. di Traù 357, Lj. 8, 22, Mon. hist. jur. 2, 299, Gasparus quondam Petri Come de Comis 1402 Lj. 4, 472, Nicolaus Zori de Comis 1402 Farlati 3, 357. Im XVI. Jahrhundert eine Spalatiner Familie Comuleo. Vgl. 2, 31. Noch 1795 in Spalato eine Familie de Petrachis-Comoli. S. Zori.

Cortesia, Cortegia. In Traù Lompre Cortesia, Cortegia 1315-1339 Lucius, Mem. di Traù 152, Star. 13, 225, Lj. 1, 340, Farlati 4, 378. Siehe Curtisia. Vgl. in Bari Garganus f. domini Corticii 1199-1226, Corticius Johannis de Corticio 1264 Cod. Bar. vol. 1, Paulus Nicolai Corticii 1267 ib. 2, 30, Petrus de Corticio 1301 ib. 2, 123. In Venedig Petrus de Cortesiis campsor 1348 Arch. Ven. 1, 106 f. 'O Koupting & Appeviov im X. Jahrhundert, bei

Comor. In Veglia Petrazo de C. 1198 K. 2, 196. Theophanes Cont. 383, zapię 'Twdvvyg Acúnze Kouptivne,
Comuleo s. Comi.
Çona s. Zona.

Conano (?). In Arbe Clemens de Cinano 1287
Star. 28, 130, Martinus de C. 1334 Lj. 5, 239, de
Cevano 1345 Farlati 5, 247, Dobre de Covano 1334
Lj. 5, 250. Vgl. einen Flurnamen: in Conuno 1203
Lj. 1, 24.

Constantini. In Spalato Furminus C. 1171-1188 K. 2, 89, 145, Dragus de C. c. 1200 Star. 21, 229 Nr. 18.

Constrato. In Veglia Mia de C. 1198 K. 2, 196. In den Bocche de Cattaro jetzt kostrat das Pflaster, vom lat. constratum.

Conti s. Tolle.

Conule. In Spalato Bertannus C. 1327 Lj. 3, 440. Comule?

Conziza, Nobiles von Arbe seit 1320, noch im XVI. Jahrhundert, Končica bei Baraković, Stari pisci 17, 387.

Copessa. In Veglia Drago de C. 1198 (bei K. 2, 196 de Cressa).

Coranila. In Ossero Nicoliza C. in consilio Ausseri 1458 Farlati 5, 202.

Corbo s. Corvus.

Corbolacto s. Corpolatus.
Çorçi s. Georgio.

Corente, Corrente. In Arbe Dominicus, Demigna de C. 1334 Lj. 5, 253, 258.

Corisma. 1) In Cattaro Radovan C. chaligar c. 1430 Case e persone. 2) In Zara Ser Gregorius de Ciualellis dictus C. 1398 Schwandtner, 3, 740. Serbokroat. korizma la quaresima.

Corniolo s. Carniolo.

Corpolatus. 1) In Dulcigno,ego Lazarus fr(ater) Corpolati testis' 1242 Arch. Rag., Rad 1, 133, Star. 24, 213. 2) In Antivari: diaconus Marchus de Corbolacto de Antibaro, genannt in einem Brief, inliegend in dem L. Ref. von Ragusa zum 18. Juni 1326. Der byz. Hoftitel zoupoпakáts (vom lat. cura palatii) als Corpolatus in einer venetianischen Urk. 1278 T. T. 3, 224.

δοὺξ τοῦ θέματος τῶν Θρακησίων im XIII. Jahrhundert, Acta graeca 4, 214.

Corvus. 1) In Spalato domnus Petrus C. c. 1060 R. 62, Desa Corui, Corbi canonicus 1248 Star. 26, 198, Thomas Arch. p. 203. 2) In Veglia Fuscla de Corbo 1198 K. 2, 196. Vgl. in Neapel Corbo, Corbulo; magister Corvus de Veneciis, habitator Ragusii 1328.

Cosamor, Coxomor. In Cattaro im XV. Jahrhundert. Sl. kozomor der Ziegentödter.. Cosessich s. Ossissico.

Cosibrada. In Ragusa ein Toma C. 1331. SI. kozja brada Ziegenbart.

Cosiza. 1) In Cattaro eine Familie Cosiça im XV. Jahrhundert. 2) In Traù Nicola Cosize 1277 Star. 27, 152. 3) In Zara Maurus de C., notarius et cancellarius communis Jadre 1336-1346 Lj. 2, 4 ff. Dim. von koza Ziege oder kosa Haar.

Cosme, Nobiles von Dulcigno im XV. Jahrhundert.

Cossa, Cosa, Cosse, Cosce, Nobiles von Zara im XII-XIII. Jahrhundert: Madius Cosse, Cosce 1172-1183, Gregorius Cosse, Cose, judex, consul etc. 1174-1194 K. 2, 90 f., Paulus filius Gregorii Cosce 1199 Star. 23, 195, dann die Brüder Prode oder Prodde und Andreas de Cossa, Cosa 12831289 (vgl. Rad 145, S. 198). Vgl. oben 2, 31.

Cossil. Presbyter Michael f. q. Alexii C. de Drivasto 1369 Deb. Rag.

Cossiter. In Ragusa Petrus de C. 1313. Kirchensl. und serbokroat. kositer Zinn von zzcitepog.

Costica, Costizza, Nobiles von Arbe im XIII. Jahrhundert, identisch mit den de Hermolais: vinea filiorum Lampridii C. 1229 Star. 21, 292, Gregorius de C. de Hermolais, episcopus Arbensis c. 1268— 1291 Farlati 5, 243, Bull. Dalm. 22, 1899, 175.

Cosuto. In Zara C. 1146 K. 2, 40, Stephanus Cosutti 1167-1190 ib. 2, 74, 90, 157. Serbokroat. košuta Hirschkuh.

Cosuy. Theodor Cosuy de Dulcinio 1380 Lib. Deb. Cotarina (?). In Veglia vinea Nicole quondam Jacobi de C. 1305 Vj. 2, 21.

1331.

Coten. In Ragusa Petrus C., comes ynsularum

Cotinus. In Spalato Johannes Cotini 1080 R. 130, vgl. Uucha Cotino ib. 132; Cotinus, Vater des Erzbischofs Gaudius (1136 f.), Thomas Arch. cap. 19 p. 63. Vgl. Cocinus.

Cotona. In Zara Micha C. 1129 K. 2, 26. Wohl it. cotogna; vgl. Mele f. Cotunei, Leo f. Cutunio in Bari 1001, 1022 Cod. Bar. 1, 14, 19, ,Cutuneo imperiali criti' in Monopoli 1009-1019 ib. 3, Vorrede S. X, 4, 20, campus, qui dicitur de Cotuneo in Terlizzi 1065 ib. 3, 17; 'Iwxv naтog 6 Koutouvys auf den Inseln bei Samos 1087 Acta graeca 6, 41.

Cotopagna, nia. 1) Nobiles von Zara im XII.XIII. Jahrhundert: Andreas Cotopanie judex 11881190 Makušev 1, 423, K. 2, 157, Nicolaus Cotopanie 1198 K. 2, 193, Andreas de Cotopania, Cotopagno 1247–1283 vgl. Rad 145, S. 192, Prestancius oder Preste de C. 1267-1277 (Podestà von Traù 12741275 Star. 13, 214 und 27, 133). 2) Nobiles von Arbe im XIII. Jahrhundert: vinea Cotopagne 1229 Star. 21, 292, Christophorus C., de C., vicecomes et judex 1235-1237 ib. 19, 99, ib. 22, 239, Andreas de C. 1251 ib. 26, 215. Vom byz. zzτeñάvw; s. Catapanus. Cotorani s. Decatarino.

Cotrulli, de Cotrul, Cotrugl, Cotrullo, Cotrulo, Cotrugli, Cotruglio, de Cotruglis, Cotrulis, auch Cotrulouich, in Ragusa eine hervorragende Kaufmannsfamilie de populo im XIII-XV. Jahrhundert, eingewandert aus Cattaro (zuerst Radomillus Cotrulli aurifex 1283-1284). Ueber den Namen vgl. oben 1, 39.

Cratech, Crathech, Nobiles von Antivari im XV. Jahrhundert.

Crebesoy testis in Spalato 1040 R. 45.
Cresello s. Crex-.

Cresman. 1) Cresmani, Crescmani, Chersmani, de Crisman, Familie von Cattaro c. 1330-1400. 2) Ragusaner Kaufleute des XV. Jahrhunderts. Von xpíop.x, sl. krizma Firmung, dazu Verbum krizmati; Part. praes. pass. krizman.

Cressa s. Copessa.

Cressava, Crissava, Chrissava, im XV. Jahrhundert de Cressavis, Crissavis, 1527 Chersaua Commiss. 1, 205, sl. Kršavić 1460 Mon. hist. jur. 6, 221, Krešavi bei Baraković, Stari pisci 17, 127, hervorragende Adelsfamilie von Zara, oft genannt seit 1283.

Crevia. 1) In Zara Petrus filius Jurgii Creuie 1262 Arch. Rag. 2) In Veglia Martinus de Crevia, Criva 1186-1198 K. 2, 195, 228.

Crexello, Cresello, Crescello, Chersello, in Ragusa 1280-1312.

Cricichi, de Criçco, Familie von Cattaro c. 1280-1330. Krički, Kričkovi jetzt ein Hirtenstamm an der Tara.

Cripicio. In Arbe plezaria Platonis de C. 1334 Lj. 5, 259.

Crisani, de Crisano, Nobiles von Spalato 13981418, darunter ein Crisanus (Chrisano) filius Marci C., Schwandtner 3, 738, Lucius, Mem. di Traù 415. Nach der Vergleichung der Namen bei Lucius 1. c. und Farlati 3, 343, 345 (1397) identisch mit den Cuthei und folglich mit den Hieremia. Vgl. Gri

Crise. In Cattaro domus Nicolai de C. 1322 Div. Rag. Kann sl. Hrьs oder križ (crux) sein. Crisogoni s. Grisogoni.

santis. Craia, Craya, Nobiles von Veglia im XV.-XVI. Jahrhundert, Star. 21, 73, Črnčić 169, Commiss. 2, 262. Contrata Craij 1407, von Črnčić erklärt als Dorf Kraj Stara Baška, Star. 20, 15. Cramagla. In Veglia vinea Deodati de C. 1342 Vj. 2, 22.

[ocr errors]

Cranca, Nobiles von Ragusa 1312-1350. Sl. Hranko, Dim. zu Hranislav.

Crancovich, de Cranco, sl. Hranković (XрAнкоBнKь), Kaufleute von Ragusa de populo im XIV.—XV. Jahrhundert. Vgl. Crivalda. S. Cranca.

Crancho, Crancovich, Nobiles von Spalato im XV. Jahrhundert bei Kukuljević, Stari pisci 1 S. X A. (ib. S. XXXII: de Cranchis auch auf Brazza). S. Cranca.

Cranislavich, sl. Hranisalić (XрAннсAлнкь), Ragusaner Kaufleute des XIV. Jahrhunderts. Patronymicon von sl. Hranislav.

Crasna. In Arbe Matheus de C. 1334 Lj. 5, 265. Sl. krasın pulcher.

Crista. In Veglia Acostinus C. quondam Androsii Arbene 1368 Vj. 2, 23. Vgl. Petrus de Crista in Rom 1057 Hartmann, Via lata 2, 6.

Criva. 1) In Ragusa: ,domus que fuit Bilce de C. 1255 Arch. Rag. Vgl. Crevia. 2) In Veglia Martinus de Criva 1198 K. 2, 195 (Orig. angeblich Triua).

Crivalda, Crivaldich, de Chrivaldi, Ragusaner Kaufleute des XV. Jahrhunderts, eine Linie der Crancovich.

Crivello. In Veglia Dumnanna de C. 1198 K. 2, 196 (Orig. angeblich Triuello).

Crosi. 1) Nobiles von Cattaro, ein Crosi 1124 K. 2, 25, Pasqualis Theodori de Crosio, Crosi, Crose c. 1330-1336. 2) Nobiles von Ragusa im XII.XVII. Jahrhundert, genannt Crosi, Crossio, im XIV.

« PoprzedniaDalej »