Obrazy na stronie
PDF
ePub

leto 1404 Not. Spal. In Zara: Slaua filia Cerni de Carbono 1289, Slaua aus Sebenico, Frau des Joh. de Soppe 1293 Lj. 1, 154. In Veglia: Sclaua filia Leo de Drasi 1198 K. 2, 195.

Slave. Slaue uxor quondam Marini Polenarii, Cattaro c. 1330. In Ragusa Slaue, Frau des Pale de Çauligo, † 1363 u. A.

Slavica fem. In Cattaro die Brüder Franciscus et Gregorius f. q. Rusini Slauiçe c. 1330. Slauizza olim uxor quondam Dominici de Nassis, Zara 1375, Star. 19, 116.

Slavo fem. in Antivari: dona Slauo condam Ser Marini de Machonia 1437. Als Mannsname s. Slav. - Als Mannsname s. Slav. Slavona. Gen. Slauanę comerzarii, Zara 1096

R. 175.

Slavuša. Slauussa filia Ser Machi q. Ser Marini de Tano de Dulcinio, habitatoris Ragusii, uxor Vrbani de Mexa de Cataro 1421 Not. Cat. Auch in Cattaro im XIV. Jahrhundert, wie Slauussa filia Vladi de Basca, uxor Jacobi de Gondola 1370 Div. Rag. In Ragusa: dompna Slauussa Blasii de Lucha 1401, Slauussa filia Federici de Goze 1446, Slauussa relicta Ser Joannis de Volcio 1448, Slauuxia uxor Thebaldi Joannis de Menze 1485-1500 AslPh. 19, 63, ib. 21, 459.

Slove. In Spalato: Sloue Bogdani 1327 Lj. 3, 440, Duymus condam Sloue 1349 ib. 3, 127, derselbe als Ser Duymus Sloui 1352-1370 Not. Spal.

Snêga. Snega uxor Georgii Giminiani 1218, der älteste in Ragusa urkundlich erwähnte Frauenname. Nichola de Snega, Veglia 1198 K. 2, 196.

im XIII. Jahrhundert; Stane uxor Marini de Sorento † 1363 Test. Rag. In Spalato: Stana, soror abbatisse Chatene 1069 R. 76, Stana abbatissa S. Benedicti 1282 Star. 28, 108, Stana filia Lucanni (?) Desse 1301 Lj. 5, 225. In Traù: Stana uxor Petrisse 1232 Star. 21, 300, Stana uxor Desse de Luca 1234 ib. 22, 225. In Zara: Stana uxor et S. soror Gaudii Nedosecci c. 1170 K. 2, 87, Stana monacha S. Nicolai 1229 Star. 21, 292, Stana soror Joh. Ragni 1240 ib. 23, 193, Stana uxor Prestancii Cotopagne, Theiner, Mon. Slav. 1, 89.

Stanava häufig in Cattaro im XV. Jahrhundert (Case e persone). Zur Form vgl. Bêlava.

Stanica. In Cattaro Pasqualis Triphonis de Staniça 1282-1283 Div. Rag. Metronymicon.

Staniha masc. In Cattaro: Triphon Staneche 1282 Div. Rag. In Spalato: Stanica Jancii 1227 Star. 21, 284, Stanicha Sinluri 1327 Lj. 3, 440. In Traù: Stanicha Tragurinus, electus abbas S. Ambrosii Nonensis 1263 Star. 13, 213, abbas S. Joannis 1269 ib.

Stanihna. In Dulcigno diaconus Stanicna 1252. Stanislav. Stanisclauus Gymanoy, Cattaro c. 1330 Not. Cat.

Stanoje. Stanoe de Smechia, Cattaro c. 1330. Stanoyus quondam Gifse, Zara 1351 Not. Jadr.

Stanice. In Zara: Vitaza filius Stance Dassare 1134 K. 2, 30. Lat. Stantius gehört wahrscheinlich zu Praestantius, s. oben 2, 53.

Stojan. Stoianus de Çepre slav. Kanzler in Ragusa 1312-1323. Archipresbyter Deodatus Stoyani in Spalato 1420.

Stojana abbatissa S. Petri, Traù 1312 Star.

Stojna: Stoyna uxor quondam Palme de Maxi, Ragusa 1295 Test.

Sreća. In Ragusa eine Familie Sretta, Srecha, sl. Srêčić, Srečić. In Spalato: in presentia nobilium 13, 225. Srece Bogdani etc. 1200 Star. 21, 226, Cazetta filius Srette 1234 Arch. Rag., Sreza Cazette 1258-1261| Lj. 1, 98 und 5, 224, Petrus Srichie iudex 1270 Star. 27, 99, Serechia, Serecchia Lucari 1327-1344. In Arbe: Srico de Nic. de Sriche 1291.

Sradan. Surdano, Zara 1167 K. 2, 74.

Stan, lat. Stanus. Diaconus Stanni, Dulcigno 1242. In Spalato: Stano filio Petrici 1080 R. 133 = Stano frater Zanizo de Petrizo 1119 K. 2, 21; Stanus und sein Sohn Elias Stani 1260 Star. 27, 32. In Traù: Stanus Gilii 1322 Lj. 1, 340. In Zara: Stanus de Varicassis 1277-1283. In Arbe: Criste Stane Malate 1334.

Stana, später Stane fem. In Antivari: Stana filia. q. Luce Mortichiul de Antibaro, Nonne in Ragusa 1400 Div. Rag. In Cattaro: Stana uxor quondam Theodori de Crose 1332 Not. Cat., Stana relicta Nicolai de Archiluppis de Cataro, cancellarii domini despot Rassie 1445 Div. Rag. In Ragusa: 5 Frauen

Stojša. In Spalato Stosse 1188 K. 2, 145, Micha Stosse, Stosce 1260 Star. 27, 32, 34. In Veglia Stossi de Arnuza (Orig.), Stosi de Glitana 1198 K. 2, 195 bis 196.

Strahona. In Veglia: Stracogna 1198, Andrea de Stregogne 1248 Star. 20, 5.

Streja, Strija. In Ragusa: Striia filia Damiani de Gondula, uxor Nicole Margariti de Stilo † vor 1321 Div. Rag.; D. Stria, fiola di Ser Simon de Menze 1488, sonst Magdalena genannt, AslPh. 21, 458. In Spalato: domina Strija, olim Gaudii Kalende relicta 1224 Star. 21, 276. In Zara: domina Streia filia dudum Petri Tolenni et uxor quondam Mathei Çauatini 1289 Not. Jadr. — Vgl. in Zara ein Strianne f. q. Dragi, habitator ad Cuculiça 1289 Vj. 1, 258; presbyter Vlaco quondam Striani, Traù 1359, Farlati 4, 386.

Strêz. Petrus filius Stresi in Spalato 1188 K. 2, 145 und seine Nachkommen, die Familie Stresi, Strisii im XIII. Jahrhundert.

Strêzina. In Spalato: Duymo filius Stresinna 1080 R. 134.

Sabуša als Sbisso (sic). In Antivari dona Sbisso quondam Ser Marini de Elia 1435 — 1437 Lett. Rag.

Teša. In Ragusa Tesscius de Rigina 1190 K. 2, 158. In Spalato Gregorius Tesce filius c. 1171 K. 2, 88. Tešen. 1080 R. 131.

Uireuikig, Urk. aus Zara 1207 Star. 23, 185-186. S. Trêbimir.

Trêbimir. Bunna Trebemiri, Zara 1190 K. 2, 155. Utêha. In Cattaro Vtecha, uxor quondam Domagne Bellosii c. 1331 Not. Cat.

Utola. Utala et filia eius Vera, Veglia 1198 K. 2, 195. Vgl. die Familie Utolçich in Ragusa.

Veća, geschrieben Vechia, von Većenêga, Veéislava. Oft in Cattaro und Ragusa im XIV.—XV. Jahrhundert, wie dona Vechia uxor Grubetici de Pacho in Cattaro 1430 Catast. Grb., Vecha uxor

Tessen Pupazuso, wohl aus Spalato des Ragusaners Syme de Pasqua de Resti 1348 Test.

Têhun. Grampiza mulier Tecuni, Veglia 1198 K. 2, 195.

Tiha. In Spalato: Ticha relicta Miche Stosse, Stosce 1260 Star. 27, 32, 34.

[ocr errors]

Tiho. Ragusanerinnen Tycho im XIV. Jahrhundert, wie Tixa Tycho, uxor Ser Marini de Slauçe 1377-1387. Vgl. oben 1, 70.

Tihoje. In Antivari dona Jacha, Jachussa quondam Ser Marini Tichoie 1433-1435 Lett. Rag. und die Familie Tichoie, Tichoievich.

Tihoslava. In Ragusa Ticaslaua uxor quondam Petri de Corçi 1313 Div. S. Tiša.

Tihana. Dominicus Tichinę, Zara 1075-1076 R. 101, 147.

Tiša von Tihoslava. Tissa 2 in Ragusa im XIII. Jahrhundert, sp. Tixa. Auch Tiše: Tise filia de Clime de Sorento 1348 Test. Rag.

Tišica. Tisiça in der Familie Scolatura, Zara 1351 Not. Jadr.

Tišislava? Tisisclaua olim Andree de Giorgio, Ragusa 1345 Mon. Rag. 1, 178.

Tola. In Cattaro: Tolia uxor quondam Chramoli c. 1330. In Ragusa 2 Tolia im XIII. Jahrhundert. In Zara: Theodorus Tollie filius 1193 K.2,171, Tollia filia Lampridii, abbatissa S. Marie 1190-1199 ib. 2, 155, 205.

Tole aus Tolislav, Tolimir. Vragus filius Luce de Tole, Spalato 1184 K. 2, 129. Tolli de Budino, Veglia 1198 K. 2, 196.

Tolen. In Zara Streia filia Petri Tolenni 1289. Tolimir. In Spalato: Petrus Tolimiri 1327 Lj. 3, 440. In Traù: domina Grube uxor quondam Tolimeri Spalatini 1271, Lucius, Mem. di Traù 90.

Toloje. Iuan filius Toloe de Antibaro leistet den Bürgereid für Nicola Çacharia, Vojvoden der Zeta, in Ragusa 1365 L. Ref.

Trêbeša. In Ragusa Trebessius monachus 1195 K. 2, 176. Vgl. den kroatischen Adeligen Trebeso

[ocr errors]

Rag., Vecha uxor Niffici de Galloç in Ragusa 1369, dona Vechia de Menze in Ragusa † 1511, die Mutter des Dichters S. Menčetić, AslPh. 19, 64. Test. Rag. 1391 italisirt als Vecchia. Veça, Zara 1088 R. 147.

Većenêga. In Zara im XI. Jahrhundert Vekenega, Frau des Doimus und ihre Enkelin Uekenega, Frau des Dobroslauus, Úrk. 1066 R. 65, vgl. 147, 154. Grabinschrift der jüngeren Vekenega (†1111), herausg. von Kukuljević im Arkiv za pov. jugoslav. 5 (1859) 135 mit Abbildung. Vgl. oben 1, 95.

Većislava. In Cattaro Vechislaua filia Grubesce, uxor Mathei quondam Junii Biusa c. 1330 Not. Cat. In Ragusa Vechislaua mater Drasi, filie quondam Vite de Benissa, Div. Rag. 1282. S. Veća, Većuša. Većuša. In Cattaro domina Vechiussa, uxor Ser Nalis de Bachoe 1430 Catast. Grb.

Velislava. In Ragusa Vellisclaua uxor condam Nicole de Crusi 1313 Mon. Rag. 1, 19.

Vela. In Antivari Vela uxor Mençe de Modrocur 1388 Div. Rag. Aus Velislava.

Vele. In Ragusa Vele soror Drase, uxoris de Rusco de Sorento † 1348, Vele filia Mise de Dersa 1348. Vgl. Vela.

Vidên. In Veglia: Vidennus f. q. Nicole de Subenna 1351, magister Dominicus q. Videnni de Cela 1363 Vj. 2, 22.

[ocr errors][merged small][merged small][merged small]

Vlače, in Ragusa Velcius (Velcius Stefani 1215, Velcius Bladimiri 1228-1251), Volcius, Vole und die Familie de Volcio, Volçi (sl. Vláčević, Vlыčetić) seit dem XIII. Jahrhundert. Auch Personen Volço, Volçius bei den Batalo (Petrus Volcii de Batallo 1283 Div. Rag., Vole de Batalo 1351-1365), Babalio (noch im XV. Jahrhundert), Menze und Volço. - Nur äusserlich ähnlich mit dem römischen Nomen Volcius, Volcia, das z. B. auf den Inschriften von Pompeji vorkommt.

Vlačihna. In Ragusa Radde gener Volcecne 1197 Farlati 6, 69.

Vlačilla. In Zara Velcilla monialis S. Nicolai 1229 Star. 21, 292; sl. vlыk Wolf, Dim. vlыče mit rom. Endung -illa.

1242.

Vlakmir, In Dulcigno presbiter Velcmirus

Vlakona: Uilcana f. Martini Lacarda, Spalato 1080 R. 133.

Vlakonica. Velconiza filius Dabraza, Raguseus c. 1080 R. 130.

Vlakoslav, fem. -va. Volcoslauus de Sabe, Cattaro 1367-1368 Div. Rag. Dompnus Michael quondam Uulcostlaui Beristlaui, canonicus Spalatensis 1369 und 1370 Not. Spal. - Vulcoslaua, filia comitis Andree de Chelmo, uxor Barbii de Crosio, in Ragusa c. 1253 bis 1296 (vgl. Jireček über Toljen und die Fürsten von Chelmo im,Glas' der serbischen Akademie 35, 12-14).

Vilcotta judex c. 1180-1188 ib. 2, 116, 144.

Vlakša. Vlыkša Mišetić 1405-1425 Spomenik 11, 50, Pucić 2, 82 Ser Volcius Michaelis de Babalio aus Ragusa.

[ocr errors]

(Vojata) Richtig Voneto, s. oben 2, 28. Vojence: Vojenze f. q. Joannis Casolini, Traù 1286 Farlati 4, 322.

Vojna. In Ragusa: Voyna uxor quondam Rossini 1284.

Vlakota, geschrieben Velcata, Vilcota. In DulVlačina, geschrieben Velcinna, Vilcinna, Vol- cigno: clericus Velcota 1242. In Ragusa: Velcata cinna, Volcigna u. s. w. Aus Dulcigno: Slauus filius de Smalla monachus 1195 K. 2, 176. In Spalato: Vulcinne de Ulcinio in Ragusa 1278—1285. In Ra-,archipresbiter de Cilco nomine Vilcotta' 1144 K. 2, 37, gusa: presbiter Velcinna 1208, Laurentius Velcinne Mencii 1234, Paulus de Velcinna, Volcina 1247 bis 1280 und die Familie Volcigna. In Spalato: Vulcina Viti 1144, Vilcina tribunus cognomine Pilosus 1145, Volcinna Sagarelle 1171, Vulcina filius Biti Nasitorti 1188-1200 K. 2, 37 ff., Vulcinna Desazze 1227 Star. 21, 284, Vulcina Trese judex 1272 Star. 27, 112 und die Adelsfamilie Volcini im XIII.-XV. Jahrhundert. In Zara: Uilcina judex, Uilcinna comerzarius c. 1105 R. 93, K. 2, 11, Vilcinna Lopre 1166 K. 2, 71, Vulcinna de Cande 1190, Volcina, Vulcigna de Martinusso 1247-1249, Volcina de Matafaro 1247–1294, Vulcenna filius Pelegrini 1254, Vulcigna, Volcigna de Ghinano 1274, ein zweiter Volcigna, Vulcina de Matafaro c. 1339-1360, Nicolaus Volcine de Pechiaro 1346, ein zweiter Ser Volcina Miche de Martinusio und ein dritter Volcina Colani de Martinusio 1358, ein zweiter Volcigna de Ghinano 1402. In Arbe: Volzigna Nicole Caprialbi 1320, Creste Volcigne de Poruga 1320-1334. In Veglia: Vulcinna filius Marco de Sparaueri 1198 K. 2, 195.

Vlačul. In Spalato: Vulzule Luce 1327 Lj. 3, 440. Vlakan. Bolcanus ciuis Spaleti, Div. Rag. 1282. Vlakas. In Ragusa: Velcassus Johannis 1247 bis 1266 und die Familie Volcassio, -sso, sl. Vlыkasović, im XIII-XIV. Jahrhundert; ein Vlыkas Mučnié 1254 Mon. serb. 43. In Spalato: Uilcasius, Uulcassius canonicus 1191-1221 K. 2, 164, Star. 21, 226, 268, Thomas arch. p. 79, 97, Theiner, Mon. Slav. 1, 72.

Vrag. Vragus filius Luce de Tole, Spalato 1184 K. 2, 129.

Vyšedrag. Visciedragus, Gesandter von Arbe 1190 K. 2, 159.

Zavida. In Zara: Prestancius Sauidde 1164 K. 2, 68. Vgl. Sauida im altcroat. Königreich (R. 128, 153) und Zavida in altserb. Denkmälern (Vater des Fürsten Miroslav von Chlm im XII. Jahrhundert). Zloba. Sloba, Zara 1096 R. 176.

Zorka. Sorca testis, Zara 1105 K. 2, 11. Vgl. Sorcinus, Veglia 1198 K. 2, 196.

Zverona. Zuuerana testis, Spalato 1040 R. 45. Zvanimir. Nicolaus filius Suynimiri, Canonicus und Notar von Veglia 1323 Črnčić 156.

Župan. In Dulcigno: subdiaconus Zupanus 1242. In Antivari im XV. Jahrhundert eine Familie Zuppan, Xupan. In Ragusa Ser Zupanus de Bona c. 1440 bis 1470. In Zara: Supana piscator 1056 R. 49.

80 I. ABн.: CONST. JIREČEK. DIE ROMANEN IN DEN STÄDTEN DALMATIENS WÄHREND DES MITTELALTERS. II.

INHALT.

II. Urkunden

III. Personennamen

Nachtrag zu den Abkürzungen

A) Vornamen.

a) Romanische, griechische, altchristliche und andere Vornamen (mit Ausschluss der slavischen) in den alten Städten Dalmatiens im IX.-XV. Jahrhundert

b) Slavische Vornamen in den alten Städten Dalmatiens im X.-XV. Jahrhundert

[merged small][merged small][ocr errors][merged small][ocr errors][merged small]

II.

DIE ROMANEN IN DEN STÄDTEN DALMATIENS

WÄHREND DES MITTELALTERS.

VON

CONSTANTIN JIREČEK

WIRKLICHEM MITGLIEDE DER KAIS. AKADEMIE DER WISSENSCHAFTEN.

DRITTER THEIL (SCHLUSS).

VORGELEGT IN DER SITZUNG VOM 9. DECEMBER 1903.

B) Familien- und Spitznamen aus den altromanischen Städten Dalmatiens in den Jahren 1000-1500.

Der letzte Theil des Materiales zur Kenntniss der Personennamen enthält ein Verzeichniss der Familien- und Spitznamen, ohne Unterschied des Ursprungs. Auf Grund dieser Sammlung habe ich oben (1, 74-78) die Entstehung und die Formen der Zunamen behandelt.

Das Verzeichniss enthält 2293 Namen, welche von Familien oder einzelnen Personen geführt wurden. Von diesen Namen entfallen auf Drivasto 13, Scutari 8, Dulcigno 58, Antivari 87, Cattaro 236, Ragusa 554, Spalato 316, Traù 118, Zara 411, Arbe 178, Veglia 283, Ossero und Cherso 31. Es ist die Nomenclatur einer heute bis auf geringe Reste ausgestorbenen Bevölkerung. Von allen diesen Familien besteht heute nicht einmal ein halbes Hundert.

Aufgenommen in dieses Verzeichniss sind vor Allem die Namen der städtischen Nobiles als der regierenden Classe, dann der See- und Kaufleute, so weit sie im Mittelalter ständige Namen oder charakteristische Spitznamen führten. Wie schon im Vorwort (1, 3) bemerkt wurde, lag mir bei der Zusammenstellung dieses Registers jede Absicht fern, ein Verzeichniss der Adelsfamilien Dalmatiens aus der Zeit vor dem Jahre 1500 zu bieten, schon deshalb, weil die vorliegende Abhandlung nur diejenigen Städte behandelt, deren Bevölkerung in die spätrömische Zeit zurückreicht, mit Ausschluss der Gemeinden späteren, mittelalterlichen

Denkschriften der phil.-hist. Classe. XLIX. Bd. II. Abh.

1

« PoprzedniaDalej »