Obrazy na stronie
PDF
ePub

Boliša. Nic. de Bolsich, Gesandter der Königin Helena, aus Antivari 1304 Spomenik 11 S. 23. Bore (von Borislav). Peruosclaua uxor Bore de Ulcinio 1280 Div. Rag. Bore de Besca in Arbe 1334. Vgl. Rječnik der südsl. Akad. sub Bore und die Familien Bora.

Borič (vgl. den Familiennamen Boričević, die Ortsnamen Boričevac, Boričevci im Rječnik der südsl. Akad., von Borislav). Borizius, Boricius Michaelis. Panze in Zara 1166-1198 K. 2, 71-193. Madius filius Boricii (filius Boricii de Greca, Orig. Bonicii) in Veglia 1198 K. 2, 195.

Boža. Bossa mater Bune, relicte quondam Pelegrini de Dragogna, Zara 1265 Star. 27, 59.

Bože Mann: in Ragusa Bose f. q. Vite de Baraba 1318 Div. Rag., Bose de Vitana 1348 Test. Rag. Božna. Boçna, Tochter des Junius de Volcassio von Ragusa und Frau des Petrus de Buchia von Cattaro 1366 Div. Rag. In Böhmen Božena, in Bulgarien Božana.

Brajan. Ser Simcho de Braian in Cattaro 1430 Catast. Grb.

Brajilo. Bubana f. q. Braillo de Ronçino in Dulcigno, Div. Rag. 1324.

Brajko. Ser Marcho de Braico, Cattaro 1436 bis 1444.

Brana (von Branislava) in Zara: soror Joh. Ragni 1240 Star. 23, 193, uxor Micha Mataffari 1289 Vj. 2, 16, 114; in Traù c. 1097 R. 179.

Brate. A) Mannsname: ein Zeuge in Zara 1091 R. 156. B) Frauenname: Brate uxor quondam Pasche de Bugon in Cattaro 1340 Div. Rag., in Not. Cat. c. 1330 Brata geschrieben. Brathe uxor quondam Triphonis de Vali, Cattaro c. 1330.

Brates. Subdiaconus Brates in Dulcigno 1242. Bratizolo: sl. bratьc mit rom. Suffix -olus. Veglia 1198 K. 2, 196.

Bratona. Bratona frater comitis (Petri) in Zara 1134 K. 2, 30 (Zaratiner?).

Bube. In Dulcigno Bube f. Nichi de Bube 1383, Ser Bube de Uitcho iudex 1397 Div. Rag., Deb. Rag.

Bubona. In Dulcigno: Bubana f. q. Braillo de Ronçino 1324 Div. Rag.; Nicola filius Bubagne de Ronzino de Dulcigno wurde 1332 Bürger von Ragusa. Vgl. Bube. In Ragusa Bubanna, -nia, -gna, Bɣbana, ɣbandнA M. 39, 43: Lampridius f. Bubanni 1044, B. filius Petri 1218-1258, ПYBANA MнгAчA 1254, clericus Bubanna de Vitali, sp. Notar des Erzbischofs 1255-1262, Bubagna Geruasii de Bocignolo 1282 Div. Rag. Bubagna Martoli de Bubagna c. 1285 und die Familie B. bis 1324. Eine zweite Familie, Bubogna geschrieben, in Arbe im XIV. bis XV. Jahrhundert, eine dritte Bubagne, Bubanich in Spalato.

Bude (von Budislav). Jacobus f. q. Mathei de Budde, Veglia 1248 Arch. Rag.

Budinellus, vgl. Bodin und Bud- in Budislav, Budыko, in Zara 1091 R. 155, Bodanellus c. 1096 K. 1, 187, R. 176.

Budako, in rom. Form Budico, Budiccus, Buticus. In Cattaro filii Ser Butici de Buchia 1430 Catast. Grb. In Spalato: Budico 1144, Johannis Budicci gener 1188 K. 2, 37, 144; Mica nepos Budicci vicecomes c. 1230.

Črne, gen. -ete (pынe 1253 M. 39-40); in lat. Transscription Zirno, Crine, Cerne, Cernus. In Cattaro Cerne de Giga c. 1289-1332. In Ragusa : Cernus 1169 Lj. 1, 10, K. 2, 85, Cerne Vitane 1219 bis 1253 (Črыne Vitońić 1253) und im XIII. Jahrhundert eine Familie Cerne; ein dompnus Cerne de Capalu 1278. In Spalato: Zirno filius Prestantii prioris c. 1032, derselbe selbst Prior c. 1061, Zirno Sabne filius c. 1091-1099 R. 40, 61, 180. In Traù: Cerne f. Cipriani 1189 K. 2, 154, Cerne de Dine 1239 Star. 23, 251. In Zara: Crina 1066 R. 66, Cerne Cucille c. 1175 K. 2, 95, im XIII. Jahrhundert Cerne in den Familien Carbono, Carlaco, Canaruta, Mata

Bratonêg. Presbiter Andreas filius Bratanegi faro, Mergia, Moruiza, sowie eine Familie de Cerna, (so Orig.) in Ragusa 1195 K. 2, 176.

Bratoslav. Bratosclauus de Cataro Zeuge im Vertrag von Cattaro mit Venedig 1335 Lj. 1, 464. Bratosclauus Clementis de Mergnuco, Ragusa 1282 Div. Rag.

Bratulin (sl. brat, frater, mit rom. Endung -olinus). Petrus nepos Bratulini, Zara 1164 K. 2, 68. Brat ko. Maza filia de Brataco, Veglia 1198 K. 2, 196.

Brazna? Brizna diaconus, Spalato c. 1119 K. 2, 22.

Brizona. Berzana, Veglia 1018 R. 33.

Cerne, Cergna; im XIV. Jahrhundert bei den Carbono, Fanfogna, Dobrono. In Arbe: Cerne Stephani de Forma 1320, Cerne Nicole de Cernota 1320 bis 1334 (auch Crine Lj. 5, 231, 233), Albertus de Cerne 1346 Lj. 2, 390. In Veglia: Cerne, Radosti 1198 K. 2, 195, judex Zernus 1295 Črnčić 154, eine Familie Cerne im XIV. Jahrhundert. Sl. črыnь nigeг. Črna in Zara. Die Schreibung Vitus de Cergna (neben Cerna, Cerne) 1293 Lj. 1, 154, Cergne de Fanfogna 1341 ib. 2, 100, Cergne de Carbon 1345 ib. 2, 235 lassen auf eine Aussprache Črыúе, Črыúa

schliessen.

Čraneha, geschrieben Cernecha, ca, Cirnecha. In Cattaro: Familie Cernecha, -çe, -sce im XIV. Jahrhundert. In Ragusa ebenfalls eine Familie Cernecha, Cerneca, Cernesce, sl. Črьnešić im XIII. Jahrhundert. In Spalato:,de Cirnecha filio prioris c. 1080 R. 135, ,signum manus Cherneche' 1097 R. 178, diaconus Cirnecha Tribuchi 1091--1099 ib. 180, Cirnecha prior 1119f. K. 2, 21 und Thomas arch. p. 62, 64, Çirnecha filius Carusi 1150 (so Orig.) K. 2, 41 und Familie Cerneche im XIII. Jahrhundert. In Zara: Cerneche, Cerneca tribunus 986-1036 R. 22, 43 bis 44, Cerneca c. 1067 ib. 71, 1096 ib. 176, Maio filius Cerneca 1072 ib. 91, Cernecha de Curtiscia 1289.

Črnel, Črnela. In Cattaro: Georgius Cerneli c. 1330. In Ragusa: presbiter Cernelius de Cimidoto Sirono 1253-1295; im XIII. Jahrhundert eine Familie de Cernelio, sl. Črnelović. In Zara: Bogodanus frater Çernelie 1229 Arch. Rag.

=

Črnota, romanisch Cernata. In Spalato: diaconus Cernata, filius Pradani Pecce 1080 R. 133, presbiter Cernota, Cirnota, tta, Cirnata c. 1134 bis 1145 K. 2, 27, 36-38, derselbe als archipresbiter Cernata bei Thomas arch. p. 66; Cernota filius Dese 1243 Arch. Rag. In Traù: Stephanus Cernotte, Desa Cernotte 1243 Star. 22, 221. In Arbe eine Familie Cernota, tta. Ein presbyter Cernota in Veglia 1186 K. 2, 228.

Črnuh. Cernuc de Zambara, Zara 1247.

Čranul. Cernolus Joh. Dobroxii, Zara 1360 Lj. 4, 16. Vgl. Cerule (so gedruckt) de Carbon, Zara 1345 ib. 2, 241 (derselbe als Cergne de C. ib. 2, 235).

Dabiša. Ein Dabissa f. q. Radco, Spalato 1190 bis 1196 K. 2, 160, 180.

Dabrana, Dabro s. Dobr-.

Daboje. Antonius Daboie, Antivari 1441 Lett. Rag.

Dabako. Ser Dapicus de Besantis in Cattaro 1420. Dèdoslava. Dedasclaua, uxor Laurentii de Berrisina, Ragusa 1280.

Deho neben Dehuša, fem. In Antivari dona Decho, uxor de Lorenzo Samoili 1432 Lett. Rag. In Cattaro Decussa uxor Ser Mich. de Passara 1386 Deco uxor Michne de Passari 1387 Div. Rag. Decho f. q. Damiani de Çimuto de Ragusio, uxor Vladislaui Gonni de Cataro 1345 ib. In Ragusa 1300 f. oft Decho, wie die Witwe († 1413) des Ser Andreas de Petragna. Vgl. oben 1, 70.

Dehuša, geschrieben Dechussa, Decussa, oft in Cattaro, ebenso in Ragusa im XIV.—XVI. Jahrhundert,

so 1446-1501 unter den Töchtern der Familien Bona, Crosio, Prodanello und Sorgo. S. Deho.

Deja oft in Ragusa im XIV. Jahrhundert für Desa, Deho: Dea f. q. Joannis de Dersa 1306 Div. Rag.; Deia filia Medossii de Drago de Cataro, Frau des Junius de Gondola 1333; Deya uxor quondam Petri de Cauarnicho († 1348); Dea filia Nuçe de Stillo, uxor Ser Staniche Johannis de Spalato 1390 Div. Rag. dieselbe als Deco 1390 Deb. Rag. Deya de Micho de Marchus im XIV. Jahrhundert. Pitropi Dese de Picinico, uxoris condam Picinici de Brissigna; weiter unten,dicte Deye', 21 oct. 1343, Div. Canc. 1342–1345.

Desa von Desislav, Desimir, Desivoj u. dg., vielleicht auch mitunter Deša ausgesprochen. In Dulcigno: Marinus de Dessi 1363-1380. In Cattaro: Desa judex 1222 Star. 21, 271. In Ragusa: Desa, Abt von Lacroma 1235, Dessa episcopus Merchanensis 1361; Desa f. q. Petri de Carnisio 1280 Div. Rag. In Spalato: Desa filius Cocini und ein zweiter Desa 1076 R. 102, Desa Gallone 1145 (so Orig.) K. 2, 39, Desa Stefanelli 1178 ib. 2, 105, Desa Zuricha vicarius 1196 ib. 2, 180, canonicus Desa 1248 Theiner, Mon. Slav. 1, 78; im XIII. Jahrhundert bei den Familien Corvus, Palumbello, im XIV. Jahrhundert bei den Bitchi, Cutey, dazu im XIII. bis | XIV. Jahrhundert ein Geschlecht Dese, Desse. In Traù: Desa Tragurinus 1076 R. 102, Desa f. Macarelli episcopus Traguriensis c. 1197 K. 2, 182 und Thomas arch. p. 64; Desa, Dessa im XIII. Jahrhundert bei den Amblasii, Blasii, Cega, Cernotta, Cigaide, Duymi, Luce, Mursicafava, Pizzica, Vengiguerra, im XIV. Jahrhundert bei den Lucii, Palmota, Rasti; dazu im XIII-XIV. Jahrhundert ein Geschlecht Desse. In Zara: Desa Stricalla 1188 K. 2, 150; im XIII. Jahrhundert bei den Familien. Fanfogna, Fumato, Manueter, Mira, Picega, Prodanello. In Veglia: Dessi 1198 K. 2, 195. In Cherso: Franciscus filius Ser Desse 1341 Lj. 2, 111–112.

Desa als Frauenname, in Ragusa heute noch bekannt als Deša. In Cattaro Dessa, uxor Nalis filii Sergii Cantaualli c. 1330. In Ragusa im XIII. Jahrhundert an 20 Beispiele, geschrieben Desa und Dessa (zuerst Desa filia Joannis Ursacii Lampri 1241). Ebenso seit 1300 bis in die neueste Zeit sehr häufig. Diminutive Desaça, Desiça, Deya; hieher gehören wohl auch Decussa und Deho.

Desača Frauenname. In Ragusa im XIII. Jahrhundert 3 Desaça. In Spalato: Debiana (?) Desaze 1217 und Vulcinna Desazze 1227 Star. 21, 258, 284. In Traù: domina Dessaza, filia Gregorii, abbatissa 1245 Star. 24, 235, dieselbe 1265 ib. 13, 213.

Desen. Dessin Stricha in Zara 1283, Star. 28, 111. Desica. In Ragusa im XIII. Jahrhundert 3 Frauen Desiça; Joannes Desize 1234, Mich. Georgii de Disiça c. 1280, Marinus filius Georgii de Disiça 1282. Desimir. In Arbe im XIV. Jahrhundert eine Familie Desimiro.

Desina. In Dulcigno: clericus Desynna 1242. In Ragusa: presbiter Designa 1251, Desinna de Tillero 1282. In Zara: Desinna 1091 R. 155, Desinna, -gna judex 1096, 1105, 1146 R. 175–176, K. 2, 11, 40, Designa de Birfo 1247. In Arbe: archipresbiter Designa 1229 Star. 21, 291, Designa f. q. Micali 1229 ib., Creste Designe de Braiano 1346. In Veglia: filius Designe 1198 K. 2, 196. Diminutiv Sina: Signa de Braiano in Arbe 1334-1346 Lj. 2, 391 und 5, 237, dessen Sohn Creste Designe de Braniano (sic) 1346 ib. 2, 390.

Desislava. In Ragusa Desisclaua uxor quondam Blasii de Sculcillica 9 martii 1283 Div. Rag. 1282. Sonst immer abgekürzt als Desa u. dgl.

Dêva. Deua filia Stanoe de Smechia in Cattaro c. 1330 Not. Cat. In den Div. Rag. Deua, Dieua, Dieucha 1282-1386 einigemal als Frauenname aus den benachbarten Gebieten. Heute noch Patronymicon Dević in Spalato und Ragusa.

Dobra, romanisirt Dabra. In Cattaro: Dobra, In Cattaro: Dobra, Frau des Protovestiars des serbischen Königs und später Caren Stephan Dušan Nicola de Buchia und eine zweite Dobra, Frau des Giue quondam Tripe de Buchia c. 1350; Dobra uxor quondam Ser Gimoni Gimanoy 1399; Dobra = Dominica filia Laurentii de Gnaugne c. 1330. In Ragusa: Dobra filia Domagne de Guerero 1284, Dobra uxor Petri f. q. Valli de Sersio, filia Petri de Mauressa 1328, Dobra uxor quondam Pascalis de Picurario 1376 Div. Rag. In Spalato: domina Dabra 1078 R. 121, Dabra filia Tiche 1260 Star. 27, 34, Dabra f. q. Mich. Leonardi de Spalato, uxor Jac. Andree Petrici de Jadra 1273 ib. 27, 125, Dobra vidua † Ser Franc. Pocoavancich 1438 Bull. Dalm. 1898 17. In Traù: Dobra abbatissa S. Petri 1264 Star. 13, 213, Dobra f. q. Bertani Marini Reste 1300 ib. 13, 220. In Zara: domna Dabra monacha c. 1076 R. 125; Namensform Dabra noch 1289. Veglia: Dobra 1198 K. 2, 195. Sl. dobrь bonus.

Dobrača, romanisch Dabraza. In Cattaro: Vita Dabrazze 1124 K. 2, 25 und seine Familie noch im. XIII. Jahrhundert. Velconiza filius Dabraza (sic) Raguseus 1080 R. 130. Zara: Dabraza uxor Domaldi c. 1170 ib. 2, 87. Veglia: filius de Dabraza 1198 K. 2, 195.

Erzbischof von Spalato c. 1050 R. 142, 199, 203, Thomas arch. cap. 15; Dabralis testis c. 1171 K. 2, 88; im XIII-XIV. Jahrhundert Familie Dabrali, Dobralis (1277), Dobroli (1361), darin ein Dobrallius Peruosclaui 1327 Lj. 3, 440. Ein Zaratiner Dabrala c. 1070-1073 R. 96.

Dobrašin. Dobrasin f. q. Thome Goliebo, Antivari 1441 Lett. Rag.

Dobre (Gen. -ete), selten Dobri, romanisirt Dabre. A) Mannsname. In Dulcigno: Dabre filius Georgii de Calanço de Ulcinio 1282 Div. Rag. In Cattaro: Dobre de Buchia Bigia 1436. In Ragusa: Dobre Stepatie 1190, Dobre Petri de Menze 1323 f. Ser Dobre de Bucchia 1426 Castellan der Burg Sokol, Ser Dobre de Calichich c. 1450. In Spalato: buccaratus Dobre nepotis Dane 1195 K. 2, 177; Dobre Bracich judex 1248 Star. 26, 198, Dobre Dussize 1256-1272, Dobre Madii 1267-1270. In Traù: Dobre abbas S. Petri 1280, Star. 13, 215, Nicola Mathei Dobre 1315. In Zara: tribunus Dobre (Dobra) de Gondola 1199 Star. 23, 195; im XII-XIV. Jahrhundert Dobre, ri im Gebrauch bei den Adeligen Begna, Bella, Carbono, Clebelle, Drechia, Farina. In Arbe: Dobre Caçalupi 1289 Vj. 1, 257, Dobre Stephani de Gauzigna 1320, aber wieder Dabre de Grube und Dabre de Mergessa 1334. B) Frauenname. In Cattaro: Dobre, Schwester des Bischofs Marcus und Frau de Paulus Bari 1263-1266 Farlati 6, 442. In Ragusa: Dobre f. q. Nicole de Certello 1298 Test., Dobre uxor Pancratii de Golebo 1318, Dobre de Slauçe, † vor 1403, Dobre, Witwe des Jac. de Gondola, XV. Jahrhundert. Dobre filia. Michaelis de Spalato, uxor Volcasii de Almesio, habitatoris Jadre 1289 Vj. 1, 187.

[ocr errors]

Dobren. In Cattaro Familie de Dobreno, Dobrenne c. 1330-1365.

Dobrica, romanisirt Dabriza. A) Mannsname: bei Zara ein Zeuge Dabriça c. 1080 R. 173. B) Frauenname. In Cattaro: Dobrica im XV. Jahrhundert bei den Besanti. In Ragusa: Dobriça de Volpicella 1279, Dabriça quondam Vitalis de Gleda 1283. In Spalato: Dabriza consobrina Prestantii prioris c. 1032 R. 41, Dabriza monacha, filia Bonice c. 1091 ib. 180, Dabricha uxor Prodani Celemina 1196 K. 2, 180, Dobriza (aus der Familie der Alberti), die Mutter des Marcus de Marulis im XV. Jahrhundert, Star. 25, 160; Farlati 3, 433-434. In Zara: Dobrizza relicta di Damiano Mengazza 1350 Star. 19, 131.

Dobriša, romanisch Dabrisius. Dabrisius Mathei 1190 und eine Familie Dabrisii 1248 in Ragusa. Dobro, romanisch Dabro, -onis, selten Dabrus,

Dobra! (vgl. den Ortsnamen Dobralevo in Bosnien), in Spalato romanisirt als Dabralis: Dabralis, im X.-XII. Jahrhundert sehr verbreitet. In Antivari:

Dabro filius Joannis comitis Antiuarensis 1246. In Cattaro: Dabro Nici de Dabrone 1365 Div. Rag., Dabro filius Basse de Bisantis 1369 Deb. Rag. In Ragusa: Dabro diaconus, Dabro filius Petri 1044 K. 1, 113; Petrana Dabronis 1247-1256, Dabro de Luca 1254. In Spalato: Dabro presbiter 1030, Dabro Graualana 1030, Dabrus scriptor, Dabro diaconus 1040, Dabro filius Zirni prioris, filii Prestantii prioris, abbas S. Stephani c. 1060-1078, Dabrus Platichlebi 1078-1080, Dabro Laudula 1080 R. 40, 45, 61, 120, 122, 132, 134, Dabro Petrici 1080-1119 R. 129, K. 2, 21, Dabrus archipresbiter 1119 K. 2, 21, Dabro Ditii archidiaconus c. 1110 Thomas arch. p. 62, Dabro Laduli 1260 Star. 27, 34. In Traù: Tridullo Dabro 1064 R. 63. In Zara: Dabro tribunus 918, Dabro frater tribuni Cerneche 986, Dabro frater Madii tribuni c. 995-999, Dabro tribunus 999-1036 (auch Dobro), domni Dabri filius Petrus et Petri filius Dobroslauus 1091, Dabro prior 1066, Dabro tribunus c. 1067, Dabro de Bonamuta 1070, Dabro filius Nichifori 1075-1076, Dabro archidiaconus 1076, Dabrus abbas Anf. des XII. Jahrhunderts R. 19 f., Dabro Resinne 1177 K. 2, 98. In Veglia: Bunna de Dabro, Dabrosa de Dabro 1198 K. 2, 195. Dabro auch in Arbe, Veglia, Ossero 1018 R. 32-35. Dabro episcopus Veglensis 1179 Farlati 5, 99. Familien Dabro (-onis) in Dulcigno (sl. Dabretić), Antivari, Cattaro, Ragusa (sl. Dobrović) im XII-XV. Jahrhundert.

[ocr errors]

Dobromir. In Traù: Mirsica Dobromiri 1315. Dobrońa, romanisch Dabrana, Dabragna, byz. Acppova. In Ragusa Dabrana im XIII. Jahrhundert bei den Familien Mauressa, Lampri, Proculo, Zalengo, daneben ein Geschlecht Dabrana. In Spalato: Dabrana Gumai 1144, Dabrana Trunzani c. 1150 K. 2, 37, 41; vgl. Dobronia, episcopus Pharensis c. 1260 Farlati 4, 248. In Traù: Dabrana prior 1064 R. 63, Dabrana Vodovari 1189 K. 2, 154, Dobrana subdiaconus 1242 Star. 24, 218, Dabrana filius Matiche c. 1242-1244 Arch. Rag., Jacobus Dabrane 1245 bis 1249 Star. 24, 236, 239 und 26, 201. In Zara: Dabrona (dat. Dabrone), filius Madii, cognati Cresimiri regis c. 945 R. 20, 67; Acßpovaç rondpyns in 'Iad☎pa xal Zákov unter Ks. Roman III. Argyros und Ks. Michael dem Paphlagonier (1028–1041), Ke- | kaumenos ed. Vasiljevskij und Jernstedt p. 77; Dabrana filius Petri Lipe 1075-1076 R. 101, Dobronus Zipriani 1172 K. 2, 90, Zerne de Zuanne de Dobrono 1361 Star. 19, 114. In Arbe: Dabregna judex 1166 K. 2, 68. In Veglia: Cecilia de Dobrogna 1377 Vj. 2, 24. Dobronica, rom. Dabraniza (Mann). In Ragusa eine Familie des XII-XIII. Jahrhunderts.

Dobroslav, fem. -va, romanisirt Dabrasclauus, -ua. In Cattaro domus Dobrosclaui Pribi c. 1330 und eine Dabrasclaua uxor quondam Petri de Zacagna 1282 Div. Rag. In Ragusa: Dabrasclauus 1169 consul, 1199 comes, diaconus Dabrasclauus Gaysclaui 1195; Dabrasclauus, Dobroslauus im XIII. Jahrhundert bei den Familien Binçola, Bodaça, Calich, Georgio, Pribi, Ranana, Rasti, Sorgo, Stepatia, im XIV. Jahrhundert bei den Game, Menze (Dim. Dobre); ebenso im XIII. Jahrhundert 5 Frauen, zuerst D. Tochter des Maurus Manane und Frau des Joannes Gundule 1222-1234; auch später, z. B. Dobroslaua uxor Pauli Siluestri de Macedauro 1372. In Zara: Dobroslauus († c. 1070) filius Petri, filii domni Dabri, R. 154. In Arbe: Dobrosclauus nobilis 1166 K. 2, 68, Pascolo de Dobrosclauo (ed. Debro Sclavo) judex 1334 Lj. 5, 264. Davon die Hypocoristica mit Dobr-: Dobre, Dobro, Dobrońa u. s. w.

[ocr errors]
[blocks in formation]

Dobrula als Frauenname in Ragusa, z. B. 1495 eine Tochter der Familie Gondola, 1539 der Caboga. Dobruša, romanisirt Dabrosa. In Spalato: Martinus clericus filius Dobrusse 1190 K. 2, 160. In Zara: Dobrosia filia prioris Andree 918 R. 17, Dabrosa 1190 K. 2, 155, Dobrosa condam Cerni de Carlaco 1289. In Veglia: Dabrosa de Dabro 1198 K. 2, 195. Dobruško, lat. Dobruscus, sehr oft in Cattaro (bei den Boliza, Pasquali) und Ragusa im XV. Jahrhundert.

Draga, auch Dragi. In Ragusa im XIII. Jahrhundert 2 Frauen Draga, 4 Dragi, wie eine Dragi monialis aus den Marmosto 1260. In Traù eine Draga abbatissa S. Duymi 1263 und eine abbatissa S. Nicolai 1312 Star. 13, 212, 225. In Zara: domina Draga, soror Ser Nic. Galello 1358-1359 Not. Jadr. In Veglia: terra Dragae, uxoris Manci de Mancina 1364 Vj. 2, 23. Vgl. Drago. Sl. dragú carus.

Dragice. In Ragusa eine Frau Dracçe de Dersia, Div. Rag. 1282.

Dragihna. Ein Draghiena aus der Verwandtschaft des Comes Joannes, Cattaro 1221, Star. 21, 270.

Dragiša. Ein Ragusaner Dragissa de Veresto 1285. Drago, lat. Dragus, Diminutiv zu Dragoslav, Dragomir, in einem erwiesenen Falle aus Dragovit.

[ocr errors]

Vgl. die romanischen Namen. In Cattaro Drago bei
den Familien Balduino, Drago (de Dragonibus), Gen.
Dragonis. In Spalato: Drago tribunus 999, R. 27,│|
Duimus Dragauiti Duimus domni Dragi und sein
Sohn Drago 1069 R. 76-77, signum Dragi 1097
ib. 178, Drago Pirle 1145-1150 K. 2, 39, 41, Drago
Gumay 1171 ib. 2, 89, Dragus de Constantino c. 1200
Star. 21, 229; Familie Draghi, -is, XIV. Jahrhundert.
In Traù: Drago, Dragus prior 1097 R. 179, Dragus
canonicus 1246 Star. 24, 243. In Zara: Drago tri-
bunus 1033 R. 41, Drago prior 1059-1066, Drago,
gus prior, nepos Dragonis magni prioris, nepos
episcopi Prestancii 1070-1096 R. 85-175; Drago
de Nosdrogna 1289. In Arbe ein Bischof Drago 1059
bis 1071 R. 57, 66, 89. In Veglia: Drago de Cressa
1198 K. 2, 196.

Drago in Antivari für Draga: donna Drago, uxor Ser Marchi de Mircho 1441 Lett. Rag. S. Deho.

Dragoje. In Cattaro: Dragoye Nici de Dabrone 1365 Div. Rag.; im XV. Jahrhundert sehr oft: Ser Dragoe quondam Ser Nicolai de Boliça 1420, andere bei den Bascha und Drago. Ebenso in Ragusa Dragoie de Bocignolo † 1295 Test. Rag., c. 1440 Dragoe Raf. de Goze, Dragoe Alouisii de Goze, Dragoe de Sorgo; ein Dragojević Gučetić, Spomenik 11, 85, 87.

=

[ocr errors]

Draž. Clericus Dras, Dulcigno 1242. Cum Draso, monacho Lacrome, Ragusa 1236, Copie in den Div. Canc. 1366.

Draža, auch Draže, Draži, fem. In Ragusa im XIII. Jahrhundert 6 Drasi, 6 Draze. Noch im XIV. Jahrhundert: Drase uxor Giue Pasque de Sorgo 1346 Mon. Rag. 1, 230; Drase uxor de Rusco de Sorento † 1348; filia de Luce de Basillio, uxor Margariti Pancratii de Benessa 1348. In Spalato Duimus Drasce, Thomas arch. p. 115. In Zara Drasia, Frau des Andreas dictus Longobardus 1251 Star. 19, 103. Ein Diminutiv dazu in Traù Drasicula quondam Desse de Marco 1320 Lucius, Mem. di Traù 162.

Dražava. Drasaua uxor quondam Damiani Leonardis in Zara 1289 Not. Jadr. Vgl. Bêlava.

Draže, masc. In Spalato: Dominicus Drasi 1076 R. 102, Draze Neslani 1086-1119 ib. 145, K. 2, 21, Draso Petracca 1190 K. 2, 160, Duimus Drasce, Thomas arch. p. 115, 117. In Zara: Draze tribunus 1033 R. 42, Drasce prepositus 1190 K. 2, 157, Drasi de Matafar 1247. In Arbe: Leonardus Drasii de Remasule 1320, Matheus Drasii de Machina 1334. In Veglia: Menco de Drasi 1198 K. 2, 195. — Mit rom. Endung -ellus Drasellus: domnicellus Drasellus filius Menco de Drasi, Veglia 1198 ib.

Dražina in Zara: Drasinna de Cece 1188 K. 2, 150, Lube Drascinnie 1198 ib. 2, 193 (Mannsname). Dražaka. Rade seruicialis Draçche uxoris Pauli

Dragomir. In Veglia: Bonza (sic ed.) de Dragomiro 1186 K. 2, 228, Joannes diaconus et notarius, f. q. Bontii Dragomiri 1239 Star. 23, 251. — Dragomira de Binçola, Lam. Rag. 1312. filia Petri Malicia de Arbo 1289 Vj. 1, 258.

Dragona. In Traù: Desa clericus, filius Dragogne 1274, Star. 27, 130. In Zara: Buna relicta quondam Pelegrini de Dragogna 1265. In Cherso: Dragogna quondam Petri Balbi 1349 Lj. 3, 153 (ib. 3, 287 gedruckt als Oragoge), Dragogna filius Stephanelli Petrisii 1396 Arkiv za pov. jugoslav. 1, 64.

Dragoslava. In Ragusa im XIII. Jahrhundert 6: Dragaslaua filia Bone uxoris quondam Petri Batalli, Div. Rag. 1282 u. A.; Dragasclaua uxor quondam Tripe de Juda 1306, Dragasclaua uxor quondam Tripe de Gauçolo 1326 Div. Rag. S. Draga, Dragьce, Draže.

Dragota. In Ragusa im XIV. Jahrhundert bei den Dersa und Saraca (Mannsname).

Dragovit. In Spalato Duimus Dragauiti Duimus domni Dragi und sein Sohn Drago 1069 R. 76-77.

Dragulin aus Drag mit rom. Suffix -ulinus. In Traù: Dragulinus de Nicola Roncio 1424-1436 Lj.

8, 144-145.

Dragišan. In Zara: Marichna Dragsanni monacha 1199 K. 2, 206.

Dražula Frauen in Cattaro und Ragusa, hier z. B. Drasula uxor Urse de Gleya 1348, Drasola filia Andree de Petragna, uxor Ser Nic. de Lucari 1413, Draxula uxor Ser Ben. de Babalio 1460.

Drugaša. Drucsa de Chitun de Antibaro 1345 Div. Rag. (Mann).

Družimir s. Držimir.

Družina. Presbiter Micha de Druginna, canonicus Ragusinus 1255. Drusingna Falizantii in Zara 1239.

Draža von Držimir. Zwei Derza in Cattaro 1124 Farlati 6, 433. Familie Dersa, Dersia, sp. Darsa, Derxa (vgl. Archiv f. slav. Phil. 21, 453 A. 2) in Ragusa seit dem XII. Jahrhundert. In Zara Familie de Dersce 1283 f.

Dražimir. In Ragusa: Dersimirus comitis Petri 1190-1199, Stammvater der Dersimiri, Dergimiri, Derge, Dersa des XIII. Jahrhunderts. In Traù: Dirsemirus de Orsato 1242-1244 Arch. Rag.; Drusimirus Vituri, † vor 1271 bei Lucius, Mem. di Traù 141 wohl derselbe. In Zara: Vita de Drascimero 1289 Vj. 2, 114. S. Drьža, Drážko.

Dražko. Dirsko, Spalato 1144 K. 2, 37.

« PoprzedniaDalej »