remittere poenitentias, nisi forte intelligas (ut inferius) poenitentias a sacerdote, vel a Deo inflictas, non excipi articulo necessitatis. Sed de iis 1) iam supra dictum est, quod poenas a Deo inflictas non sit ecclesiae vel reservare, vel relaxare, et sacerdotis impositio mere est arbitraria. Verum si ita sapis, figmenta illa communia sequeris, quod quia sacerdos incertus est de quantitate poenae infligendae, ideo morituro non potest omnia solvere, sed relinquit hoc papae. no (ad est, quia cum disput est et fuit, qu venitentiam exple quod subiun azionis. Nostr . Don autem st explorari, a vetus mos rev tertiam decima a omnia solvi, Quod si eam. justitia exiga Primum, quis credat, quod Deus a morituro requirat aliam, quam mortis poenam? quam solam sufficere dicunt ad plenariam remissionem omnium peccatorum et poenarum, si volenter fuerit suscepta, quod verissimum est, quia: Pretiosa in conspectu deo: Sive Domini mors sanctorum eius.*) Secundum, si ignorat sacerdos quantitatem infligendae poenae, quis eam certam facit summo pontifici? At, inquis, huic dictum est: Quodcunque solveris etc. Respondeo: Num quid non 2) et quilibet sacerdos eiusdem verbi virtute solvit? Haec et his similia non nisi ex opinionibus dicitis, et in ecclesia Dei docetis, quae probare prorsus non potestis. Ad decimam arguis me admittere, quod in aliis damno, nempe, quod animas ad purgatorium addico, dum solum iniunctas dico remitti poenitentias. Respondeo ut supra. Non remitto eas ad purgatorium, sed iustitia vel rigor Dei, quem potestas ecclesiae tollere non potest, nisi oratione, non potestate clavis. Deinde suadeo, ut fortiter moriantur, quod eos tutiores faciet a purgatorio, quam omnes omnium indulgentiae. Undecimam praeteris. Ad duodecimam dicis, etiam nunc ante absolutionem poenitentias imponi, ut C. Dudum. Respondeo: Non tenes quod volui, quae et · ad claves ecc :Sicut Jacobus salvabit infirm atur ei. Stando, fieret am negotium .nesciens q terte satis abs on debet supe rem certam e નોડ supra et a ertio, non se i sed solum, jussit solvi, u quartam utavi, qua Ascilicet ho i falsitates spondeo a 2eus mecum 246 omnium aliud nihi eest, etiam o, fieret tunc ministerium clavium aliud negotium perambulans in tenebris, quia esciens quid et quantum solveret, quod atis absurdum videtur. Nam iudicium ebet super re prorsus incognita. Claves certam et solidam operari debent. Sed pra et alibi. non sequitur, ideo purgatorium a me solum, quod purgatorium virtute clavium solvi, ut infra. artam decimam, et quintam decimam, vi, quae mihi videretur esse poena puricet horror et timor, ac prope desperatio, alsitates imponis et temeritatem. ndeo ad temeritatem prius: Eiusdem crimecum es et tu, et S. Thomas, imo nnium maxime, qui per omnia ferme sua iud nihil facit, quam disputat, et quod etiam ea, quae fidei sunt, in quaestiones vocat, et fidem vertit in Utrum? ut nosti. Cur ergo mihi, quaeso, non permittis disputare de iis rebus, quae sunt dubiosissimae et non determinatae? Numquid ego ecclesia sum, imo plus quam ecclesia, ut meae disputationes pro definitionibus accipiantur? Sed consuetudo ista est Thomistica, qua omnia asserere soletis, etiam quae disputative proponitis, aut in Thoma legitis. Ideo et me assertorem credis, non disputatorem. Verum ut videbis in declarationibus, si in ulla mearum propositionum parte disputo, hac parte maxime disputo, et ita disputo, ut meam sententiam firmius probare mihi videar, quam opinio sit probata, non tamen definio, sed iudicium ecclesiae exspecto. Ideo ignosco tibi, quod me haereticum vocas, sciens hunc esse morem Thomistarum, ut haereticus esse, velit, nolit, cogatur, duntaxat apud Thomistas, qui opiniones Thomae non fuerit secutus. Nunc reliqua. tua Prima, inquis, falsitas est, quod aperte innuo, eos, qui in purgatorio sunt, nescire, sese salvandos esse, ut et 19. propositione dixi. Tu vero cum divo Thoma, cuius doctrinam 1) per regulam fidei, Ecclesiam Romanam, et discussam et probatam dicis, ponis, quod sciunt se liberandos, alioquin suffragia non expeterent. Respondeo: Rem ipsam omitto, quia disputo, et infra 19. conclusione non omnes esse certas dixi, licet aliquae forte cognoscant, de quibus late in des clarationibus, si pervenerunt aut pervenient in manus tuas. Nam id credo me probare et probasse, quod non omnes sciant se esse salvandos 2), ut testantur exempla multa de animabus euntibus ad iudicium etc. Probationes tuas tantum videamus. Primo autoritatem B. Thomae inducis, cuius sententiam sententiam3) sanctorum vocas numero plurali, forte reverentiae causa. Et ut huic credam, dicis a Ro 1) In edit. princ. et Jen. legitur: doctrina. 2) In ed. Jen. salvandas. 3) Ibid. non repetitur: sententiam : ecclesiae d But textum mentum secund cio, quia e magis quam i fundament Surdo miror. fidei regula des esset res 1 ecclesiarum. hanc regula Bogo eo usq at eam pe mr fide, nor Sed forte hae fidei impro quam Ro debet confo ratias ago is ita serv are fidem ram a ver tot barathri efficere pot e sua can orum pati sincera pr * privatim nec eos Tertio, i ade. A esse salv dalo vel sebas, an histi, re lium et i et co nullam creder a, Regula fidei, probatum. Miror, quod cclesiae doctores non aliquando alium textum Scripturae inducas, ideo_per n secundum iterum tam te, quam Tho, quia et Augustinus receptus est ab gis quam S. Thomas, Paulus autem maundamentum meum primum est. o miror, quid velis, quod ecclesiam Roei regulam vocas. Ego credidi semper, esset regula Romanae ecclesiae, et omsiarum, ut Apostolus Gal. 6: Et quic regulam secuti fuerint, pax super eos eo usque digneris adulari Romanae eceam permittas discipulam esse fidei, quae de, non regulet fidem. rte haec verbi est controversia, quia rei improprie locutus vocas, quod ad eam m Romana ecclesia profitetur, omnium conformari. Et placet mirifice, nam et sago Christo, quod hanc unam ecclesiam la servat ingenti, et quod solum possit dem nostram esse veram, miraculo, ut a vera fide ullo suo decreto recesserit, rathris pessimorum morum diabolus tanre potuit, ut penes hanc non maneret ab a canonicorum Bibliae librorum et ecclen patrum et interpretum autoritas, et autoriera professio, licet multi forte sunt nimis, tim his libris prorsus nullam habeant c eos curent aut legere aut intelligere. o, illam consequentiam tu ipse, quaeso, . Animae expetunt suffragia, ergo sciunt salvandas. Fuistine tu ipse aliquando in vel mortis vel alterius necessitatis, in quo , an tibi esset pereundum vel emergendum? recordare quaeso, quam anxie quaesieris et consilium eo maxime, quo ignarus fuisti t consilii, et (ut ille ait) Una salus tibi am sperare salutem; si non fuisti, obsecro, edere his, qui fuerunt. Ubi est ergo argutuum, Petunt suffragia, ergo sciunt se sal vandas. Quid si contrarium verius sit, petunt suffragium, ergo ignorant se salvandas? Sic, inquam, potest fieri, ut a facie aeternae irae horrentes timeant perire, et in lacum ire sempiternum, et ne intrent orare et suffragium quaerere. Hoc ecclesia videtur sentire, quando pro eis orat: Ne absorbeat eas tartarus, item Libera eos de ore leonis. Ecce in ore leonis, iamiam deglutientis, et in absorptione tartari eas esse ecclesia protestatur. Sed latius, ubi dixi. Secunda, inquis, falsitas est, Quod qui purgantur timeant, praeterquam filialiter, quia timor de futuro malo. Respondeo: Tuo te gladio peto.. Temeritas est in his, quae nos ratio naturalis non docet, velle aliquid definire nostra autoritate. Elue hane temeritatem tuam, qui sine autoritate tanta fiducia pronuncias, non esse in purgatorio nisi filialem timorem, Thomam enim non audio. Secundo, video te eo errore labórare, quasi possit esse filialis timor in via tam purus, ut nullus cum eo mixtus sit timor servilis poenarum, quod iuxta Scripturam et ecclesiasticos patres non est possibile, cum nulla virtus perficiatur, nisi in patria. Et haec meae positionis causa est, quia animae sunt imperfectae caritatis, habentes mixtum timorem poenarum, id est, servilem. Aut doce me, quomodo de poena doleant, si non timent eam, si non dissentiunt ab ea, nisi definitio doloris B. Augustini alia est in purgatorio, alia super terram, qua dicit, Dolor est dissensio animi ab iis rebus, quae nolentibus nobis accidunt. Dolent ergo? Sed hoc fit, quia nolunt, si nolunt, serviliter timent poenam. Tu cape, ego nec fingere possum, quod quis doleat de poena, quam non timeat aut horreat. Tertio, id vero quam acute dixisti, quia timor sit de futuro malo. Animae autem sunt in praesentibus malis. Si cogitare1) posses, vel gustasses 1) In ed. Jen.: rogitare. a non sec s differtum Ende, nec me e sufficienter rae, nec de tantam 3) rice purgato 1.imo aliae an amore Tertio, hane inquo, que ndum sit d est desper 4an est des Ad deciman augeri n in ed. Jen. Z 4 lbid. |