Papam a Caietano ad 397 13. Epistola Card. Caietani ad Fridericum Elect. de 405 14. Friderici Elect. responsio ad Card. Caietanum. 409 15. Epistola Lutheri ad Fridericum Elect., in qua. respondet ad ea, de quibus eum Legatus apost. accusat 411 16. Epistola Academiae Vittemb. ad Fridericum 426 1. Jan. 1519. 19. Breve Leonis X ad Degenhard Pfeffinger 446 23. Brevis historia de Legato Car. Miltitio 20. Epistola Vicecancellarii ad eundem Pfeffinger. 447 448 450 24. Lutheri ep. ad Leonem X d. 3. Martii 1519 452 454 26. Friderici El. Responsio ad Erasmum d. 14. Maii 1519 460 27. Lutheri epistola ad monachos conventus Jut- 462 28. Lutheri defensio contra malignum Joannis Eccii Responsio F. Martini Lutheri, Augustinensis Vuittenbergae, ad Dialogum Silvestri Prieriatis, Magistri Palatii, de potestate рарае. De ortu huius Responsionis iam in iis locuti sumus, quae de Dialogo Silvestri Prieriatis in M. Lutheri conclusiones de potestate papae disputavimus. Ea velimus huc conferas. In reddendo textu secuti sumus editionis originalis exemplar, quod Lutherus ipse sua manu haec adscribens: „D. Doctori Christophoro Scheurl F. M. L." amico clarissimo Norimbergensi misit, cuius titulus est: Ad Dialogum Sylvestri Prieratis Magistri Palatii de potestate Papae Responsio F. MARTINI LUTHER Augustinensis, Wittenberge. 4. Quamquam neque quo loco neque quo anno hic liber excusus sit in titulo indicatur, tamen ex signis typographicis, quibus tituli pagina ornata est, certo colligi potest, hunc non minus quam Dialogum Silv. Prieriatis, quem supra reddidimus, Lipsiae in officina Melchioris Lottheri typis excusum esse. In bibliotheca Scheurliana Norimbergensi hoc libri exemplar volumini librorum intersertum est, qui anno 1518 prodierunt. Reperitur hic liber etiam in antiquissimis scriptorum Lutheri collectionibus, quae a. 1519 et 1520 prodierunt. Separatim bis postea excusus est sub his titulis: Lutheri opp. V. A. ad ref. hist. i. p. Vol. II. 1 Ad Dialogum Silvestri Prieratis, Magistri Palatii, de potestate Papae Responsio F. Martini Luther Augustinensis. Wittebergae 1520. 4. (v. d. Hardt Autogr. Luth. III, 37. Panz. Ann. typ. IX, 101.) Ad Dialogum Sylueftri Prieratis Mgri Palatij de potestate Pape, Responsio F. Martini Luther Augustinensis, Uuittenbergae. (s. a.). Latine legitur in collect. Opp. Luth. Jenensi I, p. 45 sqq., Wittemb. I, 170 sqq. (Loescheri Reform. Act. II, 390 sqq.), Germanice apud Walch. T. XVIII, p. 120 sqq. Haec Lutheri Responsio, primum mense Augusto a. 1518 una cum Dialogo Silv. Prieriatis excusa, et, quum mox esset divendita, iam mense Septembri eiusdem anni typis recusa (Luth. Epp. ed Aurif. 1, 81. de Wette I, 141), paulo post in Silvestri manus perlata esse videtur. Is primum ad eam tacere neque quidquam rescribere, et alius quidam Dominicanus, Parisiensis, cui nomen erat Cypriano, pro eo respondendi partes Papae iussu suscipere voluisse dicitur, namque Lutherus d. XIII m. Oct. (die V post Dionysii) anno 1519 Spalatino suo haec scribit: ,,Silvester Prierias meus tacet (ipso referente), alius autem Cyprianus frater Parisiensis scribit contra me, mandato Papae, sed invitus dixisse enim eum refert (ut illius verba ponam), Papa vult scribam, sed facio male libenter. Frater ille verbosus est, non tacebit. Dialogus meus durus est illis et Romae bene notus (Luth. Epp. ed. Aurif. I, 211. de Wette I, p. 345.).“ Postea autem consilio mutato Silv. Prierias ea, quae Lutherus in Responsione contra se, ut ait, dixerat, distinxit ab iis, quae contra dicta sua attulerat, atque tunc primum ea, quae ille adversus se dixisset, refutare in animum induxit, reliqua, quae adversus dicta sua attulisset, in aliud tempus procrastinaturus erat refellenda. Mense igitur Novembri anni 1519 ille, ut Walchius censet (Opp. Luth. T. XVIII, p. 23), Romae libellum edidit, qui inscriptus erat:,,Replica Silv. Prieriatis ad Martinum in redde e biblioth Replica Stolici Ma ar. Ma ete. cum 522 Legitur seriptor to forn ills Walch in man dit Rep la ed. Je tae ma |