mine,* úsquequò peccató- | qui juxta illam omnes qui res gloriabuntur? recto sunt corde. Effabuntur et loquentur Quis consurget mihi adiniquitátem, loquentur omnes qui operantur injustítiam? Pópulum tuum, Dómine, humiliavérunt, * et hæreditátem tuam vexavérunt. Víduam et ádvenam in versùs malignantes? * aut quis stabit mecum adversùs operantes iniquitátem ? Nisi quia Dóminus adjúvit me, * paulò minùs habitas→ set in inferno ánima mea. Si dicébam: Motus est terfecérunt, et pupillos spes meus; * misericórdia occidérunt. Et dixérunt: Non vidébit Dóminus, get Deus Jacob. Intelligite, insipientes in pópulo; * et stulti, aliquandò sápite. tua, Dómine, adjuvábat me. Secundùm multitúdinem nec intélli-dolórum meórum in corde meo, consolatiónes tuæ lætificavérunt ánimam meam. Numquid adhæret tibi sedes iniquitátis, * qui fingis labórem in præcepto? Captábunt in ánimam justi, et sánguinem innocentem condemnábunt. Qui plantávit aurem, non áudiet? * aut qui finxit óculum, non considerat? Qui córripit gentes, non árguet?* qui docet hóminem sciéntiam. Dóminus scit cogitatiónes hóminum, * quóniam vanæ sunt. Divisio Psalmi 93. * Et factus est mihi Dóminus in refúgium, * et Deus meus in adjutórium spei ancillæ in mánibus dóminæ | laboravérunt qui ædíficant suæ : Ita óculi nostri ad Dóminum Deum nostrum, * donec misereátur nostrî. eam. Nisi Dóminus custodierit civitátem,* frustrà vígilat qui custódit eam. Miserére nostrî, Domine, Vanum est vobis antè lumiserére nostrî ; * quia mul- | cem surgere : * súrgite tùm repléti sumus despectióne; Quia multùm repléta est ánima nostra: * oppróbrium abundantibus, et despéctio superbis. PSALMUS 124. Fidelium Deus ipse tutela: iniqui perituri. UI postquam sedéritis qui manducátis panem dolóris. Cùm déderit dilectis suis somnum: * ecce hæréditas Dómini, fílii; merces, fructus ventris. Sicut sagittæ in manu potentis, * ita filii excussórum. Beátus vir qui implévit Our corridunt ino Dominor desideritum détum ex ipsis commovébitur in æternum, qui hábitat in Jerúsalem. Montes in circuitu ejus, et Dóminus in circúitu pópuli sui, * ex hoc nunc, et usquè in séculum; Quia non relinquet Dóminus virgam peccatórum super sortem justórum ;* ut non extendant justi ad iniquitátem manus suas. Bénefac, Dómine, bonis, * et rectis corde. Vani labores hominum quibus Deus non opitulatur. non confundétur, cùm loquétur inimícis suis in porta. PSALMUS 129. Oratio pænitentis veniam à Deo per Christum poscentis. Dte, Dómine:* Dómine, exaudi vocem meam. E profundis clàmávi ad Fiant aures tuæ intendentes* in vocem deprecatiónis meæ. Si iniquitátes observáveris, Dómine; * Dómine, quis sustinébit? TISI Dóminus ædificáverit què ad noctem *speret Israël Ndomumn, us, in vanum | in Domino ; * Quia apud Dóminum misericórdia, et copiósa apud eum redémptio. Et ipse rédimet Israël * ex ómnibus iniquitátibus ejus. PSALMUS 130. Non in se, sed in Deo, sperandum est. ÓMINE, non est exaltá Oculi ejus in pauperem respiciunt: * pálpebræ ejus intérrogant filios hóminum. Dóminus intérrogat justum et impium: * qui autem diligit iniquitátem, odit ánimam suam. Pluet super peccatóres láqueos: * ignis, et sulphur, Dtum cor meum, neque et spíritus procellárum, pars * eláti sunt óculi mei; Neque ambulávi in magnis,* neque in mirabílibus super me. Si non humiliter sentié bam, sed exaltávi ánimam meam : * sicut ablactátus est super matre sua, ita retribútio in ánima mea. Speret Israël in Dómino, *ex hoc nunc, et usque in séculum. AD COMPLETORIUM. PSALMUS 10. Anima in Deo confidentis securitas. ́N Dómino confído; * quó- | modò dicitis ánimæ meæ: Tránsmigra in montem sicut passer? Quóniam ecce peccatóres intendérunt arcum, paravérunt sagittas suas in pháretra, * ut sagittent in obscúro rectos corde. Quóniam quæ perfecisti, destruxérunt: * justus autem quid fecit ? Dóminus in templo sancto suo: *Dóminus in cœlo sedes ejus. cálicis eórum. Quóniam justus Dóminus, et justítias dilexit : * æquitátem vidit vultus ejus. PSALMUS 13. Impii frustrà sibi dicunt Deum non esse. Christi adventus postulatur. DIXIT IXIT insípiens in corde suo: * Non est Deus. Corrupti sunt et abominábiles facti sunt in stúdiis suis: * non est qui fáciat bonum, non est usque ad unum. * Dóminus de cœlo prospexit super fílios hóminum, ut vídeat si est intélligens, aut requírens Deum. Omnes declinavérunt, simul inútiles facti sunt: * non est qui fáciat bonum, non est usque ad unum. Sepulcrum patens est guttur eórum; linguis suis dolósè agébant: * venénum áspidum sub lábiis eórum. Quorum os maledictióne et amaritúdine plenum est:* veloces pedes eórum ad effundendum sánguinem. Contrítio et infelicitas in Verna. 6. viis eórum, et viam pacis meæ et cálicis mei: * tu es non cognovérunt:* non est timor Dei ante óculos eórum. Nonnè cognoscent omnes qui operantur iniquitátem,* qui dévorant plebem meam sicut escam panis? Dóminum non invocavérunt illic trepidavérunt timóre, ubi non erat timor; * quóniam Dóminus in generatióne justa est. Consilium inopis confudistis, * quóniam Dóminus spes ejus est. Quis dabit ex Sion salutáre Israël?* cùm avérterit Dóminus captivitátem plebis suæ, exultábit Jacob, et lætábitur Israël. PSALMUS 15. Christi pro nobis patientis oratio cum spe resurgendi. ONSERVA me, Dómine; * quóniam sperávi in te. Dixi Dómino: Deus meus es tu;* quóniam bonórum meórum non eges. Sanctis qui sunt in terra ejus, mirificávit omnes voluntátes meas in eis. Multiplicátæ sunt infirmitátes eórum: * posteà acceleravérunt. Non congregábo conventícula eórum de sanguínibus, nec memor ero nóminum eórum per lábia mea * Dóminus pars hæreditátis qui restitues hæreditátem meam mihi. Funes cecidérunt mihi in præcláris: * étenim hæréditas mea præclára est mihi. Benedícam Dóminum qui tríbuit mihi intellectum : * insuper et usquè ad noctem increpuérunt me renes mei. Providébam Dóminum in conspectu meo semper; * quóniam à dextris est mihi, ne commovear. Propter hoc lætátum est cor meum, et exultávit lingua mea: * ínsuper et caro mea requiescet in spe; Quóniam non derelinques ánimam meam in inferno, nec dabis Sanctum tuum vidére corruptiónem. Notas mihi fecisti vias vita; adimplébis me lætítia cum vultu tuo:* delectatiónes in déxtera tua usque in finem. FERIA QUINTA. AD OFFICIUM NOCTUR. IN I. NOCTURNO. PSALMUS 19. Christi sacrificium pro suis acceptari plebs fidelis poscit. XAUDIAT te Dóminus in die tribulatiónis : * prótegat te nomen Dei E Jacob. Mittat tibi auxílium de sancto,* et de Sion tueátur te. Memor sit omnis sacrifícii tui; et holocaustum tuum pingue fiat. Tríbuat tibi secundùm cor tuum, et omne consilium tuum confirmet. Lætábimur in salutári tuo,* et in nómine Dei nostri magnificábimur. Impleat Dóminus omnes petitiónes tuas: * nunc cognóvi quóniam salvum fecit Dóminus Christum suum. Exáudiet illum de cœlo sancto suo: in potentátibus salus déxteræ ejus. Quia rectum est verbum Dómini, et ómnia ópera ejus in fide. * Diligit misericórdiam et judícium: misericórdia Dómini plena est terra. Verbo Dómini cœli firmáti sunt; * et spíritu oris ejus omnis virtus eórum. * Cóngregans sicut in utre aquas maris, ponens in thesauris abyssos. Tímeat Dóminum omnis terra; * ab eo autem commoveantur omnes inhabitantes orbem: Quóniam ipse dixit, et facta sunt; * ipse mandávit, et creáta sunt. Dóminus dissipat consília géntium: * réprobat autem cogitatiónes populórum, et réprobat consília príncipum Consilium autem Dómini in æternum manet, * cogitatiónes cordis ejus in generatiónem et generatiónem. Divisio Psalmi 32. BEATA gens, cujus est Dóminus Deus ejus, * pópulus quem elégit in hæreditátem sibi. Plebs fidelis ad Dei laudem invitatur, ob mundi creationem et redemptionem. E mino: rectos decet col-nus: XULTATE, justi, in Dó laudátio. * Confitémini Dómino in cíthara: in psaltério decem chordárum psállite illi. Cantáte ei cánticum novum: * benè psállite ei in vociferatióne. De cœlo respexit Dómi* vidit omnes fílios hóminum. De præparáto habitáculo suo* respexit super omnes qui hábitant terram. Qui finxit singillatim corda eórum: * qui intélligit ómnia ópera eórum. |