justi, donec retríbuas mihi. AD COMPLETORIUM. PSALMUS 12. U Animæ fidelis in tribulatione ad Deum deprecatio. "SQUEQUÒ, Dómine oblivísceris me in finem ?* úsquequò avertis fáciem tuam à me? Quámdiù ponam consília in ánima mea,* dolórem in corde meo per diem? clamárem tota die. * Quóniam die ac nocte graváta est super me manus tua : conversus sum in ærumna mea, dùm configitur spina. Delictum meum cógnitum tibi feci, * et injustítiam meam non abscondi. Dixi: Confitébor adversùm me injustítiam meam Dómino; et tu remisisti impietátem peccáti mei. Pro hac orábit ad te omnis sanctus * in témpore opportúno. Verumtamen in dilúvio aquárum multárum, * ad eum non approximábunt. Usquequò exaltábitur inimícus meus super me? Réspice et exaudi me, Dómine Deus meus: * illúmina óculos meos, ne unquàm obdormiam in morte: Nequandò dicat inimícus meus Præválui adversùs eum : qui tríbulant me, exultábunt, si motus fúero. Ego autem in misericór-érue me à circumdántibus dia tua sperávi: * exultábit cor meum in salutári tuo. Cantábo Dómino, qui bona tribuit mihi, et psallam nómini Dómini altíssimi. PSALMUS 31. Misericordia Dei, hominem peccatorum per gratiam suam justificantis, commen datur. BEAT Tu es refúgium meum à tribulatióne quæ circúmdedit me: * exultátio mea, me. Intellectum tibi dabo, et ínstruam te in via hac qua gradiéris: * firmábo super te óculos meos. Nolíte fíeri sicut equus et mulus, * quibus non est intellectus. In camo et fræno maxillas eórum constringe, * qui non appróximant ad te. Multa flagella peccatóris: EATI quorum remissæ sunt iniquitátes, * et quorum tecta sunt peccáta. * sperantem autem in DóBeátus vir cui non impu-mino misericórdia circúm- : távit Dóminus peccátum, * dabit. nec est in spíritu ejus dolus. Lætámini in Dómino, et exultáte, justi; * et gloriámini omnes recti corde. PSALMUS 78. Fideles ab Infidelibus vexati, opem Dei poscunt. *ne fortè dicantin géntibus: Ubì est Deus eórum? Et innotescat in natióni EUS, venérunt gentes in bus coram óculis nostris, * Dhæreditatem tuam, pol-últio sanguinis servorum luérunt templum sanctum tuórum, qui effúsus est. tuum ; *posuérunt Jerú- Intróeat in conspectu tuo salem in pomórum custó- gémitus compéditórum : diam. * Posuérunt morticína servórum tuórum escas volatílibus cœli, carnes sanctórum tuórum béstiis terræ. Effudérunt sánguinem secundùm magnitúdinem bráchii tui, pósside fílios mortificatórum. Et redde vicinis nostris séptuplum in sinu eórum impropérium ipsórum,*quod eórum tanquàm aquam in exprobravérunt tibi, Dócircuitu Jerúsalem: * et non mine. erat qui sepelíret. Nos autem pópulus tuus, Facti sumus opprobrium et oves páscuæ tuæ, * confivicínis nostris, subsannátio tébimur tibi in séculum. et illusio his qui in circuitu nostro sunt. In generatiónem et generatiónem annuntiábi Usquequò, Dómine, iras-mus laudem tuam. céris in finem? * accendétur velut ignis zelus tuus? Effunde iram tuam in gentes quæ te non novérunt, * et in regna quæ nomen tuum non invocavérunt; Quia comedérunt Jacob,* FERIA QUARTA. AD OFFICIUM NOCT. Ecclesia de victoriis jam sumit, pro reportandis opem et locum ejus desolavérunt. reportatis grates agit et spem Ne memíneris iniquitátum nostrárum antiquarum; poscit. * citò antícipent nos misericórdiæ tuæ, quia páuperes facti sumus nimìs. ONFITÉBOR tibi, Dómine, in toto corde meo: * narrábo ómnia mira bília tua. Lætábor et exultábo in te; * psallam nómini tuo, Altíssime. In convertendo inimicum meum retrorsùm; * infirmaVerna. 5 buntur, et períbunt à fácie tua. Ut annuntiem omnes laudatiónes tuas in portis filiæ tuo. Quóniam fecisti judícium | Sion; * exultábo in salutári meum et causam meam : * sedisti super thronum, qui júdicas justítiam. Increpasti gentes, et périit ímpius: nomen eórum delesti in æternum, et in séculum séculi. * * Inimíci defecérunt frámæ in finem, et civitátes eórum destruxisti. Périit memória eórum cum sónitu; * et Dóminus in æternum pérmanet. Parávit in judício thro-num suum : et ipse judicábit orbem terræ in æquitáte, judicábit pópulos in justítia. Et factus est Dóminus refúgium páuperi : adjútor in opportunitátibus, in tribulatióne. Infixæ sunt gentes in intéritu quem fecérunt : * in láqueo isto quem abscondérunt, comprehensus est pes eórum. Cognoscétur Dóminus judícia fáciens: * in opéribus mánuum suárum comprehensus est peccátor. Convertantur peccatóres in infernum, omnes gentes quæ obliviscuntur Deum. Quóniam non in finem oblívio erit páuperis : * patiéntia páuperum non períbit in finem. Exurge, Dómine; non confortétur homo: * judicentur gentes in conspectu tuo. Constítue, Dómine, legis Et sperent in te, qui no-latórem super eos, * ut vérunt nomen tuum ;* quóniam non dereliquisti quærentes te, Dómine. sciant gentes quóniam hómines sunt. Altera divisio Psalmi 9. Usisti longè?* déspicis in quid, Dómine, recesopportunitátibus, in tribulatióne? Dum superbit ímpius, incénditur pauper: * comprehenduntur in consiliis quibus cogitant. Quóniam laudátur peccá Mvide humilitatem meam tor in desidériis ánimæ suæ, de inimícis meis, qui exaltas me de portis mortis : et iniquus benedícitur. Exacerbávit Dóminum pec cátor: * secundùm multitú- Vides, quóniam tu labórem et dolórem consideras, ut tradas eos in manus dinem iræ suæ non quæret. Non est Deus in conspectu ejus inquinátæ sunt viæ illíus in omni témpore. Auferuntur judícia tua à fácie ejus ómnium inimicórum suórum dominábitur. Dixit enim in corde suo: * Non movébor à generatióne in generatiónem sine malo. Cujus maledictióne os plenum est, et amaritudine, et dolo sub lingua ejus labor et dolor. Sedet in insidiis cum divítibus in occultis, * ut interficiat innocentem. Oculi ejus in pauperem respíciunt: insidiátur in abscóndito quasi leo in spelunca sua. Insidiátur ut rápiat páuperem ; * rápere pauperem, dum áttrahit eum. In láqueo suo humiliábit eum: inclinábit se, et cadet, cum dominátus fúerit páuperum. Dixit enim in corde suo; Oblítus est Deus ; * avertit fáciem suam, ne vídeat in finem. Exurge, Dómine Deus; exaltétur manus tua: * ne obliviscáris páuperum. Propter quid irritávit ímpius Deum? dixit enim in corde suo: Non requíret. tuas. Tibi derelictus est pauper: * órphano tu eris adjútor. Cóntere bráchium peccatóris et maligni : * quærétur peccátum illíus, et non inveniétur. Dóminus regnábit in æternum, et in séculum séculi : períbitis, gentes, de terra * illíus. Desidérium páuperum exaudívit Dóminus: * præparatiónem cordis eórum audívit auris tua; Judicáre pupillo et humili, ut non appónat ultrà magnificáre se homo super terram. IN II. NOCTURNO. PSALMUS 77. Beneficia, olim Israëlitis à Deo præstita in parabolis, enarrantur, ut indè discat Christiana plebs ponere in Deo spem suam, et mandata ejus servare. TTÉNDITE, pópule meus, legem meam; * inclináte aurem vestram in verba oris mei Apériam in parábolis os meum; * loquar propositiónes ab initio. Quanta audivimus et cognóvímus ea; * et patres nostri narravérunt nobis. Non sunt occultáta à fí in generatióne | duxit eos, * et státuit aquas quasi in utre. * Narrantes laudes Dómini, et virtútes ejus, et mirabília ejus quæ fecit. Generátio quæ non direxit cor suum, * et non est créditus cum Deo spíritus ejus. Divisio Psalmi. 77. ILII Ephrem intendentes et mittentes arcum, * conversi sunt in die belli. FILI Ideò audívit Dóminus, et dístulit: et ignis accensus est in Jacob, et ira ascendit Quia non credidérunt in Deo, * nec speravérunt in salutári ejus. Non custodiérunt testa-in Israël. mentum Dei, * et in lege ejus noluérunt ambuláre. Et obliti sunt benefactórum ejus, et mirabílium ejus quæ ostendit eis. Coram pátribus eórum fecit mirabília in terra Ægypti, * in campo Táneos. Interrupit mare, et per * Et mandávit núbibus désuper, et jánuas cœli apéruit. Et pluit illis manna ad manducandum, * et panem cœli dedit eis. |