ta sunt, et post mortem prophetavérunt, allelúia. Eccli. Ant. 4. E. Concurrébat multitúdo afferentes ægros et vexátos à spirítibus immundis, qui curabantur omnes, allelúia. Act. 5. cílius et lætius, et homínibus expectabilius Epíscopi, aut Presbyteri, aut Diáconi offício, si perfunctóriè atque adulatóriè res agátur: sed nihil apud Deum misérius, et trístius, et damnabílius. Item nihil est in hâc vitâ, et máximè hoc témpore, difficílius, laboriósius, periculósius Epíscopi, aut Presbyte Ant. 5. C. Super lánguidos deferebantur à córpore ejus sudária, et recedébant ab eis languóres, allelúia. Act. VESPERÆ de die Oc-ri, aut Diáconi offício: sed tavá S. Theodardi, ut in I. Vesperis Festi, servato ritu Duplici-minori. Fit Commem. Translat. S. Stephani, ut sequitur. Ant. Nos et terra nostra tuî érimus : salus nostra in manu tuâ est; respiciat nos Dóminus noster, allelúia. Genes. 47. ✰ Magna est glória ejus, R. In salutári tuo, Dómine, Oratio, Deus, qui, suprà. DIE VIII. OCTAVA SANCTI THEODARDI. Duplex-minus. Psalmi de Feriâ. Cetera, omisso ritu Solemni, ut in die Festi, præter sequentia. AD NOCTURNUM. Lectio j. de Scripturâ occurrente, è tribus fit una. Sermo sancti Augustíni, Epíscopi. Epist. 21 et 28. Lectio ij. IHIL est in hac vitâ, et Nmáximè hoc tempore, fa apud Deum nihil beátius, si eo modo militétur, quo noster Imperátor jubet. Lectio iij. sunt ergò qui proptéAreà tenent pastoráles cá thedras, ut Christi grégibus cónsulant; álii verò qui proptéreà in eis sedent, ut suis honóribus temporalibus et cómmodis seculáribus gáudeant, de illis ita loquitur Christus: Vos estis lumen mundi: de istis autem, oves ádmonet, dicens: Super cáthedram Móysi sedent, quæ dicunt, fácite : quæ autem fáciunt, fácere nolíte; dicunt enim et non fáciunt. His audítis, oves Christi étiam per malos doctores vocem ipsíus áudiunt, et unitátem illíus non relinquunt, quia bonum quod eos áudiunt dícere, non est ipsórum, sed illíus; non autem fáciunt malorum facta pastórum, quia tália ópera non sunt illíus, sed ipsórum. Verna 36 da nobis in Translatióne sa- | quasi ortus irríguus, et sicri ejus pignoris exultánti-cut fons aquárum, cujus non bus, ut te glorificantes et deficient aquæ. portantes in córpore nostro, partem cum ipso in beátá resurrectióne habére mereámur: Per Dóminum. R.br. Totâ die benedícent ei, * Allelúia, allelúia. Totâ die. Omnes gentes * magnificábunt eum, *Al Fit Commem. Octava S. lelúia. Glória. Totâ die. Ps. Theod. AD PRIMAM. y. Dabis eum in benedictiónem, R. In séculum sécu Ant. 8. G. Hæc dicit Dó- li. Ps. 20. minus. In R. br. y. Qui es testis * Eccli. 44. AD NONAM. tur. CAPITULUM. Eccli. 48. N diébus suis non pertímuit príncipem, et potentiâ nemo vicit illum; nec superávit illum verbum áliquod, et mórtuum prophetávit corpus ejus. I LÓRIA justórum non derelinquétur: córpora ipsórum in pace sepulta sunt, et nomen eórum vivit in generatiónem et generatió R.br. Mementóte mirabílium ejus, quæ fecit* Allelúia, allelúia. Mementóte. y. Prodígia ejus, * et judícia oris ejus, * Allelúia. Glória. Mementóte. Ps. 104. . Ecce sic benedicétur homo, R. Qui timet Dóminum. Ps. 127. Ant. a. ADII VESPERAS. ILECTUS Deo et homí 1.3. Dnibus, cujus memória in benedictióne est, allelúia. Eccli. 45. Ant. 2. Símilem illum fecit Dóminus in glória sanctó ram pópulo suo, allelúia. Ec REQUIEM tibi dabit Dómi- rum, et glorificávit illum conus semper, et implébit splendóribus ánimam tuam, | eli. 45. et ossa tua liberábit, et eris Ant.6. F. Ossa ipsíus visitá ta sunt, et post mortem prophetavérunt, allelúia. Eccli. Ant. 4. E. Concurrébat multitúdo afferentes ægros et vexátos à spiritibus immundis, qui curabantur omnes, allelúia. Act. 5. Ant. 5. C. Super lánguidos deferebantur à córpore ejus sudária, et recedébant ab eis languóres, allelúia. Act. VESPERÆ de die Octavá S. Theodardi, ut in I. Vesperis Festi, servato ritu Duplici-minori. Fit Commem. Translat. S. Stephani, ut sequitur. cilius et lætius, et homínibus expectabilius Epíscopi, aut Presbyteri, aut Diáconi offício, si perfunctóriè atque adulatóriè res agátur: sed nihil apud Deum misérius, et trístius, et damnabílius. Item nihil est in hâc vitâ, et máximè hoc témpore, difficílius, laboriósius, periculósius Epíscopi, aut Presbyteri, aut Diáconi officio: sed apud Deum nihil beátius, si eo modo militétur, quo noster Imperátor jubet. Lectio iij. sunt ergò qui propté Ant. Nos et terra nostra Areà tenent pastorales cá tui érimus salus nostra in y. Magna est glória ejus, Duplex minus. Psalmi de Feriâ. Cetera, omisso ritu Solemni, ut in die Festi, præter sequentia. AD NOCTURNUM. NH IHIL est in hac vitâ, et máximè hoc témpore, fa thedras, ut Christi grégibus cónsulant; álii verò qui proptéreà in eis sedent, ut suis honóribus temporalibus et cómmodis seculáribus gáudeant, de illis ita loquitur Christus: Vos estis lumen Imundi: de istis autem, oves ádmonet, dicens: Super cáthedram Móysi sedent, quæ dicunt, fácite: quæ autem fáciunt, fácere nolite; dicunt enim et non fáciunt. His audítis, oves Christi étiam per malos doctores vocem ipsíus áudiunt, et unitátem illíus non relinquunt, quia bonum quod eos áudiunt dicere, non est ipsórum, sed illíus; non autem fáciunt malorum facta pastórum, quia tália ópera non sunt illíus, sed ipsórum. Verna 36 AD VESP. fit Commem. institúta cóndidit. Imperante sequen. DIE IX. In Festo SANCTI GREGORII NAZIANZENI, Constantinopolitani Epíscopi et Ecclésiæ Doctoris. Duplex-minus. Juliano, Nazianzum venit, ubi patrem nonagenárium, qui deceptus ab Ariánis confessióni Ariminensi subscripserat, adduxit ut subscriptiónem revocáret, eumque Monachis et magnæ gregis parti quæ ab ipso descíverat, reconciliávit. Sasimórum Ecclésiæ à Basílio præfectus, ne causa esset dissídii Basílium inter et Anthimum Tyanensem Epíscopum de Sasimórum oppido, opiscopátu cessit; et postquàm aliquándiù in nosocóREGÓRIUS, ob singulá- mio ægrótis ministrasset, Grem divinarum littera-Nazianzu in auxílium Omnia de Communi Doctorum additis quæ sequun tur. Oratio, Omnipotens, 23. Lectio ij. Ex Scriptis ejus et veteri bus Historia Ecclesiastica Scriptoribus. rum sciéntiam Theólogus ap- patris eâ conditióne venit, pellátus, Arianzi in Cappa- ut illo vitâ functo recéderet. dóciâ secundâ natus est,Gre Lectio iij. 'taurandam hujus civitá gório patre qui Nazianzénæ CONSTANTINOPOLIM ad resEcclésiæ Epíscopus fuit, et Nonnâ matre quæ nondùm tis Ecclésiam missus, Ariáin lucem éditum Deo consecrávit. Adolescens, Cæsaréam primùm deindè Alexandríam, hinc Athénas, discendi studio, perréxit; ubì amicítiam íniit cum Basílio, et ab Atheniénsibus eloquéntiæ professor est designátus. In pátriam reversus anno ætatis trigésimo, baptizátus est. Tùm Présbyter à patre invítus licèt créa tus; mox, ne ab eodem Epís. copus consecrarétur, fugit in Ponti solitúdinem, ubi cum Basílio monásticæ vitæ nos et Apollinarist s expugnávit: multisque ab hæresi ad fidem revocátis, lapídibus ob fidem Trinitátis appetitus, orat pro persecutóribus, et ut seditiósus tráhitur ad judícium, sed absolvitur. Tantis perfunctum labóribus Petrus Alexandrínus Constantinopolitanórum Epíscopum per epístolas instituit: at paulò pòst, mutáto consílio, ad eam sedem Máximum Cynicum, Clero et plebe repugnantibus, evéxit. Convocátâ deindè Constantinopoli tánâ Synodo, Máximusdejícitur; Gregórius verò confirmátor óperâ Melétii Antiochéni ante adventum Timóthei Alexandríni, et Episco DIE X. SANCTI ORIENTII, pórum Ægypti, aliórumque Ax vitá ejus apud Bolland. ex Macedóniâ: qui cùm et Labb. et ex Gall. Christ. adessent, negárentque citra Lectio ij. suum consensum Constanti-Otus, cum in NovempopuRIENTIUS in Hispániâ nanópoli dari Epíscopum po mare, : tuisse, Gregórius in Concilio lániam venisset, mórtuo stúdio pacis se ábdicans, Ursiniáno Epíscopo Ausdixit Si vobis ullo modo ciensi, divíno mónitu ipsi dissídii causa sum, Jonam suffectus est. Plúrimos in Prophétam vitæ integritáte illis regiónibus ab idolórum non súpero, projícite me in cultu ad Christi fidem adet hæ tumúltuum pro- dúxit. Multos étiam quos cellæ conquiescent. Post hæc impius Aríi error decéperat, à Synodo discédens, cùm Ecclésia restituit. Cum áliis Nectárius ei substitútus es- Epíscopis cathólico dogmati set, Arianzum se recépit: addictis, legatiónem ad Aéundè Cæsaream profectus, tium Romanórum ducem in laudem Basílii nuper de-suscépit, ut inter eum et functi oratiónem fúnebrem Theodoricum Visigothórum hábuit. Dehinc Nazianzum regem tunc Aquitániæ imPræsule orbátam aliquándiù perantem, pax sancirétur. administrávit ; eíque Ecclé- Ausciis obdormívit in Dómisiæ hæresi expurgátæ præfi- no, magnam sanctitátis suæ ciendum curávit Eulálium. relinquens opiniónem; non Rus deindè secessit, ubi Mó- Auscitánis tantùm, sed et nachi vitam agens, gravíssi- vicínis pópulis, Tolosánis mas carnis tentatiónes ora- præsertim, quos dùm Tolótiónibus, jejúniis ac vigíliis sæ morarétur anno quadrinsuperávit. Demùm, Theodó- gentésimo trigésimo nono, sio imperante, decessit; précibus et méritis de Littómultis super ægros et ener-rio et ejus exércitu victóres gúmenos patrátis in vitâ mi- effécerat. ráculis. Fit Commem. de Cruce. AD VESP. fit Commem. S. Orientii, Episc. Lectio iij. UPER sancti Præsulis túSUPER mulum Ecclésia erecta fuit cum cœnóbio quod mó |