Obrazy na stronie
PDF
ePub

Ornant corónæ vérticem.
Quos parturisti Númini,
Te filii nunc ambiunt:
Tuóque lætis cántibus
Certant triumpho pláudere.
Christus tuum fit præ-
mium,
Quem consecrasti víctimam;
Dehinc aperto Númine,
Te pascet esca cœlitum.

Adhuc Sacerdos hóstiam
Gratam Deo nos dévove.
Undisque mersos náufragis,
Duc ad salútis líttora.
Jesu Sacerdos máxime,
Jugis tibi sit glória,

Cum Patre et almo Spíritu,
In sempiterna sécula.
Amen.

y. Sacerdótes Sion índuam salutári: R. Et sancti ejus exultatióne exultábunt

Ps. 13.

Ad Magníficat.

Ant. 8. G. Operátus est bonum, et rectum, et verum coram Dómino Deo suo in universâ cultúrâ ministérii domûs Dómini: fecitque et prosperátus est, allelúia. 2. Paral. 31.

Oratio, ut suprà ad Laudes.

COMMUNE SS. ABBATUM,

MONACHORUM, COENOBITARUM ET ANACHORETARUM.

IN I. VESPERIS.

Q

Ant. UID prodest hómini, 2. D. si mundum universum lucrétur, ánimæ verò suæ detrimentum patiátur? allelúia. Matth. 16.

Ant. 8. c. Si vis perfectus esse, vade, vende quæ habes, et da paupéribus; et habébis thesaurum in cœlo, allelúia. Matth. 19.

Ant. 6. F. Nemo est qui reliquerit domum, aut agros propter me, qui non accípiat cénties tantùm in témpore hoc, et in século futuro vitam æternam, allel. Marc. 10

Ant. 3. b. Salva ánimam tuam noli respicere post

tergum; salvum te fac, ne péreas, allelúia. Genes. 19.

Ant. 7. c. Séquere me, et dimitte mórtuos sepelíre mórtuos suos, allel. Mat. 8. CAPITULUM. 2. Cor. 7.

xíTE de médio eórum, et separámini, dicit Dóminus, et immundum ne tetigéritis: et ego recípiam vos; et ero vobis in patrem, et vos éritis mihi in filios.

In dupl. maj. et suprà: R. Susceptor meus es tu, Dómine, et in verbum tuum supersperávi: Declináte à me, maligni, et † Scrutábor mandáta Dei mei, allelúia, allelúia. y. Magister, sequar

te quocumque íeris. * De- Ambórumque sacro máxima

clináte. Glória Patri. † Scrutábor. Ps. 118. Matth. 8.

FELICES

HYMNUS.
DELICES némorum pángi-
mus íncolas,
Certo consilio quos Deus
ábdidit,

Ne contágio secli
Mores læderet íntegros.
Ut te possideant, quem
sítiunt Deum,
Urbes, regna, suos, se quo-
que déserunt:
Totus víluit orbis,
Dum cœléstia cógitant.
Nudi, prompti, álacres,
liberi ab ómnibus,
Ad luctam púgiles óciùs ád-
volant:

Ut vastum mare trånent,
Prudentes onus éxuunt.
Æternas ut opes, cértaque
gáudia

Secúri rápiant, ómnia
dicra

Sano péctore temnunt,
Confísi melióribus.

[ocr errors]

Flámina,
Quo deserta petívit
Quondam ductus homo Deus.
Amen.

Si sit Abbas, . Potens in terrâ erit semen ejus : R. Generátio rectórum benedicétur. Ps. 111.

Ad Magníficat.

Ant. 8. G. Egrédere de cognatióne tuâ, et de domo patris tui; et veni in terram quam monstrábo tibi : faciamque te in gentem magnam, et benedícam tibi, allelúia. Gen. 12.

Oratio, ut infrà ad Laudes.

Si non sit Abbas, ỳ. In umbrâ alárum tuárum sperábo, R. Donec tránseat iníquitas. Ps. 56.

Ad Magníficat. Ant. 4. d. Reliquisti palú-rentes tuos: plenam mercédem recípias à Dómino Deo, ad quem venisti, et sub cujus confugisti alas, allelúia. Ruth. 2.

Illis summa fuit glória,
déspici;
Illis divitiæ, paupériem pati;
Illis summa voluptas,
Longo supplício mori.

Fac nos, summe Deus,
quæ pátimur mala,
In pœnam scélerum ferre
libéntiùs;
Et, tellúre relictâ,
Immortália quærere.
Patri máxima laus ; máxi-
ma Fílio,

Oratio, ut infrà ad Laudes.
AD COMPLETORIUM.

Ant. 4. c. Qui hábitant in deserto, secúri dórmient in sáltibus et ponam eos in circúitu collis mei benedictiónem, allelúia. Ezech. 34.

Hymnus de Tempore cum suá Doxologia.

Ad Nunc dimittis. Ant. 2. D. Habitábit in solitúdine judícium, et erit

[blocks in formation]

*

AD OFFICIUM NOCT. Invit. Jesum, qui ductus est in desertum à Spíritu, Veníte, adorémus, allelúia. Matt. 4.

Ps. 94. Veníte, 2.

HYMNUS. Pulchras ácies, cástraque fórtia,

Quæ spes, una fides, unus amor regit!

Omnes lege sub unâ,
Uno sub duce mílitant..
Heu! quantis rápiunt as-
tra labóribus!
Pulsant perpétuis quéstibus
æthera,

Per jejunia longa
Vires córporis átterunt.
Votis unánimes, vi quo-
que flétuum

Exercet vígiles contínuus labor;

Incumbunt óperi non résides manus;

Tellus culta colónis
Victum suppéditat suis.
Quin regína sul mens quo-
que súbditur,
Rectórisque studet nútibus
obsequi:

Nil servat sibi juris,
Capto libérior jugo.

Patri máxima laus, máxima Fílio, Ambórumque sacro máxima Flámini, Quo deserta petívit Quondam ductus homo Deus. Amen.

Ant. 4. E. Omnes erant perseverantes unanimiter in orátione, allelúia. Act. 1.

Ant. 5. F. Possessiónes et substantias vendébant, et dividébant illa ómnibus,

Instant, et sócias ingémi-proùt cuíque opus erat, al

nant preces,

Et concórdibus armis

Vim cœlo simul ínferunt.
Hæc vis grata Deo: sic
amat óptimus
Vinci per lacrymas, per gé-
mitus,
Pater:
Sic duris reserátur
Cœlum conditiónibus.
Fervent quandò die cunc-

ta tumúltibus, Altùm turba silet cætera dùm tacent,

:

Hi per cántica rumpunt Noctis longa siléntia.

lelúia. Act. 11.

Ant. 6. C. Plorábant, et jejunábant, et orábant in conspectu Dómini, allelúia. Baruch. 1.

*. Flévimus, cùm recordarémur Sion: R. Quómodò cantábimus in terrâ aliénâ? allelúia, Ps. 136.

R. j. Sapiéntia direxit ópera eórum: * Iter fecérunt per deserta quæ non habitabantur; et in locis desertis fixérunt casas, allelúia, allelúia. y. Circuiérunt in pél

Verna. C.

libus caprínis, egentes, angustiáti, afflicti; quibus dignus non erat mundus: in solitudinibus errantes, et in cavernis terræ. * Iter. Sap. 11. Hebr. 11.

R. ij. Multitúdinis erat cor unum, et ánima una: nec quisquam áliquid suum esse dicébat; sed Erant illis ómnia commúnia, allelúia, allelúia. y. Ecce quàm bonum et quàm jucundum habitáre fratres in unum!* Erant. Act. 4. Ps. 132.

R. iij. Pars Dómini pópulus ejus invénit eum in terrâ desertâ, circumduxit, et dócuit, atque portávit in húmeris suis,* et constituit super excelsam terram, allelúia, allelúia. y. Confitentes quia peregríni et hóspites sunt super terram, pátriam meliórem áppetunt : ideò parávit illis civitátem, * Et Glória. * Et Deut. 32. Hebr. 11.

[merged small][merged small][ocr errors][merged small]

Ant. 1. g. Non sedi in concílio ludéntium : solus sedébam, quóniam comminatióne reples time, allelúia. Jer. 15.

Ant. 3. b. Exui me stolâ pacis, índui autem me sacco obsecratiónis; et venit mihi gáudium à Sancto, allelúia. Baruc. 4.

Ant. 4. a. Mihi mundus crucifixus est, et ego mundo, allelúia. Galat. 6.

Ant. 8. G. In voce laudis immolábo tibi: quæcumque vovi, reddam pro salúte Dómino, allelúia. Jonæ. 2.

CAPITULUM. Isaïæ. 51.
ONSOLABITUR Dóminus

C Sion, et consolabitur omnes ruínas ejus : et ponet desertum ejus quasi delícias, et solitúdinem ejus quasi hortum Dómini. Gáudium et Letítia inveniéturin eâ, gratiárum actio, et vox laudis. HYMNUS.

UID tu, relictis úrbibus, Mortálium consortia Timens fugis? quid tu vides, Solusque tecum cógitas?

Mentis volátu líbero, Percurris æternas domos; Et quæ negas mortálibus, Transfers Deo commércia.

Sacro quiétus ótio,
Totus tuendo Númini,
Totus colendo tu vacas.
Quàm pura, qui te díli-
gunt,

Præsens choris cœléstibus,

O Christe, libant gáudia!
Te propter antris ábditos
Sinu recondis in tuo.

Qui sponte desertum
petis,

Jesu, tibi sit glória,
Cum Patre, cumque Spíritu,
In sempiterna sécula. A men.
[Hæc Doxologia dicitur
quoque ad Horas in Solemni-
bus et Annualibus. ]

Si sit Abbas, y. Veníte,
filii, audíte me: R. Timórem
Dómini docébo vos. Ps. 33.
Ad Benedictus.

Ant. 1. D. Ecce ego et púeri mei, quos dedit mihi Dóminus in signum et in portentum Israël à Dómino exercítuum, qui hábitat in monte Sion, allelúia. Is. 8.

Oratio.

nobis subsídia perpétuæ salútis impendas: Per.

Si non sit Abbas, y. Clamávi ad te, Dómine; dixi: Tu es spes mea, R. Pórtio mea in terrâ vivéntium. Ps. 141.

Ad Benedictus.

Ant. 5. C. Pars mea Dóminus, dixit ánima mea. Bonus est Dóminus ánimæ quærenti illum. Bonum est præstolári cum siléntio salutáre Dei, allelúia. Thren. 3.

Oratio.

Deus, terréna pro te calMNIPOTENS, sempiterne cántium merces magna nimis: da nobis exemplo et intercessióne beáti N. cujus hódiè tránsitum celebrámus, temporália ómnia despícere et ad æterna totâ mentis intentióne festináre: Per.

Alia Oratio.

UÆRENTIUM te, Dómine,
Salvátor et custos, qui

Dtus N. Abbas Christum EUS, cujus múnere beápáuperem sequi, et húmilem corde usque in finem perseverávit imitári: da cunctis sémítam mandató-beáto N. ne párticeps esset rum tuórum igressis, ut nec retrò aspiciant, nec in viâ hæreant; sed ad te sine offensióne currentes, vitam æternam apprehendant: Per.

Alia Oratio.

D'Deus noster, beáti Abnobis, quæsumus,

bátis N. intercessiónibus sublevári; ut per quem servis tuis perfectiónis evangélicæ documenta donasti, per eum

coinquinatiónis, renuntiáre século, et sub alas tuas confúgere tribuisti: ejus intercessióne da pópulo tuo diabólica vitáre contágia, et te solum Dóminum purâ mente sectári: Qui vivis.

AD PRIMAM.

Ant 7. d. Perféctio.
In R. br. y. Qui ductus es
in desertum + à Spíritu.
Matth. 4.

« PoprzedniaDalej »