AD SEXTAM. Ant. 7. d. Oves. CAPITULUM. Jerem. 3. INTRODUCAM VOS in Sion, et Ant. 4. E. Scitis quómodò nihil subtraxerim utilium, quóminùs annuntiárem vobis, et docérem vos públicè, I dabo vobis Pastores juxta et per domos, allel. Act. 20. cor meum; et pascent vos sciéntiâ et doctrinâ. Ant. 1. D. Mundus sum à sánguine ómnium; non enim subterfúgi quóminùs annuntiárem omne consilium Dei vobis, allelúia. Act. 20. B. br. Deduxit eos in viam rectam,* Allelúia, allelúia. Deduxit. y. Ut irent* | in civitátem habitatiónis: * Ant. 8. G. Nihil véreor, Allelúia. Glória. Deduxit. nec fácio ánimam meam prePs. 106. tiosiórem quàm me, dúmmodò consummem cursum meum, et ministérium verbi quod accépi à Dómino Jesu, allelúia. Act. 20. y. Abstulit sient oves pópulum suum, R. Et deduxit eos in spe. Ps. 77. Ant. 7. ç. Absit à me hoc peccátum in Dóminum, ut cessem oráre pro vobis; et docébo vos viam bonam et AD NONAM. Ant. 8. G. Fur venit. CAPITULUM. Act. 20. TTÉNDITE Vobis, et universo gregi in quo vos Spíritus sanctus pósuit Epís-rectam, allelúia. 1. Reg. 12. copos régere Ecclésiam Dei, quam acquisívit sánguine A CAPITULUM. Act. 20. OCTE et die non cessávi, Nocum lacrymis monens unumquemque vestrùm : et nunc commendo vos Deo. et verbo grátiæ ipsíus, qui potens est ædificáre, et dare hæreditátem in sanctificátis ómnibus. In Solemnibus et Annualibus, Allelúia allelúia. y. Dedit illi Dóminus sacer dotium gentis, et beatificávit illum in glóriâ. Allelúia. Eccli. 43. HYMNUS. EDIBUS, Præsul, súperis recepte, Advola terris: sacra te re poscunt, Nostra dum cantu tibi de- Otium durus tibi denegasti; Una voluptas. Si reis vindex minitátur ira, Súpplici defers prece vim Tonanti : Et Deum, jugis grege pro Víctima placas. Quas Deus dotes dedit, ad Cóntrahis usum. rande Præsul, Nos ama patris stúdio benigni; Et laborantem médiis períclis Dírige plebem. Christe, pro nobis, patre sic jubente, Póntifex factus, tibi laus, tuóque Una sit Patri, sit et una Semper Amóri. y. Salvum fecit Dóminus Christum suum : R Exáudiet illum de cœlo sancto suo. Ps. 19. Ad Magníficat. Ant. 5. C. Sacerdótes tui induantur salútem : Dómine Deus, ne avérteris fáciem Christi tui: memento misericordiárum servi tui, allelúia. 2. Paral. 6. Laude non unâ, memo- | Oratio, ut suprà ad Laudes. Ant. 4. E. COMMUNE DOCTORUM. IN I. VESPERIS. Deo profecta est saA piéntia et in ore fidéli abundábit; et Dominátor dabit eam illi, allelúia. Eccli. 15. Ant. 5 C. Denudábit absconsa sua illi, et thesaurizábit super illum sciéntiam et intellectum justítiæ, allelúia. Eccl. 4. Ant. 8. G. Firmábitur in illo, et non flectétur ; et continébit illum, et non confundétur; et exaltábit illum apud próximos suos. allelúia. Eccli. 15. Ant. 3. a. In médio Ecclésiæ apériet os ejus, et adimplébit illum Spíritu sapiéntiæ et intellectùs, allelúia. Eccli. 15. Ant. 1. D. Stolâ glóriæ véstiet illum; et nómine æterno hæreditábit illum, allelúia. Eccli. 15. CAPITULUM. Eccli. 31. ANDAM meam direxi ad sapiéntiam, et in agnitióne invéni eam : possédi cum ipsà cor ab inítio; propter hoc non derelinquar. In Dupl. maj. et suprà: R. Dóminus dat sapiéntiam sapiéntibus, et sciéntiam intelligéntibus disciplínam : Ipse revélat profunda et abscóndita, et † Lux cum eo est, allelúia, allelúia. y. Spíritus ómnia scrutátur, étiam profunda Dei: * Ipse. Glória. Lux. Dan. 2. 1. Cor. 2. HYMNUS. qui perpétuus nos mó nitor doces, Vox æterna Patris, Christe, Patrum canítiem, tot ve nerábiles Rugas objíciunt ; undè nitet fides: Quæ sunt prisca, docent; quæ nova, súbruunt : Quæ per scripta Pátrum y. Beátus homo quem tu erudieris, Dómine, R. Et de lege tuâ docúeris eum. Ps. Ad Magníficat. Ant. 7. G. Beátus qui ex cogitat vias sapiéntiæ in corde suo, vadens post illam quasi investigátor: protegétur sub tégmine illíus à ferré-vóre, et in glóriâ ejus re vicários Doctóres, pátrias cùm meas domos, Nobis quàm benè súfficis ! Hi semper vígilant, ne quid adúlterum Corrumpat fidei virgíneum decus: Lædi vel léviter non pátitur His custódibus íntegra. quiescet, allelúia. Eccli. 14. Oratio, ut infrà ad Laudes. AD COMPLETORIUM. Ant. 3. a. Dedit illi Dóminus in præceptís suis potestátem docére Jacob testimónia, et in lege suâ lucem dare Israël, allel. Eccli. 45. Ad Nunc dimittis. Ant. 6. F. Qui vigiláverit propter sapiéntiam, citò secúrus erit; quóniam dignos se ipsâ círcuit quærens, et in viis ostendit se illis hiláriter, allelúia. Sap. 6. Advola terris: sacra te re poscunt, Nostra dum cantu tibi de- Templa resultant. Otium durus tibi denegasti; Una voluptas. Si reis vindex minitátur ira, Supplici defers prece vim Tonanti : Et Deum, jugis grege pro Víctima placas. coërces : Quas Deus dotes dedit, ad salúbrem Cóntrahis usum. rande Præsul, Et laborantem médiis perí- Christe, pro nobis, patre Póntifex factus, tibi laus, Una sit Patri, sit et una y. Salvum fecit Dóminus Christum suum: R Exáudiet illum de cœlo sancto suo. Ps. 19. Ad Magníficat. Ant. 5. C. Sacerdótes tui induantur salútem: Dómine Deus, ne avérteris fáciem Christi tui: memento misericordiárum servi tui, allelúia. 2. Paral. 6. Laude non unâ, memo- | Oratio, ut suprà ad Laudes. Ant. 4. E. COMMUNE DOCTORUM. IN I. VESPERIS. A Deo profecta est sapiéntia et in ore fidéli abundábit; et Dominátor dabit eam illi, allelúia. Eccli. 15. Ant. 5 C. Denudábit absconsa sua illi, et thesaurizábit super illum sciéntiam et intellectum justítiæ, allelúia. Eccl. 4. Ant. 8. G. Firmábitur in illo, et non flectétur; et continébit illum, et non confundétur; et exaltábit illum apud próximos suos. allelúia. Eccli. 15. Ant. 3. a. In médio Ecclésiæ apériet os ejus, et adimplébit illum Spíritu sapiéntiæ et intellectùs, allelúia. Eccli. 15. Ant. 1. D. Stolâ glóriæ véstiet illum; et nómine æterno hæreditábit illum, allelúia. Eccli. 15. A CAPITULUM. Eccli. 51. NIMAM meam direxi ad sapiéntiam, et in agnitióne invéni eam : possédi cum ipsâ cor ab inítio; propter hoc non derelinquar. In Dupl. maj. et suprà : R. Dóminus dat sapiéntiam sapiéntibus, et scientiam intelligéntibus disciplínam: * Ipse revélat profunda et abscóndita, et † Lux cum eo est, allelúia, allelúia. y. Spíritus ómnia scrutátur, étiam profunda Dei: * Ipse. Glória. Lux. Dan. 2. 1. Cor. 2. HYMNUS. qui perpétuus nos móO nitor doces, Vox æterna Patris, Christe, Et te méntibus ínseris. y. Beátus homo quem tu erudíeris, Dómine, R. Et de lege tuâ docúeris eum. Ps. Ad Magníficat. Ant. 7. G. Beátus qui excógitat vias sapiéntiæ in corde suo, vadens post illam quasi investigátor: protegé tur sub tégmine illíus à ferré-vóre, et in glóriâ ejus re vicários Doctóres, pátrias cùm meas domos, Nobis quàm benè súfficis ! Hi semper vígilant, quid adúlterum Corrumpat fidei virgíneum decus: ne Lædi vel léviter non pátitur fides, His custódibus íntegra. Infámes ábolent rellíquias deum: Erróres ábigunt, crímina dédocent: Christo restituunt, quos malè crédulos Mendax lúserat hæresis. quiescet, allelúia. Eccli. 14. Oratio, ut infrà ad Laudes. AD COMPLETORIUM. Ant. 3. a. Dedit illi Dóminus in præceptís suis potestátem docére Jacob testimónia, et in lege suâ lucem dare Israël, allel. Eccli. 45. Ad Nunc dimittis. Ant. 6. F. Qui vigiláverit propter sapiéntiam, citò secúrus erit; quóniam dignos se ipsâ círcuit quærens, et in viis ostendit se illis hiláriter, allelúia. Sap. 6. |