óstium aut fenestram stare | detérius est, interesse concogantur; aut déniquè ibì sacris interesse, ubì promíscuè profánum áliquod exerceátur. Min sua promotióne PresONEANTUR ab Epíscopo byteris, ut intra semestre, sine altérius cujuscumque licéntiâ, Missam primam célebrent, et deinceps répetant saltèm ómnibus diébus Domínicis et Festis solémnibus. Si autem curam habuerint animárum, tam fre temnunt: et si quandò, dùm hæc célebrantur; intersunt, Chori siléntium fugientes, intendunt extériùs collocutiónibus Laïcórum; dùmque audítum ad indébitos sermónes effundunt, aures intentas non pórrigunt ad divína. pœnâ suspensiónis pénitùs Hæc igitur et simília sub inhibémus. SABBATO. Ex Concílio Cameracensi. Anno 1565. Tit. 6. Cap. 1 et 2. UICUMQUE ad tremendum Missæ sacrificium accésserit, is in primis mentem quenter, ut suo múneri sa-puram et attentam ad tanti tisfáciant. Sacramenti mystérium perficiendum áfferat; nec nisi bonæ consciéntiæ testimónio præditus, et Pœnitentiâ sacramentáli, si necesse fúe FERIA QUINTA. Ex Concilio Tridentíno. Anno 1562. Sess. 22. Decret. de Observand. in Missá. LLIBERALES eleemosyná-rit, præparátus et probátus, rum exactiónes pótiùs ac débitâ oratióne priùs acquàm postulatiónes (pro celebrandis Missis), alíaque hujusmodi quæ à simoníacâ Jabe vel certè à turpi quæstu non longè absunt, omninò prohíbeant (Ordinárii locórum Epíscopi.) FERIA SEXTA. Ex Concílio Lateranensi quarto. Anno 1215. C. 17. Srum celebrant solemnia UNT Presbyteri qui Missávix quater in anno; et quod commodátus, ad córporis et sánguinis Christi venerabile Sacramentum Deo Patri offerendum se cónferat. DOMINICA II POST PASCHA. Ex Concílio Tridentíno. Anno 1562. Sess. 22. Decret. de observand. in Missá, versùs finem. tis buris celebrent, neve ricerdótes áliis quàm débiCAVANT Episcopi, ne Satus álios aut álias cæremo MISS nias et preces in Missárum ISSE nec ante auróram celebratióne adhibeant, præ- Inec post meridiem, nisi ter eas quæ ab Ecclésiâ pro- ex causâ jure permissâ, cebátæ ac frequenti et laudabili | lebrentur. Ne Párochi cujususu receptæ fuerint. Dóceant quam grátiâ, metúve Mispópulum quis sit, et à quo sam ( Parochiálem), antícipotíssimùm provéniat sanc-pent aut differant; sed illam tíssimi hujus sacrifícii tàm eâ potíssimùm horâ célepretiósus ac cœlestis fructus: brent, quæ pópulo magis móneant étiam eumdem pó-accommodata sit. pulum, ut frequenter ad FERIA QUARTA. suas Parochias, saltèm diébus Domínicis et majóribus Festis, accédant. FERIA SECUNDA. Ex Concílio Tridentíno. Ex Epístolâ sancti Augustíni n. 7 et 8. Anno 1862. Sess. 22. Decret. Lprimùm acceperunt dis de observand. in Missá. Ex hoc enim plácuit Spirítui sancto, ut in honórem tanti Sacramenti, in os Christiáni priùs Corpus Dominicum intráret quàm céteri cibi. Nam ideò per universum orbem mos iste servátur. cípuli corpus et sánguinem ST INGULI Epíscopi in suis Dóminí, non eos accepisse Diocésibus interdícant jejúnos. Numquid tamen ne cui vago et ignóto Sacer- proptéreà calumniandum est dóti celebráre liceat; neve universæ Ecclésiæ, quòd à patiantur privátis in dómi- jejúnis semper accipitur? bus, atque omninò extra Ecclésiam et ad divínum tantum cultum dedicáta Oratória, ab eisdem Ordináriis designanda et visitanda sanctum hoc Sacrificium à secularibus aut reguláribus quibuscumque péragi, ac nisi priùs qui intersint, decenter compósito córporis hábitu declaraverint se menté étiam ac devóto cordis affectu, non solùm córpore, adesse. FERIA TERTIA. FERIA QUINTA. dignus, quòd nonnulli Presbyterórum sine ministris Missárum solémnia frequentent. Undè interrogándus hujusmodi córporis et sánguinis Dómini solitárius consecrátor, quibus dicit: Dóminus vobiscum ; et à quo | illi respondétur Et cum spíritu tuo; vel pro quibus: Memento, Dómine,... et ómnium circumstantium cùm nulluscircumstet, dicit. Quæ consuetudo, quia Apos tólicæ et Ecclesiástica auctoritáti refragátur, proví deat unusquisque Episcopórum, ne in suâ Parochiâ quisquam Presbyterórum Missam solus celebráre præsúmat. 14 FERIA SEXTA. Ex Concílio Mediolanensi sexto, sub sancto Carolo. Anno 1582. Tit. 15. LERICUS, qui in Missæ sacrifício ministrat, dùm eam functiónem obit, ne Preces horárias, neve áliud quidquam de libro alióve DOMINICA¶III 1 1 POST PASCHA. 6d. Ex Concilio Tridentino. Anno 1562. Sess. 22. de Sacrificio Missæ, Cap, 8. ANDAT sancta Synodus MAY Pastoribus et singulis curam animárum's geréntibus, ut frequenter inter Missárum celcbratiónem, vel per se, vel per álios, ex iis quæ in Missâ leguntur, áliquid expónant, atque inter cétera, sanctíssimi hujus sacrificii mystérium áliquod déclárent, præsertim Domínicis et Festis, FERIA SECUNDA. T sæ lectióne aut celebratióne religiósas aures oculos Officio récitet; sed toto inti-que offendit; ita incóndita prolixitas fastidium pótiùs Quapropter Sacerdotibus degénerat quàm devotiónem. vótam mediocritátem com mendámus. FERIA TERTIA. UM natúra hóminum ea Verna H. verò elatiore in Missâ pro- | proptéreà Missas illas, in nuntiarentur, instítuit. Cæremónias item adhíbuit, ut mysticas benedictiónes, lúmina, thymiamata, vestes, alíaque id genus multa, ex Apostólica disciplínâ et tra- | ditióne, quâ majestas tanti sacrificii commendarétur. FERIA QUARTA. quibus solus Sacerdos commúnicat, ut privátas et illícitas damnat, sed probat atque adeò commendat, síquidèm illæ quoque Missæ verè commúnes censéri debent; partim quòd in eis pópulus spirituáliter commúnicet ; partim verò quòd à público Ex Statútis Synodálibus Ecclésiæ Ministro, non pro Joannis d'Orleans, Ar-se tantùm, sed pro ómnibus chiepiscopi Tolosání. Anno 1531. Tit. 39. PROHIBEMUS ómnibus Rectóribus, Vicáriis, aut áliis qui præsunt Capellæ, aut álii loco religióso in hâc Diœcesi, ne áliquem permit tant extráneum Sacerdótem celebráre. Non tamen inténdimus viatórem honestum Sacerdótem, módico témpore ex devotióne sine quæstu celebráre volentem, prohibére. FERIA QUINTA. Ex Concílio Tridentíno. Anno 1562. Sess. 22. de Sa crificio Missa, C. 6. PTARET quidèm sacrosancOta Synodus, ut in singulis Missis fidéles adstantes non solum spirituáli affectu, sed sacramentáli étiam Eucharistiæ perceptióne communicárent, quò ad eos sanctíssimi hujus sacrificii fructus ubérior proveníret. Nec tamen, si id non semper fiat, fidélibus qui ad corpus Christi pértinent, celebrentur. FERIA SEXTA. Ex Concílio Toletáno Anno 646. Cap. 2. ut, rum témpore sancta mysté ria consecrantur, si ægritúdinis áccidat cujuslibet eventus quo coeptum néqueat consecratiónis expléri ministérium, sit liberum Epíscopo vel Presbytero álteri consecratiónem éxequi officii cœpti. SABBATO. Ex Concílio Aurelianensi primo. Anno 511. Cap. 26. in Dei nomine convení tur, pópulus non antè discédat quàm Missæ solémnitas compleátur; et ubì Epísco pus non fuerit, benedictiónem accípiat Sacerdótis. UM ad celebrandas Missas De verbi divini predicatione. DOMINICA IV Ex Concilio Tridentino. executio, non terrenárum pecuniárum quæsta, nec cujuslibet altérius turpis lucri grátiâ, sed solíus Christi amóre à discípulis ejus est peragenda. Quisquis ígitur, Quæ necessária est prædi- sui quæstus, non Dei causâ, cátio Evangélii, et hoc est præcipuum Epíscopórum munus; státuit sancta Synodus omnes Epíscopos et álios Ecclesiárum Prælatos tenéri per seipsos, si legítimè impedíti non fuerint, ad præ dicandum sanctum Jesu Christi Evangélium. FERIA SECUNDA. Ex Concílio Vasionensi tértio. Anno 529. Can. 20. RO ædificatióne ómnium PEcclesiárum, et pro utilitáte totíus pópuli, nobis plácuit, ut non solùm in Civitátibus, sed étiam in ómnibus Parochiis, verbum fáciendi darémus Presbyteris potestátem: ita ut, si Présbyter, áliquâ infirmitáte prohibente, per se ipsum non potúerit prædicáre, sanctórum Patrum Homíliæ à Diacónibus recitentur. FERIA TERTIA. Ex Concílio Parisiensi sexto. Lib. 1. Cap. 31. VANGELICA prædicátio et Evangélicam prædicatiónem implet, longè se à discipulátu Christi se jungit. FERIA QUARTA. Ex Concílio Toletáno Anno 1565. Act. 3. Cap. 3. QUIC UICUMQUE prædicando verbo Dei ac docendæ plebi Christiánæ óperam déderint, prorsùs à quæstiónibus difficílibus ac perpléxis abstineant, se ad captum auditórum eorumque ædificatióuem demittentes. Evangélium ipsum interpretatióne fácili, eâque commúni sanctórum Patrum atque orthodoxórum virórum consensu receptâ, auditóribus expónant, eosque toto stúdio instrúere conentur. FERIA QUINTA. Ex Concílio Aquisgranensi. Anno 816. L. 1. Cap. 23. PRIMA prudéntiæ virtus est, quàm docére opór teat, existimáre persónam. Rúdibus pópulis, seu carnálibus, plana atque commú Eália divína servitutis nia, non summa atque árdua |