culo, neque in futuro sit re- Spíritûs, per quem omnis mittenda judício, dicente Ecclésia Cathólica sanctificáDómino: Quicumque díxerit tur, omnis ánima rationális verbum contrà Fílium hó-imbúitur; qui inspirátor fiminis, remittétur ei; qui dei, doctor sciéntiæ, fons autem díxerit contrà Spí- dilectiónis, signáculum casritum sanctum non remit- titátis, et totíus est causa tétur ei neque in hoc sé- virtútis. culo, neque in futúro. Pérmanens ítaque in hâc impietáte, sine vénia est, quia exclúsit eum à se per quem póterat confitéri:

R. Factus est, 450.
Léctio sancti Evangélii se-
cundùm Lucam.

Lectio iij.
Cap. 5.
illo tempore; Factum est

nec unquàm perveniet ad lin und dierum, et Jesus

indulgéntiæ remédium, qui sedébat docens. Et erant patrocinatúrum sibi non hábet advocátum. Ab ipso enim est invocátio Patris, ab ipso sunt lacrymæ pœniténtium, ab ipso sunt gémitus supplicántium. Et nemo potest dícere Dóminum Jesum, nisi in Spíritu sancto, cujus

Pharisæi sedentes, et legis
Doctóres, qui vénerant ex
omni castello Galilææ, et
Judææ, et Jerúsalem et
virtus Dómini erat ad sanan-
dum eos. Et réliqua.
Homília sancti Hilárii,
Epíscopi.

æquálem cum Patre et Fílio Comment in Matth. C. 8. omnipoténtiam, unamque deitátem evidentíssimè

n. 6. COVET Scribas remissum

dicat Apóstolus, dicens: Di-Mab homine peccátum

visiónes quidem gratiárum hóminem ením tantùm in sunt, idem autem Spíritus; Jesu Christo contuebantur. et divisiónes ministratiónum Et remissum est ab eo, quod sunt, idem autem Dóminus: lex laxáre non poterat ; fides et divisiónes operatiónum enim sola justificat. Deindè sunt, idem verò Deus, qui murmuratiónem eórum Dóoperátur ómnia in ómnibus. minus intróspicit, dicitque His, dilectíssimi, aliisque fácile esse Filio hóminis in documentis, quibus innume- terrâ peccáta dimittere. Verabiliter divinórum eloquió- rùm enim nemo potest dirum coruscat auctoritas, ad míttere peccáta, nisi solus veneratiónem Pentecostes Deus: ergò qui remittit, Deus unanimiter incitémur; exul- est; quia nemo remittit nisi tantes in honórem sancti Deus, Deus in hómine ma

nens; curatiónem hómini indulgéntiam, et annum plapræstabat; et nulla ei agendi cábilem Dómino. * Ut. Glória. et loquendi erat difficultas, † Allelúia. Luc. 5. Is. 61. cui subest totum posse quod loquitur. Porrò autem

situs intélligi posset, qui erat ab sanandum eos, et ánimis peccáta dimítte-lúia. Luc. 5. ret et resurrectiónem corpóribus præstáret, ait : Ut sciátis quóniam Fi-A Dómine, virtus Spiritùs AD

dictusDóminus, qui non est fervórem. Ad usum quidèm passus ut deficeret successor vitæ ; bonis et malis, dignis familiæ tuæ, et vocarétur páriter et indignis commúnomen ejus in Israël : et há-nia bona abundantíssimè beas qui consolétur ánimam tríbuens. Ingrátus est qui in tuam, et enútriat senectú- his quoque benefícium Spítem. De nuru enim tuâ na- tûs non agnoscit. Ad mirá-. tus est, quæ te diligit: culum, in signis et prodigiis, et multò tibi mélior est, in variis virtútibus, quas quàm si septem habéres fi- per quorúmlibet manus opelios. Susceptumque Noémi rátur. Ipse est antíqua mipúerum pósuit in sinu suo, rácula súscitans, ut ex præet nutrícis ac gérulæ funge- séntibus fidem ástruat præbátur officio. Vicínæ autem teritórum. Sed quia nonnulmulieres congratulantes ei, lis hanc quoque grátiam sine et dicentes: Natus est filius própriâ utilitáte largítur, Noémi vocavérunt nomen tértiò infúnditur ad salutem, ejus Obed hic est pater cùm in toto corde nostro Isaï, patris David. Hæ sunt revértimur ad Dóminum generatiónes Phares: Pha- Deum nostrum. Porrò ad res génuit Esron, Esron gé- auxílium datur, cùm in omnuit Aram, Aram génuit ni colluctatióne ádjuvat inAminadab, Aminadab gé- firmitátem nostram. Nam nuit Nahasson, Nahasson cùm testimónium pérhibet génuit Salmon, Salmon gé-spirítui nostro, quòd fílii Dei nuit Booz, Booz génuit Obed, Obed génuit Isaï, Isaï génuit David.

:

R. Numerabitis, 449.
Sermo sancti Bernardi,
Abbátis.

De Pentec. Serm. 3. n. 8.
Lectio ij.
múltiplex Spíritus,

sumus, ea inspirátio est ad consolatiónem. Datur étiam ad fervórem, cùm in córdibus perfectórum veheméntiùs spirans, válidum ignem caritátis accendit; ut non solùm in spe filiórum Dei, sed étiam in tribulatiónibus glórientur, contuméliam

Vqui tam multipliciter fi- glóriam reputantes, oppró

liis hóminum inspirátur, ut non sit qui se abscondat à calore ejus; síquidèm concéditur eis ad usum, ad miráculum, ad salutem, ad auxílium, ad solátium ad

brium gaudium, despectiónem exaltatiónem. Omnibus nobis, ni fallor, datus est Spíritus ad salutem, ad fervórem non ita. Pauci enim sunt qui hoc Spíritu replean

:

tur pauci qui stúdeant demulcet. Et benè sanctus æmulári. Orémus, fratres, Lucas virum ab spíritu neut compleantur in nobis dies quítiæ liberátum antè præPentecostes, dies remissió- mísit, et substituit féminæ nis, dies exultatiónis, dies sanitátem. Utrumque enim veríssimi jubiléi; et invéniat sexum Dóminus curatúnos semper Spíritus sanctus rus advénerat et prior omnes propter præséntiam sanári débuit, qui prior corporálem, páriter propter creátus est; nec prætercórdium unitátem, in eódem mitti illa quæ mobilitáte loco per promissam stabilitá- magis ánimi, quàm pravitáte tem, ad laudem et glóriam sponsi Ecclésiæ Jesu Christi Dómini nostri, qui est super ómnia Deus benedictus in sécula. Amen. Tu autem, Dòmine, miserére nostrî.

peccáverat. Sábbato medicínæ Dominicæ ópera cæpta signíficat: ut indè nova creatúra cœperit, ubì vetus antè desívit; nec sub lege esse Dei Fílium, sed suprà legem in ipso princípio designáret; nec solvi legem, sed impléri. Fortassis étiam in typo mulieris illíus socrûs Simónis et Andréæ, váriis críminum fébribus caro nostra languébat, et diversárum cupiditátum immódicis æstuábat illecebris. Nec minó rem febrem amóris esse díxerim, quàm calóris. Itaque illa ánimum febris, hæc corpus inflammat. Febris enim nostra avaritia est, febris nostra ambitio est, febris nostra libido est, febris nostra iracundia est.

R. Jesus docébat Sábbatis, et Stupébant in doctrínâ ejus, quia in potestate erat sermo ipsíus,†Allelúia, allelúia. y. Sapiéntia in Ecclésiis Altíssimi apérietos suum, et in médio pópuli

exaltabitur, et in plenitudi- mundis spiritibus,et éxeunt? sanctà admirabitur: alleluia. Luc. 4.

ne

*Stupébant. Gloria. - Alle

luia. Luc. 4. Eccli. 24.

Ad Benedictus.

Oratio.

ENTIBUS nostris, quæsu

Mmas, Domine, Spiritum

benignus infunde, cujus et

Ant. 1. f. Colloquebantur, sapientia conditi sumus, et ad invicem, dicentes: Quod providéntia gubernámor: est hoc verbum, quia in po-, Per Dóminum....in unitáte testáte et virtúte ímperat im- ejusdem.