Hæc me consoláta est in humilitáte mea, * quia elóquium tuum vivificávit me. Superbi iniquè agébant usquequáquè : * à lege autem tua non declinávi. Memor fui judiciórum tuórum à século, Dómine; * et consolátus sum. Deféctio ténuit me * pro peccatóribus derelinquéntibus legem tuam. Cantábiles mihi erant justificatiónes tuæ in loco peregrinatiónis meæ. Memor fui nocte nóminis tui, Dómine; * et custodívi legem tuam. Hæc facta est mihi,* quia justificatiónes tuas exquisívi. Pórtio mea Dómine, dixi, * custodire legem tuam. Deprecatus sum fáciem tuam in toto corde meo : * miserére mei secundùm elóquium tuum. Cogitávi vias meas, * et converti pedes meos in testimónia tua. Parátus sum, et non sum * ut custódiam turbátus, mandáta tua. Funes peccatórum circumplexi sunt me; * et legem tuam non sum oblitus. Média nocte surgébam ad confitendum tibi * super judícia justificatiónis tuæ. Párticeps ego sum ómnium timéntium te, et custodiéntium mandáta tua. Misericórdia tua, Dómine, plena est terra: *justificatiónes tuas doce me. Divisio Psalmi 118. Bvo tuo, Dómine, secunONITATEM fecisti cum ser dùm verbum tuum. * * Bonitátem, et disciplínam, et sciéntiam doce me;* quia mandátis tuis crédidi. Priusquam humiliárer ego deliqui proptéreà elóquium tuum custodívi. Bonus es tu ; * et in bonitáte tua doce me justificatiónes tuas. Multiplicáta est super me iniquitas superbórum: * ego autem in toto corde meo scrutábor mandáta tua. Coagulátum est sicut lac cor eórum: * ego verò legem tuam meditátus sum. Bonum mihi quia humi ⋆ ut discam justi liasti me: ficatiónes tuas. Bonum mihi lex oris tui ⋆ super millia auri et argenti. Manus tuæ fecérunt me, et plasmavérunt me; * da mihi intellectum, et discam mandáta tua. Qui timent te, vidébunt me, et lætabuntur; * quia in verba tua supersperávi. Cognóvi, Dómine, quia æquitas judícia tua, * et in veritáte tua humiliasti me. Fiat misericórdia tua, ut consolétur me, * secundùm eloquium tuum servo tuo. Véniant mihi miseratiónes tuæ, et vivam ; * quia lex tua meditátio mea est. Confundantur superbi cerunt in me; quia injustè iniquitátem fe* ego autem exercébor in mandátis tuis. Convertantur mihi timentes te, * et qui novérunt testimónia tua. Defecérunt óculi mei in elóquium tuum, dicentes: * Quandò consoláberis me? Quia factus sum sicut uter in pruína; * justificatiónes tuas non sum oblitus. Quot sunt dies servi tui ?* Me expectavérunt peccatóres ut pérderent me : testimónia tua intelléxi. Omnis consummatiónis vidi finem : * latum mandátum tuum nimis. Divisio Psalmi 118. UÓMODÒ dilexi legem tu quandò fácies de persequén-Qam, Dómine ! * totâ die tibus me judícium? Narravérunt mihi iníqui fabulatiónes; sed non ut lex tua. Omnia mandáta tua, véritas : * iníquè persecúti sunt me, ádjuva me. Paulò minùs consummavérunt me in terra:* ego autem non derelíqui mandáta tua. meditátio mea est. Super inimícos meos prudentem me fecisti mandáto tuo; * quia in æternum mihi est. Super omnes docentes me intellexi: quia testimonia tua meditátio mea est. Super senes intellexi, * quia mandáta tua quæsívi. Ab omni via mala prohí* ut custó Secundùm misericórdiam tuam vivífica me, et custó-bui pedes meos, diam testimónia oris tui. diam verba tua. In æternum, Dómine, * verbum tuum pérmanet in cœlo. A judíciis tuis non declinávi, * quia tu legem posuisti mihi. Quàm dúlcia faucibus meis elóquia tua! * * super mel ori meo. In generatiónem et generatiónem véritas tua: fundasti terram, et pérmanet. Ordinatióne tua persevé A mandátis tuis intellexi: * proptéreà odívi omnem nibus tuis semper. Jurávi et státui* custodire judícia justitiæ tuæ. Humiliátus sum usquequáque, Dómine: * vivífica me secundùm verbum tuum. Voluntária oris mei beneplácita fac, Dómine, * et judícia tua doce me. Anima mea in manibus meis semper: * et legem tuam non sum oblitus. Posuérunt peccatóres láqueum mihi; * et de mandátis tuis non errávi. Hæreditáte acquisívi testimónia tua in æternum; * quia exultátio cordis mei sunt. Inclinávi cor meum ad faciendas justificatiónes tuas in æternum, * propter retributiónem. Adjútor et susceptor meus es tu; et in verbum tuum supersperávi. Declináte à me maligni,* et scrutábor mandáta Dei mei. Súscipe me secundùm elóquium tuum, et vivam ; * et non confundas me ab expectatióne mea. Sprevisti omnes discedentes à judíciis tuis, * quia in— justa cogitátio eórum. Prævaricantes reputávi omnes peccatóres terræ: * ídeò dilexi testimónia tua. Confige timóre tuo carnes meas: * à judíciis enim tuis tímui. Feci judícium et justítiam: * non tradas me calumniántibus me. Súscipe servum tuum in non calumniéntur bonum: Oculi mei defecérunt in salutáre tuum, * et in elóquium justitiæ tuæ. * Fac cum servo tuo secundùm misericórdiam tuam, etjustificatiónes tuas doce me Servus tuus sum ego: * da mihi intellectum, ut sciam testimónia tua. Tempus faciendi, Dómine, dissipavérunt legem tuam. Ideò dilexi mandáta tua * super aurum et topázion. Protéreà ad ómnia mandáta tua dirigébar : * omnem viam iníquam ódio habui. Antiphona, Capitulum, R. br. et y. in Proprio. Oratio conveniens. NO Volútus impetu Adjuva me, et salvus ero; * et meditábor in justificatió- | Sic vita suprémam citò Ex Psalmo 118. IRABILIA testimónia * ídeò scrutáta -est ea ánima mea. Declarátio sermónum tuórum illúminat, * et intellectum dat párvulis. Os meum apérui, et attraxi spíritum; * quia mandáta tua desiderábam, Aspice in me, et miserére mei, secundùm judicium diligéntium nomen tuum. Gressus meos dírige se Ignítum eloquium tuum vehementer; * et servus tuus dilexit illud. * Adolescéntulus sum ego, et contemptus : justificatiónes tuas non sum oblitus. Justítia tua, justítia in æternum; et lex tua véritas. Tribulátio et angústia invenérunt me: * mandáta tua meditátio mea est. Equitas testimónia tua in æternum: intellectum da mihi, et vivam. Divisio Psalmi 118. LAMAVI in toto corde meo CLA exaudi me, Dómine: * justificatiónes tuas requí ram. cundùm eloquium tuum; * Clamávi ad te, salvum me et non dominétur meî omnis | injustítia. Rédime me à calúmniis ut custódiam hóminum, mandáta tua. fac; * ut custódiam mandáta tua. Prævéni in maturitáte, et clamávi : * quia in verba tua supersperávi. Prævenérunt óculi mei ad te dilúculò, ut meditárer elóquia tua. * Vocem meam audi secundùm misericórdiam tuam, Dómine; et secundùm judícium tuum vivífica me. Appropinquavérunt persequentes me iniquitáti: * à lege autem tua longè facti |