Obrazy na stronie
PDF
ePub

ODE XIX.

HYMNUS AD BACCHUM.

Bacchi laudes, eius numine plenus, canit Poeta.

METR. XVI.

Bacchum in remotis carmina rupibus
Vidi docentem, (credite, posteri,)
Nymphasque discentes; et aures
Capripedum Satyrorum acutas.

Evoe! recenti mens trepidat metu,
Plenoque Bacchi pectore turbidum
Laetatur. Evoe! parce, Liber!
Parce, gravi metuende thyrso!
Fas pervicaces est mihi Thyiadas,
Vinique fontem, lactis et uberes
Cantare rivos, atque truncis
Lapsa cavis iterare mella:

Fas et beatae coniugis additum
Stellis honorem, tectaque Penthei
Disiecta non leni ruina,

Thracis et exitium Lycurgi.

Tu flectis amnes, tu mare barbarum:
Tu separatis uvidus in iugis

Nodo coerces viperino

Bistonidum sine fraude crines.

Tu, quum Parentis regna per arduum
Cohors Gigantum scanderet impia,
Rhoetum retorsisti leonis

Unguibus, horribilique mala:

5

10

15

20

25

30

5

10

15

Quamquam choreis aptior, et iocis,
Ludoque dictus, non sat idoneus
Pugnae ferebaris; sed idem
Pacis eras, mediusque belli.
Te vidit insons Cerberus aureo
Cornu decorum, leniter atterens
Caudam; et recedentis trilingui
Ore pedes, tetigitque crura.

ODE XX.

AD C. CILNIUM MAECENATEM.

Horatius in cygnum versus, per universum pervolabit orbem; unde sibi promittit suae poeseos immortalitatem.

METR. XVI.

Non usitata, non tenui ferar

Penna, biformis per liquidum aethera
Vates; neque in terris morabor
Longius; invidiaque maior

Urbes relinquam. Non ego, pauperum
Sanguis parentum, non ego, quem vocas,
Dilecte Maecenas, obibo;

Nec Stygia cohibebor unda.

Iam, iam residunt cruribus asperae
Pelles; et album mutor in alitem
Superna; nascunturque leves

Per digitos, humerosque plumae.

Iam Daedaleo ocior Icaro
Visam gementis littora Bospori,
Syrtesque Gaetulas, canorus
Ales, Hyperboreosque campos.

Me Colchus, et, qui dissimulat metum
Marsae cohortis, Dacus, et ultimi
Noscent Geloni: me peritus

Discet Hiber, Rhodanique potor.
Absint inani funere neniae,
Luctusque turpes, et querimoniae:
Compesce clamorem, ac sepulcri
Mitte supervacuos honores.

20

[graphic]

5

10

15

Q. HORATII FLACCI CARMINU

LIBER TERTIUS.

ODE I.

M

Vita beata non opibus, aut honoribus, sed animi tranquillitate efficitur.

Odi

METR. XVI.

profanum vulgus, et arceo:

Favete linguis: carmina non prius

Audita Musarum sacerdos

Virginibus, puerisque canto.

Regum timendorum in proprios greges,
Reges in ipsos imperium est Iovis,
Clari Giganteo triumpho,

Cuncta supercilio moventis.
Est, ut viro vir latius ordinet
Arbusta sulcis; hic generosior
Descendat in campum petitor;

Moribus hic, meliorque fama
Contendat; illi turba clientium
Sit maior: aequa lege Necessitas
Sortitur insignes, et imos;

Omne capax movet urna nomen.

Destrictus ensis cui super impia
Cervice pendet, non Siculae dapes
Dulcem elaborabunt saporem;

Non avium, citharaeque cantus
Somnum reducent. Somnus agrestium
Lenis virorum non humiles domos
Fastidit, umbrosamque ripam,
Non Zephyris agitata Tempe.
Desiderantem quod satis est, neque
Tumultuosum sollicitat mare,
Nec saevus Arcturi cadentis
Impetus, aut orientis Hoedi:

Non verberatae grandine vineae,

Fundusque mendax; arbore nunc aquas

Culpante, nunc torrentia agros Sidera, nunc hiemes iniquas. Contracta pisces aequora sentiunt, lactis in altum molibus: huc frequens Caementa demittit redemptor

Cum famulis, dominusque terrae Fastidiosus: sed 'Timor, et Minae Scandunt eodem, quo dominus; neque Decedit aerata triremi, et

Post equitem sedet atra Cura.

Quod si dolentem nec Phrygius lapis,
Nec purpurarum sidere clarior
Delinit usus, nec Falerna

Vitis, Achaemeniumque costum;

Cur invidendis postibus, et novo
Sublime ritu moliar atrium?
Cur valle permutem Sabina
Divitias operosiores?

20

25

50

35

40

45

E

« PoprzedniaDalej »