ODE XIX. HYMNUS AD BACCHUM. Bacchi laudes, eius numine plenus, canit Poeta. METR. XVI. Bacchum in remotis carmina rupibus Evoe! recenti mens trepidat metu, Fas et beatae coniugis additum Thracis et exitium Lycurgi. Tu flectis amnes, tu mare barbarum: Nodo coerces viperino Bistonidum sine fraude crines. Tu, quum Parentis regna per arduum Unguibus, horribilique mala: 5 10 15 20 25 30 5 10 15 Quamquam choreis aptior, et iocis, ODE XX. AD C. CILNIUM MAECENATEM. Horatius in cygnum versus, per universum pervolabit orbem; unde sibi promittit suae poeseos immortalitatem. METR. XVI. Non usitata, non tenui ferar Penna, biformis per liquidum aethera Urbes relinquam. Non ego, pauperum Nec Stygia cohibebor unda. Iam, iam residunt cruribus asperae Per digitos, humerosque plumae. Iam Daedaleo ocior Icaro Me Colchus, et, qui dissimulat metum Discet Hiber, Rhodanique potor. 20 5 10 15 Q. HORATII FLACCI CARMINU LIBER TERTIUS. ODE I. M Vita beata non opibus, aut honoribus, sed animi tranquillitate efficitur. Odi METR. XVI. profanum vulgus, et arceo: Favete linguis: carmina non prius Audita Musarum sacerdos Virginibus, puerisque canto. Regum timendorum in proprios greges, Cuncta supercilio moventis. Moribus hic, meliorque fama Omne capax movet urna nomen. Destrictus ensis cui super impia Non avium, citharaeque cantus Non verberatae grandine vineae, Fundusque mendax; arbore nunc aquas Culpante, nunc torrentia agros Sidera, nunc hiemes iniquas. Contracta pisces aequora sentiunt, lactis in altum molibus: huc frequens Caementa demittit redemptor Cum famulis, dominusque terrae Fastidiosus: sed 'Timor, et Minae Scandunt eodem, quo dominus; neque Decedit aerata triremi, et Post equitem sedet atra Cura. Quod si dolentem nec Phrygius lapis, Vitis, Achaemeniumque costum; Cur invidendis postibus, et novo 20 25 50 35 40 45 E |