Summovet. Non, si male nunc, et olim Sic erit: quondam cithara tacentem Suscitat Musam, neque semper arcum Tendit Apollo.
Rebus angustis animosus, atque Fortis appare: sapienter idem Contrahes vento nimium secundo Turgida vela.
Omissis curis vivendum est hilariter.
Quid bellicosus Cantaber, et Scythes, Hirpine Quincti, cogitet, Hadria Divisus obiecto, remittas
Quaerere; nec trepides in usum
Poscentis aevi pauca. Fugit retro Levis Iuventas, et decor; arida Pellente lascivos amores
Canitie, facilemque somnum.
idem floribus est honor
Vernis; neque uno Luna rubens nitet Vultu: quid aeternis minorem Consiliis animum fatigas?
Cur non sub alta vel platano vel hac Pinu iacentes sic temere, et rosa
Canos odorati capillos,
Dum licet, Assyriaque nardo,
Potamus uncti? Dissipat Evius Curas edaces. Quis puer ocius Restinguet ardentis Falerni Pocula praetereunte lympha? Quis devium scortum eliciet domu Lyden? Eburna, dic age, cum lyra Maturet; in comptum, Lacaenae More, comas religata nodum.
AD C. CILNIUM MAECENATEM.
Res graves et tragicae carmini lyrico non conveniunt. Horatius praeter Licymniae formam, et res amatorias, nihil canet.
longa ferae bella Numantiae,
Nec dirum Hannibalem, nec Siculum mare Poeno purpureum sanguine, mollibus Aptari citharae modis;
Nec saevos Lapithas, et nimium mero Hylaeum; domitosve Herculea manu Telluris iuvenes, unde periculum Fulgens contremuit domus
Saturni veteris: tuque pedestribus Dices historiis proelia Caesaris, Maecenas, melius; ductaque per vias Regum colla minacium,
Me dulcis dominae Musa Licymniae Cantus, me voluit dicere lucidum Fulgentes oculos, et bene mutuis
Fidum pectus amoribus:
Quam nec ferre pedem dedecuit choris, Nec certare ioco, nec dare brachia Ludentem nitidis virginibus, sacro Dianae celebris die.
Num tu, quae tenuit dives Achaemenes, Aut pinguis Phrygiae Mygdonias opes Permutare velis crine Licymniae,
Plenas aut Arabum domos;
Dum flagrantia detorquet ad oscula Cervicem, aut facili saevitia negat, Quae poscente magis gaudeat eripi; Interdum rapere occupet?
IN ARBOREM, CUIUS CASU REPENTINO PAENE OPPRESSUS FUERAT.
Ille et nefasto te posuit die,
Quicumque primum, et sacrilega manu Produxit, arbos, in nepotum
Perniciem, opprobriumque pagi.
Illum et parentis crediderim sui Fregisse cervicem, et penetralia Sparsisse nocturno cruore Hospitis: ille venena Colcha,
Et quidquid usquam concipitur nefas, Tractavit, agro qui statuit meo Te triste lignum, te caducum In domini caput immerentis.
Quid quisque vitet, numquam homini satis Cautum est in horas. Navita Bosporum Poenus perhorrescit; neque ultra Caeca timet aliunde fata:
Miles sagittas, et celerem fugam Parthi; catenas Parthus, et Italum Robur: sed improvisa leti
Vis rapuit, rapietque gentes. Quam paene furvae regna Proserpinae, Et iudicantem vidimus Aeacum, Sedesque discretas piorum, et Aeoliis fidibus querentem
Sappho puellis de popularibus; Et te sonantem plenius aureo, Alcaee, plectro dura navis, Dura fugae mala, dura belli. Utrumque sacro digna silentio Mirantur umbrae dicere; sed magis Pugnas, et exactos tyrannos
Densum humeris bibit aure vulgus. Quid mirum ubi illis carminibus stupens Demittit atras bellua centiceps Aures, et intorti capillis
Eumenidum recreantur angues?
Quin et Prometheus, et Pelopis parens Dulci laborum decipitur sono; Nec curat Orion leones
Aut timidos agitare lyncas.
Vita brevis, et mori necesse est.
Heu, heu! fugaces, Postume, Postume,
Labuntur anni; nec pietas moram Rugis, et instanti senectae
Afferet, indomitaeque morti.
Non, si trecenis, quotquot eunt dies, Amice, places illacrymabilem Plutona tauris; qui ter amplum Geryonen, Tityonque tristi
Compescit unda, scilicet omnibus, Quicumque terrae munere vescimur, Enaviganda; sive reges,
Sive inopes erimus coloni.
Frustra cruento Marte carebimus, Fractisque rauci fluctibus Hadriae; Frustra per autumnos nocentem Corporibus metuemus Austrum.
Visendus ater flumine languido Cocytus errans, et Danai genus Infame, damnatusque longi Sisyphus Aeolides laboris.
Linquenda tellus, et domus, et placens Uxor; neque harum, quas colis, arborum Te, praeter invisas cupressos,
Ulla brevem dominum sequetur.
« PoprzedniaDalej » |