40 45 Fortuna lustro prospera tertio Te Cantaber non ante domabilis, Medusque, et Indus; te profugus Scythes Italiae, dominaeque Romae! Te, fontium qui celat origines, Nilusque, et Ister; te rapidus Tigris; Obstrepit Oceanus Britannis; Te non paventis funera Galliae, 50 Duraeque tellus audit Hiberiae: Te caede gaudentes Sygambri Compositis venerantur armis. 5 ODE XV. CAESARIS AUGUSTI LAUDES. Celebratur, quod pacem Orbi reddiderit; discipli naque restituta, publicae felicitati prospiciat. METR. XVI. Phoebus volentem proelia me loqui, Fruges et agris rettulit uberes; ** lanum Quirinum clausit; et ordinem Rectum evaganti frena licentiae Iniecit, emovitque culpas, Et veteres revocavit artes; Per quas Latinum nomen, et Italao Custode rerum Caesare, non furor Et miseras inimicat urbes. Non, qui profundum Danuvium bibunt, Non Tanain prope flumen orti. Nosque et profestis lucibus, et sacris. Cum prole, matronisque nostris, Virtute functos, more patrum, duces, Progeniem Veneris canemus. Ei ad bellum Actiacum profecturo comitem se offert; de sua salute sic minus sollicitus. METR. XII. Ibis Liburnis inter alta navium, Paratus omne Caesaris periculum 5 Quid nos? quibus te vita si superstite 10 Vel Occidentis usque ad ultimum sinum, Roges, tuum labore quid iuvem meo, Ut adsidens implumibus pullis avis Aratra nitantur mea, 15 20 Non ut juvencis illigata pluribus 25 Pecusve Calabris ante sidus fervidum Lucana mutet pascuis; Nec ut superni villa candens Tusculi 30 Satis, superque me benignitas tua Ditavit. Haud paravero, Quod aut avarus, ut Chremes, terra premam; O DE II. Alphius Foenerator, velut artis suae pertaesus, laudat vitam rusticam; sed avaritia victus, ad ingenium, et pristinam vivendi rationem redit. METR. XII. Beatus ille, qui procul negotiis, Ut prisca gens mortalium, Paterna rura bobus exercet suis, Neque excitatur classico miles truci, Neque horret iratum mare; 5 I Forumque vitat, et superba civium Ergo aut adulta vitium propagine, Aut in reducta valle mugientium 15 Aut pressa puris mella condit amphoris; 20 Vel, quum decorum mitibus pomis caput Ut gaudet insitiva decerpens pyra, Quis muneretur te, Priape, et te, pater Libet iacere modo sub antiqua ilice, 25 Labuntur altis interim rivis aquae; 30 Fontesque lymphis obstrepunt manantibus; At, quum tonantis annus hibernus Iovis Aut trudit acres hinc, et hinc multa cane Apros in obstantes plagas; Aut amite levi rara tendit retia, Turdis edacibus dolos; 35 Pavidumque leporem, et advenam laqueo gruem Jucunda captat praemia. 40 Quis non malarum, quas amor curas habet, Haec inter obliviscitur? Quod si pudica mulier in partem iuvet Domum, atque dulces liberos; Sabina qualis, aut perusta solibus |