baicican zuc. Ez nau iñorc bere mendean iruqui bear, baicican zuc. Atera bear det mundu negargarri onetatic, ta cedorrec guelditu bear dezu nere jabe eguinic, ta ez zure, ta nere etsai deabruac. Orren billa dabil, baña ez du logratu bear. Ni zurea naiz, ta zurea izan bear det, ta ez arena. ¿Cer arrazoirequin pretendi dezaque,ni berea izatea? Venturaz pecataria, ta beragatic beraren servitzallea izandu naizalaco? Izandu banaiz, ez det aurrera izan nai. Izandu banaiz, nere vorondatez izandu naiz, baña beti izateco arequin obligacioric eguin gabe; ta eguin izan banu ere, etzuen ecer valioco. Nere vorondatez izandu naiz bada, Jauna, aren servitzari, ta nere vorondatez utci det ya, libertadea deran bezala nai derana eguiteco. Aren servitzari nintzan bitartean, arena nintzan, Jauna, cergatic ez ninduzun zuc zuretzat nai, arrazoi cenduen bezala, ez nai izatea. Baña bez naiz ya, Jauna, aren servitzaria. Sobra izandu naiz. Ojala iñoiz argandic engañatcen utci izan ez banintz. Ojala ez aren consejuac, baicican zure legue santa guardatu izan banu. Madaricatcen ditut aren conseju guztiac, betico despeitcen det aren servicioa. Ay nere errucarria, nola utci nintzan engañatcen? ¿Nola utci nintzan arrastatcen munduac, demonioac, ta araguiac escaintcen ciratenagandic? ¡O ceñ ichua vicitu naizan! Baña orain ya, zuri, Jesus ona, esquerrac, contuan erori naiz. Ojala lenago, ojala lenago. Orregatic ere zure, misericordia cà bu gabea dala, jaquinic, animatcen naiz, bada badaquit, mundu onetan vici naizaño, eroceñ ordutan dembora dala, zure gracian jartce ta beti izan bear nuen bezala, CO zuréa izateco. Badaquizu, Jauna, ongui damutua nagoela, zure amorioan, ta servicioan beti iraun bearrean, zu an ona, ta ecin gueyagoraño zor nizuna utciric, demonioa serviteen empleatu naizalaco. ¡Ay nere esquer gaiztoa! ¡Ay nere buru gabequeria! Consola zazu arren Jauna, zure escuetaco obra errucarri au. Baña cerequin consolatcea, naico dezu, esango dirazu. Ez besterequin, Jauna, baicican zurea betico, ta ez deabruarena, izango naizalaco esperanzarequin. Uste det, Jauna, esaten dirazula, Ez dezu bada confiarcen emana, dauca dan itzan; nigana ciñez biurtcen dan erocen artcen derala nere gracian, ta ez derala nigandic utcico, berac utcitcen ez banau? Bai, Jauna, bada bai confiatcen det, cergatic ongui damutua nago zu an ona, ta aimbeste bider ofenditua, ta etzaitut gueyago utcico, etzaitut guéyago ofendituco. Ez, ez nere Jesus ona, nere consolatzalle bacarra. Esazu nerequin viotzarequin O nere Jesus ona, ni naiz eguiaz. zuc esan cenduen Evangelioan cond tatcen dan seme galdu ura, tą zu eera areni, ta beragatić nere aita. Nic utci nuen zure compañia atse→ guiña ta joan nintzan nere pasio gaiztoen ondoren; ibilli naiz, nola gogoac eman diran ala, alemaliac baño gueyago ez arrazoyaz, ta ez zutzaz casoric eguiten ez nuela vi, citu naiz. Zoratu nitzan munduco honra falso, ondasun, vanidade, diversio gaizto, ta peligroso, ta ara→ guiaren gusto ciquiñaquin, ta onelä ondatu nituen zuc eman cenizquidat zun animaco ondasunac. ¡Ay nere ichumena! ¡Ay nere juicioaren falta! ¿Cer topatcen det orain an ichuturic seguitu dituran nere pasio gaiztoai gustatcen citzaizten gaucetatic? ¿Cer erabaci atera det ayetatic? Pena, ta naigabea besteric ez, ta nere buruari betico desdicha eracartcea. Ecer ezac engañatcen ninduten aur bat bezala, ta gozoaren ichurarequin traga eracitcen ciran nere etsai Deabruac pozoiric icaragarrienas munduaren, ta araguiaren gusto gaiztoetan. ¡O Adanen semeen ichutasuna, munduagandic, ta sentiduen gusto gaistoetatic an erraz engañatcen utcitcen! O nere Jaungoico i ona!¡ nere Jesus! O nere Aita eguiazcoa, zugana nator seme galdua bezala nere utseguiteac ezaguturic. Penatua nago ecin gueyagoras ño zure compañia gozoan zure servicioan vici bearrean, zu utciric, |