Tentatio et consolatio

Przednia okładka
De Gruyter, 1974 - 233

Die seit 1925 erscheinenden Arbeiten zur Kirchengeschichte bilden eine der traditionsreichsten historischen Buchreihen im deutschsprachigen Raum. Sie enthalten Forschungen zur Kirchen- und Dogmengeschichte des Christentums aller Epochen, veröffentlichen aber auch Arbeiten aus verwandten Disziplinen wie beispielsweise der Archäologie, Kunstgeschichte oder Literaturwissenschaft. Kennzeichnend für die Reihe ist der durchgängige Anspruch, historisch-methodische Präzision mit systematischen Kontextualisierungen des jeweiligen Gegenstandes zu verbinden. In jüngerer Zeit erscheinen verstärkt Arbeiten zu Themen einer Kultur- und Ideengeschichte des Christentums in einem methodisch offenen christentumsgeschichtlichen Horizont.

Z wnętrza książki

Inne wydania - Wyświetl wszystko

Kluczowe wyrazy i wyrażenia

Popularne fragmenty

Strona 18 - qui scripturas ex Hebraea lingua in Graecam verterunt, numerari possunt, Latini autem interpretes nullo modo: ut enim cuique primis fidei temporibus in manus venit codex Graecus et aliquantulum facultatis sibi utriusque linguae habere videbatur, ausus est interpretari.
Strona 18 - Contra ignota signa propria magnum remedium est linguarum cognitio. Et latinae quidem linguae homines, quos nunc instruendos suscepimus, duabus aliis ad Scripturarum divinarum cognitionem opus habent, hebraea scilicet et graeca, ut ad exemplaria praecedentia recurratur, si quam dubitationem attulerit latinorum interpretum infmita varietas.
Strona 115 - ... anteferendi sint, tametsi id arbitrii nimis quam impudenter mihi arrogem vix illius memor adagii: „ne ultra crepidas sutor", sententiam meam accipe. Duo hac aetate clarissimi philosophi theologique et qui proxime ad veteres accedunt meo judicio sunt Joannes Franciscus Picus comes Mirandulanus, qui variae doctrinae multa scripsit opera, inter quae tres hymnos heroicos cum eruditionis reconditissimae commentariis: et Jacobus Faber Stapulensis, qui in Aristotelis plerosque libros, carmina Davidis...
Strona 179 - Die gottlich vorheyschung° und zusagung und spricht: „wiltu alle gepott erfüllen, deyner bößen begirde und sund loß werden, wie die gebott zwyngen und foddern, Sihe da, glaub in Christum, yn wilchem ich dir zusag alle gnad, gerechtickeyt, frid und freyheyt; glaubst«, so hast«, glaubst» 30 nit, so hast
Strona 125 - Christianus non indiget praecepta morum. Fidei enim Spiritus ducit eum ad omnia, quae Deus vult et fraterna exigat charitas. Haec itaque lege. Non omnes credunt euangelium. Fides sentitur in corde".
Strona 166 - Ilico igitur me contuli ad primos duces nostros apostolos dico, evangelistas, et prophetas qui primi animarum nostrarum sulcis divina mandarunt semina, et litteralem sacrarum scripturarum aperuerunt ianuam.
Strona 33 - Sepulchrum patens est guttur eorum : linguis suis dolose agebant : venenum aspidum sub labiis eorum. ßuorum os maledictione et amaritudine plenum est : veloces pedes eorum ad effundendum sanguinem. Contritio et infelicitas in viis eorum : et viam pacis non cognoverunt : non est timor dei ante oculos eorum.
Strona 74 - ... Chebron, quae corrupte dicitur Arboc. Duodecim autem patriarchae non sunt sepulti in Arboc, sed in Sychem, qui ager non est emptus ab Abraham, sed a lacob.
Strona 74 - Deus meus, quare me dereliquisti »? reddant rationem, cur septuaginta translatores interposuerint : 'respice me'. Ita enim uerterunt : « Deus, Deus meus, respice me, quare me dereliquisti »? respondebunt utique nihil in sensu damni esse, si duo uerba sunt is addita.

Odniesienia do tej książki

Informacje bibliograficzne