KorespondencjaKsie̜garnia Luxemburgska, 1871 |
Inne wydania - Wyświetl wszystko
Kluczowe wyrazy i wyrażenia
ADAM MICKIEWICZ Adama albo Bądź zdrów będę będziesz bien Bóg bracie byłem choć ciągle ciebie cię coś czas czasem czasu czego często dans długo dobrze domu dotąd ducha dziś France FRANCISZKA gdyby idzie j'ai jestem jeśli Jeżeli kilka kilku Kochany kraju którego którym którzy ledwie lepiej list listu listy ludzi mają mamy masz miał miałem mieć miejsce mię mogę moich mojej Monsieur mógł mój nadzieję nasz naszej naszych niech niego niej niż Pana Pani Panie Paris Paryż pisać pisał piszę podobno podróż położeniu potem pour proszę prze razem robić rzeczy Stefana strony stycznia tedy teraz tobie trudno trzeba twoich twoje Twój tyle vous wiadomości widzieć wiele wielu wiem wiesz więcej Wszakże wszyscy wszystkie zapewne zaraz zawsze zdaje zdrowi zdrów ziemi znowu ztąd zupełnie żeby życia
Popularne fragmenty
Strona 179 - Bohdanie. Skoro ten list przeczytasz, upadnij na kolana i dziękuj Panu. Wielkie tu dzieją się rzeczy.2 Emigracja ju ż połączona. Spiesz zaraz, zaraz, zaraz do nas, abyś serce twe pocieszył, rozradował, okwiecił, ozielenił. U mnie w domu kwiaty i wiosna, iw sercu, iw duchu.
Strona 99 - Przekonywam się, że się nadto żyło i pracowało dla świata tylko, dla pustych pochwał i celów drobnych. Zdaje mi się, że nigdy już pióra na fraszki nie użyję. To tylko dzieło warte czegoś, z którego człowiek może poprawić się i mądrości nauczyć.
Strona 286 - Bawiłem dwa tygodnie z nimi. Był czas często i szeroko rozmówić się z wszystkimi prawie oficerami. Odwiedzałem i żołnierzy. Nieraz przychodziło mi na myśl, jak wielką miałbyś Książę pociechę, gdybyś tam był z nami. Dodam, że nimeśmy wyjechali do Burgas, nasłuchaliśmy się tu najdziwniejszych baśni o Sadyku i jego obozie. Ostrzegano nas, że tam głód; zaopatrzyliśmy się w suchary i wędlinę. Szeptano nam, że się narażamy i możemy być napadnięci.
Strona 104 - Rozwodzić się nad teraźniejszem szczęściem jeszcze zawcześnie; tyle ci tylko powiem, że od trzech tygodni nie byłem ani razu w kwaśnym humorze, a często czułem się wesoły i pusty, jakim oddawna nie byłem. Życz mi tylko żeby tak zawsze było.
Strona 282 - Smyrnie, skąd wracając i zbliżając się ku brzegom między Lesbos i dawnym Pergamem, ujrzeliśmy dalej Idę trojańską, gdzie tyle razy bogi greckie schodziły się na radę. U stóp Idy równiny trojańskie. Byliśmy zbyt daleko od ujścia Ksantu i Symoentu, żeby je dojrzeć, ale grób Achillesa postawiony w tak szczęśliwie wybranym położeniu, że długi czas iz różnych stron zawsze widny, panuje nad całym pomorzem. Grób Ajaksa, nieco dalej, mniej wyraźny.
Strona 186 - Napoleona, miałem w biały dzień widzenie: widziałem człowieka z głębi kraju jadącego wózkiem jednokonnym w biedzie, po błocie i mgle, i uczułem, że ten człowiek wiezie wielkość! wielkie rzeczy! Nie brałem tego za widzenie prorockie, ale za nadzwyczaj żywy obraz poetycki, chciałem go opisać, ale postrzegłem niepodobieństwo do prawdy, dałem pokój. Po poznaniu się z Andrzejem [Towiańskim] nieprędko dowiedziałem się o szczegółach jego podróży i uznałem prawdę widzenia.
Strona 199 - Po opłacie chleba, mleka, piwa etc. zostało mi na tydzień życia, po którym tygodniu zacznę troszczyć się i starać się, lubo nie wiem wcale, gdzie się udać. Wiesz, że ja się tym nie trapię więcej niż należy i ty bądź spokojna. Wszakże dłuższy twój pobyt postawiłby mnie w nowym kłopocie.
Strona 195 - Nie oglądajmy się na nic, odrzućmy wszelkie względy. Nie masz między nami różnicy wieku, zaszczytów, urodzenia, bogactw, wszyscy jesteśmy równi, bo na wszystkich położone jedno namaszczenie. Do wieszczów należy przodkować braciom, wskazywać narodów drogę ; ale dziś nie dość na tem, trzeba przeczucie w czyn zamienić, tak wyrobić swego ducha, żeby jego natchnienie było czynem. Odtąd ujrzycie mnie zawsze tam, gdzie was prowadzić będę pierś własną nastawiając. Przyszedł...
Strona 317 - Mickiewicz, combat de sa sainte parole pour une cause qui bien souvent se confond avec la nôtre. Qui jamais a entendu une parole plus sincère, plus religieuse, plus chrétienne, plus extraordinaire, que celle de cet exilé, au milieu d'un reste de son peuple, comme le prophète sous les saules?
Strona 5 - Teraz nie mam tam chęci jechać. Przywykam do szkoły, bo mało czytam, mało piszę, często myślę i cierpię, a zatem potrzebuję zatrudnienia oślego. W wieczór gram w Bostona w pieniądze, żadnych towarzystw nie lubię, muzyki rzadko słucham, bez pieniędzy nie mam interesu grać w karty.