Obrazy na stronie
PDF
ePub

CARMEN V.

AD PYRRHAM.

QUIS multa graciliste puer in rosa
Perfusus liquidis urget odoribus,
Grato, Pyrrha, sub antro?

Cui flavam religas comam,

Simplex munditiis? Heu, quoties fidem

Mutatosque deos flebit et aspera

Nigris aequora ventis

Emirabitur insolens,

Qui nunc te fruitur credulus aurea;

Qui semper vacuam, semper amabilem
Sperat, nescius aurae

Fallacis. Miseri, quibus
Me tabula sacer

Intentata nites!

Votiva paries indicat uvida

Suspendisse potenti

Vestimenta maris deo.

CARMEN VI.

AD AGRIPPAM.

SCRIBERIS Vario fortis et hostium

Victor Maeonii carminis alite,

Quam rem cunque ferox navibus aut equis
Miles, te duce, gesserit.

Nos, Agrippa, neque haec dicere, nec gravem
Pelidae stomachum cedere nescii,
Nec cursus duplicis per mare Ulixei,

Nec saevam Pelopis domum
Conamur tenues grandia, dum pudor.
Imbellisque lyrae Musa potens vetat

5

10

15

5

10

Laudes egregii Caesaris et tuas
Culpa deterere ingeni.

Quis Martem tunica tectum adamantina
Digne scripserit? aut pulvere Troico
Nigrum Merionen? aut ope Palladis
Tydiden superis parem?

Nos convivia, nos proelia virginum
Sectis in juvenes unguibus acrium
Cantamus vacui sive quid urimur,
Non praeter solitum leves.

[blocks in formation]

CARMEN VII.

AD MUNATIUM PLANCUM.

LAUDABUNT alii claram Rhodon, aut Mitylenen,
Aut Epheson, bimarisve Corinthi

Moenia, vel Baccho Thebas, vel Apolline Delphos
Insignes, aut Thessala Tempe.

Sunt, quibus unum opus est intactae Palladis urbem 5
Carmine perpetuo celebrare et

Undique decerptam fronti praeponere olivam.
Plurimus in Junonis honorem

Aptum dicit equis Argos, ditesque Mycenas.
Me nec tam patiens Lacedaemon,
Nec tam Larissae percussit campus opimae,
Quam domus Albuneae resonantis,
Et praeceps Anio, ac Tiburni lucus, et uda
Mobilibus pomaria rivis.

10

Albus ut obscuro deterget nubila coelo
Saepe Notus, neque parturit imbres

Perpetuos, sic tu sapiens finire memento

Tristitiam vitaeque labores

Molli, Plance, mero, seu te fulgentia signis
Castra tenent, seu densa tenebit

Tiburis umbra tui. Teucer Salamina patremque
Quum fugeret, tamen uda Lyaeo low-

15

20

Tempora populea fertur vinxisse corona,

Sic tristes affatus amicos:

Quo nos cunque feret melior fortuna parente,

Ibimus, o socii comitesque !

Nil desperandum Teucro duce et auspice Teucro;
Certus enim promisit Apollo

O fortes pejoraque passi

25

Ambiguam tellure nova Salamina futuram.

30

Mecum saepe viri, nunc vino pellite curas ;
Cras ingens iterabimus aequor.

CARMEN VIII.

AD LYDIAM.

LYDIA dic, per omnes

Te deos oro, Sybarin cur properas amando

Perdere; cur apricum

Oderit campum, patiens pulveris atque solis?

Cur neque militaris

Inter aequales equitat, Gallica nec lupatis

Temperat ora frenis?

Cur timet flavum Tiberim tangere ? cur olivum

Sanguine viperino

Cautius vitat, neque jam livida gestat armis

Brachia, saepe disco,

Saepe trans finem jaculo nobilis expedito?
Quid latet, ut marinae

Filium dicunt Thetidis sub lacrymosa Trojae

Funera, ne virilis

Cultus in caedem et Lycias proriperet catervas?

5

10

15

CARMEN IX.

AD THALIARCHUM.

VIDES, ut alta stet nive candidum
Soracte, nec jam sustineant onus
Silvae laborantes, geluque

Flumina constiterint acuto?
Dissolve frigus ligna super foco
Large reponens, atque benignius
Deprome quadrimum Sabina,
O Thaliarche, merum diota.
Permitte Divis caetera, qui simul
Stravere ventos aequore fervido
Deproeliantes, nec cupressi

Nec veteres agitantur orni.

Quid sit futurum cras, fuge quaerere, et
Quem Fors dierum cunque dabit, lucro

Appone, nec dulces amores

Sperne puer, neque tu choreas,

Donec virenti canities abest

Morosa. Nunc et campus et areae,"
Lenesque sub noctem susurri
Composita repetantur hora,

Nunc et latentis proditor intimo
Gratus puellae risus ab angulo,
Pignusque dereptum lacertis
Aut digito male pertinaci.

[blocks in formation]

CARMEN X.

AD MERCURIUM.

MERCURI, facunde nepos Atlantis,

Qui feros cultus hominum recentum

10

Voce formasti catus et decorae
More palaestrae,

Te canam, magni Jovis et deorum
Nuntium, curvaeque lyrae parentem,
Callidum, quidquid placuit, jocoso
Condere furto.

Te, boves olim nisi reddidisses
Per dolum amotas, puerum minaci
Voce dum terret, viduus pharetra
Risit Apollo.

Quin et Atridas, duce te, superbos
Ilio dives Priamus relicto

Thessalosque ignes et iniqua Trojae
Castra fefellit.

Tu pias laetis animas reponis
Sedibus, virgaque levem coërces
Aurea turbam, superis deorum
Gratus et imis.

CARMEN XI.

AD LEUCONOEN.

Tu ne quaesieris, scire nefas, quem mihi, quem tibi
Finem di dederint, Leuconoë; nec Babylonios
Tentaris numeros. Ut melius, quidquid erit, pati!
Seu plures hiemes, seu tribuit Jupiter ultimam,
Quae nunc oppositis debilitat pumicibus mare
Tyrrhenum, sapias, vina liques, et spatio brevi
Spem longam reseces. Dum loquimur, fugerit invida
Aetas. Carpe diem, quam minimum credula postero.

5

10

15

20

« PoprzedniaDalej »