Q. HORATII FLACCI

CARMINUM

LIBER PRIMUS.

CARMEN I.

AD MAECENATEM.

MAECENAS atavis edite regibus,
O et praesidium et dulce decus meum:
Sunt quos curriculo pulverem Olympicum
Collegisse juvat metaque fervidis
Evitata rotis palmaque nobilis
Terrarum dominos evehit ad Deos.
Hunc, si mobilium turba Quiritium
Certat tergeminis tollere honoribus ;
Illum, si proprio condidit horreo
Quicquid de Libycis verritur areis.
Gaudentem patrios findere sarculo
Agros Attalicis conditionibus
Nunquam dimoveas, ut trabe Cypria
Myrtoum pavidus nauta secet mare.
Luctantem Icariis fluctibus Africum
Mercator metuens otium et oppidi
Laudat rura sui; mox reficit rates
Quassas indocilis pauperiem pati.
Est, qui nec veteris pocula Massici
Nec partem solido demere de die
Spernit, nunc viridi membra sub arbuto
Stratus, nunc ad aquae lene caput sacrae.

5

10

15

20

Multos castra juvant, et lituo tubae
Permixtus sonitus bellaque matribus
Detestata. Manet sub Jove frigido.
Venator, tenerae conjugis immemor,
Seu visa est catulis cerva fidelibus,
Seu rupit teretes Marsus aper plagas?
Me doctarum hederae praemia frontium
Dis miscent superis; me gelidum nemus
Nympharumque leves cum Satyris chori
Secernunt populo, si neque tibias
Euterpe cohibet, nec Polyhymnia
Lesboum refugit tendere barbiton.
Quodsi me lyricis vatibus inseres,
Sublimi feriam sidera vertice.

CARMEN II.

AD CAESAREM.

JAM satis terris nivis atque dirae
Grandinis misit Pater et rubente
Dextera sacras jaculatus arces
Terruit urbem :

Terruit gentes, grave ne rediret
Seculum Pyrrhae nova monstra questae,
Omne quum Proteus pecus egit altos
Visere montes,

Piscium et summa genus haesit ulmo,
Nota quae sedes fuerat columbis,
Et superjecto pavidae natarunt
Aequore damae.

Vidimus flavum Tiberim, retortis
Litore Etrusco violenter undis,
Ire dejectum monimenta regis,
Templaque Vestae;
Iliae dum se nimium querenti
Jactat ultorem, vagus et sinistra

25

30

35

5

10

15

CARMEN III.

AD NAVEM, QUA VEHEBATUR VIRGILIUS ATHENAS

PROFICISCENS.

SIC te diva potens Cypri,
Sic fratres Helenae, lucida sidera,
Ventorumque regat pater,
Obstrictis aliis praeter Iapyga,
Navis, quae tibi creditum
Debes Virgilium, finibus Atticis
Reddas incolumem, precor,
Et serves animae dimidium meae.
Illi robur et aes triplex

Circa pectus erat, qui fragilem truci
Commisit pelago ratem

Primus, nec timuit praecipitem Africum
Decertantem Aquilonibus,

Nec tristes Hyadas, nec rabiem Noti,
Quo non arbiter Hadriae
Major, tollere seu ponere vult freta.
Quem Mortis timuit gradum,
Qui siccis oculis monstra natantia,
Qui vidit mare turgidum et
Infames scopulos Acroceraunia?
Nequicquam Deus abscidit
Prudens Oceano dissociabili

5

10

15

20

25

30

:

Expertus vacuum Daedalus aëra
Pennis non homini datis ;
Perrupit Acheronta Herculeus labor.
Nil mortalibus arduum est;

Coelum ipsum petimus stultitia, neque
Per nostrum patimur scelus
Iracunda Jovem ponere fulmina.

CARMEN IV.

AD L. SESTIUM.

SOLVITUR acris hiems grata vice veris et Favoni,
Trahuntque siccas machinae carinas.

Ac neque jam stabulis gaudet pecus aut arator igni ;
Nec prata canis albicant pruinis.

Jam Cytherea choros ducit Venus imminente Luna,
Junctaeque Nymphis Gratiae decentes

Alterno terram quatiunt pede, dum graves Cyclopum
Vulcanus ardens urit officinas.

Nunc decet aut viridi nitidum caput impedire myrto,
Aut flore, terrae quem ferunt solutae.
Nunc et in umbrosis Fauno decet immolare lucis,

Seu poscat agna, sive malit haedo.

Pallida Mors aequo pulsat pede pauperum tabernas
Regumque turres. O beate Sesti,

Nec regna

Nec tenerum Lycidan mirabere, quo calet juventus
Nunc omnis et mox virgines tepebunt.

1*

35

40

5

Vitae summa brevis spem nos vetat inchoare longam. 15
Jam te premet nox fabulaeque Manes,

Et domus exilis Plutonia; quo simul mearis,

vini sortiere talis

10

20