Obrazy na stronie
PDF
ePub

Q. HORATII FLACCI

CARMINUM

LIBER PRIMUS.

CARMEN I.

AD MAECENATEM.

MAECENAS atavis edite regibus,
O et praesidium et dulce decus meum:
Sunt quos curriculo pulverem Olympicum
Collegisse juvat metaque fervidis

Evitata rotis palmaque nobilis

Terrarum dominos evehit ad Deos.
Hunc, si mobilium turba Quiritium
Certat tergeminis tollere honoribus;
Illum, si proprio condidit horreo
Quicquid de Libycis verritur areis.
Gaudentem patrios findere sarculo
Agros Attalicis conditionibus
Nunquam dimoveas, ut trabe Cypria
Myrtoum pavidus nauta secet mare.
Luctantem Icariis fluctibus Africum
Mercator metuens otium et oppidi
Laudat rura sui; mox reficit rates
Quassas indocilis pauperiem pati.
Est, qui nec veteris pocula Massici
Nec partem solido demere de die
Spernit, nunc viridi membra sub arbuto
Stratus, nunc ad aquae lene caput sacrae.

5

10

15

20

Multos castra juvant, et lituo tubae
Permixtus sonitus bellaque matribus
Detestata. Manet sub Jove frigido.
Venator, tenerae conjugis immemor,
Seu visa est catulis cerva fidelibus,
Seu rupit teretes Marsus aper plagas?
Me doctarum hederae praemia frontium
Dis miscent superis; me gelidum nemus
Nympharumque leves cum Satyris chori
Secernunt populo, si neque tibias
Euterpe cohibet, nec Polyhymnia
Lesboum refugit tendere barbiton.
Quodsi me lyricis vatibus inseres,
Sublimi feriam sidera vertice.

[blocks in formation]

CARMEN II.

AD CAESAREM.

JAM satis terris nivis atque dirae
Grandinis misit Pater et rubente
Dextera sacras jaculatus arces
Terruit urbem :

Terruit gentes, grave ne rediret
Seculum Pyrrhae nova monstra questae,
Omne quum Proteus pecus egit altos
Visere montes,

Piscium et summa genus haesit ulmo,
Nota quae sedes fuerat columbis,
Et superjecto pavidae natarunt
Aequore damae.

Vidimus flavum Tiberim, retortis
Litore Etrusco violenter undis,
Ire dejectum monimenta regis,
Templaque Vestae;

Iliae dum se nimium querenti
Jactat ultorem, vagus et sinistra

[blocks in formation]

Labitur ripa, Jove non probante, u'xorius amnis.

Audiet cives acuisse ferrum,

Quo graves Persae melius perirent;
Audiet pugnas vitio parentum
Rara juventus.

Quem vocet Divum populus ruentis
Imperi rebus? prece qua fatigent
Virgines sanctae minus audientem
Carmina Vestam?

Cui dabit partes scelus expiandi
Jupiter? Tandem venias, precamur,
Nube candentes humeros amictus,
Augur Apollo;

Sive tu mavis, Erycina ridens,
Quam Jocus circum volat et Cupido;
Sive neglectum genus et nepotes
Respicis, auctor,

Heu nimis longo satiate ludo,
Quem juvat clamor galeaeque leves,
Acer et Mauri peditis cruentum
Vultus in hostem;

Sive mutata juvenem figura,
Ales, in terris imitaris, almae
Filius Maiae, patiens vocari
Caesaris ultor:

Serus in coelum redeas, diuque
Laetus intersis populo Quirini,
Neve te nostris vitiis iniquum

Ocior aura

Tollat. Hic magnos potius triumphos,
Hic ames dici pater atque princeps,
Neu sinas Medos equitare inultos,
Te duce, Caesar.

[blocks in formation]
[blocks in formation]

Nec tristes Hyadas, nec rabiem Noti,
Quo non arbiter Hadriae

Major, tollere seu ponere vult freta.
Quem Mortis timuit gradum,

Qui siccis oculis monstra natantia,
Qui vidit mare turgidum et
Infames scopulos Acroceraunia?
Nequicquam Deus abscidit
Prudens Oceano dissociabili
Terras, si tamen impiae

Non tangenda rates transiliunt vada.
Audax omnia perpeti

Gens humana ruit per vetitum nefas.
Audax Iapeti genus

Ignem fraude mala gentibus intulit.
Post ignem aetheria domo

Subductum macies et nova febrium
Terris incubuit cohors,

Semotique prius tarda necessitas

Leti corripuit gradum.

[merged small][merged small][ocr errors][merged small][merged small]

Expertus vacuum Daedalus aëra
Pennis non homini datis ;

Perrupit Acheronta Herculeus labor.
Nil mortalibus arduum est;

Coelum ipsum petimus stultitia, neque

Per nostrum patimur scelus
Iracunda Jovem ponere fulmina.

35

40

CARMEN IV.

AD L. SESTIUM.

SOLVITUR acris hiems grata vice veris et Favoni,
Trahuntque siccas machinae carinas.

Ac neque jam stabulis gaudet pecus aut arator igni ;
Nec prata canis albicant pruinis.

Jam Cytherea choros ducit Venus imminente Luna, 5 Junctaeque Nymphis Gratiae decentes

Alterno terram quatiunt pede, dum graves Cyclopum Vulcanus ardens urit officinas.

Nunc decet aut viridi nitidum caput impedire myrto,

Aut flore, terrae quem ferunt solutae.

Nunc et in umbrosis Fauno decet immolare lucis,
Seu poscat agna, sive malit haedo.

Pallida Mors aequo pulsat pede pauperum tabernas

Regumque turres. O beate Sesti,

10

Vitae summa brevis spem nos vetat inchoare longam. 15 Jam te premet nox fabulaeque Manes,

Et domus exilis Plutonia; quo simul mearis,

Nec regna vini sortiere talis

Nec tenerum Lycidan mirabere, quo calet juventus
Nunc omnis et mox virgines tepebunt.

20

1*

« PoprzedniaDalej »