Obrazy na stronie
PDF
ePub

que negotiis baptizavit anno Domini CCC.LXXXXV. (1) Iohannes anachoreta in Aegypto sanctitate claret.

Franci Quintinum et Heraclium romanorum duces cum omnibus paene suis iuxta Treviros delent. Per idem tempus (2) Theodosius imperator, instigante diabolo, facinus immane commisit; nam Thessalonicae seditione facta, cum quidam iudices fuissent occisi, repentini nuncii atrocitate succensus iussit omnes pariter interimi, nec a nocentibus innocentes secerni. Hac itaque caede fere vII. milia hominum perempta sunt. Hanc cladem audiens beatus Ambrosius, cum princeps Mediolanum veniens templum ingredi voluisset, eum ab ingressu modeste obiurgando prohibuit; quam ille obiurgationem et ab ecclesia expulsionem patienter excipiens, commissum facinus mirabili paenitentia diluit. Qui cum denique a beato Ambrosio absolutus fuisset, hanc legem statuit ut intra xxx dies sententia mortis atque proscriptionis in litteris tantum scripta permaneat, et interim examinetur causa, et denuo consulatur, ut demum quid facto opus sit, sub libra iudicii proferatur.

Per idem tempus Gregorius nazianzenus vir vitac piissimae et incomparabilis eloquentiae obiit. Arsenius Romae claret, qui usque ad XL. aetatis suae annum in aula imperatorum gloriose militans, ex senatore fit monachus, et per annos XLV. in eremo sanctitatis exemplo omnibus enituit. Hoc tempore in Emmaus castello Iudaeae natus est puer perfectus, ab umbilico et sur

(1) Conversum quidem Augustinum anno .ccc.LXXxv. ait etiam Baronius, baptizatum tamen anno CCC.LXXXVIII. Inter utrumque hunc terininum rem utramque collocant Maurini editores. in vita Augustini lib. II. 7., nempe an.

(2) Immo anno .ccc.xc.

VI. et VII.

sum divisus, ita ut haberet duo pectora, et duo capita, et unusquisque proprios sensus: unus edebat et bibebat, alter non edebat: unus dormiebat, alter vigilabat; nonnumquam simul dormiebant, simul colludebant, et alternatim flebat uterque, et percutiebant invicem. Porro vixerunt fere annis duobus ; et unus quidem mortuus est, alter vero diebus quatuor supervixit. Valentinianus iunior cum transisset in Galliam, et tranquillam rem publicam in pace regeret, apud Viennam a suis occiditur cum adhuc catechumenus esset; baptismum enim distulerat, quia propter devotionem cupiebat a beato Ambrosio baptizari. Quod cum audisset sanctus antistes, vehementissime doluit, et de eius morte librum lamentationis conscripsit.

Theodosius bene iam re publica tranquillata apud Mediolanum constitutus obiit anno xvII. regni sui, Domini anno .ccc.XCVIII Post quem filii eius Arcadius et Honorius pariter imperium divisis tamen sedibus tenuerunt, et imperant annis XIII. Floruit Iohannes chrysostomus primo presbyter antiochenus, postea archiepiscopus constantinopolitanus. Romae etiam Paulus Orosius (1) beati Augustini discipulus floret, qui multa librorum opuscula edidit; itemque ad beatum Augustinum scribens chronicam ab exordio mundi incipiens usque ad finem suorum temporum luculento sermone produxit. Hoc tempore obiit magnus Didymus aetatis suae anno ·LXXXV, anno secundo imperii Arcadii et Honorii, anno vero Domini ccc XCIX. Beatissimus Martinus obiit actatis suae anno LXXXI., episcopatus vero sui anno xxv, cuius transitum beatus Severinus coloniensis episcopus existens Coloniae vidit, et angelos cantantes audivit. Nec non et beatus Ambrosius Medio

(1) Cod. ditissimus mendose pro Orosius.

lani existens, Turonibus eius exequias celebravit, sicut plenius legitur in vitis eorum. Anno quoque tertio dictorum imperatorum, Domini autem cccc. (1) beatus Ambrosius Mediolani obiit. Hic tantae pietatis tantaeque dulcedinis extitit, quod cum illi aliquis lapsum suum confessus fuisset, ita compungebatur in fletum, ut etiam flere compelleret ei confitentem.

XLIII. ANASTASIUS 1.

ANASTASIUS

NASTASIUS primus natione romanus, ex patre Maximo, coepit anno Domini cccc., in quibusdam vero chronica invenitur cccc.v. Sedit annis 11, diebus XXVI. Vacavit sedes diebus xx. Hic constituit, ut qui caret aliquo membro, non possit fieri clericus (2). Hoc tempore florebant Iohannes chrysostomus et Orosius historiographus supra memorati. Hieronymus quoque librum de illustribus viris composuit. Hic Anastasius constituit ut quotienscumque evangelium recitaretur, presbyteri et clerici non sederent. Item constituit ut nullus transmarinus ad clericatus officium vel honorem susciperetur, nisi quinque episcoporum sigillis signatum exhiberet chirographum propter Manichaeos. De hoc Anastasio dicit Hieronymus quod eius diuturna vita mundus inmeritus fuerit.

XLIII. INNOCENTIUS I.

INNOCENTIUS

NNOCENTIUS primus albanensis, ex patre Innocentio, coepit anno Domini .cccc.vi, in quadam vero chro

(1) Vulgo et verius .ccc.xcvi.

(2) Hoc videtur mendose huc traici ex epistola quarta Innocentii .I.

nica scribitur cccc.vIII. Sedit annis

mensibus diebus xx. Vacavit sedes diebus xxI. Hic constituit sabbato iciunium celebrari, quia sabbato Dominus iacuit in sepulcro, e discipuli ieiunaverunt. Hic fecit constitutum de ecclesia et regulis monasteriorum, et de iudaeis et de paganis, et multos Cataphrygas invenit, quos in exilium relegavit, et Caelestianos damnavit. Constituit etiam ut qui natus fuerit de christiana, per baptismum denuo debeat renasci. Hic decrevit ad missam pacis osculum dari. Idem constituit oleo ad usum infirmorum ab episcopo consecrato uti non tantum presbyteros sed etiam omnes alios christianos. Idem excommunicavit Arcadium imperatorem (1), quia consensit ut sanctus Iohannes chrysostomus a sua sede constantinopolitana pelleretur ab Eudoxia uxore sua propter praedicationem quam fecerat contra eam, eo quod circa imaginem eius quam erexerat, mulieres et puellas ludere, quod Chrysostomus praedicavit vitium esse idololatriae. Florebant in ecclesia Dei Donatus Cypri episcopus, Severinus agrippinensis, Servatius decimus tungrensis episcopus. Hieronymus et Rufinus, orta inter se simultate super quaestionibus scripturarum, libros invectionum satis quidem luculento sed nimis mordaci sermone in alterutrum conscribunt.

Anno Arcadii et Honorii octavo Romae Alexii romanorum nobilissimi, ex patre Euphemiano, declarata est vita; qui prima nuptiarum nocte sponsam relinquens pro Christo peregrinaturus, per xvII. annos in Edessa urbe, tandem per imaginem sanctae Mariae divulgatus, indidem fugit, et ad portum romanum prae

(1) Extat quidem huiusmodi damnationis epistola Innocentii, ex auctoribus sequioris aevi sumpta, apud Baronium ad Ch. annum 407. n. 23: verum eam recte dicit spuriam Pagius.

ter voluntatem suam applicuit, et a patre suo Euphemiano, qui diu eum quaeri fecerat, ut pauper in urbe recipitur, et nulli cognitus per alios xvI. annos in hospitio patris moratur, et vitam suam in charta describens moritur, qui divina voce manifestatus stupore affecit et gaudio totam urbem. Pachomius cx agens annum in virtutibus consummatur. In Britannia Pelagius execrabili doctrina Dei ecclesiam nititur perturbare dicens, hominem sine gratia Dei suis meritis unumquemque ad iustitiam propria voluntate regi; infantes sine peccato originali nasci, tamque insontes esse quam insons fuit Adam ante praevaricationem ; nec ideo baptizandos esse ut a peccato solvantur, sed ut per adoptionem in regnum Dei admittantur; qui etsi non baptizarentur, esse cum eis regnum Dei aeternum et beatam vitam; Adamque solum suo peccato laesum esse, non ex culpae merito sed ex conditione naturae, qui mortuus fuisset etsi non peccasset. Dicebat quoque irritas orationes quae fiunt ab ecclesia sive pro fidelibus sive pro infidelibus. Hunc Pelagium, et Caelestium ac Iulianum complices eius, Innocentius papa damnavit, Hieronymus vero et Augustinus, aliique fideles armis veritatis cosdem impugnarunt..

Arcadius imperator ossa Samuelis prophetae a Iudaea Constantinopolim transtulit, tam hilariter occurrentibus turbis ac si viventem cernerent. Anno Arcadii nono Paula in Bethleem obiit, cuius vitam Hieronymus scripsit. Augustinus afer, oppidi hipponensis episcopus, in ecclesia philosophatur, vir quidem eruditione divina et humana orbi clarus, fide integerrimus, vita purissimus, debellator haereticorum, defensor fidelium, et sanctissimorum palma certaminum. Huius librorum, tractatuum, et epistolarum numerus

« PoprzedniaDalej »