XCI. IOHANNES VII.

IOHANNES OHANNES septimus natione romanus, ex patre Gregorio, coepit anno Domini DCC.III. Sedit annis II., mensibus v., diebus xvII. Vacavit sedes mensibus Ix. Hic fuit eruditus scientia et facundus eloquentia. Idem fecit oratorium sanctae Dei genitricis Mariae intra ecclesiam sancti Petri apostoli, cuius parietes musaico opere dipinxit, in quo ante altare sepultus iacet. Anno Domini .DCC.VI. Iustinianus praefatus, quem Leontius exulaverat, Terbellium regem Bulgarorum adiit, cuius tandem auxilio fultus imperium recepit, Leontium ac Tiberium usurpatores imperii in medio canthari vel circi iugulavit, Callinicum patriarcham excaecatum in exilium pellit, et tantam in adversarios exercet ultionem, ut quotiens a naso sibi exciso defluentem rheumatis guttam detergeret, paene totiens aliquem ex iis qui contra eum conspiraverant praeciperet iugulari. Iustinianus praefatus imperavit sccundo annis vII.

XCII. SISINNIUS.

SISINNIUS natione romanus, ex patre Transmundo,

coepit anno Domini .DCC.VII. Sedit diebus .xx. Vacavit sedes mensibus VI. Huius tempore magnum schisma fuit. Hic pontifex podagrico humore constrictus repentina morte vitam finivit.

XCIII. CONSTANTINUS I.

CONSTANTINUS

ONSTANTINUS primus natione syrus, ex patre Iohanne, coepit anno Domini .DCC.VIII., in alia chronica dicitur DCC.IX. Sedit annis ·VII., diebus XV. Vacavit se

des dicbus .XL Hunc Iustinianus imperator ad se Constantinopolim accersivit, ac sollemniter ipsum recipiens, ut die dominica missam in ecclesia sanctae Sophiae celebraret rogavit, et communionem de manibus eius recipiens, vultu in terram demisso, ut pro suis peccatis Dominum exoraret postulavit, cunctaque privilegia romanae ecclesiae renovavit. Hoc tempore Coheret (1) et Offa reges Anglorum (in quadam chronica dicitur Saxonum) Romam veniunt, ibique in monachos attonsi militant regi regum. Eodem tempore Childeberto monarchiam regni Francorum tenente, angelus Michaël apparuit Auberto Abricensium episcopo semel et iterum dicens ei, ut in loco marino, qui propter eminentiam suam tumba dicebatur, modo autem mons sancti Michaëlis nuncupatur, ecclesiam in memoriam eius fundaret. Volebat enim talem venerationem sibi in pelago exhiberi, qualis exhibetur ei in monte Gargano. Oda uxor Boggisi ducis Aquitanorum sanctitate in Galliis claret.

Anno Domini .DCC.XIII. Philippicus, qui et Bardanes dicitur, Iustinianum imperatorem iugulans imperat anno uno, mensibus sex; in chronica vero Vincentii dicitur annis duobus. Hic cum esset haereticus, omnes picturas ecclesiasticas et sanctorum imagines in urbe regia, scilicet Constantinopoli, praecepit auferri. Unde papa Constantinus romanusque populus statuit, ne in chartis nomen imperatoris haeretici poneretur, aut percussuram solidorum eius reciperent; sed nec eius effigies in ecclesiam est perlata, nec nomen eius ad missarum sollemnia est prolatum. Anastasius 11, qui et Artemius dictus est, anno Domini pccx. Philippicum captum oculis et imperio privat, imperatque (1) Num Cenred? an Burhed?

annis, in quadam chronica dicitur. Hic, sicut in chronica Sicardi dicitur, Constantino papae litteras direxit, quibus se favere catholicae fidei declaravit. His temporibus in pago lemovicensi beatus claruit Leonardus. Constantinus papa sepultus est apud sanctum Petrum in Vaticano.

XCIII. GREGORIUS II.

GREGORIUS

REGORIUS Secundus natione romanus, ex patre Marcello, coepit anno Domini ·DCC-XV., in alia vero chronica dicitur DCC.XVI. Sedit annis xvI., mensibus VII. diebus xxII. Vacavit sedes xxxv. Hic constituit sexta (1) feria per totam christianitatem in quadragesima ieiunari, et missarum celebritatem agi. Huius tempore Petronax civis brixiensis divino amore compunctus Romam venit, indeque memorati Papae hortatu montem Casinum petiit, in quo cum aliquibus simplicibus habitavit. Postque suffragantibus sibi meritis sancti Benedicti, evolutis iam ferme cv. annis ex quo is locus ob desolationem Longobardorum, hominum habitatione carebat, multorum ibidem monachorum ad se concurrentium pater efficitur; reparatisque habitaculis, tam se quam alios regularibus subdidit disciplinis. Hic papa Gregorius Bonifacium a Britannia venientem in episcopum consecrat, et per ipsum verbum Dei in Ger

(1) Quinta, non sexta, legitur in libro pontificali, sive Anastasio; de re autem satis iam disputarunt apud Blanchinium vit. PP. T. iv. Altaserra et Maffeius, quos exscribere nolo. Ceterum, quia mediolanensis ecclesia ritum adhuc retinet sextam feriam in quadragesima sine missae sacrificio transigendi, videtur Gregorius eam consuetudinem apud Romanos abrogavisse. Ergo lectio sexta pro quinta, retinenda videtur.

mania praedicatur, gentemque Germanorum ad Christum convertit; qui post archiepiscopus maguntinus factus cum in Frisia praedicaret, martyrio coronatur, et transfertur ad fuldense monasterium quod ipse construxerat. Hic etiam Papa cum Leo imperator imagines Christi et beatae Virginis ac aliorum sanctorum in civitate Constantinopoli igne cremari iussisset, idemque ipsi facere praecepisset, non solum facere renuit, sed et imperatorem ob ipsum factum anathematizavit (1). Hic Pontifex, ordinatis rebus, monasteriis, et omni clero, sepultus est apud sanctum Petrum.

Imperii Anastasii secundi anno primo Pipinus princeps Francorum obiit xvII. kal. ianuarii anno Domini DCCXIIII. secundum gesta- eiusdem Pipini, et filium suum Karolum ex Alpayde concubina principatus sui heredem reliquit. Hic Karolus Tutides sive Martellus cognominatus est a maioribus malleis fabrorum, quibus tundi et attenuari gravior ferri massa solet. Porro hunc Plectrudes eius noverca cum agnovisset princicipem constitutum, capi fecit, et in urbe Colonia custodiae mancipari; et cum nepote suo Theodaldo maiore domus principatum regni usurpavit. Anno sequenti Childebertus rex Francorum moritur; cuius filius Dagobertus iunior substituitur, et quatuor annis regnat. Interim Karolus Tutides sive Martellus de custodia novercae eripitur. Anno Domini DCC-XVII. Theodosius tertius Anastasium de imperio deposuit, eumque fecit presbyterum ordinari, imperavitque Theodosius anno uno. Anno Domini DCC-XVIII, in quadam vero chronica dicitur DCC XIX, Leo tertius imperat annis XXIII. in quibusdam chronicis dicitur xxv. Anno Leonis se(1) Legatur Ant. Sandinii disputatio .xvII. ad vitas PP. rom. qui hoc factum lucide edisserit.

cundo, Dagobertus rex iunior moritur, post quem Lotharius regnavit annis duobus.

Interca Chilpericus et Raufredus Eudonem ducem auxiliarem sibi adsciscunt, et congredientes contra Karolum, ab eo victi vix fuga evaserunt. Eudo vero dum redit, Chilpericum secum abducit. Sed postea mortuo Lothario rege, Karolus eundem Chilpericum ab Eudone per legatos recipit, eumque sibi regem instituit. Hic autem Chilpericus Daniel dictus est, primum clericus, sed ex clerico in regem promotus. Post hoc Karolus Raufredum persequens, Andegavum obsidet, eamque captam victo Raufredo ad habitandum concedit, et totius regni recepit principatum ; ac deinde Saxones aggreditur ac devincit. Porro inde victoria adepta rediens Rigobertum episcopum remensem, cuius in baptismate filius fuerat, ab episcopatu deposuit, pro co quod illi contra Raufredum eunti, idem episcopus urbem remensem prae timore Raufredi noluit aperire.

Anno Leonis tertio Hommar Sarracenorum amiras christianos persequens, multos eorum martyres fecit. Sarraceni ex Africa, duce Altariko, filio Rauhamae amirae, in Hispaniam transfretant, eamque sibi vendicant. Et ita regnum Westgothorum et Svevorum destructum est, et sub Sarracenis redactum, annis paulo plus vel minus .cc-XLVI. evolutis, ex quo a Scythia expulsi sunt ab Hunnis; ex quo vero cedentibus Vandalis et devictis Svevis coeperunt regnare, annis circiter CC-LVI. evolutis. Regnum tamen tertiae partis Hispaniarium, quod Gallensium dicitur, quod nec tunc Westgothi, nec postea Sarraceni potuerunt subigere, adhuc viget incolume, et Deo protegente fidem inexpugnabile manet.

Anno Leonis quarto, Domiui vero DCC XXI. vel XXII