Obrazy na stronie
PDF
ePub

FRANCISCUS, archiepiscopus Parisiensis, præses. † CAROLUS-MAURITIUS, arch. dux Remensis. CAROLUS, Ebredunensis archiepiscopus. † JACOBUS, archiepiscopus dux Cameracensis. † HYACINTHUS, archiepiscopus Albiensis.

MI. PHELYPEAUX, P. P. archiep. Bituricensis. + LUDOVICUS DE BOURLEMONT, archiepiscopus Burdigalensis.

† JACOBUS-NICOLAUS COLBERT, archiepisc. Carthaginensis, coadjutor Rothomagensis. † GILBERTUS, episcopus Tornacensis.

HENRICUS DE LAVAL, episcopus Rupellensis. + NICOLAUS, episcopus Regiensis.

DANIEL DE COSNAC, episcopus et comes Valenti

nensis et Diensis.

GABRIEL, episcopus Æduensis.

+GUILLELMUS, episcopus Vasatensis.

GABRIEL-PH. DE FROULLAY DE TESSÉ, episcopus
Abrincensis.

† JOANNES, episcopus Tolonensis.

† JACOBUS-BENIGNUS, episcopus Meldensis. * SEBASTIANUS DE GUEMADEUC, episcopus Macloviensis.

† L. M. AR. DE SIMIANE DE GORDES, episcopus dux Lingonensis.

FR. LEO, episcopus Glandatensis.

LUCAS D'AQUIN, episcopus Forojuliensis.

† J. B. M. COLBERT, episcopus et D. Montis-Albani. † CAROLUS DE PRADEL, episcopus Montis-Pessulani. +FRANCISCUS-PLACIDUS, episcopus Mimatensis. † CAROLUS, episcopus Vaurensis.

† ANDREAS

† ANDREAS, episcopus Antissiod. FRANCISCUS, episcopus Trecensis.

† LUD. ANT. episcopus, Comes Cathalaunensis. FRANC. IG. episcopus, Comes Trecorensis. † PETRUS DU LAURENS, episcopus Bellicensis. GABRIEL, episcopus Conseranensis.

+ LUDOVICUS ALPHONSUS, Alectensis episcopus. HUMBERTUS, episcopus Tutelensis.

J. B. D'ESTAMPES, Massiliensis episcopus. PAUL. PHIL. DE LUSIGNAN.

[blocks in formation]

DE VIENS.

P. DE BERMONT.

A. H. DE FLEURY.

FR. DE CAMPS.

DE MAUPEOU.

DE LA BOREY.

FRANCISCUS FEU.

CLEMENS DE POUDEUX.

LE FRANC DE LA GRANGE.

J. F. DE L'ESCURE.

DE SENAUX.

M. DE RATABON.

BIGOT.

DE VILLENEUVE DE VENCE.

BOSSUET. VII.

13

PARRA, decanus Bellicensis.

LA FAYE.

DE BOCHE.

PETRUS LE ROY.

DE SOUPETS.

A. ARGOUD, decanus Vienna.
DE BAUSSET, præpositus Massiliensis.
G. BOCHARD, DE CHAMPIGNY.

DE S. GEORGES, comes Lugdunensis.
COURCIER.

DE GOURGUES.

F. MAUCROIX.

CHERON.

J. DESMARETS, Cleri Gallicani agens generalis. ARMANDUS BAZIN DE BESONS, Cleri Gallicani agens generalis.

EPISTOLA

CLERI GALLICANI,

PARISIIS CONGREGATI,

ANNO 1682,

AD SANCTISSIMUM DD. NOSTRUM

INNOCENTIUM PAPAM XI.

BEATISSIME PATER,

Quam consecrandi fecimus apostolicæ sedi canonica obedientiæ professionem, ea nos impellit, ut quæ Parisiis jussu regio congregati gessimus, ad apostolatum vestrum referamus, gravesque metus nostros paternum in sinum effundamus. Cùm enim te Dominus, gratiæ suæ præcipuæ munere, in sede. apostolica collocaverit, talemque nostris temporibus præstiterit, ut nobis potiùs ad culpam negligentiæ valeat, si apud venerationem tuam quæ pro Ecclesia suggerenda tacuerimus, quàm ea possit Sanctitas vestra, vel fastidiosè, vel negligenter accipere; non ambigimus quin magnis periculis nostris pastoralem diligentiam adhibere digneris (1).

(1) Epistola concilii Milevitani ad papam Innocentium : inter epistolas S. August. epist. CLXXVI.

Sanè, beatissime Pontifex, à majoribus nostris, sanctis, gravibusque viris accepimus, regni et sacerdotii tutâ piâque concordiâ res humanas niti, dum unum ab altero impugnatur, periclitari utrum que; ed occasione et de regno tolli justitiam et de Ecclesia pacem, schismata et scandala suscitari, et fieri animarum perditionem simul et cor- › porum; sine horum concordia res humanas nec incolumes esse posse, nec tutas (1). Hæc Goffridus Vindocinensis; hæc Ivo Carnotensis, sanctissimi, gravissimique Ecclesiæ Gallicanæ præsules immortalibus scriptis testata reliquerunt; hos in medium afferre et ad vestram Sanctitatem allegare juvat, quos pro ecclesiastica libertate, atque apostolica auctoritate multa perpessos sancti vestri decessores, non tantùm ut probabiles magistros, sed ut præcipuos, singularesque filios semper habuerint. His accedat tertius Clarævallis abbas, non Gallicanæ tantùm, sed universæ Ecclesiæ lumen, sanctus Bernardus, ille canonum propugnator, ac fortissimæ cujusque sententiæ gravissimus auctor : ubi nimio rigore regnum et sacerdotium dividi, atque inconsutilem Christi tunicam (2) scindi animadvertit, utili condescensione temperari canones supplicavit, ac pacem utriusque potestatis, quæ utramque fulciat, retineri, præsertim in Gallia, ubi nulunquam regnum inter et sacerdotium divisionem fuisse (3), antiquiores episcopi gloriati erant; ubi denique, ipso teste Bernardo, toto orbe colliso, ipsisque pontificibus gravi toties tempestate jactatis,

lam

(1) Goffridus Vindocinensis, Opusculo iv. Ivo Carnot. Ep. LX. (2) S. Bernard. Epist. CCXIX. - (3) Ivo Carnot. Ep. CCXXXVIII.

« PoprzedniaDalej »