Rys dziejów piśmiennictwa polskiego

Przednia okładka
Nakł. i czcionkami N. Kamieńskiego i Spółki, 1866 - 834
 

Inne wydania - Wyświetl wszystko

Kluczowe wyrazy i wyrażenia

Popularne fragmenty

Strona 418 - Obraz wieku panowania Zygmunta III, króla polskiego i szwedzkiego, zawierający opis osób żyjących pod jego panowaniem, znamienitych przez swe czyny pokoju i wojny, cnoty lub występki, dzieła piśmienne, zasługi użyteczne i celne sztuki, porządkiem abecadła ułożony przez ks. Franciszka Siarczyńskiego
Strona 853 - Słownik języka polskiego, obejmujący: oprócz zbioru właściwie polskich, znaczną liczbę wyrazów z obcych języków polskiemu przyswojonych] nomenklatury tak dawne, jak też nowo w użycie wprowadzone różnych nauk, umiejętności, sztuk i rzemiosł...
Strona 444 - Nam ceterae neque temporum sunt, neque aetatum omnium, neque locorum : haec studia adolescentiam alunt, senectutem oblectant ; secundas res ornant, adversis perfugium ac solatium praebent ; delectant domi, non impediunt foris ; pernoctant nobiscum, peregrinantur, rusticantur.
Strona 612 - Szanuję szkołę religijną, ową wieczerzę pańską polskich poetów, do której zasiedli w Paryżu — sądzę bowiem, że wypływa z przekonania, że nie jest sztucznie natchniętą słowami Fryderyka Schlegla, który w katolickiej religii źródło jedyne 'poezji upatruje.
Strona 720 - Księga Świata. Wiadomości z dziedziny nauk przyrodzonych, historyi krajów i ludów, żywoty znakomitych ludzi, podróże, opisy ciekawych miejscowości, wód słynniejszych, odkrycia i wynalazki, ważniejsze zajęcia przemysłowe, obrazy towarzyskie, statystyczne, ekonomiczne i tp z rycinami na stali czarnemi, kolorowanemi, oraz drzeworytami (pod redakcyą Ludwika J enike).
Strona 490 - Hrubieszowa w niektórych ciemnych i zatwardziałych samolubcach spotykał uwłóczycieli, przeciwników i takich, co obmową i czynami za zawodne w swoich spodziewanych skutkach, święte i jedyne dzieło udawać, rozgłaszać i poniżać w opinii ziomków przedsięwzięli [tak].
Strona 748 - Najczęściej i zwykle powtarza tylko to, czego się nauczył od swoich nauczycieli, którymi dla niego są najprzód: księża, jako reprezentanci kościoła, potem: szlachta-panowie i wszyscy surdutowce, jako reprezentanci czasowej poza kościołem oświaty, i nareszcie: każdorazowy rząd, jako wyraz politycznych kraju stosunków. Jakim go mieć będą chciały te trzy...
Strona 860 - Dykcyonarz, zawierający wyrazy i wyrażenia z obcych języków polskiemu przyswojone, a mianowicie: w umiejętnościach, sztukach, tudzież w stylu prawniczym, administracyjnym, gazeciarskim, naukowo-filozoficznym, literackim iw potocznej mowie używane; do użytku powszechnego ułożony.
Strona 455 - Podług teraźniejszego słownika, obywatel pochodzi od tego, że się bez wielu rzeczy obywać musi.— Tak często kontusze brano za wyloty, że już prawie wszystkie wyleciały, a przynajmniej niewiele ich widać.— Powiadają że ten a ten jegomość mocno się satsargat, jakże to być może , kiedy on zawsze karetą jeździ? Kij nigdy się nie modli, a jednak bywa na pacierzach.
Strona 732 - Zbiór dyplomatów rządowych i aktów prywatnych posługujących do rozjaśnienia dziejów Litwy i złączonych z nią krajów od 1387 — 1710.

Informacje bibliograficzne