rem ignis acceperit et non est cognitum in quo A etiam populus videns laudabat deum suum,eademesset fortitudo ejus. Dixitque ad eum Dalila : Ecce illusisti mihi, et falsum locutus es saltem nunc indica mihi quo ligari debeas. Cui ille respondit : Si ligatus fuero novis funibus, qui nunquam fuerunt in opere, infirmus ero, et aliorum hominum similis. Quibus rursum Dalila vinxit eum, et clamavit: Philisthim super te, Samson, in cubiculo insidiis præparatis. Qui ita rupit vincula quasi fila telarum. Dixitque Dalila rursum ad eum : Usquequo decipies me, et falsum loqueris? ostende quo vinciri debeas. Si, inquit, septem crines capitis mei cum licio plexueris,et clavum his circumligatum terræ fixeris, infirmus ero. Quod cum fecisset Dalila, dixit ad eum: Philisthim super te, Samson. Qui consurgens de somno extraxit clavum cum crinibus et licio. Dixitque ad eum Dalila : Quomodo dicis quod ames me, cum animus tuus non sit mecum? Per tres vices mentitus es mihi, et noluisti dicere in quo sit tua maxima fortitudo. Cumque ei molesta esset, et per multos dies jugiter adhæreret, spatium ad quietem non tribuens, defecit anima ejus, et ad mortem usque lassata est. Tunc aperiens veritatem rei,dixit ad eam : Ferrum nunquam ascendit super caput meum, quia Nazaræus [id est, consecratus Deo] sum da utero matris meæ si rasum fuerit caput meum, recedet a me fortitudo mea, et deficiam, eroque ut cæteri homines. Vidensque illa quod confessus ei esset omnem animum suum, misit ad principes Philisthinorum atque mandavit: Ascendite adhuc semel, quia nunc mihi aperuit cor suum.Qui ascenderunt, assumpta pecunia quam promiserant. At illa dormire eum fecit super genua sua, et in sinu suo reclinare caput. Vocavitque tonsorem, et rasis septem crinibus ejus, cœpit abigere eum, et a se repellere statim enim ab eo fortitudo discessit, dixitque Philisthim super tc, Samson. Qui de somno consurgens, dixit in animo suo Egrediar sicut et ante feci, et me excutiam, nesciens quod Dominus recessisset ab eo. Quem cum apprehendissent Philisthim, statim eruerunt oculos ejus, et duxerunt Gazam vinctum catenis, et clausum in carcere molere fecerunt. Jamque capilli ejus renasci cœperant, et principes Philisthinorum convenerunt in unum, ut immolarent hostias magnificas Dagon deo suo, et epularen- D tur, dicentes: Tradidit deus noster inimicum nostrum Samson in manus nostras. Quod que dicebat: Tradidit deus noster in manus nostras adversarium [Vulg. add. nostrum], qui delevit terram nostram, et occidit plurimos. [C. LX. Lætantesque per convivia, sumplis jam epulis, præceperunt ut vocaretur Samson, et ante eos luderet. Qui adductus de carcere ludebat ante eos, feceruntque eum stare inter duas columnas. Qui dixit puero regenti gressus suos: Dimitte me, ut tangam columnas, quibus omnis imminet domus, et recliner super eas, et paululum requiescam. Domus autem erat plena virorum ac mulierum, et erant ibi omnes principes Philisthinorum, ac de tecto et solario circiter tria millia utriusque scxus spectabant ludentem Samson. At ille, invocato Domino, ait: Domine Deus, memento mei, et B redde nunc mihi fortitudinem pristinam, Deus meus,ut ulciscar me de hostibus meis,et pro amissione duorum luminum unam ultionem recipiam. Et apprehendens ambas columnas, quibus innitebatur domus, alteramque earum dextera, et alteram læva tenens, ait: Moriatur anima mea cum Philisthim. Concussisque fortiter columnis, cecidit domus super omncs principes et cæteram multitudinem quæ ibi erat, multoque plures interfecit moriens, quam ante vivus occiderat. Descendentes autem fratres ejus et universa cognatio tulerunt corpus ejus, et sepelierunt intcr Saraa et Asthaol in sepulcro patris sui Manue; judicavitque Israel viginti annis. C [T. VIII, B. VI., C. XVI, Cap. XVII.] Fuit eo tempore vir quidam de monte Ephraim, nomine Michas, qui dixit matri sux: Mille centum argenteos, quos separaveras tibi, ct super quibus, me audiente, juraveras, ecce ego habeo, et apud me sunt. Cui illa respondit: Benedictus filius meus Domino. Reddidit ergo eos matri suæ, quæ dixerat ei consecravi et vovi argentum hoc Domino, ut de manu mea suscipiat filius meus, et faciat sculptile atque conflatile:et nunc trado illud tibi. Reddidit igitur matri suæ, quæ tulit ducentos argenteos, et dedit eos argentario, ut faceret ex eis sculptile atque conflatile,quod fuit in domo Micha. Qui ædiculam quoque in ea Deo separavit, et fecit ephod, ac theraphim, id est, vestem sacerdotalem, et idola : implevitque unius filiorum suorum manum, et factus est ei sacerdos. In diebus illi non erat rex in Israel, sed unusquisque, quod sibi rectum videbatur, hoc faciebat. [B. XVIII.] piam qui odorem ignis conceperit.Illud ad eo n non filum tortum putamine, aut de stupæ putamine, sed and, ut ego quidem sentio, ex ipsa nominis analogia, floccum, ny stuæ sonat: sicque optime comparatio instituitur, respondetque floccus stupæ, qui solo fere ignis odore in fumum evanescit, Samsonis in vinculis confringendis alacritati. 1 Vulgati addunt: Cui respondit Samsou. In Hebræo tantum est, 2, Et dixit ad eam. Fuit quoque alter addolescens de Beth-Leem Juda1, A viri accincti armis bellicis, accendentesque manse. ex cognatione ejus oratque ipse 2 Levites, et habitabat ibi. Egressusque de civitate Beth-Leem, peregrinari voluit ubicunque sibi commodum reperisset. Cumque venisset in montem Ephraim, iter faciens, et declinasset parumper in domum Micha, interrogatus est ab eo unde venisset. Qui respondit Levita sum de Beth Leem Juda, et vado ut habitem ubi potuero, et utile mihi esse perspexero, [Vulg. add. Dixitque Michas.] Mane, inquit, apud me, et esto mihi parens ac sacerdos : daboque tibi per annos singulos decem argenteos, ac vestem duplicem, et quæ ad victum necessaria sunt. Acquievit et mansit apud hominem, fuitque illi quasi unus de filiis,Implevitque Micha manum ejus, et habuit apud se puerum sacerdotem. Nunc scio, dicens, quod bene mihi faciat Deus habenti Levitici generis sacerdotem. : B Cap. XVIII.] In diebus illis non erat rex in Israel, et tribus Dan quærebat possessionem sibi, ut habitaret in ea usque ad illum enim diem inter cæteras tribus sortem non acceperat. [C. LVII.] Miserunt ergo filii Dan, stirpis et familiæ suæ quinque viros fortissimos de Saraa et de Esthaol, ut explararent terram et diligenter inspicerent dixeruntque eis: Ite, et considerate terram. Qui cum pergentes venissent in montem Ephraim, et intrassent domum Micha, requieverunt ibi et agnoscentes vocem adolescentis Levitæ, utentesque illius diversorio, dixerunt ad eum Quis te huc adduxit? quid hic agis? quam ob causam huc venire voluisti? Qui respondit eis: C Hæc et hæc præstitit mihi Michas, et me mercede conduxit,ut sim ei sacerdos. Rogaveruntque eum, ut consuleret Dominum, ut scire possent an prospero itinere pergerent, et res haberet effectum. Qui respondit eis: Ite cum pace: Dominus respicit viam vestram, et iter quo pergitis. Euntes igitur quinque viri venerunt Lais: videruntque populum habitantem in ea absque ullo timore, juxta Sidoniorum consuetudinem, securum et quietum, nullo ei penitus resistente, magnarumque opum, et procul a Sidone atque a cunctis hominibus separatum. Reversique ad fratres suos in Saraa et Esthaol, et quid egissent sciscitantibus responderunt Surgite, et ascendamus ad eos, vidimus enim terrem valde opulentam et uberem nolite D negligere, nolite cessare. Eamus, et possideamus eam, nullus erit labor. Intrabimus ad securos in regionem latissimam, tradetque nobis Dominus locum, in quo nullius rei est penuria eorum quæ gignuntur in terra. Profecti igitur sunt de cognatione Dan, id est, de Soraa et Esthaol, sexcenti 1 Jonathan filius Gerson filii Moysi. Vid. infra cap. XVIII. Palatin. ms., et ipse, paulo quoque post, unde venis? pro unde venisset. Repetit Hebræus, In diebus illis: Vulgati autem præterea omittunt verba, Ad habitandum in ea. runt in Cariath-Jarim Judæ : qui locus, eo tempore, Castrorum Dan nomen accepit, et est post tergum Cariath Jarim.Et inde transierunt in montəm Ephraim. Cumque venissent ad domum Micha, dixerunt quinque viri, qui prius missi fuerant ad considerandam terram Lais, cæteris fratribus suis : Nostis quod in domibus istis sit ephod, et theraphim, et sculptile, atque conflatile videte quid vobis placeat. Et cum paululum declinassent, ingressi sunt domum adolescentis Levitæ, qui erat in domo Micha, salutaveruntque eum verbis pacificis. Sexcenti autem viri ita ut erant armati, stabant ante ostium. At illi qui ingressi fuerant domum javenis, sculptile, et ephod, et theraphim, atque conflatile tollere nitebantur, et sacerdos stabat ante ostium sexcentis viris fortissimis haud procul exspectantibus. Tulerunt igitur qui intraverant, sculptile, ephod, et idola, atque conflatile. Quibus dixit sacerdos : Quid facitis? Cui responderunt: Tace et pone digitum super os tuum venique nobiscum, ut habeamus te patrem ac sacerdotem.Quid tibi melius est, ut sis sacerdos in domo unius viri, an in una tribu et familia in Israel? Quod cum audisset, acquievit sermonibus eorum, et tulit ephod. et idola ac sculptile, et cum eis profectus est. Qui cum pergerent, et ante se ire fecissent parvulos ac jumenta, et omne quod erat pretiosum, jamque a domo Michæ essent procul, viri qui habitabant in ædibus Michæ conclamantes secuti sunt, et post tergum clamare cœperunt.Qui cum respexissent dixerunt ad Micham: Quid tibi vis? cur clames? Qui respondit: Deos meos, quos mihi feci, tulistis, et sacerdotem, et omnia quæ habeo, et dicitis: Quid tibi est? Dixeruntque ei filii Dan Cave ne ultra loquaris ad nos, et veniant ad te viri animo concitati, et ipse cum omni domo tua pereas. Et sic cœpto itinere perrexerunt. Videns autem Michas, quod fortiores se essent, reversus est in domum suam. Sexcenti autem viri tulerunt sacerdotem et quæ supra diximus veneruntque in Lais ad populum quiescentem atque securum,et percusserunt eos in ore gladii:urbemque incendio tradiderunt, nullo penitus ferente præsidium, eo quod procul habitarent a Sidona, et cum nullo hominum haberent quidquam societatis ac negotii. Erat autem civitas sita in regione Roob: quam rursum exstruentes habitaverunt in ea, vocato nomine civitatis Dan, juxta vocabulum patris sui, quem genuerat Israel, quæ prius Lais dicebatur. [C. LVIII.] Posueruntque sibi sculptile, et Jonathan filium Gersom filii Mosi, ac filios ejus sacerdotes in tribu Dan usque ad diem Apud LXX, Gerson et Gersom legimus: in Latinis autem exemplaribus Gersan et Gersam. Canon Hebr. verit. capite præcedenti in scholio marginali, et hic in contextu sacro Gerson habet: sed manifestus est,ni fallor, exscriptoris lapsus, qui promiscue accipit nomina Gorson filii Levi, et Gersom filii Mosis. Porro Gersom iste in Hebræis ac Græ captivitatis suæ. Mansitque apud eos idolum Michæ A que puer ad dominum suum: Veni, obscecro, deomni tempore, quo fuit domus Dei in Silo. In diebus illis non erat rex in Israel. (T. IX, B. XVIII,C. LIX, Cap. XIX). Fuit quidam vir Levites habitans in latere montis Ephraim, qui accepit uxorem de Beth-Leem Juda : quæ reliquit eum, el reversa est in domum patris sui Beth-Leem, mansitque apud eum quatuor mensibus. Secutus. que est eam vir suus, volens ei reconciliari, atque blandiri, et sccum reducere, habens in comitatu puerum et duos asinos: quæ suscepit eum, et introduxit in domum patris sui. Quod cum audisset socer ejus,cumque (Vulg. eumque) vidisset, occurrit ei lætus, et amplexatus est hominem. Mansitque gener in domo soceri tribus diebus, comedens cum eo et bibens familiariter. Die autem quarto clinemus ad urbcm Jebusæorum et maneamus in ea.Cui respondit dominus: Non ingrediar oppidum gentis alien, quæ non est de filiis Israel, sed transibo usque Gabaa : et cum illuc pervenero, manebimus in ea,aut certe in urbe Rama.Transierunt igitur Jebus, et cæptun carpebant iter, occubuitque eis sol juxta Gabaa, quæ est in tribu Benjamin diverteruntque ad eam, ut manerent ibi. Quo cum intrassent, sedebant in platea civitatis,et nullus eos recipere volebat [Vulg. voluit] hospitio. Et ecce, apparuit homo senex, revertens de agro et de opere suo vespere, qui et ipse erat de monte Ephraim, et peregrinus habitabat in Gabaa. Homines autem regionis illius erant filii Jemini. Elevatisque oculis, vidit senex sedentem de nocte consurgens, proficisci voluit. Quem te- B hominem cum sarcinulis suis in platea civitatis, nuit socer, et ait ad eum: Gusta prius pauxillum cis voluminibus constanter dicitur filius Manasse: et dixit ad eum: Unde venis? et quo vadis? Qui respondit ei: Profecti sumus de Beth- Leem Juda, et pergimus ad locum nostrum, qui est in latere montis Ephraim, unde ieramus Beth-Leem, et nunc vadimus ad domum Dei, nullusque nos sub tectum suum vult recipere, habentes paleas et fenum in asinorum pabulum, et panem ac vinum in meos et ancillæ tuæ usus, et pueri qui mecum sunt nulla re indigemus nisi hospitio. Cui respondit senex Pax tecum sit, ego præbebo omnia quæ necessaria sunt: tantum, quæso, ne in platea maneas. Introduxitque eum in domum suam, et pabulum asinis præbuit: ac postquam laverunt pedes suos, recepit eos in convivium. Illis epulantibus, et post laborem itineris, cibo ac potu reficientibus corpora, venerunt viri civitatis illius, filii Belial (id est, absque jugo), et circumdantes domum scnis, fores pulsare cœperunt, clamantes ad dominum domus, atque dicentes: Educ virum, qui ingressus est domum tuam,ut abutamur eo.Egressusque est ad eos senex, et ait : Nolite, fratres, nolite facere malum hoc,quia ingressus est homo hospitium cibus mss., non autem Manassis, ut apud Septuaginta. Denique auctor Quæstionem Hebraicarum in libros Paralipomenon, quæ vulgo Hieronymo tribuuntur, de eodem Jonathan hunc in modum disseruit non longe ante finem libri prioris : « Filii Gerson filii Moysi, Sebuel primus. Ipsum, inquit,ferunt esse qui in Judicum (libro) Jonathan scribitur, qui fuit sacerdos in tribu Dan, » etc. Sebuel itaque primogenitus Gersonis sive Gersami filii Mosis, creditus est apud veteres unus esse cum isto Jonathan : et hinc testatum exstat,ipsum inter Mosis nepotes annumerandum. MART. Mss. nostri, Gersan: vulgati Gersam legunt (Judic. xvIII, 30). Scitum porro Judæis id culpæ dari, quod hunc Gersonem Mosis, fecerint Manassis filium, nomini inserto ad hunc modum , quasi eam litterulam in reliquarum seriem inferre non ausi, vellent tamen a nepotis degeneris probro Legislatorem suum liberare. Rem multis post sacros interpretes Martianæus prosequitur, estque revera hoc mirum, quando ipsi etiam LXX Manassis eum filium vocant ex Hebraico exemplari, Hieronymum antiquius, ut putatur, et verius Mosis nomen retinuisse. meum, et cessate ab hac stultitia: habeo filiam A in vobis repertum est? Tradite homines de Ga virginem, et hic homo habet concubinam, educam eas ad vos, ut humilietis eas, et vestram libidinem compleatis tantum, obsecro, ne scelus hoc contra naturam operemini in virum. Nolebant acquiescere sermonibus ejus.Quod cernens homo, eduxit ad eos concubinam suam, et eis tradidit illudendam qua cum tota nocte abusi essent,dimiserunt eam mane. At mulier, recedentibus tenebris, venit ad ostium domus, ubi manebat dominus suus, et ibi corruit. Mane facto, surrexit hoino et aperuit ostium, ut cœptam expleret viam et ecce cuncubina ejus jacebat ante ostium sparsis in limine manibus. Cui ille, putans eam quiescere, loquebatur Surge, et ambulemus.Qua nihil respondente, intelligens quod erat mortua, tulit eam, et imposuit asino, reversusque est in domum suam. Quam cum esset ingressus, arripuit gladium, et cadaver uxoris cum ossibus suis in duodecim partes ac frusta concidens, misit in omnes terminos Israel. Quod cum vidissent singuli,conclamabant: Nunquam res talis lacta est in Israel, ex eo die quo ascenderunt patres nostri de Egypto, usque in præsens tempus ferte sententiam, et in commune decernite quid facto opus sit. 1 baa, qui hoc flagitium perpetrarunt, ut moriantur, et auferatur malum de Israel. Qui noluerunt fratrum suorum filiorum Israel audire mandatum ; sed ex cunctis urbibus, quæ suæ sortis erant, convenerunt in Gabaa, ut illis ferrent auxilium, et contra universum Israel populum dimicarent. Inventique sunt viginti quinque millia de Benjamin educentium gladium, præter habitatores Gabaa, qui septingenti erant viri fortissimi, ita sinistra ut dextra præliantes, et sic fundis ad certum jacientes lapides, ut capillum quoque possent percutere, et nequaquam in alteram partem ictus lapidis deferretur. Virorum quoque Israel, absque filiis Benjamin, inventa sunt quadraginta millia educentium gladios, et paratorum ad pugnam. Qui B surgentes venerunt in domum Dei, hoc est, in Silo consulueruntque Deum [Vulg. Dominum], atque dixerunt : Quis erit in exercitu nostro princeps certaminis contra filios Benjamin? Quibus respondit Dominus: Judas sit dux vester. Statimque tilii Israel surgentes mane, castrametati sunt juxta Gabaa,et inde procedentes ad pugnam contra Benjamin,urbem oppugnare cœperunt. Egressique filii Benjamin Gabaa, occiderunt de filiis Israel die illo viginti duo millia virorum. Rursum filii Israel et fortitudine et numero confidentes, in eodem loco. in quo prius certaverant, aciem direxerunt ita tamen ut prius ascenderent et flerent coram Domino usque ad noctem; consulerentque eum, et dicerent: Debeo ultra procedere ad dimicandum contra filios Benjamin fratres meos, an non? Quibus ille respondit: Ascendite ad eum [Vulg. eos], et inite certamen. Cumque filii Israel altero die contra filios Benjamin ad prælium processissent, eruperunt filii Benjamin de portis Gabaa, et occurrentes eis, tanta in eos cæde bacchati sunt, ut decem et octo millia virorum educentium gladium prosternerent. Quamobrem omnes filii Israel venerunt in domum Dei, et sedentes flebant coram Domino jejunaveruntque illo die usque ad vesperam, et obtulerunt ei holocausta, et pacificas victimas, et super statu suo interrogaverunt. Eo tempore ibi erat arca fœderis Dei [Vulg. Domini], et Phinees filius Eleazari filii Aaron præpositus domus. Consuluerunt igitur Dominum, atque dixerunt: Exire ultra debemus ad pugnam contra filios Benjamin fratres nostros, an quiescere? Quibus ait Dominus: Ascendite, cras enim tradam eos in manus vestras. Posueruntque filii Israel insidias per circuitum urbis Gabaa,et tertia vice, sicut semel et bis, contra Benjamin exercitum produxerunt. Sed filii Benjamin audacter eruperunt de civitate, et fugientes adversarios longius persecuti sunt, ita ut vulnerarent ex eis sicut primo et secunda die,et cæderent per duas semitas [Cap. XX]. Egressi sunt itaque omnes filii Israel, et pariter congregati, quasi vir unus, de Dan usque Ber-sabee, et terra Galaad, ad Dominum in Maspha omnesque anguli populorum, et cunctæ tribus Israel in Ecclesiam populi Dei convenerunt, quadringenta millia peditum pugnatorum. (Nec latuit filios Benjamin,quod ascendissent filii Israel C in Maspha). Interrogatusque Levita, maritus mulieris interfectæ, quomodo tantum scelus perpetratum esset, respondit: Veni in Gabaa Benjamin cum uxore mea, illucque diverti, et ecce homines civitatis illius circumciderunt nocte domum, in qua manebam, volentes me occidere, et uxorem meam incredibili libidinis furore vexantes, denique mortua est. Quam arreptam, in frusta concidi, misique partes in omnes terminos possessionis vestræ quia nunquam tantum nefas, et tam grande piaculum factum in Israel. Adestis omnes, filii Israel, decernite quid facere debeatis. Stansque omnis populus, et quasi unius hominis sermone respondens: Non recedemus in tabernacula nostra, nec suam quisquam intrabit domum: sed hoc con- D tra Gabaa in commune faciemus. Decem viri eligantur e centum ex omnibus tribubus Israel, et centum de mille, et mille de decem millibus, ut comportent exercitui cibaria, et possimus pugnantes contra Gabaa Benjamin, reddere ei pro scelere, quod meretur. Convenitque universus Israel ad civitatem, quasi unus homo, eadem mente, unoque consilio. Et miserunt nuntios ad omnem tribum Benjamin, qui dicerent: Cur tantum nefas 1 Pro quadringentis millibus. Canon cum aliquot mss. habet, quadraginta millia: quod incuriæ et imperitiæ librariorum tribuendum est. MART. terga vertentes, quarum una ferebatur in Beh-El, A el altera in Gabaa, atque prosternerent triginta circiter viros: putaverunt enim solito eos more cedere. Qui fugam arte simulantes, iniere consilium ut abstraherent eos de civitate, et quasi fugientes ad supradictas semitas perducerent. Omnes itaque filii Israel, surgentes de sedibus suis, tetenderunt aciem in loco qui vocatur Bal Thamar. Insidiæ quoque, quæ circa urbem erant, paulatim se aperire cœperunt, et ab occidentali urbis parte procedere. Sed et alia decem milia virorum de universo Israel, habitatores urbis ad certamina provocabant. Ingravatumque est bellum contra filios Benjamin, et non intellexerunt quod ex omni parte illis instaret interitus. Percussitque eos Dominus in conspectu filiorum Israel, et interfecerunt ex eis in illo die viginti quinque millia et centum viros, omnes bellatores et educentes gladium. Filii autem Benjamin, cum se inferiores esse vidissent. cœperunt fugere. Quod cernentes filii Israel, dederunt eis ad fugiendum locum, ut ad præparatas insidias devenirent, quas juxta urbem posueraut. Qui cuin repente de latibulis surrexissent, et Benjamin terga cædentibus daret, ingressi sunt civitatem, et percusserunt eam in ore gladii. Signum autem dederant filii Israel his, quos in insidiis collocaverant,ut postquam urbem cepissent, ignem accenderent, ut ascendente in altum fumo, captam urbem demonstrarent. Quod cum cernerent filii Israel in ipso certamine positi (putaverunt enim filii Benjamin eos fugere, et instantius per- C sequebantur, cæsis de exercitu eorum triginta viris), et viderent quasi columnam fumi de civitate conscendere, Benjamin quoque retro aspiciens, cum captam cerneret civitatem, et flammam in sublime ferri: qui prius simulaverant fugam,versa facie, fortius resistebant. Quod cum vidissent filii Benjamin, in fugam versi sunt, et ad viam deserti ire cœperunt, illuc quoque eos adversariis persequentibus. Sed et hi qni urbem succenderant occurrerunt eis. Atque ita factum est, ut ex utraque parte ab hostibus cæderentur, nec erat ulla morientium requies. Cecideruntque, atque prostrati sunt ad orientalem plagam urbis Gabaa. Fuerunt autem qui in eodem loco intefecti sunt, decem et octo millia virorum, omnes robustissimi pugnatores. Quod cum vidissent qui remanserant de Benjamin, fugerunt in solitudinem et pergebant ad petram cujus vocabulum est Remmon. In illa quoque fuga palantes, et in diversa tendentes, occiderunt quinque millia virorum. Et cum ultra tenderent, persecuti sunt eos, et interfecerunt etiam alia duo millia. Et sic factum est ut omnes qui ceciderant de Benjamin in diversis locis,essent viginti quinque millia, pugnatores ad bella prom 586 ptissimi. Remanserunt itaque de omni numero Benjamin. qui evadere potuerunt, et fugere in solitudinem, sexcenti viri: sederuntque in petra Israel, omnes reliquias civitatis a viris usque ad Remmon mensibus quatuor. Regressi autem filii jumenta, gladio percusserunt, cunctasque urbes et viculos Benjamin vorax flamma consumpsit. [Cap. XXI.] Juraverunt quoque filii Israel in Maspha, et dixerunt: Nullus nostrum dabit filiis Benjamin de filiabus suis uxorem. Veneruntque omnes ad domum Dei in Silo, et in conspectu ejus sedentes usque ad vesperam, levaverunt vocem, et magno ululatu cœperunt flere, dicentes: Quare, Domine Deus Israel, factum est hoc malum in popopulo tuo, ut hodie una tribas auferretur ex nobis ? B Altero autem die, diluculo consurgentes, exstruxerunt altare, obtuleruntque ibi holocausta, et pacificas victimas, et dixerunt: Quis non ascendit in exercitu Domini de universis tribubus Israel? Grandi enim se juramento constrinxerant, cum essent in Maspha, interfici eos qui defuissent. Ductique pœnitentia Israel super fratre suo [Vulg. fratres suos] Benjamin, cœperunt dicere: Ablata est una tribus de Israel: unde uxores accipient? omnes enim in commune juravimus, non daturos nos his filias nostras. Idcirco dixerunt: Quis est de universis tribubus Israel, qui non ascendit ad Dominum in Maspha? Et ecce inventi sunt habitatores Jabes Gaad in illo exercitu non fuisse. (Eo quoque tempore cum essent in Silo, nullus ex eis ibi repertus est.) Miserunt itaque decem millia viros robustissimos, et præceperunt eis: Ite, et percutite habitatores Jabes Galaad in ore gladii, tam uxores quam parvulos eorum. Et hoc erit quod observare debebitis: omne generis masculini, et mulieres quæ cognoverunt viros, interficite. Inventæque sunt de Jabes Galaad quadringentæ virgines, quæ nescierunt viri torum, et adduxerunt eas ad castra in Silo, in terra Chanaan. Miseruntque nuntios ad filios Benjamin, qui erant in petra Remmom, et præceperunt eis ut eos in pace susciperent. Veneruntque filii Benjamin in illo tempore, et datæ sunt eis uxores de filiabus Jabes Galaad: alias autem non repererunt, quas simili modo traderent. Universusque Israel valde unius tribus ex Israel. Dixeruntque majores natu: doluit, et egit pœnitudinem super interfectione Quid faciemus reliquis, qui non acceperunt uxores? omnes in Benjamin feminæ conciderunt, et magna nobis cura, ingentique studio providendum est, ne una tribus deleatur ex Israel. Filias nostras eis dare non possumus, constricti juramento et maledictione, qua diximus: Maledictus qui dederit de filiabus suis uxorem Benjamin. Ceperuntque consilium, atque dixerunt: Ecce solemnitas Do 1 Editi hoc loco retinent quoddam additamentum LXX Interpretum, id est, virgines autem reser. vate. Quæ verba absunt in llebraico textu, in Canone, et in antiquioribus mss. Latinis. MART. PATROL. XXVIII. D Quod habent Vulgati libri additamentum, Virgines autem reservate. Urbinas quoque e nostris mss. retinet, et Palatin. secunda manu. 19 |