se defendere, 491. Favorem hominum requirebat Hiero-
nymus, si credatur Rufino, 600. In respondendo jura ami-
citiæ servat, 468. Contemnit detractores suos, 13.
Hieronymi modestia, II, 563. Moderatio, 468, 252. Ti-
mebat interdum Hieronymus basilicas intrare martyrum,
389. Nulla ambitio in Hieronymo, nec avaritia, 489. Pa-
tientia Hieronymi, 572. Blandienti acquiescit, non timet
comminantem, ibid. Ubi tides una est, ibi pacem habet,
ibid. Vult magis accusari, quam accusare, et pati injuriam,
quam facere, 554. Læsus Hieronymus, servat jura amici-
tiæ, 563. Levius est ei amici inimicitias, quam hæreticorum
amicitias sustinere, ibid. Maluit de Dei rebus, quam de
injuriis diccre, 446 Impatientiæ non potest argui,
408.
Hieronymi pura fides et sinceritas, 416. Zelus fidei in eo,
415. Securitas Hieronymi, ibid. Fabula de Hieronymo,
632. Unde hausit quæ dixit de nuptiis, 518. Facultas ei
traditur describendi volumen Hebræorum, 833. Trilinguis
erat, 416, 537. Hieronymi diversæ scientiæ, ibid. Theolo-
gia, 427. Opuscula in Græcum versa, 952. Translationes
Hieronymi puræ, 464.
Hieronymi consilium in vertendis Scripturis, II, 555.
Præfatiuncula Hieronymi in Vetus Instrumentum referun-
tur, quare? 419 et seq. Prætermisit Hieron. paululum li-
bros Quæstionum Hebraic. quare? 613. Nihil de Hebraica
veritate mutavit, 525. Verba dierum cur interpretatus est?
524. Quo tempore scripsit Hieronymus Commentarios in
Ecclesiasten, et in Epistolam ad Ephesios, 421. Novi Tes-
tamenti verba et nomina interpretatus est, 643. Græci
susceperunt novam Hieron. translationem, 418. Quo tem-
pore scripsit in Epistolam ad Ephesios, 479, 459. Transla-
tionem Hieronymi, quæ ex Hebræo est, calumniatur Ru-
finus, 613. Prohibetur legere Scripturas celebritate loci
et sanctorum conventu, 487. Hieron. LXX emendavit et
transtulit, 518. Hos in conventu fratrum edisserit, et Psal-
mos eorum jugi meditatione decantat, ibid. Omues ejus
tractatus horum testimoniis texti sunt: et Commentarii in
prophetas et suam et LXX editionem edisserunt, ibid.
Elegans responsio Hieronymi, 556. Volebat scribere con-
tra volumina Eusebii scripta sub nomine Pamphili, 416.
Historiam Ecclesiasticam scribere volebat, 41. Mentem
suam de ordine, quem erat servaturus, exponit, ibid. Ver-
ba Scripturæ non audet exponere, ne Helvidius calum-
nietur, 330. Epilogus disputationis Hieronymi adversus
Jovinianum, 382. Invehitur in illum, 379, 382. Libri Hie-
ronymi adversus Jovinianum reprehenduntur, 634. Scrip-
sit de Viris illustribus a passione Christi ad annum xiV
Theodosii imperatoris, 821. Quibus scripsit Hieronymus,
650. Epistola ejus ad Rufinum bono animo non fuit reddita,
564. Vincentio cuidam quid scripsit? 642. Epistola suppo-
sita Hieronymo, 417, 545, 555. Falsa continet, 517. Episto-
læ translatæ ab Hieronymo, 468. Versio Epistolarum Theo-
phili facta ab eodem, 545. Liber unus Didymi versus ab
illo, 939. Hieronymus interpres Origenis multa sustulit,
655. Multa transtulit de eodem sine invidia aliorum, 501.
Quomodo interpretatus est illum, 514. Transtulit Homi-
Jias illius, 417, 512. Hieronymus grammaticos exponebat
parvulis in Bethleem, 636. In monte Oliveti Ciceronis dia-
logi describebantur ei, ibid. Sæpe lusit Hieronymus in
scholis strophis diasyrticæ prædicationis, 160. Figuratas
controversias didicerat, 409.
Hieronymi infantia tempore Constantii imperatoris, III,
195. Hieronymi Hebræus præceptor, quo Scripturas san-
clas instituente perlegerat, 395, 412, 421, 428, 438, 459,
466, 470, 471. Hieronymus non probat expositionem præ-
ceptoris sui Hebræi, 428, 459. Non probabat sæpius, quod
in Latinum transferebat sermonem, 195, 207. Contra con-
scientiam suam, noluit opinionum rivulos consectari, fonte
veritatis omisso, 381. Ne novitate nimia lectoris studium
deterreret, veteres interpretes aliquando secutus est,
ibid. Non arguit errores LXX Interpretum, 303. LXX In-
terpretum consuetudini se coaptavit in his, quæ non mul-
tum ab Hebraicis discrepabant. 581. Romæ Ecclesiasten
sanctæ Blesilla legerat, ut eam ad contemptum hujus sæ-
culi provocare!, 381.
Hieronymi consuetudo in scribendis Commentariis, IV,
994. Hunc calumniantur ejus adversarii, ibid. Non appro-
bat Commentarios S. Basilii in quemdam Isaiæ locum, 98.
Idem ante annos circiter triginta scripserat tractatum de
Visione hujus prophetæ, ibid. Gregorium Nazianzenum ma-
gistrum in Scripturis sanctis habuisse se testatur, ibid.
Scripsit in Epistolam ad Ephesios, 833. Subjungit alia
volumina edita adversus Rufinum et Jovinianum, ibid.
Scripserat in Matthæum, et librum ad Algasiam, antequam
exponeret Isaiam, 506. Scripserat in Zachariam, prius-
quam exponeret Isaiam, 630. Solvit quæstionem sibi ab
Eustochio propositam de octo versibus Psalmi xml, 665.
Coarctatur in intelligentia quorumdam dogmatum, et libri
Apocalypsis, 767. Laborandum est Hieronymo, ut brevi-
ter Hebræam etymologiam Latinus lector intelligat, 840.
Vult interficere sagittis Scripturarum, 244. Argumentatur
contra Judæos, 209. Arguit Judæos criticos, 596. Non re-
cepit traditiones Hebraicas, 224. Arguit LXX Interpretes,
707. Dubitat de Septuaginta interpretatione, 1068. Dubi-
tat de auctore Epistoke ad Hebræos, 1075. Arguit falsam
interpretationem quorumdam, 532. Humilitas Hieronymi
et modestia, 206, 315. Testimonium paucorum requirit,
493. Inimicus erroris, non hominum, 967. Non damnat in
martyribus, quod ipse sequi recusat, 975. Invebitur in
Arianos, 166. Declinat calumniam, 841. Quosdam calum-
niatores notal, 923. Habitabat in Palæstina, 119. Hebræus
præceptor Hieronymi, 172, 220, 318.
Hieronymus solebat adhuc puer cryptas Martyrum in-
gredi et circuire, V, 468. Pulchre eas describit, ibid. Hie-
ronymus contra Helvidiom scripsit, 558. Non uno modo
semper vertit, 527. Quæstionem proponit et solvit, 649.
Non curat vitia sermonis, sed, etc., 472. Fatetur obscuri-
tatem Scripturæ, 475. Servat consuetudinem loquendi
propter indoctos, 590. De verborum generibus Hieronymi
et modestia, 201, 298, 452, 462. Seipsum castigat, 469.
Socraticum dictum suum facit, 510. Citat opus auctoris suæ
ætatis non ignobilis. Vitat æmulos et calumniatores, 387,
587. Invidos arguit, 401.
Hieronymus orat pro remissione peccatorum suorum,
VI, 551. Quid observat in interpretatione Scripturarum,
447. Humilitas ejus, 361, 586, 445, 452. Studium Hiero-
nymi in lingua Hebræa, 773. Non de proprio sensu loqui-
tur, 550. Morbos libenter sustinet, modo libidine careat,
265. Dubitat de malitia Judæorum, 474. Cavet odium Epi-
scoporum, 719. Testis erat oculatus subversionis Judææ,
692.
Hieronymus adolescentulus, quibus operam dabat, VII,
408. Fuit studiosus ab adolescentia, 539. Alexandriam per-
rexit, Didymum de sacris Scripturis interrogaturus, ibid.
Stridor lectionis Hebraicæ sordidavit in Hieronymo ele-
gantiam Latinitatis, 483. Ejus infatigabile stud um linguæ
Hebraicæ, ibid. Quam fidem habuit de Christo? 724, 725.
Amor veritatis in illo, quantus? ibid. Modestia illius, 470.
Causa admirationis in Hieronymo, 156. Infirmitates, 485.
Monasterium, 583. Optio Hieronymi, qua? 635. Sequitur
Origenem, 369. Ejus studium in Hexaplis Origenis, 734.
Mos Hieronymi recurrendi ad originales Scripturæ libros,
429. Compellitur mutare ordinem lectionis, 555. Falso re-
prehenditur, 508. Scriptores profanos legere desierat Hie-
ronymus, nec iis vult uti, 423. A quo tempore cessavit le-
gere Tullium et alios Auctores, 485. Exposuit Hieronymus
Leviticum Paulæ et Eustochio viva voce, non scripto, 725.
Statuerat exponere librum Exodi, 211. Non vult Hierony-
mus Opuscula sua facile tradi maledicis et invidis, 539.
Quem numerum versuum quotidie scribebat Hieronymus,
587. Scripsit Romæ librum de Virginitate B. Mariæ, 395.
Libellum de Optimo genere interpretandi, 218. Nondum
scripserat Hieronymus in Zachariam, cum ederet Mat-
thæum, 160. Hieronymi libri Hebraicarum Quæstionum in
Vetus Testamentum, 215. Ejusdem Quæstiones Hebraica
in Genesim, 672.
Hierophanta apud Athenas, æterna debilitate fit castus,
I, 905. Hierophant Atheniensium, II, 320.
Hilarion uno tantum die vidit Jerusalem, quare? I, 322.
Hilarion ubi natus? II, 14. Habuit parentes idolis deditos,
ibid. Ejus dotes naturæ et gratiæ, ibid. Pergit ad Anto-
nium, eumque imitandum sibi proponit, ibid. Substantiam
suam distribuit, ibid. Quo secessit, ibid. Jejunium ejus,
tentationes, et exercitia, 16. Provolutus in terra crucem
Christi signabat in fronte contra impetus dæmonum, ibid.
Mens ejus ab oratione abducitur, ibid. Quam cellulám ba-
bebat, ibid. Austeritates et victus, 17. Scripturas sanctas
memoriter tenebat et recitabat, ibid. Latrones non timet,
ibid. et seqq. Fundator et eruditor fuit conversationis mo-
nastice in Syria, 19. Deambulans cum fratribus interpre
tabatur Scripturas, 21. Munera et dona spernit, ibid. Pe-
titur ad supplicium ut maleficus, 23. Fama illius in longin-
quis provinciis percrebuit, 24. Omnes monachi certatim
currunt ad illum, 26. Qualis fuit in mente Antonii, ibid.
Visitabat monasteria, ibid. Populus in honorem Veneris
congregatus, ei occurrit, et fidem Christianam profitetur,
ibid. Ex odore vestium cognoscebat cujusque vitia, ibid.
Dolet de turbis venientibus ad se, 29. Mortem Antonii
nondum nuntiatam agnovit, ibid. Mirabilis gloriæ contem-
ptus, ibid. Pluviam impetrat, et oleo benedicto liberat
agricolas a morsibus serpentum, ibid. et seq. Quæritur ut
tradatur morti, ibid. Gazenses a Juliano moriem Hilarionis
et Hesychii impetraverant, 33. Evangeliorum codicem
manu sua scripsit Hilarion adolescens, ibid. Ejicit Dæmo-
nium, ibid. In quo lætabatur, 34. Fugit ad mediterranea
loca, et absconditus proditur a dæmoniaco, ibid. Vocatus
propheta Christianorum, ibid. Nihil accipiebat a quoquam,
ibid. Mærebat quod, tacente de se lingua, miracula loque-
rentur, 56. Mare intumescens stat ad preces Hilarionis, et
paulatim ad semetipsum relabitur, ibid. Piratæ illius jussu
feruntur inviti ad littus, ibid. Ducenti fere homines ab illo
curati,37. Fuga gloriæ in eodem loco diu manere non sinit,
non levitas mentis, ibid. Testamenti vice brevem scripsit
epistolam Hesychio, 39. Multi religiosi ad Hilarionem
ægrotautem de Papho venerunt, ibid. Quid jubet de cor-
pore suo, ibid. Spes ejus et mors, ibid. Corpus post decem
menses integrum reperitur, et vestes illæsæ, ibid. Mira
inter Palestinos et Cyprios de Hilarione contentio, ibid.
S. Hilarius, ejusque libri orthodoxi, I, 688. S. Hilarjus
Gallicano cothurno attollitur, 325. Græciæ floribus ador-
natur, ibid. Longis interdum periodis involvitur, et a
lectione simpliciorum procul est, ibid. Prolixus de Sypodis
liber S. Hilarii, 14. Librum de Synodis ejusdem manu sua
descripsit Hieronymus, ibid. Quintiliani libros stylo imi-
Latus est et numero, 430. In libello quem scripsit adversus
Dioscorum, quid in litteris possit ostendit, ibid. Hilarius
quid vertit e Græco? 310. Quæ opera transtulit, 348. Trans-
tulit Origenem et Eusebium, 753. Hilarius interpres Orí-
genis, 552. Hilarius, 225, 232. Hilarius dicitur columna
Ecclesiæ, II,460.Hilariuni de exsilio et prælio revertentem,
Galliarum Ecclesia complectitur, 592. Hilarii liber falsatus,
et fabula de eo, 635. Dicitur vir eloquentissimus et ser-
nionis Latini tuba contra Arianos, 504, 510. S. Hilarius opus
Origenis transtulit, VI, 479. Hilarius Pictaviensis episcopus
Pictavis genitus est, VII, 427, Ejus encomium, ibid.
Hilarius Ecclesiæ Romanæ clericus, II, 194. Hilarius
idem Deucalion orbis dicitur, 199. Idem ante synodum
Ariminensem recipiebat baptizatos a Manichæis, et com-
probabat baptisma Ebionis, 200. Libelli Hilarii de hæ-
reticis rebaptizandis, ibid. De eodem quæ narrantur ? 194,
200.
In mensuræ genus, V, 43, 44, et 576 et seq.
Hinnitus equorum in Scripturis duplex acceptio, VI,
315, 316.
Hippocentaurus occurrit Antonio, in eremo, II, 6. Inter-
rogatur, et respondet, ibid.
Hippocrates quid exigit a suis discipulis, I, 268. Multa
eis præscribit, ibid. Vincula ejusdem, ibid. Hippocrates
laudatur, 851. Ejusdem juramentum, 268. Hippocrates quid
docet de obeso corpore? II, 539. Vincula ejusdem, 259,
390.
Hippodromum pro Ephratha num et cur Septuaginta
transtulerunt, III, 360,
Hippolytus, I, 252, 529. Hippolytus vir disertissimus de
quo scripsit, 454. Hippolytus contra Gentes proprium opu-
sculum edidit, 907. Hippolytes, II, 431. Hippolyti de Sep-
tuaginta hebdomadibus sententia, V, 689 et seq. Ejusdem
in Zachariam Commentarii, VI, 788. Hippolytus Martyr,
VII, 2.
Hir interpretatur vigil, I, 453.
Hiram mille annis vixisse, Hebræi fabulantur, V, 557,
358.
Hircanus Judæorum princeps, IV, 28. Hircanus idem
pontifex diadema suo capiti imposuit, V, 251. Ab Herode
jugulatus est, 688.
Hircanus et Aristobulus frater intestina seditione pu-
gnant, V, 687.
Hircani et Alexandri dissensio, V, 49.
Hircani senes semivivos canibus et volucribus projiciunt,
II, 535.
Hircius sororem suam proponit Ciceroni nubendam, II,
315.
Hircus in typum Christi effert peccata populi in soli-
tudinem, II, 733. Hircus quare in sacrificiis offertur, V,
$53.
Hirundo pullos suos novit de sua oculare cheiidonia, III,
414.
Justa Hismeniam canere, II, 523.
Hispaniæ quotidie contremiscunt ab hostium incursibus,
1, 915. Quidquid alii semel passi sunt, illæ semper timore
patiuntur, ibid. Hispania, Iberia appellatur, et Celtiberia.
IV, 817. Lusitaniæ et Hispaniarum hæresis, 761.
Hispani unde, et cur Iberi nuncupantur, V, 31.
Historia a Paulo lex vocatur,1,814. In veteribus historiis
quid legitur, 210. Historia lex vera quænam, 11, 209. Quid
narrat vetus Historia, 412. Historiæ sacræ profanis anti-
quiores, IV, 9. Aliud est historiam, aliud prophetiam scri-
bere, 985. Scriptores naturalis historiæ, qui? 960. Historia
eisdem lineis currit quibus et tropologia, V, 482. Scripto-
res historiarum barbararum, qui? 651. Historia aliquando
metaphorice texitur, VI, 658. Ordo historiæ in laudibus
Dei non semper servatur, præcipue in psalmis u et LI,
245. Non omnia quæ in historia narrantur, possunt tropo-
logice sumi, 395. Historia cum impossibilitatem habet, aut
turpitudinem, ad altiora transmittimur, VII, 460. Error
propter ignorantiam historiæ, 16.
Historici proponant sibi Thucydidem, Sallustium, Hero-
dotum, etc., I, 322. Historici, quorum cognitio necessaria
est ad intelligendas extremas partes Danielis, V, 621,622.
Histrio unus et idem diversas personas inducit, I, 195.
Hodie vocis varia interpretatio, VI, 36.
Hodoporicon, I, 692.
Holocaustum et victimarum, sive hostiarum differentia,
IV, 660, et V, 568.
Homerus sapientia fuit præditus, I, 256. Homerus mor-
tem et somnum fratres fingit, 342 Quid refert de Nestore,
258. Homerus præco meritorum Achillis, II, 13. Homericum
proverbium, 568.
Homerocentones qui dicantur, I, 275.
Homicida est, qui cum possit hominem de morte libe-
rare, non liberat, II, 789. Si fratrem oderis, homicida es,
554. Homicidas unire non est effusio sanguinis, sed mi-
nisterium legum, IV, 987.
Homicidium ex odio sæpe nascitur, I, 27. Mors est
omnium pessimorum, II, 534. Homicidium Judæ omnibus
homicidiis pejus, VI. 301.
Homo fabricatus de limo, I, 419. Nullus homo secundum
naturam est pollutus, 741. Omues equaliter ad Christi
gratiam provocantur, ibid. Perfecta totius hominis compo
silio, 150. Miseria hominis ante Christi adventum, 555.
Prudenti homini quid convenit, 349. Interior homo desi-
derio ad superna sustollitur, 629. Omnes impetus volupta-
tis ratione compescit, ibid. Per exteriorem hominem, inte-
rioris hominis vitia demonstrantur, ibid. Vita hominum in
sæculo degentium describitur, 193. Quid est hominem ex
homine tollere, et in corpore constitutum esse sine cor.
pore? 1026. Multitudines hominum, officia et salutationes
fugienda, 502. Quidam prædicant Deum dedisse homini
partem aliquam suæ naturæ, II, 422. Homo naturæ est.
peccator voluntatis, 743. Vanitas est omnis homo, vel
vivens in corpore, vel vivens in virtutibus, 765. Multæ
facies hominum, sic et corda diversa, 782. In homine, vir
et femina continentur, 285. Expulsus est de paradiso con-
siliis diaboli, 241. Homo incerto statu fluctual, et dum non
timet, in sereno patitur tempestatem, 765. Numquam se-
curus est, sed semper metuit in tranquillitate naufragium,
705. Gloria hominis in Christo aucta, non mutata natura,
571. Homo Christo deditus potest mori, non superari, 48.
Omnis ejus fortitudo marcescit et deperit, si a Dei auxilio
deseratur, 891. Labores hominum, semper incerti, 418.
Horum studia contrarios fines habent, ibid. Cupiditas ho-
minum, occulta cognoscere, 5. Vera hominis sapientia,
708. Donum hominis non est contemnendum, 250. Fimus
hominis proficit curationibus ex Galeno, 331. Hominum
yita post diluvium non est contracta in centum viginti annos,
III, 515, 518. Homo non est insensibilis, et stolidus a Deo
creatus; sed relinquitur ipsi liberum arbitrium in eligendo
honum, et vitando maluni, 442. Ad hoc natus est homo, ut
Creatorem suum intelligens, veneretur cum metu, et ho-
nore, et opere mandatorum, 496. Colonus et hospes mundi
homo datus est, ut brevi vitæ suæ fruatur tempore, et spe
prolixioris ætatis abcissa, cuncta quæ possidet, quasi ad
alia profecturus aspiciat, 412. Interior homo post quartum
decimum pubertatis annum in nobis exoritur, 424, Insi-
piens homo futura numquam cogitat, sed præsentibus
et caducis, quasi magnis atque perpetuis delectatur, 425.
Homines errore sæculi raptati et turbine, non intelligunt
ruinam peccatorum suorum, et in his exsultant quæ magis
digna sunt planctu, 596. Non curandum quid de nobis lo-
quantur homines, 446. Homo rationale animal definitur,
IV, 37. Homines omues sunt natura filii Dei, sed vitio suo
efficiuntur alieni, 18. Primum tempus humanæ sapientiæ,
quando egredimur pueritiam, et ad rationalem venimus
ætatem, 77. Hæc las mane appellatur in Scripturis,ibid.
In hominibus tricesimus annus, in jumentis tertius est
robustissimus, 187. Omnes homines, quos narrant historiæ,
quasi nihil reputati, 492. Homines de uno proposito trans-
cuntes ad aliud, 525. Omnis homo sibi videtur justos,
319. Mores eorum in diversis animantibus monstrantur,
239. Jumenta vocantur saeculo dediti, 404. Vilitas hominis
per mortem sentitur, £77. Fragilitas ejus ac perpetua mu-
tabilitas feno comparatur, 482. Fortitudo etiam sine Chri-
sto, imbecilla reputatur, 955, Quantum Dei auxilium, et
quam fragilis natura humana, 1066. Prona est ad excusa-
tionem sui humana perversitas, 855. Dimittit Deus homi-
nem voluntati suæ, quare? 969. Damnantur qui perfectam
in hominem justitiam prædicant, 999. Anus delira confia-
gens, posse hominem esse sine peccato, 957. Silvestres
quidam homines, 175. Lomines, qui non suut, V, 911.
Imago Dei in homine facta in creatione, similitudo in ba-
ptismate, 351. Duo interiores homines, 951. Homo, ubi
persona non ponitur, pro quolibet homine sumitur, VI,
761. Fugit homo a Deo, 396. Hominum miseriæ et peccata,
451. Crudelitas corum, 129. Hominis formatio in utero per
novem menses, VII, 466. Homo interior et exterior, 625.
Interioris hominis membra, 563. Solutio quæstionis, quare
Deus hominem non fecerit ex necessitate bonum et re-
ctum, 756, 757. De toto genere hominum, singulari numero
disputatur, 452. Homines testimonium bonum habentes
etiam apud adversarios, 721. Hostia placabilis Deo homi-
num salus est, 75. Per homines et jumenta, qui intelligun-
tur? 480. Humana fragilitas conspectum majoris gloriæ
ferre non sustinet, 131. Quid convenit omnibus humanæ
vitæ ætatibus, 713 et seq. Hominibus singulis duos angelos
assistere, 280. Hominuni judicium fallax, 249.
Honesta multa sunt re, nominibus autem turpia, et vicis-
sim, IV, 550.
Honor sumptus pro eleemosyna, vel pro munere, T, 904.
Ubi non est honor, multa sequuntur incommoda, 33.Quam-
vis clarus honor, vilescit in turba, 598. Non tumere ad
honores, sed pro Dei fide eos parvipendere, 691. Totus
orbis quibus honoribus plenus est, 398. Honor in Scripturis,
quid? VII, 110.
Honorare præpositos, non autem sperare in eis debe-
mus, VI, 518.
Honorius et Arcadius principes religiosissimi, I, 913.
Horæ canonicæ, I, 121, 686, 712, 691.
Horatius nihil habet commune, cum Psalterio, I, 114.
Quid præcipit interpreti, 309. Præclarum Horatii dictum,
1026. Horatii carmina, 17, 24, 283, 506. Horatius irridet
appetitum ciborum, II, 342.
Hordei farina cur potationis adjuncta, VI, 542.
Hormiscus, torques, vel monile, III, 515.
Horologii Achaz gradus quomodo arte mechanica con-
structi, IV, 469 et seq.
Horræi, ubi habitaverint, VI, 364.
Hortari et suadere quomodo differant, I, 36.
Hortensii oratio in paterno sinu coaluit, I, 682. Horten-
sius maritus Marciæ, II, 312.
Hortorum delicias locus Theopheth præbebat', irrigatus
fontibus Siloe, III, 500.
Hosianna. Vide Osanna.
Hosee. Vide Osee.
Hospitalitatis commendatio et officia, II, 546. Hospitali-
tatis officium aliud esse debet in episcopo, aliud in laico,
VII, 701.
Hospites non levi sermone summisque labiis invitemus,
sed toto mentis ardore teneamus, I, 942. Cum lucro uostro
sese offerunt, ibid. Quid timendum in Hospitum rejectione,
II, 516.
Hostem, dum parvus est, interfice,I, 92.Hostes an fraude
decipiendi, V, 194.
Hestiam mutilam qui obtulerit, sacrilegii reus est. I,
684. Teipsum vult Doininus hostiam vivam, placentem Deo,
796. Hostias et victimarum immolationem cur Deus quæ-
sierit, IV, 21. Hostic humanæ Saturno immolatæ, 514.
Hostiarum pellibus incubantes, ut somniis futura cognosce-
rent, 774. De hostiis quænam acceperint sacerdotes, VI,
949 et seq. Eorum allegoria, ibid.
Hulli patriarchae expositio ex Origene refertur, II, 469.
Humanæ vitæ miseria, I, 1057. Humanarum rerum va-
rietas, nihilque stabile, 342. Humana dies quid, 886. Hu-
manæ conditionis fragilitas, IV, 475, et V, 72, etc. Humanæ
hostiæ Saturno immolatæ, IV, 514.
Humerus opus significat, VI, 65.
Humilior quanto quis, tanto sublimior est, I, 596. Mini-
mus inter omnes, omnium fit major, 692. Quanto plus ali-
quis se dejicit, tanto magis a Christo sublevatur, ibid. Nec
satis religiosi velimus videri, nec plus humiles quam
necesse est, 111. Quantumcumque te dejeceris, humilior
Christo non eris, 404. Deus humiles et despectos erigit in
regnum, II, 779.
Humilitas virtus Christianorum, I, 210. Commendatur,
36. Falsa vitetur, 112. Per ima gradientes, ad summa
scandiaus, 210. Minimus major agnoscitur, ét Humilitas
sublimitaté mutatur, II, 759. Deus potentes humilitate
commutat, 779. Per Humilitatem ascendimus in cœlum,
IV, 251. Humilitas, affectata quæ, 687. Humilitas quæ
Jaudem non meretur, in quo posita, 673. Humilitas cordis
commendatur, V, 612. Arrogans mens offendit Deum, bu-
milis ad misericordiam provocat, 522. Quantocunique studio
ad altiora tendimus, in inferioribus nos putemur collocatos,
530. Quanto quis sublimior fuerit, debet timere, ne cor-
ruat, 160. Humilitas inter virtutes præcipua, VI, 431. Spe
hæreditatis Dominica nascitur, 697. Humilitas nascitur
ex fragilitate conditionis nostræ, VII, 605.Residet in mente,
607. Paupertas spiritus, humilitas, 23. Ad culmen virtutum
humilitate venitur, 157.
Ex Humorum siccitate, quid nascitur, II, 794.
Hunni eruperunt in Orientem, I, 461. Juxta Herodotum
viginti annis Orientem tenuerunt captivum,et ab Ægyptiis
atque Ethiopibus annuum exegerunt vectigal, ibid. Discunt
Psalterium, 679. Hunni vescuntur semicrudis carnibus, II,
334.
Huram. Vide Hiram.
Hyacinthina sacra nocturna, II, 500.
Hyacinthus lapis pretiosissimus, I, 366. Hyacinthus in
vestibus pontificis a Philone aeri comparatur, ibid. Cœli
habet similitudinem, V, 17.
Hydatii factio, II, 947.
Hydra multorum capitum, H, 35.
Hyems militibus agenda subpellibus, I, 29.
Hyena fel restituit claritatem oculorum, et stercus pu-
trida curat vulnera, II, 331. Hyene natura, IV, 928.
Hyæna animal noxium cadayeribus corporum mortuorum
vivens, IV, 928.
Hyginus scriptor de viris illustribus, II, 821.
Hylas famulus S. Melaniæ, I, 10.
Hymetius vir Prætextatæ nobilissimæ feminæ, I, 683.
Patruus erat Eustochii virginis, ibid.
Hymnus trium puerorum non habetur in Hebræo, II, 527.
Hymnus, quid, VII, 651.
Hypatius consul, II, 188.
Hyperbolice dicitur, quod aves, et parietes nuntiant,
quæ audierint nobis loquentibus, III, 479.
Hypocriseos maculam non habere, aut paucorum est,
aut nullorum, II, 757. Hypocrisis emendata hypocrisi, VII,
404.
Hypocrita, quis? IV, 159, et VII, 32.
Hypostasis quid in schola sæcularium litterarum, I, 49.
Tres hypostases, quid? ibid. 38.
Hyram Tyrii artificis nomen, IV, 51.
Iberia, Hispania dicta ab Ibero fluvio, IV, 817. Iberæ
næniæ, 1, 646.
Ichabod quid significet, 1, 395.
Ichthys, sive piscis mysteria, I, 286.
Icthyophagi, qui? II, 534. Quo alimento victitant, 535.
Ida, Phrygiæ mons, IV, 639.
Idææ Simulacrum in vado Tiberis, II, 307.
Idioma Apostolicum, VII, 754.
Idola, et Idolis servire, quid? I, 31. Eorum servitus in
vitiis, et peccatis, ibid. Idolum uniuscujusque id quod
diligit, 96. Idola dicuntur primum fabricata tempore Enos,
III, 312, 313. Idola imagines sunt mortuorum, IV, 462.
Eorum fabricatio, 497. Ex quo ligno fiunt, 489. Varia
eorum genera notantur, 544, 911. Apostropha ad idola,
504, 505. Post adventum Christi omnia conticuerunt, ibid.
Futura non prædixerunt, ibid. Eorum responsa erant am-
bigua, ibid. Quare comparata talpi et vespertilionibus, 42.
Propheticus sermo super irrisione corum contexitur, 527.
Hanc imitabantur Israelitæ, ibid. Idolorum origo, VI, 24.
Idola gentium que? 207. Idolorum denominatio, quæ in
Egypto adoravit Judas, 240. In Idolis quid reperitur, 230.
Idolum abominatio nuncupatur, VII, 195. Idola habent con-
tinentes, 528. Idolis similes, qui faciunt et adorant ea,283.
Idololatræ quatenus in lapides conversi, ibid.
Idolium quid, VI, 227 et seq.
Idololatria subsistit ex arte magica, 1, 570. De Idolola-
triæ errore omnes nos venimus, 396. Idololatria Alexan-
driæ, quanta? II, 7. Describitur vetus consuetudo Idolola-
triæ in Ægypto, etc., IV, 782.
Idumæa postea Gebalene dicta, I, 696. Idumæa inter-
pretatur sanguinaria, vel terrena, II, 774. Sub Idumææ
nomine semper Romanos denotari existimant Hebræi, IV,
217 et seq. Iduma montana, VI, 371. Palæstina viculus,
569. Idumæa vergit ad Australem partem, 235. Hæc pro-
vincia Theman, Saron, et Nageb dicitur, ibid.
Idumæorum regio qualis, VI, 370. Idumæorum tuguria
subterranea, ibid. Idumæi Judæis Romani censentur, 217.
Ignatius vir apostolicus et martyr, quid scribit, II, 785.
Testimoniis illius nemo utitur ad auctoritatem, ibid. Ute-
batur Evangelio Hebræo, 855. Ignatius martyr, VH, 52.
Ignis æternus juxta Origenem, II, 496. Igne peribunt
omnia quæ cerniums juxta philosophos, IV, 588. Ignis Spi-
ritus sancti sermo Dei, V, 455. Per ignem ethnici filios
suos transferebant, vel transire compellebant, 165. Ignis
natura duplex, VI, 205.
Ignorantia furore Domini punita, II, 758. Ignorantiam
esse peccatum probant Scripturæ, 730 et seq. Testimonia
novi Testamenti quibus ignorantia tenetur in crimine, 741
et seq.
Ignorantibus venia potest concedi, VII, 422.
Iguota nonnumquam miracula sunt, II, 544.
Ex Ilia et Marte conditores Romæ geniti, II, 310.
Ilium virgines ex more mittebantur, II, 308.
Illecebræ. Ibi vitiorum illecebræ sunt, ubi tegmen pu
tabatur esse virtutum, III, 477.
Illusiones nocturnæ ab inimico, V, 589.
Imago quædam in templo suspensa ab Epiphanio discin-
ditur, 1,255. In imaginibus tyranni obtruncati mos servatus,
VI, 659.
Imaginem cœlestis gerit anima nostra ex creatione, et
per pœnitentiam: imaginem vero terrestris per peccatum,
V,865. Nullus hominum qui aliquam imaginem non habeat,
sive sanctitatis, sive p. ccati, 86.
Imber subitus et nimius in præceps arva subvertit, I,
289.
Immaculati in via qui sint? I, 952.
Immisericordes non exaudiuntur, VI, 466.
Immolatio humanarum hostiarum, et liberorum ad Sa-
turni religionem pertinuit, IV, 544.
Immortalitas ab incorruptione in quo differat, I, 800
et seq.
Immundi omnes fuimus, II, 760. Immundus in anima
quis dicendus sit, VI, 761. Immundis nihil mundum, ibid.
Impare numero Deus gaudet, VI, 738.
Impatientia nescit modum, I, 199, 202. Ejus effectus
notantur, 125. Impatientia humana in disceptationibus de-
signatur, VI, 608.
Impeccantiæ perpetuitas soli Deo reservatur, et Christo,
II, 795.
Imperativus modus pro Optativo in Scripturis interdum
ponitur, III, 505.
Imperatorum multorum diversæ mortes, 1, 313. Paralas
ad prielium acies, strictosque mucrones, sermo imperatoris
accendit, 977. Imperatores Romani jugo Christi colla sub-
mittunt, et ejus Ecclesiam sua auctoritate defendunt, IV,
725. Imperatorum statuæ adoratæ, V, 638. Imperatores
impii a Deo puniti, VI, 659. Imperatores Romani ex sub-
jectis gentibus insignia nomina reportarunt, VII, 746, 747.
Im perfectum docet Apostolus, quod nos homines puta-
bamus perfectum, II, 708.
Imperiale rescriptum, II, 516, 547.
Imperitia vitium familiare, I, 236. Imperitia causa est
malorum omnium, 573. Venia conceditur imperitiæ, 221.
Imperitia procax quo denotatur, II, 563.
Imperitus fortius accusat imperitiam suam, dum scribit,
II, 562.
Imperium singulare constitutum est, VI, 477.
Impietas ad quos pertinet, II, 724. Impietas et iniquitas
in quo differunt, IV, 880. Graudis impietas, non solum
cavere, sed nec intelligere velle peccata, etc., 886.
Impii infirmitatibus sæpe non corripiuntur, cum sancti
miseriis et egestate torqueantur, I, 409. Impius in quo
differt ab iniquo, II, 729. Sine lege impius est, 723. Impii
in perditionem sunt præjudicati, 724. Impius, quis? IV,
316. Aliud est esse impium, aliud peccatorem, 586. Impins
frenum populorum ad ruinam, 418. In interitu impiorum,
voluntas et imperium Domini completur, 1023. Impii qui
non credunt, traditi gladio sempiterno, 1022. Comparan-
tur mari numquam quiescenti, 584. Impii se abscondunt a
facie Dei, V, 859. Impii seminant triticum, et metunt spi-
nas, 809. Impiorum res prosperæ in hac vita, 818. Impio-
rum multitudo ad nihilum utilis est, VI, 102. Eorum
stupor, 754. Cur impii super justos prævaleant? 602, 605.
Impoenitentia solum crimen est quod veniam consequi
non potest, I, 1087.
Impœnitens provocat ad iracundiam judicantem, I, 1087.
Nihil ita repugnat Deo, quam cor impœnitens, ibid. et II,
Impositio manuum consensu totius orbis vim præcepti
obtinuit, II, 180.
Impossibile impossibili comparatum, II, 603, 757. Deus
quasi impossibilia pro difficultate nimia præcepisse videtur,
755.
Impossibilitas audiendi, quæ de contemptu et infidelitate
descendit, non vacat supplicio, IV, 884.
Impostorum mos juxta Justinianum, II, 29.
Imprecatio. Ecclesiastes imprecatur male his qui non
habent timorem Dei, et optat ne diu differantur a pœna,
III, 455.
Impudentia apud ignorantes quandoque veritas, et furor
Constantia putatur, 1, 557. Impudentiam malevolentia et
livor nutrit, VII, 180.
Inaures unde dicantur, V, 155. Incantatores et incantatio
in bonam partem interdum accipitur, IV, 52. Incantatores,
magi, et malefici quid differant, V, 627. Incantatorum stu-
dium apud Chaldæos, 553.
Incarnationis mysterium totum exponitur, IV, 155, 1069.
Ejus effectus, quis? 290. Incarnationis mysterium, VII,743.
Incerta nunc omnia apud homines,et utrum per amorem
Dei sustineant, ut Job, an per odium, ut plurimi peccato-
res, nunc habetur incertum, III, 457.
Incestus species, V, 254.
Incircumcisi et immundi, qui? IV, 601.
Incolarum, et habitatorum terræ discrimen, VI, 55.
Inconstantia fidem non meretur, II, 471.
Incontinens adolescens quidam quomodo a Patre mona-
sterii servatus, J, 941.
Increduli pro diversitate meritorum diversa passuri sunt,
IV, 33.
Incubi spiritus, II, 7, et IV, 175.
Tudi plurimas uxores habent, II, 311. Ajud cos lex est,
ut uxor charissima cum viro defuncto cremietur, ibid. De
iisdem quid legitur, ibid. Indi, Persæ et Babylonii quid
faciebant, VII, 183.
Indiæ regna opulentissima, I, 271. Per Oceanum vix anno
perpetuo ad Indiam pervenitur, 934.
De India per mare Rubrum plura veniunt aromata, IV,887.
Indifferentia, quæ nec bona sunt, nec mala, I, 750. In-
differentia quænam inter res hujus sæculi, IV, 159. Indif
ferentia sunt bona sæculi, quæ pro qualitate utentium
variantur, 645.
Ubi Indignatio, ibi nulla quies, I, 34. Indignatio unde?
VII, 656.
Indoloriam prædicavit quidam philosophus, VII, 621.
Indulgentia pulchra, 1, 228. Incontinentiæ nostræ tri-
buitur indulgentia, 905. Post indulgentiam, nou est timenda
judicii severitas, 416. Indulgentia principis quandoque su-
stinet calumniam reorum, 411. Indulgentia principalis, II,
573. Aliud est indulgentiam infirmitati tribuere, aliud vir-
tutibus præmia polliceri, 299.
Infamiam stultum est frustra sustinere, 11, 409.
Infantia ignorat bonui et mali differentiam, 1,684. Infantia
multa ad purum recordatur, II, 612. Infantium corpora,
statim ut emittuntur ex utero, lavari solent, V, 146. Infan-
tiæ ætas quid timet? VII, 447.
Infantes in primo nativitatis suæ ortu, nihil aliud faciunt
quam deprecantur, I, 201. Salus infantium, majorum lucrum
est, 684. Infantes interfecti crudelitate barbarorum, 461.
Infans manu tenera ridentem verberat matrem, 962. Amet
quod cogitur discere, ut non opus sit, sed delectatio, ibid.
Carnium edulio sustententur ne prius deficiant pedes,
quam currere incipiant, 685. Infantes nec possunt peccare,
nec volunt, II, 802. Infantes a Baptismo non excludendi,
804. Respondetur quæstioni, quare infantes tam cito mo-
riantur, 558. Infans apud Hebræos respectu parentum
omnis filius dicitur, III, 336. Romæ etiam omnes infantes
filii appellantur, ibid. Infantes resurgent in virum perfe-
ctum, IV, 1065. Infantes pannis cur involvantur, V, 147.
Solent etiam ab obstetricibus sale contingi, 147. Infantiom
recens natorum curatio, ibid.
Infelicitas magna a mulieribus discere carmina lamenta-
tionis, IV, 367.
Infelicium non debemus insultare calamitatibus, I, 683.
Inferiæ quid et unde dictæ, 1, 334. Inferiis mortuorum
homines a Bessis immolati, ibid.
Infernus mortuis non expletur; sed quantum plures sus-
ceperit, tanto plures desiderat, 1, 526. Non multum inte-
rerat perire cum corpore, vel inferni tenebris detineri ante
adventum Christi, III, 416. Infernus sub terra est, IV, 105,
179. Animam habere dicitur, licet non sit animal,79. Locus
suppliciorum et cruciatuum est, 250. Dicitur angelus iis
præesse, ibid. Inferni æternus ardor, 421. Sicut lacus
aquas a se descendentes suscipit, ita infernus animas, 252.
Infernus ultimus quid? 178. Profundum infernum significat,
et excelsum coelos, 106. Infernus vocatur lacus, VI, 540.
Infernus in medió terræ, VI, 408. Infernum inter et mor-
tem quæ differentia, 152. Nullus ante resurrectionis diem
ab inferis retrahetur, 547. Quidquid separat fratres, in-
fernus est appellandus, 152. Infernus in inferiori parte
terræ, VII, 613. De eo quæstio, 676. Portæ inferi, 124.
Infidelis etiam obolo indiget, I, 281. Infidelium pater
diabolus, 387. Incerta apud infideles sunt præmia futurorum,
979. Fidelis domus, unum sanctificat infidelem, 678. Infi-
delis nihil in mundo possidet, V,564.
Infirmitates et miseria diversæ hominum, I, 461. Non
semper veniunt de peccato, 409. Infirmitas ipsa fru-
ctum habeat eleemosynæ, 260. Infirmitas duplicatur, si ad
ægrotationem corporis accedat ægritudo animi, IV, 15.
Louga infirmitate tabescere, Dei ira est, 987. Ínfirmitas
quæ prodest, VI, 690. Infirmitatibus fratrum compatiendum
est, VII, 520.
Infirmus quidquid patitur, et nos pati possumus, I, 462.
Vulnera ejus existimenus propria, ibid. Compatiendum est
similibus nostris infirmis, ibid.
Ingenia parva non sustinent grandes materias, I, 331.
Ingenia liberaliter educata facilius verecundia quam metus
superat, 397. Præclara ingenia, et mens plena virtutibus,
in variarum artium redundat elegantiam, 310. Non multum
curandum, quid imperitorum rumusculi de ingenio nostro
jactitent, 700. Imbecillitas corporis et animi moæror, inge-
nii acumen obtundit, 759. Ingenium docile laudabile est,
272. Ingenium olet quo semel fuit imbutum, II, 486. Multa
sunt quæ præclara ingenia nobilitent, 329.
Ingratum hominum genus pro beneficiis acceptis, III, 466.
Inimici objurgantes utiliores sunt, quam amici objurgare
metuentes, 1, 750. Inimici quousque diligendi, 533. Magnis
inimicorum circumdamur agminibus, 594. Inimicorum di-
lectio qualis esse debeat, II, 728. Non ita debemus eos
diligere quasi consanguineos et amicos, ibid. Pulchra in-
terpretatio Pauli de illorum dilectione', ibid. Levius est
professum inimicum cavere, quam hostem latentem sub
amici nomine sustinere, 529. Inimicus semper in insidiis
est, 785. Impugnat, nec victus recedit, ibid. Inimicus no-
dum in scirpo quærit, ibid. 409.
Inimicitia utilis, VII, 506.
Ubi Iniquitas, ibi et indignatio, I, 33. Iniquitas in quo
differt ab impietate, IV, 880. Reversio ab iniquitate, est
cogitare veritatem Dei, V, 679.
Iniquus in quo differt ab impio? II, 724.
In Injuriis non consideres quid hostis mereatur, sed quid
te deceat, II, 530. Injuriam uxoris Levitæ quo animo vin-
dicarunt Israelitæ, VI, 114. Injuriam sustinere non tantæ
virtutis, quantæ gratiæ injuriam non facere, VI, 551.
Innocens quis? I, 1096. Innocentes mercedem habent
effusi sanguinis pro Christo, IV, 1075.
Injustitia omuis, judicium sanguinis est, IV, 438.
Innocentiam pressam malis non dolere dificile est, I,
793. Innocentia periret, si semper nequitiæ juncta esset
potentia, II, 418. Nihil in homine tutum est, si innocentia
criminosa est, ibid.
Innocentius amicus Hieronymi, I, 10.
Innocentii papæ fides proponitur tenenda, I, 592.
Per Inopiam multi convertuntur ad Dominum, IV, 324.
Inscitiam multo melius est simpliciter confiteri, quam
imperitiæ suæ alios hæredes facere, IV, 998.
Insidias tendere, diaboli est, II, 560. Insidiæ declinandæ,
V, 659. Insidiæ ad festa solemnia Jerosolymam euntibus
positæ, VI, 66.
Insitionum genera,
Insomnii meditatio, II, 763.
Instrumenta neci hominum concurrentia quomodo pro-
sequimur odio, VII, 377.
Insulæ Dalmatiæ, I, 337. Omnes inter Africam Italiam-
que insulæ quo rumore completa ? 988. Insulæ in Scriptu-
ris, quid? IV, 508.
Insulsi unde vocantur stulti, I, 148.
Insultandum non est his, qui Dei judicio pœnis traditi
sunt, V, 110.
Interpretationis difficultas, I, 535. Ecclesiastica quid
debet fugere? 235. Quod genus Interpretationis in Scri-
pturis sacris sequendum est? 783. Attrita frons, interpre-
tatur sæpe, quod nescit, 311. Cum aliis persuaserit, sibi
quoque usurpat scientiam, ibid. 311. De Interpretatione
quis facile judicare non potest, II, 527. Causa diversarum
interpretationum, 476. Non debemus in Scripturarum in-
terpretatione opinationum pannos pro voluntate nostra
consuere, sed unum disputationis servare textum et ordi-
nem et eumdem sensum, II, 429. Simplex intelligentia
interpretatione non indiget, 427. Interpretatio historica
hæret litteræ, IV,176. Pia interpretatio ab Hieronymo non
approbata, 195. Interpretatio periculosa, V, 118. Interpre-
tatio coacta, VII, 65. Repudiata, 143. Superstitiose inter-
pretationes cavendæ, 204. Interpretatio quorumdam, 91.
Vide Expositio.
Interpres sensum, non litteram sequi debet, I, 647.
Interpretis boni regula, 643. Interpretis veri officium, 307
et seq. Regulæ interpretibus præscriptæ, II, 308 et seq.
Sacrilegium est in Interprete, vei celasse, vel ignorasse
mysterium, 312. Interpretes Judæi et Græci, 232. Inter-
pretes Epistolæ Pauli ad Corinthios, 235. In Spiritualibus
charismatibus Interpretes ultimum fere gradum tenent, II,
521.Græci omnes Scripturarum interpretes curiose legunt,
527. Interpretum diversorum sententias ponendi mos a
Grunnio ejusque similibus suggillatus, IV, 993. Interpres
delirus notatur, 934. Latinus Interpres deceptus, 779.
Pravi cujusdam Interpretis expositio, 1017. Interpres La-
tinus, VII, 515, 560, 596, 704. Ab Hieronymo notatur,
598. Posuit quod non habetur in Græco, 494. Latinus In-
terpres deceptus, 702. Varia ejus lectio, 487. Nonnulli
interpretantur audacter, quod non intelligunt, 466.
Interpretes Septuaginta. Vide Septuaginta.
Interrogandus ille est, quem vita commendat, excusat
ætas, fama non reprobat, I, 113. Interrogatio cornuta, II,
225.
Invidia mors introivit in orbem terrarum, 1,325. Invidia
PATROL. XXX.
mordax sui, 197. Semper sequitur virtutes, ibid. Seipsam
carpit, cadit etiam in sanctos, 425. Invidiæ livor exarsit in
doctissimos viros, III, 301. Latentes etiam invenit, ibid.
Nihil vanius aut instabilius, quam homines non suas flere
miserias, vel propria lugere peccata, sed melioribus invi-
dere, 420. Invidia natura, VII, 507. In duplicem scinditur
passionem, ibid. Elegiacum metrum de invidia, 508. De ea
Scripsit Cyprianus, 608. Invidia dificile conquiescit, 181.
Invidus aliena felicitate torquetur, et patet insidiis glo-
riosus, III, 420. Quanto quis fratri imvidet, tanto ipse am-
plius contabescit et deperit, ibid. Invidorum obtrectationes,
IV, 369. Invidus notatur, VII, 417. Proprie nocet infan-
tibus, ibid. Inter invidum et invidiosum quid interest?
508. Notantur Invidi, et detractores, 539.
Invocare nomen Domini, non incipientium, sed perfe-
ctorum est, VI, 205.
Inutilis sibi et omnibus, quis? IV, 49.
lones a Javan dicti, IV, 817. Iones Iberi Orientales
dicuntur, V, 311. Iones Græci, VI, 716.
lonium mare, IV, 817.
Iphigenia virginis sanguis adversos placavit ventos, II,
395.
Ira leonis personam nobis imponit. I, 193. Ira viri de
pertubata mente procedit, II, 747. Nemo carere potest
ira, ibid. Justitia est, iram celeri poenitudine mitigare,
ibid. Tutius est rabiem leonis, quam hominis sustinere,
47. Ira pro correptione et eruditione in minores posita,
III, 439. Ira semper juneta superbiæ est, et sapiens, si
iracundus sit, insipiens arguitur, ibid. Ira furens etrecens,
cum fuerit dilata, facilius sedatur, et potest auferri, ibid.
Irascendum et nobis, si quando peccamus, irascendum et
aliis, quia per tristitiam vultus melior fit animus, 437. Iræ
natura, VI, 175. In subrisione simulata ostenditur magni-
tudo iræ, 289. Ira quid? VII, 656. Ira duplici nomine doua-
tur, 628. Duplici quoque modo definitur, ibid.
Ira Dei materiam habet, non in Domini voluntate, sed
in nostris vitiis, IV, 776. Ira Dei quandoque intelligitur
diabolus, et pessimi angeli, qui mittuntur ad plectendos
qui ira digni sunt, V, 537. Ira Dei necessaria, 879. Ira
Dei magna est, non irasci, 168. Aut rarus, aut nullus est,
qui ira Dei non sit dignus, VI, 540. Bruta Iram Dei sen-
tiunt, 676. Ira Dei mensuras habet, 633. Iram Dei omnia
creata passura, VII, 283.
Iracundus, quis? VII, 699. Iracundus et iratus in quo
differunt, 507.
Irasci hominis est, injuriam non facere Christiani, I,
27, 608. Qui irascitur, non se esse Christianum indicat,
175. Irasci leviter peccatum est, II, 747. Nec cum causa
licet irasci, ibid.
S. Irenæus Photini martyris successor, I, 428. Irenæus
discipulus fuit Polycarpi martyris, II, 873. Photini marty-
ris fuit successor, ibid. Irenæus multarum hæreseon ori-
gines explicuit, IV, 761.
Qui Irreprehensibilis est, non solum a domesticis, sed
et ab alienis, consono ore laudatur, I, 425. Irreprehensi-
bilis nullus, aut rarus est, II, 718.
Iris quid? V, 22. Numquam apparet nisi in pluvia, ibid.
Irrisionis signa, I, 945.
Irrisoribus autem ne libenter accommodes, I, 944.
Isaac duplices annos David habuit, I, 254. Ante Evange-
lium, Evangelicam portavit crucem, 398. Isaac et Rebecca
monogami fuerunt, 910. Isaac unde nomen accepit? II,
536. Unius uxoris vir, Christi præfigurat Ecclesiam, 268.
Isaac natus in Geraris, nou ad quercum Mambre, III, 337.
Vel hora nona, vel ante solis occasum spirituales Deo
victimas offerebat, et in campo orationi vacabat, 343.
Isaac semper habuit idem nomen, et una uxore fuit con-
tentus, IV, 756.
Isaac monachus interpres Antonii, II, 31.
Isaias magis fuit evangelista, quam propheta, I, 784.
Visiones Isaiæ valde obscurissimæ, 435. Isaias virginis
demonstrator, in una quæstione succumbit, II, 417. Virtu-
tum merito Dei fruebatur aspectu, et conscientia pecca-
torum, labia sua fatebatur immunda, 773. Isaias arrogans
dictus est a Pelagio, 799. Isaias, quis? IV, 211. Sub qua-
tuor regibus prophetavit, 89, 90. Quatuor prophetæ, Isaias,
Osee, Joel, et Amos eodem tempore prophetaverunt, 7.
Isafe liber universa Domini sacramenta continet, 3. Lo-
quitur præcipue de tribu Juda et Benjamin, 7. Prophetia
in eo copulata historiæ, 460. Propheta multis obscuritati-
bus involutus, 326. In expositione ejus Græcorum ingenia
sudaverunt, non Latinorum, 5. Juxta numerum versuum
æqualis, aut major duodecim prophetis, 5. CL anni fuerunt
inter Isaiam et Jeremiam, 400. Ascensio Isaiæ et Apoca-
lypsis, 761. Non prophetam, sed filium prophetæ se appel-
lat, 460. Non audet laudare Dominum, 95. Causa luctus
ejus, quæ? 335. Cur fuerit interfectus a Judæis, juxta
sententiam Hebræorum, 19. Mors ejus et supplicium ex
|