dicitur aut esse, aut non esse, inter bona, vel mala debet numerari, 699. Melius est omnino non esse, nec sensum habere substantiæ, quam infeliciter, vel esse, vel vivere. III, 419. Non esse melius est, quam vivere in suppliciis, IV, 982. Esse jam nunc incipiamus, quod futuri sumus, VII, 659.
Esseda deaurata, II, 313.
Esseni cœnobitarum vivendi modum observasse dicuntur, I, 120. Essenorum vita, II, 545.
Esther in Ecclesiæ typo populum liberat de periculo, I, 279. Libri ejus argumentum, ibid. Interfecto Aman, par- tes convivii et diem celebrem mittit in posteros, ibid. Esther quomodo sententiam Artaxerxis correxit, II, 474. Esther et Judith, typus Ecclesiæ, VI, 671. Esther historja ad Artaxerxem relata, 784.
Esychius vir consularis capite damnatus, 1, 306. Elesiæ venti, IĮ, 551.
Etham quid sonat? I, 471.
Ethnici errorem et consuetudinem præferunt veritati, I, 625. Quomodo blasphemant invisibilem Deum, ibid. Ethnici quid erant ante fidem Christi? IV, 277. Ethnici mercedem recipiunt, si quid boni fecerunt, V, 353,
Etymologie falsorum nominum non sunt fingendæ, IV, 500, et V, 519.
Eubulus, 1, 555. Eubulus scripsit historjam Mithræ, II, 341.
Eucharistiæ sacramentum notatur, I, 570, Mysterium sanguinis, et corporis Christi dedicatum a Melchisedech, 200. Panis et vinum in sacramento Eucharistiæ per invo- cationem et adventum sancti Spiritus sanctificantur, 595. Dominici sanguinis sacramentum quid indicat? 257. Cou- secratio corporis et sanguinis Christi ad quos pertinent, 1081. An quotidie accipienda, lege quid dicitur, 454. Ac- cipere corpus Christi, majus est quam orare, 227, Dilata communio corporis Christi non reddit sanctiorem, ibid. Eucharistiam absque condemnatione nostri, et pungente conscientia, semper accipere optanda res est, 454. Indigne accedens ad calicem Domini, reus erit Dominici corporis et sanguinis, 55 Romana Ecclesia et Hispaniæ perhibentur jejunare die sabbati, et Eucharistiam quotidie accipere, 434. De Romanis quid refertur circa communionem cor- poris Christi, 227. Quæ pertinent ad confectionem corporis et sanguinis Domini,eadem qua corpus ejus et sanguis maje- state veneranda, 759. Eucharistiæ corpus Domini in Eccle- sia, II, 191. Illud attrectabant episcopi, 173. Ministrabatur populo de sublimi loco, ibid. Extendebatur manus ad ac- cipiendam Eucharistiam, 508. Corpus Christi accipientes, respondebant Amen, ibid. Sumptio corporis Christi, 800. Mundi debent Sumere, 269. lud æqualiter accipimus, ficet pro meritis accipientium diversum sit, 564. Prima communio corporis Christi post baptismum, 800, Euchari- stia Domini cum cautione sumenda, 731. Hoc solum habe- mus in præsenti sæculo bonum, si vescamur carne Domini, et cruore potemur, non solum in mysterio, sed etiam in Scripturarum lectione, III, 413. In Eucharistiae sacramento veritas, et realitas corporis et sanguinis Christi statuitur, VII, 216. Corpus Christi in Eucharistia verum et substan- tiale, 702. Pollutos non juvat, 711. Periclitatur, qui sine cœlesti Pane ad optatam mansionem pervenire festinat, 116.
De Eugenio tyranno quid refertur, I, 314. Eumenides furiæ, cur sic appellate, I, 187.
Eunomjus, II, 508. Auctor est hæreseos contra reliquias, 595. Ejus sectatores basilicas apostolorum et martyrum non ingrediuntur, et libros illius majoris auctoritatis arbi- trantur, quam Evangelia, ibid. Dogma Eunomii de Christo, 512 Quid respondetur ei, 985. Dogina ejusdem, 507. Eu- nomii a bæresis, 416. Eunonius, leprosus, IV, 775. Eu- nomius, V, 380. Idem refellitur, VI, 267. Eunomius et Eutycius Arii vectes, 229. Eunomius, VII, 737. Dogma ejusdem, 610. Superbam sibi vindicat scientiam, 74. Ap- peliatur coluber, 724.
Eunomianorum et Arianorum hæresis totum Orientem possedit, II, 411. Eunomiani, VI, 262.
Eunuchi non deponunt animos virorum, I, 687. Eunuchi illi placent Deo, quos castravit non necessitas, sed volun- tas, II, 257. Typus Eunuchorum voluntate, quis, ibid. Eunuchi erant antistites et pontifices Heliopoleos, III, 367. Eunuchus novæ Legis, custos Sabbatorum, IV, 657 et 658. Eunuchi qui Deo placent, VI, 67, 675. Eunuchorum triplex genus, VII, 146, 147.
Eunuchus regina Candacis Isaia lectione prophetica, baptismati præparatur, I, 420. De illo nonnulla referuntur, 274, 275. Amator fuit legis, et divinæ scientiæ, ibid. Plus in deserto fonte Ecclesiæ reperit,quam in aurato Synagogæ templo, ibid. Eunuchus Ethiops præfigurans gentium po- pulos, mutavit pellem suam, 800. Dum vetus relegit In-
Euriporum amoenitas, 1, 11.
Europa et Asia decennalli bello confligunt, II, 317. Eusebius episcopus Cæsarea Palæstina, I, 429. Hunc Arianum fuisse, nemo est qui dubitat; 1051. Ecclesiasticam texuit historiam, 525. Impietatis Arii apertissimus fuit propugnator, ibid. Chronicon Eusebii Cæsariensis quando translatum in Latinum, 569. Interpretatus est Psalmos, 753. Qual voluminą condidit adversus eumdem? 427. As- sertor fuit Origenis, 551. Nititur probare Origenem fuisse catholicum, 552. Ju opere suo illum Ariani probat dogma- tis, ibid. Eusebius, 223, 232, 236. Damnatus, 1030. Euse- bius historicam Isaia expositionem titulo repromittens, interdum obliviscitur propositi, etc., IV, 168. Item, 170. Reprehenditur, 199, 220 et seqq. Juxta historicam expla- nationem quindecim edidit volumina in Isaiam, 6. Eusebius Cæsariensis quomodo septuaginta Hebdomadas interpreta- tus sit, V, 687 et seqq. Ejusdem de Susannæ Belique hi- storiis confessio, 619. Eusebii liber pro Origene sub Pam- phyli martyris nomine a Rufino translatus, 207. Eusebius Cæsariensis de Evangeliorum scripsit dissonantia, VII, 11. Tria volumina ejusdem, 195.
Eusebius Cremonensis quid quærit ab Hieronymo, I, 506. Græci sermonis erat ignarus, ibid. Eusebius Cremonensis, II, 555, 561. Mittitur in Occidentem, 554. Epistola Eusebii quid habet, 418. De cubiculo Eusebii monachus furatus est epistolam, 551. Defenditur idem Eusebius, ibid. Euse- bius Cremonensis, VII, 3.
Eusebius Emisenus, I, 429. Ejus Commentarii, 739. Eu- sebius Emisenus, II, 927. Eusebius Emisenus scripsit in Apostolum, VII, 369.
Eusebius Vercellensis transtulit Eusebium Cæsariensem et Origenem, I, 753. Transtulit Commentarios hominis bæretici, 348. Eusebius Vercellensis de exsilo in Italiam redit, II, 191. Eusebius Vercellensis, 194.
Eusebius sanctus frater, 1, 21, 550, 1067. Gratiam du- plicat, 281.
Eusebius pater Hieronymi, II, 953.
Eustathius Antiochenus episcopus, I, 39. Eustathio falso imputantur filii, II, 569. Ubi exsul fuit ille et sepultus, 923.
Eustathius Sebastenus, II, 927.
Eustochium prima urbis Romanæ virgo nobilis, I, 99. Ejus parva adhuc ætas, et rudis infantia, 184. Sævit diabo- lus in illam, ibid. Eustochium ubi nutrita fuit, 954. Vita illius proponitur imitanda, 689. Ejus sermo, incessus et habitus, doctrina virtutum est, ibid. Fortitudo prædicatur in Eustochio, 394. Virginitatis flores metit, ibid. Laudes cjusdem et virtutes, 290. Humilitas Eustochii et Paula matris, 111. Matres illius, qua? 125. Virgo et devota Christi filia nominatur, 691. In ejus consolationem vita Paulæ matris cuditur, ibid. Procul a nobili genere, sola fide et gratia dives relinquitur. ibid. Julia nuncupabatur, quare? 692. Eustochium in sanetis Locis virginitatis et Ec- clesiæ monile pretiosum est, ibid. Comes fuit propositi et peregrinationis matris suæ, 694. Virtutes ejusdem quanta? 720. Eustochii semper in matrem pietas probata, 721. A matre mortua non potest abstrahi, 725. Eustochium nullam pro matris dormitione recipit consolationem, 616. Dormitio Eustochii, causa est doloris in Hieronymo, 163. Liber ad Eustochium de Virginitate, quando scriptus, 269. Citatur, 250. Eustochium unicum nobilitatis et virginitatis exem- plum, IV, 533. Eustochio inscripti Commentarii in Eze- chielem, V, 2, etc.
Eutychius, II, 411.
Euthymius damnatus, I, 1030. Euxinum mare, I, 5.
Euzonius presbyter Cæsariensis, 1, 441.
Euzoius diaconus, et postea sub Theodosio Antiochenus episcopus, II, 192.
Eva una est mater cunctorum viventium, 1, 908. In pa-
radiso fuit virgo, 102. Per cibum ejecta est de paradiso, 986. Eva typus Ecclesiæ, 11, 427. Eva transfertur in vitam, III, 510. Dicitur mater viventium, ibid. Evæ ædificatio ex costa Adami, VI, 349.
Evagrius, presbyter Damaso notus, I, 142. Litteras trans- mittebat Hieronymo, 18. Ejusdem charitas in eum, ibid. Evagrii laudes, 7. Evagrius, 10, 14, 16. Evagrius Ponticus damnatus, I, 1030. Multa scripsit, ibid. Liber et sententiæ ejusdem si anatàas, ibid. Evagrij Iberita sententia impia, II, 693.
Evangelii gratiam accepimus permanentem, pro Legis gratia, quæ præteriit, I, 748. Quasi majora sint impera- torum scita, quam Christi, leges timemus, Evangelia con- temnimus, 2€2. Ad Evangelii fulgura omnis mortalium sensus hebetatur, 961. Evangelia numquam deponantur de manibus, 788. Erat contra Evangelii veritatem, putare, credentes sine veteribus sacramentis salvos esse non posse, 765. Vas Evangeliorum quadrangulum quid docet? 933. Evangelium non est ante crucem Christi, II, 277. Passione ejus et Sanguine dedicatur, ibid. Legi præfertur, 283. Et præferendum, quare? 729. Gratias Evangelii suc- cessit, quia in Lege nemo potuit justificari, 797. Aliud est in Lege versari, aliud in Evangelio, 274. Umbra in Lege, veritas in Evangelio, 728. In Lege sapientia carnis, in Evangelio sapientia spiritus, 285. Servivimus in Lege Adam, serviamus in Evangelio Christi, 298. Si damnatur in Lege ignorantia, quanto magis in Evangelio conscientia, 734. Hæretici, qui Evangelia laniarunt, 197. Explicantur hæc verba Evangelii, Facilius est camelum per foramen acus, etc., 663. In codicibus Græcis in fine Evangelii juxta Marcum quid scribitur? 758. In Græcis et Latinis secun- dum Lucam quid reperitur? 760. Divisis linguis credentium, totus Evangelica prædicatione mundus expletus est, III, 139. Evangelii pertectio, IV, 690, 918. Veritas ejus præ- fertur umbræ Legis, 20, 801. Abbreviatus sermo Evange- licus, brevissimum dedit charitatis et fidei præceptum, 149, 411. Seminarium Evangelii processit a fontibus Israelis, 167. In regionibus duarum tribuum primum Sal- vator prædicavit Evangelium, 129. Præcipitur viris aposto- licis, ut deserant Jerusalem, et prædicent Evangelium in tolo mundo, 611. Progressus ejus exponitur, 279. Prædi- catio Evangelica conterit adversarias potestates, 500. Commutatio malorum in bonum per Evangelicam prædica- tionem, 796. Fontes Salvatoris, doctrina Evangelica, 166. Lex in Evangelio, et Evangelium de Lege nascitur, V, 511. Juncta sibi sunt Evangelia, hærentque mutuo, 13. Nihil in iis, quod non luceat, 18. In Evangelio virtutis augmen- tum supra Legem, 210. Evangelicus sermo breviatus, 364. Qui Legem observat cum Evangelio violat nomen Dei, 243. Mundat Deus in Evangelio, quos in Lege peccantes immundos reliquerat, 218. Quatuor tantum debet suscipi, VII, 3. Non dissonant, 28. Evangelii et Legis discrimen, 30 et 74. In illo Lex et Prophetæ recapitulantur, 130. Evangelium non est in verbis Scripturarum, sed in sensu, 386. In sermonibus Evangelii semper litteræ junctus est spiritus, 104. Gratia Evangelii quomodo facilior gratia Legis, 74. Ex fide Legis, ad fidem Evangelii veniendum, 753. Omnia recapitulantur in Evangelio, 25. Ejus prædi- catio quid operatur, 486 et 487. Lex imminuta et destructa prædicatione Evangelii, 454. Securis appellatur, 18. Rarus qui in confidentia annuntiet Evangelium, 682. Opinio Hieronymi de prædicatione Evangelii, 194. Evangelica veritas non recipit juramentum, 30. Discrimen inter acci- pere Evangelium, et discere, 387. Quid suspicantur, qui scripserunt contra Evangelia, 256. Verbum Evangelii magis expressum in Graco, quam in Latino, 727. In veris exemplaribus Evangelii, quid legitur, 168. In Evangelio quid cernatur, 247. Evangelia quatuor e multis electa, et tradita Ecclesiis, 247.
Evangelium juxta Hebræos, Chaldaico Syroque sermone, sed Hebraicis litteris scriptum, II, 782. Nazareni eo utun- tur, et nonnulla ejusdem referuntur, ibid. Habetur in Cæ- sariensi Bibliotheca, ibid. Evangelium Hebræum in Græ- cum et Latinum vertit Hieronymus, 831. Origenes sæpius utitur illo, ibid. Quædam hujus loca citantur, ibid. Evan- gelium Hebræum Nazarenorum, IV, 156, 485, et V, 158. Evangelium Matthæi Hebraice scriptum, VI, 123. Evange- lium secundum Hebræos ab Hieronymo translatum, 520. Evangelia plures scripserunt, VII, 1. Hæc diversarum hæreseon fuere principia, ibid. Falsa edita a quibusdam, ibid. Evangelium Nazaræor. et Ebionit. ab Hieronymo translatum, 77. In eo nova lectio reperitur, ibid. Vocatur a multis Matthæi authenticum, ibid. Evangelium Hebræo- rum quid habet, 172, 236, 641. Evangelium secundum Ægyptios, 248. Secundum apostolos, Thomam, Matthiam, ibid. Evangelia multa a multis fuisse conscripta, ibid. Evangelium quando cœptum est prædicari, 313.
Evangeliste quatuor, quadriga Domini et verum Cheru-
bin, I, 280. Tenent se mutuo sibique perplexi sunt, ibid. Quasi rota in tota volvuntur, et pergunt quocumque eos flatus Spiritus sancti perduxerit, ibid. Evangelistæ quid in sacris voluminibus fecerunt, 510 et seq. Quatuor animalia quare Evangelistis tribuuntur, II, 280. Evangelistæ qua- tuor, VII, 3. Cur tribuuntur illis species animalium? ibid. Dura Evangelistarum conditio, 65.
Evangelus presbyter, I, 442 et 1080.
Ex Eventu rebus vocabula imponebant Hebræi, IV, 740.
Evila, ubi aurum purissimum, et gemmæ pretiosissimæ, carbunculus, smaragdus nascuntur, III, 199.
De Evilmerodach, fabula narratur, ÍV, 178. Evilmero- dach filius Nabuchodonosor, V, 651.
Evodium salutat Hieronymus, I, 1066. Exactores nostri qui? VII, 457.
Exaudire. Cur non semper exaudiat Deus? VI, 391. Ex- pedit contraria orantibus, aut non intelligentibus quid prosit, ut non exaudiantur, 951 el segg.
Excelsa et amoena loca idolis dedicantur, IV, 819. Ex- celsorum et lucorum irreligiositas, VI, 40. Excelsa periculosius stant, V, 615.
Excerta Ibera, I, 1093. Per excertam quis, etc., I, 17. Excommunicatio non facile ferenda, I, 726.
Excusatio socia negligentiæ, I, 23. Non sunt vanæ excu- stiones quærendæ, nec danda occasio carni ad peccandum, quasi necessitate compulsi ea faciamus, quæ nolumus, III, 428, 429.
Excussi qui dicantur in Psalmo, I, 155. Excussorum filii, 156. Necesse est ut excellant singuli in quibusdam, II, 714.
Exemplaria omnia Scripturarum habere, magnorum sumptuum est, et infinitæ difficultatis, II, 524. Totus orbis inter se trifaria exemplarium Scripturæ varietate compu gnal, ibid.
Exemplaria Latina et Graeca errore confusa, VII, 487. Exemplum numquam a malis sumitur, VI, 799. Exem- plum non imitandum, 935. Exemplum ex gubernatore navis ductum, 624. Exemplum plus proficit quam verba, VII, 720.
Exemplum de sacris Scripturis quantum percutiat, VI,
Exercitia monasterii, II, 712. Breve videbitur tempus, quod piis exercitiis occupatur, 686. Laborantibus et piis exercitiis deditis, numquam diés longi sunt, 991. Exercitia et vestes mulieris ad Deum conversa, 275.
In grandi Exercitu unius signum exspectatur, I, 942. Exercitus quibus constat, II, 291, 293. Exercituum ma- gistri, Archimagistri dicuntur in Scriptura, id est, coquo- rum principes, III, 364. Exercituum principes quid solent facere in oppugnatione urbium, VII, 670.
Exodus continet decem plagas, cum Decalogo, et cum mysticis divinisque præceptis, I, 276. Applicatur ad novi Testamenti mysteria, ibid. et seq.
Exploratores Botrum ingentis magnitudinis portaverunt in testimonium terræ fertilissimæ, et iu typum Domini, I, 700. Exploratores Terræ sanctæ geometræ fuerunt, V, 523.
Explorandum non est homini converso a peccatis suis, V, 110.
Expositio pulchra verborum, Osculetur me osculo oris sui, IV, 751. Variæ expositiones describuntur, 497. Expo- sitiones Judæorum et aliorum. 1065. Prestigiæ expositio- nis falsæ vitandæ, 974. Falsa expositio, licet bono voto, 960. Hæretica expositio confutatur, 654. Expositio cujus- dam ridicula explosa, V, 323. Quædam aliæ non proban- tur, 218. Falsa expositio non est recepta in Ecclesia, 640. Expositio cujusdam concionatoris noù probata ab Hiero- nymo, VII, 648. Varia auctorum notatur, 544. Absurdus sensus in expositione cujusdam loci Scripturæ, 629. Præcepta moralia indigent prudenti expositione, 681. Vide Interpretatio.
Expositorum nomina verecunde non posita, II, 480. Exscriptorum vitia, VII, 571.
Exsequiarum fastus apud Romanorum nobiles, I, 177. Exterminare, quid? VII, 31.
Extensio manus percutientis gestus, VI, 678. Extensio manus Dei, et emissio quomodo differant? V, 268. Alia quæ Extrinsecus sunt, alia quæ intrinsecus, I, 792. Facile abjicitur quod hæret extrinsecus, 402.
Exuperius Tolose episcopus, viduæ Sareptensis imita- tor, I, 956. Esuriens pascit alios, et ore pallente jejuniis, fame torquetur aliena, ibid. Omnem substantiam pauperi- bus erogavit, ibid. Corpus Christi in canistro portabat vimineo, et sanguinem in vitro, ibid. Avaritiam ejecit e templo, etc., ibid. Proponitur imitandus, ibid. S. Exuperii meritis Tolosa non destruitur, 913. Laudatur, 229.
Ezechias pœnitentiam agendo, Assyrios delevit, I, 34
Vicina morte terretur, 174. Ezechias dux Dei appellatur, II, 755. Accusatur infidelitatis, ibid. Unde vocabulum justi possidet? ibid. Ezechias duodecimo anno Romuli Romæ conditoris regnavit in Jerusalem, IV, 9. Humilitas et pru- dentia bujus regis, 459. Causa fletus ejus, 468. Cur tenta- tioni relictus, 476. Tradunt Hebræi causam ægrotationis ejus, 478. Quid facit Isaias, ut sanet Ezechiam, 467. Sanitas ei restituta per res noxias et adversas, 476. Gradus domus Ezechia in Templo demonstrantur, 468.
Ezechiel in typo fornicantis Jerusalem tondet cæsariem suam, I, 427. Librum devorat scriptum intus et foris, car- mine, et planctu, et væ, 891. Hæc explicantur, ibid. Eze- chielis uxor cur moritur, 909. Difficilis ejusdem explanatio, 449. Ezechiel principia et finem habet obscuritatibus ob- voluta, 279. Istæ partes non legebantur apud Hebræos ante annos triginta, ibid. Templum Ezechielis ad expo- nendum difficillimum, 976. Prophetia Ezechielis difficilis, IV, 1096. Ezechiel quare vocatur filius hominis, V, 591. In expositione Visionis Ezechielis mutæ sunt Judæorum synagogæ, 7. Ezechiel et Abacuc non in spiritu, sed in ipso corpore translati, 32. Ezechiel typus Christi, 884. Octo circumstantiæ Visionis Ezechielis, 891. Ezechiel volens, et non coactus vaticinatur, 934. Prudentia ejus, 369.
Ezras, quid significet? I, 279. Ezras et Nehemias in unum volumen coarctantur, ibid. Quæ continentur in illo? ibid. Aliud in cortice præferunt, aliud retinent in medulla, ibid. Vide Esdras.
Fabarum cibus Pythagoreis detestabilis, V, 44. Fabianus urbis Romæ episcopus, 11, 350. Occubuit in persecutione Decii, 895.
Fabiola dicitur laus Christianorum, miraculum genti- lium, luctus pauperum, solatium monachorum, I, 458. Ejus virtutes permultæ et præclaræ, ibid. Quos habuit parentes, ibid. Non laudatur conversa, nisi prius rea absolvatur, 459. Ob vitia a marito recessit, ibid. Ex imbe- cillitate mentis et ignorantia legis alteri nupsit, priore adhuc vivente, ibid. Post mortem secundi mariti, pœni- tentiam facit publicam, ibid. et 460. Opera pœnitentiæ illius, ibid. Recipit communionem sub oculis omnis Eccle- siæ, 461. In die bona malorum non est oblita, ibid. Prima domum instituit ad pauperes recipiendos, et ægros curan- dos, 764. Eosdem humeris suis portavit, lavit purulentam vulnerum saniem, et cibos propria manu lavabat, ibid. Ejus liberalitas, ibid. Misericordiæ illius angusta fuit Roma, ibid. Ingenti Scripturarum studio tenebatur, ibid. Quid petiit ab Hieronymo, 463. Amor solitudinis ́illam Bethleem perduxit, ibid. Romam revertitur, ut ibi pauper viveret, ubi dives fuerat, ibid. Ardorem animi illius præ cæteris virtutibus laudat Hieronymus, ibid. Epistolam ejusdem ad Heliodorum tenebat memoriter: unde summo solitudinis desiderio urebatur, 465. Dispensationem pecu- mie et cautam distributionem genus infidelitatis vocabat, ibid. Ipsa pro Christo stipes optabat accipere, ibid. Dum semper paratur, mors eam invenire non potuit impara- tam, ibid. Simul cum Pammachio xenodochium construxit, ibid. Utriusque fervor animi, 466. Moritur, et ad exsequias populus totius Urbis congregatur, ibid. Alleluia cantatur in illis, ibid. Inciderat in latrones, sed Christi humeris reportata est, 467. Fabiola, II, 554.
Qu. Fabium cur miratur antiquitas? 1, 340. Fabii dictum, ibid. 340. Fabiorum familia laudata, 400.
Fabius Antiochenæ Ecclesiæ episcopus, II, 903. In mediis Fabulis, id est, colloquiis, I, 126. Fabulæ gentilium quid narrant, I, 787. Fabulæ de qui- busdam animantibus quid describunt, IV, 444. Fabula mille annorum abjicienda, 702. Fabula gentilis exponitur, V, 88. Fabula quo sensu dicitur ab Hieronymo Susannæ, Bels et Draconis historia, 620 et 731 et seq. Fabula de Aumonitis et Moabitis Templum reseratum ingressis, 288. Fabri tractant fabrilia, II, 287. Fabricii continentia, II, 341.
Fabricius nefas duxit regem proditum interficere, I, 307. Fabricii, 223.
Facidia, viculus urbis Rhinocoruræ, II, 19.
Facies speculum mentis est, I, 290. Turpanda est facies, quæ contra præceptum Domini purpurisso et cerussa depicta olim fuit, 706. Facies obvelata quid sibi velit? V, 155 et seq. Faciem in lege suscipere quid? VI, 961. Facinus quod nec mimus fingere, nec scura ludere, nec Atellanus potest effari, I, 1089.
Facit unusquisque quod prævalet, I, 194. Non bene fit quod occupato animo fit, 535.
Factorum alia natura ́est, et alia ejus qui factor est, I, 602. Facundia canina, I, 1043.
Faliscorum filii proditi, I, 307.
Falsum quidquid est, numquam fieri potest, II, 721. Falsum omne non subsistit, VII, 582.
De bona Fama curandum est, I, 910. Licet conscientia criminis vulnus non habeat, habet quandoque Fama igno- minia, 783. Per bonam et malam famam pervenitur ad coelum, 198.
Fames Dei judicio ob peccata immittitur, V, 55 et seq. Fames Judæorum quæ, 817. Fame nihil durius, VI, 342. Fames spiritualis Judæorum et sitis, 343. Fames et penuria mundum opprimens ex ira Dei descendit, in pauperibus fraudari se querentis, 976 et seqq.
Familiaritas facit contemptum, I, 538. Assiduitas facit familiaritatem, 60.
Famulus senex honestis moribus præficiatur, I, 505. Vide Servus.
Far, Ægyptiorum mos est vocare Theran, quod tempore Hieronymi corrupte Atheran nuncupabant, III, 569. Non Fatis, sed voluntate Dei res eveniunt, ÍV, 229. Fatuitas a scientia, V, 77, 778, 800.
Fatuum Dei sapientius est hominibus, V, 800. Fatum excluditur, VII, 146. Fatura quid? VII, 577.
Fauni, II, 7. Alii vocant Faunes ficarios, IV, 173. Faustina Juliani conjux, I, 792.
Faustinus Origenem respuendum existimat, I, 552. Faustus Manichæus, I, 771.
Febris totum corpus depopulatur, I, 603. Ardor Febrium monet rejiciendas corporis delicias, 174. Febris in leonis similitudinem ossa consumit, IV, 472. Febris natura VII, 45.
Fel, sedes feritatis, iracundiæ et violentiæ in Leone, V, 10. Fellis potus pro malorum magnitudine, IV, 902. Felicitatis æternæ consortium, I, 185. Felicitatis magnæ interdum est ad præsens misericordiam non mereri, V, 97. S. Felicitas, I, 198.
Felix episcopus Romæ constituitur in locum Liberii, II, 931.
Felix, quis? VII, 415.
Femine captivæ virtus, II, 45.
Feminarum mutabilis et fluctuans sententia est, I, 994. Si suo arbitrio relinquantur, cito ad deteriora delabuntur, ibid. Damnantur feminæ quæ oderunt suos, et non suorum palpantur affectu, 935. Earum impatientia nullam recipit excusationem,ibid.Sexus femineus suo jungatur sexui,964. Quibus nobilium feminarum ardet ambitio,934.De nobilibus Feminis pudenda dicuntur, 965. Tenera res in illis, fama pudicitiæ est, 505. Constantia unius in deserenda patria, et in filiis et propinquis derelinquendis, 693. Non facit Hieronymus ullam inter sanctas feininas differentiam, 652. Virtutes feminarum et viduarum proferuntur, 292, 293 et seqq. Nullus sanctorum, nisi perraro, feminas genuisse narratur, III, 400. Feminarum monilia describuntur, et per hæc, insignia virtutum, IV, 61. Filia feminarum pleo- nasmus, V, 710. Feminæ natura, VI, 518. Feminæ gen- tiles doctissimæ, 671. In feminas sancta dilectio nonnum- quam infirmatur, et fert ad mortem,VII, 715. Vide Mulier, Uxor.
Femoralia quid sint, I, 561.
Femur quid? I, 96. Mystice pro nuptiarum operibus sumitur, 361. Femur manu percutere, dolentis et plan- gentis indicium, IV, 1066.
Femur Jacobi sanatum, III, 356. Feneratori an plus accipere liceat quam dedit, V, et seq.
Fenestre toxicæ, quæ ? V, 476.
Fenon, ubi æris metalla damnatorum suppliciis effodian- tur, III, 214.
Feni penuria in multis Orientis provinciis, IV, 182. Feræ gustatum sanguinem semper sitiunt, I, 4. Fermentum mystice quid? I, 471. Fermentum false doctrinæ, VI, 80.
Ferrum si absque stanno fuerit, uritur, et crematur, VI, 813.
Fertilitatem annorum auspicandi consuetudo idololatrica, IV, 782. Eadem apud Ægyptios, ibid. Fervidum pro bono, IV, 883.
Fervor nascens ex amore Dei, I, 359. Fescenninum carmen, I, 914. Procax, 909.
Festivitates celebrandæ non in vino, VI, 549. Quorum Deus projicit festivitates? 302.
Festum quomodo celebrandum, I, 151. Festum Petri apostoli, ibid. Christianis omne tempus festum est, 881. Festus Judæam rexit, II, 823.
Successit Felici, 827.
Fetus Æneiæ Scrophæ, VII, 378.
Fetus vernus melior est, quam autumnalis, III, 354. Ficorum usus quis? IV, 475.
Interpretationes quorumdam de duobus cophînis ficorum, IV, 1116.
Sub Ficu requiescere quid? I, 799. Ficus Sterilis Judeo- rum figura, VI, 669.
Fides unde sic dicitur? I, 774. Catholica fides et regulæ Ecclesiæ custodiendæ sunt, 536. Nihil est antiquius quam Christi jura servare, nec Patrum transferre terminos, semperque meminisse Romanam fidem, etc., 353. Servata hæreditas fidei apud Romanos, 58. Victoria fidei contra hæreticos, 435. Magna fides que contemuit? 462. Plena que patitur? 694. Famem non timet, 36. Omnem deformi- tateni vincit, 619. Domus quæ non habet fundamenta fidei solida, diaboli turbine concidit, 899. Rara est in hominibus, 323. Non est peusanda temporibus, 319. Stultissimum est de fide ex alterius pendere judicio, 199. Aries pictatis, quo fides quatitur, Evangelii retundendus est muro, 30. Fides pura et aperta confessio; non quærit strophas, et argumenta verborum, 517. Qui ecclesiasticæ fidei contra- dicunt, duplici languore detinentur, 602. Fidem conver- satione decoremus, 579. Parva, quæ majora non potest, saltem minora servat, 890. Singuli credentium, non loco- rum diversitatibus, sed fidei merito ponderátitur, 320. Candidatus est fidei, quem filiorum et nepotum credens turba circumdat, 678. Non lassatur, licet fassentur tor- tores, 620. Animus fide roboratus, vincit carnis fragilita- tem, id. Præstet in nobis, quod in aliis exhibuit fufide- litas, 355. Dormiens sensus vigili suscitatuf fide, 616. Mortalium fragilis et caduca natura; nisi fides Christi nos extolleret ad cœlum, 721. Fides Apostolico ore laudáta violatur a multis, 958. Si aliquem senseris in fide infir- miorem, suscipe, consolare, blandire, 113. Nihil nocet et prudentes, et eruditos viros pro sollicitudine fidei com- moneri, 355. Fides præsentes facit, absentes corpore, 899. Fides Ecclesiæ, II, 429. Proprie Christianorum est, 256. Si opera non habuerit, mortua est, ibid. Perfecta fides que, 189.
Perfecta est Deum de Deo credere, ibid. Zelus filei quis debeat esse, 415. Fides Romana præstigias non reci- pit, 542. Non potest mutari, ibid. Catholicorum est, 461. Veritas illius non potest subverti argumentationibus vanis, 752. Pura moram non patitur, 415. Nihil majus est, quam sacramenti fides, et puritas animæ, 387. Corta fidei domus, 436. Fides perfectă, et que difficile invenitur etiam apud eos qui bene credunt, 187. Indubitata ad Deum, ardue reperitur, ibid. Si in Petro fiodica fides est, in quo magnr sit, ignoratur, 183. Perlecta quid facit in orante? 189. Fidei scrupulositas, 444. Libera confessio ejusdem, 428. Spiritus sančius non efficitur habitator ejus Templi, quod autis item non habet veram fidem, 181. Fides erosa, id est, non sana, neque integra, 415. Nomine unitatis et fidei, iufi lelitas scripta, 188. Arrogantia est, non responderë interrogantibus de fide, 410. Sacerdote fi lem veram præ- dicante, ex omnium corde tenebræ discutiuntur, 175. Ridiculum est, quempiam ante de fide disputare, quam credere, 181. Fides et devotio simplicium habet merce- dem, 594. Multa proponuntur credenda sub pona snathë- matis, 90. Credenduit est, eum venisse, qui scriptus est: sed non requirendum, quomodo et quantus, et qualis venerit, III, 456. Fides post passionemi Domini fundavit Ecclesiam, IV, 28. Fides Christianorum est, 434, 896. Rara est, 562. Brevitas adorationis fidei, 432. Non sit oliosa, 809. Sine operibus non sufficit, 545. Ex præteritis commendatur, 510. Omnes homines æqualiter vocantur ad fidem, 657. Totius mundi vocatio ad fidem demonstra- tur, 163. Fides gentium signorum miraculis fuit quodam- modo extorta, 796. Principes Romani transeunt ad fidem Christi, 719. Christianorum et Judæorum diversa fides, 1051. Fide sua unusquisque coronabitur, et impietaté damnabitur, V, 216. Fides in Spiritum sanctum com- mendatur, VI, 202. Potest aliquis ante fidem percipere fructum boni operis, 768. Vituli et victimæ fidei, 158. Rara fides, quæ? 517. Fides in Christo, principium fidu- ciæ, VII, 596. Sacramentum fidei nostræ non revelatur nisi per Scripturas et adventum Christi, 592. Ecclesiæ fides inter falsorum dogmatum naufragia constituta, 375. Regnum Patris, fides credentium, 217. Non nostræ volun- tatis est, sed Dei muneris, 577. Nullus inter eos fidus affectus, quorum diversa fides est, 61. Fides sanctorum Jaudata, 713. Fides Evangelica minima in principio, etc., 92. Ex fide Christi omnes homines justificantur, 415. Fidel et doctrina sanitas, 710. Fides et sanctificatio, ex quo? 545. Operatio fidei per charitatem, omnia mandata con- timet, 483. Fides cum opere commendatur, 759. Unus- quisque pro qualitate fidei, aliis melior est, vel deterior, 445. Pro varietate mentium fides est diversa, 692. Quis vivit ex fide, ibid. Justus non vivit sine fide, ibid. Opera Legis et fides simul appetenda, 434. Absque operibus mortua est, 483. Fides apostolorum et credentium defen-
ditür, 154. Pro diversitaté fidei, ordó nominum comma- tatus, 116. Fides censetur pro mentis devotioné, 445. Ad fidem quo medio veniant credentes, 282..
Fides cui magis accommodanda, I, 517. Si non extor- quet fidem prudentia, extorqueat saltem verecundia, 676. Servanda fides etiam inter hostes, V, 195.
Fidei commissa, per quæ legibus illudimus, 1, 261. Fidus episcopus, I, 200.
Quid Fiduciam nobis præstat ad Deum, VII, 595. Figmenta monachorum quorumdam de Dæmonum pugna, I, 985. Figmenta quædam et veterum fabulas refert Hiero- nymus, IV, 925. Figmenta et fabulæ Veterum, V, 658. Figura rotunda pulchrior. V, 498. Fili appellantur minores vici et oppida, IV, 60, et V, 54.
Filii non semper respondent géneri suo, İ, 284. Falio- rum mortem magna constantia ferentium exempla, 334 el seq. Firmitas filii redundat ad patrem, 412. Non est parti apud Deum meriti, bene filios educare, 501, Amor filiorum majore in Deum amore contemnitur, 688. Ainare fillorum, timere servorum est, 262. Nihil tam pium, quain sanctæ matri, sanctum filium custodire, 957. Filii Deo consecrati primogenita sunt, quæ offerantur in lege, 680. Filii et hæredes quomodo patribus causa stint tristitiæ, II, 315. Filius omnis, ad comparationem parentum, infans vocatur et parvulus, tam apud Romanos, quam apud Hebræos, III, 356. Filii omnes Romæ vocantur infantes, ibid. Filiorum differentia et servorum, IV, 780. Filii prophetarum qui- nam? ibid. Nihil dolentius, quam unum vel solum perdere Filium, 889. Propter sanctos patres miseretur Deus Filio- rum, 844. Quomodo Filii tenebrarum prudentiores sunt Filiis lucis, 1049. Filii pestilentice, Filii Belial, 559. Filios malos multi parentes sancti halient, et econtrario, V, 201. Filii peccatores an parentum merito et virtutibus de Gehennæ igne possint liberari, 139. Filii quì comederint patres, nulla historia prodit, 55. Famis necessitate matres comederunt filios, 51. Filius ac Servus in Scriptura sancta voluntate fit, non natura, VI, 945 et seq. Filii nomen in bonam et in malam pertem accipitur, ibid. Filii et Filiæ in Scripturis, quid? VII, 573, 644, 699. Viscera sunt parentum, 756. Obediunt lii parentibus, 662, 665, 665. Eruditio filiorum, ibid. Filiis obsequium, parentibus jube- tur moderatum imperium, 666. Filios amare, quid? 718. Filii iræ quomodo sumus omnes, 575. Ubi in veteri Legé Filii pestilentiæ onuntur, ibi in Hebræis voluminibus, Belial legitur, 629. Vide Liberi.
Filius Dei consolator, 1, 834. Filium Dei esse creain- ram subscriptione manus asserentes, V, 545.
Filius hominis singulari numero in bonam; plurali in malam partem legitur in Scriptura, V. 560
Filii Josh Spousi Marie qui? VAI, 265. Filii excussorum qui? I, 156.
Finis. Qui in cursu est, minor est eo qui ad finem per- venit, II, 797. Absque Deo adjutore ad fiheni nostrumi pervenire non possumus, I11, 464. Finis non initia quæ- ruutur, VII, 175.
Firmianus librum de ira Dei conscripsit, VII, 628. Im- peritia Seri turarum in Firmiano, 450. Epistolarum libri de eodem, ibid. Erravit circa Spiritum sanctum, ibid. Vide Lactantius
Firmus quo directus, et quare? I, 1043. De eo quid dicitur? 754.
Flacci epistola ad Florum, II, 459. Pauca referuntur ex illa, ibid. Fiacci sententia, VII, 653. Flaccus deridel si- mulacra gentium, IV, 528.
Flagella triturantium instrumenta, IV, 386. Flagella vi- nearum hostilibus calamisque sübrigenda, 70. Flagellum diaboli quodnam? VI, 560.
Flagitium omne, si terminum pudoris excesserit, sem- per ad deteriora procedit, VI, 211.
Flamen quias uxoris ad sacerdotium admittitor, I, 905. Flaminca unius mariti uxor, I, 905.
Flaminii, ducis Ronani factum, VII, 102.
Flammas Babylonis quomodo vincemus, qui minas, inju riam, paupertatem ferre non possumus, II, 696. Flammeum consecrationis virginum, 1, 1050. Flavia Domitilla ob fidem exsultat, Í, 195. Flavianus grammaticus scripsit de medicinalibus, II,
Ad Florum Flacci epistola, II, 459.
Fluviorum aquæ humano cruore muta1æ, I, 343. Fluvius igneus quis? VII, 359.
Flumina ex terræ motibus eruperunt, VI, 648. Alia ab- Sorpta sunt, ibid.
Foederatio secunda post Deum, 1, 783.
Fons unus in quatuor principia dividitur, I, 420. Amaras aquas mortuasque vivificat, ibid. Foutis purior unda, quam rivi, II, 215. Fontes Judææ obturati, VI, 648. Fontium apud gentiles religio, IV, 894. Fontium in regione Jeru- salem raritas, 567.
Forceps mystice quid? I, 60.
Formica sex pedes habet, II, 557. Formicarum labores, 46.
In Fornace Dominus Salvator, cum tribus pueris juxta quosdam, V, 643. Fornax ferrea tribulationis symbolum, IV, 910.
Fornicationis blandum ac lubricum colubrum sollicita mente vitemus, I, 608. Fornicatio et impudicitia viris per- mittitur juxta quosdam, 459. Fornicatio cur sola in cor- pore peccatum, 296 et seq. Fornicatio spiritualis tripliciter facta, V, 172 et seq. Fornicatio inter ubera hæreticorum, VI, 14. Fornicationum filii ab Osee assumpti, IV et seq. Fornicatio idem quod idololatria, 39 et seq. Fornicationis malum, VII, 506. Alia est in iufideli, et alia in fideli, 506.
Fortitudinis exempla imitanda, I, 619. Fortitudine pres- sum et jacentem animum suscitemus, 608. Fortitudo sem- per in propatulo æmulos habet, III, 301. Fortitudo corpo- ris, imbecillitas animi, V1, 995. Fortitudo, virtus animi, VII, 669 Hæc apud philosophos inter quatuor virtutes po nitur, ibid.
Fortitudines, sive virtutes a dextris, et sinistris Dei, VI, 198 et seq.
Fortis viri natura, VI, 172. Fortissimi, ut adamantes sola libidine dissolvuntur, 330. Prodest Fortitudines pes- simas inter se non convenire, 626.
Fortunatiani Commentarii, I, 24. Fortunatianus in quo detestabilis, II, 931. Fortunatianus, Vil, 3.
Fortuna. Male quidam æstimant omnia fortuito geri, et variam in rebus humanis fortunam ludere, III, 461. For- tunæ mensam parare, quid, IV, 783.
Fratres in Scripturis quatuor modis dicuntur. II, 220 et seq. Omnes sumus fratres duplici modo, 222. Filii dicuntur fratres in Scriptura sacra, III, 545. Fratrum peccatis non ignoscens, plus justus est, quam justum est, 443. Frater est, et proximus omne genus hominum, VI, 835, 849.
Fratres Domini quinam, et cur vocentur, II, 216 et
Frigidum pro malo sccipitur, IV, 882.
Omuis Fraudulentia aliud, et aliud ostendit, I, 566. Sub virtutis specie vitia colat, ibid.
Ubi nulla Fraudis deceptio reperitur? 1, 614. Nihil a se ita repellendum est, quam accusatio fraudis et infidelita- tis, II, 560.
Froutis contractione, et vultus tristitia errans arguitur, I, 715. Froutem fronte concutere interdum gratiæ Dei est, V, 35.
Frontonis oratoris gravitas, 1, 941. Fronto orator, præ- ceptor Antonini Veri, II, 865.
Fructuum dulcedo compensat radicis amaritudinem, I, 678.
Frugalitas dominorum, damna servulorum, I, 284. Fru- galitas multorum laudata, II, 552 et seq.
Frumentum ut servent ab avibus, quas adhibent agri- colæ artes, II, 196. Frumenti penuria in Judæa, I, 293. Fuga prophetæ Uriæ non infidelitatis, sed prudentiæ fuit, IV, 1030.
Fugere quid jubemur? II, 255.
Fugitivorum urbes, quæ? V, 604. Cur ab Ezechiele si- leantur, ibid. Fugitivo quid convenit, VI, 393.
Feriunt summos Fulgura montes, I, 344, 707. Fulgura ex nubium collisione generantur, V, 798.
Fulvia quid fecit in Ciceronem, II, 569. Fumus pro gloria sumitur, IV,
Fumus Templum (Isa. VI, 4) replens quid? I, 52. Fundamenta terræ quænam, VI, 470.
Funera Thracibus læta, puerperia luctuosa, II, 360. Funiculi mensura itineris certi, præsertim naves in Nilo trahentium funibus, VI, 216.
Funiculus triplex, de quo Eccles. quid? I, 521. Furantis vultus licet impudens, erubescit cum in furto deprehenditur, IV, 852.
Fur et latro quid differunt, VI, 69. Fures et latrones in Ecclesia quinam? 66.
Furia Probi consulis nurus, I, 715. Grande privilegium generis Furiæ, et ejus majorum, 195.
Furius triumphavit de Gallis, I, 466.
Furor sumptus pro eo, quod mentis consolidat molli- tiem, V, 502. Furor quid? VII, 636. Furoris effectus, ibid. Furor, et ira quomodo in Deo accipienda, IV, 85. Furtum quasi sacrilegium detestandum, I, 713. Amico quippiam rapere, furtum est; Ecclesiam fraudare, sacri- legium est, 269. Furtum et perjurium non pauca crimina, VI, 816. Furtum, quid? VII, 631. In Furto non id quod ablatum est, sed mens furantis attenditur, 723. Furti sus- picio sit aliena ab omni libero, ibid.
Furtum spirituale, VII, 531, 632.
Futura succedunt lapsu præteritorum, I, 622. Futura incerta sunt omnia, maxime ea quæ numquam facta sunt, 11, 702. Una est scientia Futurorum, 444. Qui futura præ- dicit, non interest utrum post decem annos, aut post cen- tum futura pronuntiet, ibid. Futura semper cavenda in prosperis, IV, 547. Futurorum solus Deus habet notitiam, ibid. et 1033, 1046.
Gaas interpretatur commotio, II, 272.
Gabaa, et Rama, duæ civitates tribus Benjamin, VI, 54. Gabriel Hebræi dictum volunt angelum Assyrií exerci- tus percussorem, IV, 434. Gabriel, Raphael, et Michael quid significent? V, 676. Gabriel et Michael protectores Judæorum, VI, 665.
Galaad, ops, tumulus testimonii, sive transmigratiò testimonii, IV, 688. Possessio dimidiæ tribus Manasse trans Jordanem, ibid. Galaad et Auran, quid? V, 600. Galaad mons Libani, ibid. Galaad in tribu sacerdotum civitas, VI, 65 et seq.
Galatarum ortus et regio, VII, 425, 427. Lingna eorum, quæ? 429. Narratio Pauli quomodo utilis Galatis, 389. Commentari in Epist. ad Galatas a Latinis ante Hierony- mum intentati, 369. Græci perpauci eos fuerant aggressi, ibid.
Galeni et medicorum sententia de usu ciborum, I, 287. Galenus Hippocratis interpres quid dicit de athletis? II, 540. È anλots quid docet, 331. Galenus medicorum diser- tissimus, VI, 283. Ejusdem libri περὶ κρίσεων καὶ κριτικῶν ημέρων, ibid.
Galgala interpretatur revelatio, II, 270. Galgala quæ et Golgol, ubi præcipua legis Mosaicæ præcepta adimpleta dicuntur, III, 219. Locus ille miro cultu habitus, ibid. Gal- gala idololatriæ locus, VI, 102 et seq., et 269 et seq. Unde superstitionibus celebris esse cœperit, 44.
Galla adjutrix Priscilliani, I, 1031.
Galii cuncta vastant, I, 914. Gallorum impetus, 310. Strata Gallorum agmina, 980. Genitale Gallorum solum Romano subjicitur imperio, 914. Gallorum constantia in lamentis præfertur, 535. Gallis irruentibus, patritii, et flos juventutis Romanæ in arce servati, IV, 220. Galli a Romanis truncati ad ignominian, VI, 41. Galli a candore corporis Galatæ dicti, VII, 425. Galli ab Hilario dicti indo- ciles, 427. Oratorum fertiles sunt, ibid.
Galli Matris deorum sacerdotes, VI, 41. Cur potissimum effeminati? ibid.
Galliarum fines, I, 914. Galliarum studia florentissima, 935. In Gallia consederunt Orientis et Occidentis victores, 914. Ferocissimæ nationes universas Gallias occuparunt, 913. Gallia viris fortibus et eloquentissimis semper abun- davit, 387.
Gallicæ vestes, et Gallicarii, II, 55. Gallienus, II, 907.
Gallus Diálogi nomen a Severo editi, V, 422. Gamaliel patriarcha in quem exercuit inimicitias, I,
Ganges fluvius totam terram Evila circumit, 1, 934. Gan- gen fluvium sancta Scriptura Phison commemorat, Multa genera pigmentorum de paradisi dicitur fonte deve- here, ibid. In eo quæ nascuntur, ibid. Ganges fluvius, II, 344. Ganges, Phison creditur, circuiens terram Evila, III, 199, 211.
Garizim et Gebal duo montes vicini juxta Jericho, III, 219. Error Samaritanorum de ea re, ibid.
Gaudia futura præsenti fletu redimamus, I, 608. Gau- dium et lætitia in quo differunt juxta Stoicos et quosdam alios, VII, 510, 511.
Gaza urbs gentilium, ubi Marnas colitur, II, 19. Gazen- ses adversarii Dei, 24. Gaza, quomodo fuit in sepulcrum sempiternum, III, 218.
Gaza lingua Persarum divitiæ nuncupantur, IV, 477. Gazanus discipulus Hilarionis, II, 33. Gazanus Majomites paralyticus, curatus, II, 22. Gazareni qui, et quæ eorum studia? IV, 553. Gebalene regio, VI, 564.
« PoprzedniaDalej » |