vitiis, 261, 424. Sacerdotum ora quid quotidie concele-
brant, II, 771. Sacerdoti semper orandum est, 291. Eccle-
sia non est, quæ non habet sacerdotes, 194. Sacerdotis
officium in reconciliatione peccatorum, 175. Pudicitia qua-
re requisita in sacerdotibus, 291. Sacerdos nemini debet
adulari, sed audenter corripere peccantes, 722. Primoge-
niti officio sacerdotum functi sunt apud Hebræos, aute-
quam Aaron in sacerdotium eligeretur, III, 348. Sacerdo-
tes secundus gradus in Ecclesia, IV, 931. Sacerdotum est,
non solum docere, sed et facere legem, 953. Profectus
populi, epulæ Sacerdotum, 335. Eorum officium est discer-
nendi inter prophetas et pseudoprophetas, 1049. Sacerdo-
tum virtutes quæ ? V, 552. Commonentur sacerdotes, 568.
Attente legant quæ dicuntur, 549, 550 et seq. Altari ser-
vientibus castitas commendatur, 549. Munda conscientia
et mundis vestibus debent sacerdotes ingredi in sancta
sanctorum, etc., 547. Nec rasis capitibus, nec coma dimissa
accedant, ibid. Non tantum gaudendum est sacerdotibus
ad oblationem munerum, quantum timendum ad honoris
condemnationem, si eo abutantur indigne, 555, 556. Gran-
dis eorum dignitas, sed grandis ruina si peccant. Victimæ
populi, refrigeria eorum, 585. Quomodo debent uti bonis
Ecclesiæ, 581 et seq. Congregatio divitiarum in ipsis dam-
natur, ib. Sacerdotum officium est de Lege respondere,
VI, 60. Qui eam ignorat, non est sacerdos, ib. Sanguinem
Domini populis dividunt, 718. Quomodo agunt impie in
legem Christi, ib. Permittitur ut vivant de altari, 472.
Quomodo dicuntur comedere peccata populi, 37, 38. Non
inveniuntur scidisse Ecclesiam, et populos seduxisse,
præter sacerdotes et prophetas, 97. Sicut latrones viatori-
bus, sic Sacerdotes simplicitati populi insidiati sunt, 65.
Populus traditur adversariis vitio sacerdotum, 873. Puritas
et castitas sacerdotum, VII, 702. Avaritia, 162. Vide Epi-
Scopus, Presbyter.
Sacerdotalis et Leviticus chorus, I, 220. De sacerdotali-
bus vestibus librum edidit Hieronymus, IV, 548. Sacerdo-
talis ætas apud Hebræos, V, 5 et seqq. Sacerdotale et pon-
tificale fastigium non assumendum iis, qui tempore perse-
cutionis idola sunt secuti, 545. Sacerdotalis gradus Aria-
næ persecutionis ardore superatus, 606. Sacerdotalia ope-
ra, quæ ? VI, 721.
Sacerdotum Ægypti abstinentia, austeritas, et continen-
tia, II, 342, 343. Sacerdotes Serapidis et Isidis radebant
capita sua, IV, 547. Sacerdotes idolorum, vocantur pro-
phetæ, VI, 907. Egyptii sacerdotes, Ismaelitæ, etc., non
habebant præputium, VII, 477.
Sacerdotes et Scribæ necem Domini cum Herode medi-
tati sunt, VII, 16.
Sacerdotium ornatur monachi proposito, I, 260. Etas
triginta annorum, apta sacerdotio, 518. Minus est tenere
sacerdotium, quam mereri, 235. Electionis in Sacerdotium
causæ variæ, II, 291. Quanta habent vitia, ibid. Quare
mariti electi in sacerdotium, ibid. Translato sacerdotio,
necesse est ut et Legis translatio fiat, IV, 825. Sacerdotii
sanctitas, quæ ? VII, 698. Multi in sacerdotium subrogati,
non Dei judicio, sed favore vulgi, 211.
Sacramenta qua veneratione suscipienda nobis sint? I,
759. Mysterium Ecclesiæ Christianæ non est in victimis ir-
rationabilibus immolandis, sed in oblatione panis et vini,
id est, Corporis et Sanguinis Domini Jesu Christi, III, 329.
Sacramentum militare, I, 33.
Sacrificium sine sale non suscipitur, I, 932. Sacrificia
Deus non quærit, sed offerentium animum, IV, 784. Sacri-
ficia, cur Deus populo suo concesserit, 895. Credentes non
possunt carnaliter offerre sacrificia, ib. Quid convenit his
qui de rapinis offerunt sacrificia, 888. Sacrificia, quibus
delectatur Dominus, V, 535. Non sacrificiorum magnitu-
dinem, sed offerentium merita causasque Deus dijudicat,
VI, 503. Sacrificium delet scelera præterita, non præsen-
tia, 52.
Saddai nomen explicatur, I, 131.
Sadducæorum dogma, II, 197. Sadducæorum hæreses,
VII, 365. Sadducæi justi interpretantur, 177. Putabant ani-
mam interire cum corporibus, ib. Refelluntur, ibid. Opi-
niones eorumdem, ib. Hi quinque tantum libros Moysis
recipiebant, prophetarum vaticinia respuentes, ib.
Sæcularium et potentum consortia devita, I, 325.
In sæculo nulla securitas, I, 32. Tranquillitas ejus, tem-
pestas est, ib. Hostium plena sunt omnia in hoc sæculo,
89. Hereditatem exspectans sæculi, cohæres Christi non
erit, 31, 36. Omne bonum præsentis sæculi confusio est,
futuri perpetua fortitudo, III, 477. Sæculi felicitatis bre-
vitas, IV, 473. Qui in rebus confidit sæculi obliviscitur
Dei, 956. Sæculum mare dicitur, 316. Sæculum Aureum
Saturni, 159. 416. Nihil in hoc sæculo perpetuum, V, 521.
In sæculi rebus non lugendum, VI, 454. Res sæculi, et
omnia corpora per momenta fluunt, 313. Nihil fugacius
sæculo, rebusque sæculi, ib. Sæculum pro his quæ in
mundo sunt accipitur, VII, 593. Quo sensu dicitur in ma-
lum, 377. Disputationes et libri editi de præteritis et fu-
turis sæculis, 380. Discrimen inter sæculum, et sæculum
sæculi, ib. Varia hujusmodi proponuntur solvenda, ib. De-
sideria sæcularia, quæ ? 724. Sæculi futuri dies, menses,
anni quales? 145.
Unius sæculi tempus ostenditur. V, 324.
Sagitta Domini Pauli, I, 388. Sagitta per diem volitans,
quid? II, 776. Sagittæ Dei plurimæ, quarum una tantum
vocatur electa, II, 562.
Sagittarum usum Persidis et Assyriorum omnis regio
habet, IV, 113.
Sagittandi peritia Assyriorum, et Babyloniorum, Medo-
rum, atque Persarum, IV, 877.
Saguntum Græci ex insula Zacyntho condiderunt, VII,
Sal si infatuatur, non solum perdit nominis dignitatem,
sed ne in sterquilinium utile fit, I, 932. Salis utilitas, II,
176. Sal coeleste Christus, V, 147. Sale contingi corpora
recens natorum, cur consueverint, ib. Nullum est sacrifi-
cium quod sale careat, 534. Urbs post ruinam Sale con-
spersa quid monstret ? 595.
Salamina, quid conclamabat? II, 37. Salamina Cypri,
nunc Constantia dicta, VII, 746.
Salem cujus rex fuit Melchisedech, I, 445. Salem, Si-
chem dicitur, et Jerusalem, III, 358, 359.
Salicum semen, quid agat, IV, 267. Semen salicis in ci-
bo sumptum facit steriles, 525. Salicis natura ex medico-
rum sententia, VI, 932.
Salissa antea dicta Bale, sive Segor, III, 326.
Sallustii Historiæ, I, 430. Sallustius inimicus Ciceronis,
II, 316. Quam nupsit uxorem, ib. Commentarii in Sallu-
stium, 472. Sallustii sententia, VII, 499.
Salmana princeps Madianitarum a Gedeone, sive Jeru-
baal occisus, VI, 120.
Salomon interpretatur pacificus, I, 279. Philosophis Tyri
nonnulla proposuit, et aliqua respondit, 425. Salomon ama-
bilis Dei, victus est, ut homo, quare? 504 Uibes a Salo-
mone conditæ, 696. Salomonis virtus, sapientia, II, 713.
Quando exstruxit Templum, 275. Amore mulierum a Deo
discessit, 328. Salomon tria habuit nomina, III, 585. Sa-
pientior fuit, non Abraham et Moyse et cæteris sanctis,
sed his qui fuerunt ante se in Jerusalem, 394. Juxta nu-
merum vocabulorum suorum, tria volumina edidit, in qui-
bus parvulos docet, et viros maturæ ætatis, et perfectos
atque consummatos, 384. Salomon non habuit similem sui
filium Roboam, 404. Multa scripta Salomonis antiquata, nec
in memoria duraverunt, 496. Salomon anno duodecimo
ætatis suscepit imperium, IV, 51. Salomon egit pœniten-
tiam, V, 524. Salomon in typo Christi præcessit, VII, 511.
Locutus est de naturis bestiarum, volucrum, et herba-
rum, 590.
Salsi vocantur sapientes, stulti insulsi, V, 147.
Saltus cur vocetur Jerusalem, IV, 986.
Salvatoris magnitudo quando, et in quibus declarata,
VII, 362.
Salvari omnes homines possunt, I, 933. Quare multi non
salvantur. IV, 753. Salvetur opprobriis qui non potuit sal-
vari pudore, VII, 141.
Salvina Gildouis filia, I, 915, 498.
Salutis participes esse si volumus, quid nobis faciendum,
I, 584. Melius est rem familiarem minui, quam salutem
animæ perire, 912. Omnium salutem desiderat Deus, 795.
Aliorum salutem, fac lucrum animæ tuæ, 322. Simplicio-
res nounumquam salutem consequuntur, quam doctiores
amittunt, III, 417. Salute propria non debemus esse con-
tenti, IV, 509. Quanto ille clementior, qui Salutis ostendit
viam post peccatum, tanto miserior, qui, etc., 858. Pro
salute servorum Dei reges adversus alios consurgunt, V,
367. Salus universorum die tertia repromittitur, VI, 61.
Salutis duplex via, VII, 72.
Salutaris provincia in Palæstina dicta quæ sit? III, 357.
Salutatio Mariæ ab angelo nova, VII, 362. Salutatio He-
bræorum, Græcorum et Latinorum, 60.
Samaria unde, et cur dicitur Augusta? I, 703. Samaria
Sebaste dicta, IV, 203. In quibus finitum sit regnum Sa-
mariæ et Syriæ, ib. Samaria quando capta, 104. Samaria
dicitur major et senior, quare? V, 261. Samaria metropo-
lis decem tribuum VI, 7 et 8. Samaria olei fertilissima,
134. Samaria in uberrimo loco sita, 442. Cur, et a quo
Sebaste dicta, 363. In Samaria ossa S. Joannis condita,
437.
Samaritana, sitiens invitatur ad potum, I, 420.
Samaritani Judæis oppido infensi erant, I, 862. Samari-
tani et Judæi Christianorum contactum fugientes, IV, 775.
Samaritani antiquis Hebræorum litteris utuntur, V, 895 et
seq. Samaritanus quid interpretatur? VII, 349.
Sammai et Hellel Scribarum et Pharisæorum auctores
non multo prius, quam Christus nasceretur, IV, 122.
Samson typus Salvatoris, II, 273. Samson et Dalila unde
fuerunt, III, 277. Samson typus Christi, V, 550. Samson et
Dalila figura Christi et Ecclesiæ, VII, 557. Historia Sam-
son dicitur fabula, 752.
Samuel nutritur in Templo, I, 680. Cur planxit Saulem,
890, 1084. Filii Samuel abierunt post avaritiam, et ini-
quitatem, 109. Samuelis reliquiæ translatæ, a quo?
II, 391.
Sanctificatio interfectoris et armorum ejus, et sacerdo-
tum diversa, IV, 989.
Sancta sanctorum quis ingreditur? II, 378. Sancta san-
clorum, excepto summo pontifice, nullus alius audebat in-
trare,V, 76. Sancta sanctorum profano hostium ingressu
contaminata, 77.
Sanctus nullus est ante Deum, I, 1227. Sancti et Electi
ante nativitatem, 128. Vita sanctorum, longum est marty-
rium, 723. Nemo sanctorum sine certamine coronatus,
124. Omnes sancti, virgines in isto sæculo vitam in se ex-
primunt angelorum, 717. Viri sancti non caruere pecca-
to, 898, 1027. Sanctis somnus ipse, oratio est, 121. Homi-
nes sancti quandoque falluntur, 1089. Sancti post mortem
sunt cum Christo in cœlo, 335, 450, 397. Promissa illorum
complentur etiam in præsenti, ib. Favent in cœlo sancti
viventibus et laborantibus in terra, 185, 450. Sancti viri
peccatores genuerunt, 336. Filii fidelium quo sensu di-
cuntur sancti, 535. Quomodó sancti eliguntur? II, 478.
Nullum tempus est quo non ædificetur misericordia in
singulis sanciorum, 766. Nullus sanctorum quamdiu in via
est, cunctas potest habere virtutes. 714, 720. Non licet
de sanctis viris temere æstimare, 226. Inter sanctos et
angelos multiplex et infinita diversitas, 367. Orationes
sanctorum nobis prosunt, 392. Sanctis somnus ipse, oratio
est, 792. Ante adventum Christi, sancti omnes detineban-
tur in inferno: non autem post resurrectionem Domini,
quia cum Christo sunt, 464. Sanctus omnis Thronus Dei,
iv, 943. Sancti non sunt habitatores terræ, 841. Indigent
Dei misericordia, 578. Impleut dies suos,_ 471. Habent
pennas aquilæ et columbæ, 253. Rogant, ne Deus ipsis par→
cat in hoc sæculo, 962. Datur potestas a Deo perversis, ut
ostendatur fides sanctorum. 977. Deus ostendit se precibus
eorum retineri, 1056. Deus posteros sanctorum tuetur
amore justitiæ, 466. Eorum lætitia in consummatione mun-
di, quæ ? 334. Sancti non cognoscunt filios quos Deus non
amat, 756. Viri sancti genuerunt filios pessimos, 796.
Multi ædificant domos, et non habitant in eis, 793. San-
ctus omnis amatur a Deo, V, 698 Nullus fodit cisternam,
390. In sanctis nihil sinistrum, 506. Ad ruinam sanctorum
gaudent homines hujus sæculi, 287, 295. Sancti a Deo
congregantur, 824. Sançti scribuntur in cœlo, 790. Sancti
vexationibus obnoxii, 752. Sancti non se abscondunt a fa-
cie Dei, 859. Sancti debitores non sunt, sed suum tribuunt
unicuique, 842. Sanctus a Deo gignitur, 806. Sanctus ama-
ritudine plenus, 854. Sanctus unusquisque nubes est, 797.
Sancti viri dicuntur angeli, VI, 803. Vocantur lapides pro-
pter duritiam tribulationum, 867. Viri sancti constantia,
521. Cor viri sancti in Dei tutela quiescit, 640. Vir sanctus
exerceri desiderat, 592. Sancti in judicio absque formidine
non erunt, ib. Sanctus comparatione Dei non est bonus,
VII, 148. Dupliciter intelligitur, 703. Omnis sanctus, qui
cum Deo est, major est illo qui adbuc consistit in prælio,
70. Sancti, appellantur aquila, 197. Tentantur in hoc sæ-
culo, dum florent impii, 597. In quod peccatum frequenter
cadunt? 493. Sanclis viris convenit flere atque fugere,
641. Inter sanctorum merita discretio non facienda, 90.
Quæcumque toto generi humano Deus præstitit, hæc
unicuique sanctorum semper largitus est, 454. Sanctum
inter ei immaculatum quid interest? 649.
Sancti veteris Testamenti, non sibi, sed aliis divites
fuerunt, II, 703. Divitiis suis ad bona utebantur opera,
ib. Dispensatores magis Dei quam divites appellandi sunt,
ib. Quam habuerunt justitiam ? 777. Orabant pro se, con-
tra quorumdam sententiam, 780. Omnes retro sancti, ejus-
dem fuerunt meriti, cujus nuuc Christiani, 327. Sancti ve-
teris Testamenti ex fide Christi justificati, VII, 412.
Sanguis bili vitiatus unde inardescit, II, 794. Sanguinis
judicium quid? IV, 442 et seq. Sanguinis effusi natura, V,
275. Sanguis quomodo sumitur in Scriptura, VI, 695. San-
guis hominis Cov, id est, vitale, quo vegetatur, et sus-
tentatur, etc., ibid. Sanguinem semel gustatum bestiæ
semper sitiunt, 607.
Sanir interpretatur dens lucerna, II, 286. Sanir juxta
litteram est mons, etc., V, 305.
Sanitas quid boni habeat, languor ostendit, I, 393, 891.
Grandis tumor contrarius est sanitati, 400. Sanitas gratior
est, ægrotatione depulsa, IV, 1053.
Santra, scriptor de Viris Illustribus, II, 821.
Qui Sapiat per se, primum beatum esse, secundum qui
sapientem audiat, Græci poetæ sententia, IV, 50.
Sapiens numquam solus esse potest, II, 515. Vir sapiens
in Scripturis laborat, et componit libros, qui in manus stul-
torum veniunt, et frequenter calumniis patent, III, 405. Qui
sapiens est, semper de futuro sæculo cogitat, quod ducit ad
dextram; qui vero insipiens, de præsenti, quod positum
est in sinistra, 469. Melior est sapiens cum divitiis, quam
tantum sapiens, et quare? 440. Sapiens vadit ad domum
viri, quid se corripiat delinquentem, ut adducat ad lacry-
mas, et provocet propria flere peccata, 437. Dolor sapien-
tum et perfectorum qualis sit, 395. Multorum exemplo
probatur, quod interdum sapientissimi homines necessa-
riis indigeant, cum in Ecclesia imperitissimi quique flo-
reant, et prudentes se esse arbitrentur, 465. Sapientis
hominis est, sapientiam præviam sequi, et vanos non consi-
derare rumores. 446. Sapiens perfectus nulla argutione
indiget, nulla calumnia conturbatur, 438. Sapientes vocan-
tur salsi, stulti vero insulsi, V, 147. Sapientes sæculi difti-
cile credunt in Deum, VI, 429. Sapientes bifarie nuncu-
pati, VII, 411.
Sapientia semper parturit, et manet incorrupta, I, 258.
Sapientia calet et divina lectione fervet, 259. Sapientia
quando in nobis operatur bonum, 613. Qui sapientiæ di-
sciplinis suas animas dedicarunt, consequentur æterna
præmia, 620. Sapientia in juvenibus quasi suffocatur, 256.
Sapientia quandoque viget in juvenibus, et in senibus
marcescit, ibid. Sapientia sæculari quomodo utendum est,
399. Quanto magis quis sapientiam fuerit consecutus, tanto
plus indignatur subjacere vitiis, et procul esse a virtutibus,
quas requirit, III, 395. Sapientia per tormenta quædam et
intolerabilem laborem, jugi meditatione, et studio nobis
provenit, 390. Latet in abdito et profundo, nec ita se præ-
bet mentibus, ut lumen visui, ib. Probatur in bonis appe-
tendis, et in malis declinandis, ib. Est lignum vitæ, quod
nisi in medio virtutum plantetur, ligna cætera siccabuntur,
398. Plus potest in angustia constituto præstare, quam
quælibet maximæ potestates, 445. Sapientia quæ sectanda,
IV, 645. Vera sapientia, quæ Dei timori jungitur, 870.
Non sufficit siue aliis virtutibus, 1042. In vanum sapiens
est, qui putat aliquid posse sine sapientia Dei et custodia,
396. Sæcularis sapientia, crucis prædicatione subversa,
613. Stulta est, et ejus doctores stulti, 293. Sapientia pro
malitia sumitur, 1042. Discrimen inter Sapientiam, et pru-
dentiam juxta Stoicos, 83. Sapientia vera perire non potest,
ib. Sapientiam et justitiam omnes etiam impii se amare
dicunt, VII, 552. Sapientiæ definitio juxta Stoicos, 554.
Sapientia Dei quomodo repletus Christus, 302.
Sapientiæ libro contradicitur, II, 731. Sapientiæ liber
inscriptus nomine Salomonis, IV, 753, et V, 155. Sapien-
tiæ liber cur Salomonis inscribitur, VI, 902.
Unius de septem Sapientibus dictum, I, 988.
Sara cellulæ ubi ostendebantur, I, 704. Sara et Agar duo
Testamenta significant, 910. Sara non erat soror Abrahæ,
VII, 223. Saræ nomen sonat principem, IV, 570. Saræ si-
gnificatio, VII, 475.
Saraballa lingua Chaldæorum vocantur crura et tibiæ ho-
minis, V, 639.
Saraceni huc illucque vagantes, II, 43, 46. Colunt Luci-
ferum, 27. Saracenorum mons et desertum dicitur Pharan,
III, 191. Vagi et incertis sedibus universas gentes incur-
sant, et impugnantur ab omnibus, 350. Saraceni venera-
bantur Luciferum, VI, 305.
Sarai nomen mutatum in Sara. Errores Græcorum circa
mutationem hujus nominis, III, 331.
Saras presbyter Libya, II, 192.
Sarasar et Regemmelech Persas fuisse, Darii duces,
Deum timentes, Hebræi autumant, VI, 832.
Sardanapali divitiæ, I, 318. Nuptiæ, 290. Sardanapalus
turpior vitiis, quam nomine, VI, 223.
Sardius gemma, I, 365.
Sardonyx gemma, I, 365.
Sardorum mastruca, II, 171.
Sarepta Sidoniorum civitas, VI, 383.
Sargon rex Assyriorum septem nominibus appellatus,
IV, 211.
Saron et Basan, quid? IV, 436. Saron omnis juxta Jop-
pen Liddamque, regio fertilissima, ib.
Sarracum Gallicum, IV, 824.
Satanas quomodo in cor Judæ introierit, II, 565. Satanas
contrarius interpretatur, III, 347. Satanas in Antichristo
habitaturus corporaliter V, 712. Satanas vindex et accusa-
tor, VI, 800. Satanas, quid significet? VII, 126.
Satum, quid? VII, 94.
Saturninus Hæreticus, II, 197.
Saturnini Arelatensis episcopi factio, 933.
Saturni quanta apud Veteres religio, IV, 544.
Scala mystica, quam vidit Jacob, I, 585.
Scandalum unde nomen accepit, II, 476. Scandalum
quid? VII, 112, 113.
Scarabeus, vermis stercoris, VI, 619.
Scaurorum virtus, I, 355.
Scavolæ laudantur, Í, 853.
Scedasi filice pudicitiam vi amissam propria morte vindi-
cant, II, 308.
Scelera diu non latent, II, 191.
Scenopegiarum et Azymorum solemnitates apud He-
bræos, vel maxine, V, 388. Scenopegia, festivitas Ju-
dæorum, VI, 159.
Schisma, in quo differt ab hæresi, VII, 738.
In Scholis quid cantabant pueri? II, 358.
Scientia absque opere infirma est, et caduca, I, 604.
Operi copulata, perfectæ virtutis indicium est, ibid.
Scientiæ hominibus utilissimæ, 275. In tres partes scin-
duntur, ibid. Scientiam sancti viri tantum eorum habue-
runt quæ a Domino eis revelata fuerant, 169. Quæ Scien-
tiæ sunt partes Philosophia? II, 717. Scientiam Dei non
latet, quod clam cogitamus, III, 479. Scientiæ pars est,
scire quod nescias, V, 510. Scientiæ veritas de fonte ma-
gis, quam de rivulis quærenda, VI, 850. Scientia inutilis,
VII, 736.
Scioli, quid agunt? I, 230, 736.
Scipio triumphavit de Numantia, I, 464. Quid ultra an-
nos pro virtute meruit? 396. Publius Scipio scripsit de im-
pari numero, 231. Scipiones fratres, V, 710. Scipio Afri-
cani nomen sumpsit, quare? VI, 747.
Scire. Magis opinamur, quam scimus, quod verum est,
III, 401. Superflua cura et sollicitudo per diversa crucians
a Deo hominibus data, ut scire cupiant, quod scire non li-
citum est, 393. Præcipitur nobis, ne velit homo plus scire,
quam Scriptura testata est, 455. Non potest homo tam li-
quido, et pure scire sapientiam Creatoris, quam scit ille
qui conditor est, 403. Quanto amplius scire quærimus,
tanto magis ostendimus vanitatem nostram, et verba su-
perflua, 435.
Scissio veli Templi patiente Christo, IV, 635. Scissio veli
Templi mystice explicata, VI, Præfat. in Ose.
Scissio vestimentorum ob auditam blasphemiam, IV, 459.
Scissio vestimentorum in tristibus et adversis, VI, 191.
Scopas Etolus Ptolemæi dux ab Antiocho M. superatus,
V, 708.
Scoria, sordes et purgamenta metallorum, V, 256.
Scorpiones arentia quæque sectantur, 1, 430. Scorpio-
num icius, 5, 30.
Scotorum et Atticotorum ritus, I, 415. Scotorum natio
uxores proprias non habet, sed more pecudum lasciviunt,
11, 355 Scotoram paltes, IV, 855.
Scribe et Pharisæi cam Herode multa parvulorum mil-
Jia trucidarunt, IV, 112. Illusores dicuntur, et pestilentes,
783.
Ad Scribendum ne cito quis prosiliat, et levi ducatur insa-
nia, I, 944. Scribi in cœlo in terra quid sit? V, 169.
Quæ Scripta sunt annis fere quadringentis post Chri-
stum, II, 614. Multa sunt genera dictionum, et scriptio
num, 471.
Scripturæ unus et idem auctor, I, 903. Scriptura sacra non
potest sibi esse contraria, 205. Verba Scripturarum divi-
nitus sunt inspirata, 154, 1011. Ad plenissimum fidei instru-
mentum Ecclesiis traditæ sunt, 764. Historia Scripturarum
dicitur fundamentum esse veritatis, 720. Si in Scripturis
admissa fuerint men lacia officiosa, nulla in eis remanebit
auctoritas, 405, 774. Ordo verborum in Scripturis, myste-
rium est, 508. Quid observavit Hieronymus in earum trans-
latione, ib. Mysteria Scripturarum in verbis simplicibus
admiranda, 182. Dificilis Scripturarum intelligentia, 235,
325, 640. Totum, quod legimus in divinis libris, nitet qui-
dem, et fulget etiam in cortice, sed dulcius in medulla est,
323 Possessionem Scripturarum sancti soli et apostoli nie-
ruerunt, 410. Nullus ingredi potest in Scripturis sacris sine
magistro, 275. Vitiosum docendi genus, depravare sen-
tentias, et ad voluntatem suam Scripturam trahere repu-
gnantem, ibid. In interpretatione earum, quis laudandus,
vel arguendus, 230.
Nullus juxta propria odia, et privatas simultates debet
interpretari legem Christi, 425. Viri docti siguificationem
verborum Scripturæ magis opinati sunt, quam expresse-
rint, 154. Nobis curæ sit dicere, non quid unusquisque
possit aut velit, sed quid Scripturæ præcipiant, 228. Ama
scientiam Scripturarum et carnis vitia non amabis, 959,
997. Jugi Scripturarum meditatione sordes animiæ dele-
mus, 664, 561. Studia Scripturarum, et lectio commen-
dantur, 262 et seq. In Scripturis pœnitens plangitur, san-
clus canitur, et maledicitur desperans, 1088. Liber, quem
Ezechiel devorat, omnis series Scripturarum est, ibid. Si-
lent inter arina studia Scripturarum, 446. Quibus auxiliis,
et qua securitate indigent? ibid. Procedendum ad pugnam
Scripturarum mente pacifica, 738, 761. Perversi homines
nituntur reprehendere Scripturas, 610. Sola Scripturarum
ars est, quam sibi omnes passim vindicant, 275. Pro diver-
sitate personarum, diversa de Scripturis adhibenda medi-
camina, 457. Quædam assumpta in Scripturis sanctis de li-
bris gentilium, 425. De Scripturis libenter audire, respon-
dere verecunde, 338. Nonnulli adducto supercilio inter
mulierculas de sacris litteris philosophantur, 275. Scri-
pturæ memoriter discendæ sunt, 688. Pensum quotidianum
de Scripturis, 686. Consuetudo Scripturæ, 535. Scripturæ
ad plenissimum fidei instrumentum Ecclesiis traditæ sunt
II, 661. Non in legendo cousistunt, sed in intelligendo, 201.
Contra adversarios Scripturis utendum, ut si humana con-
temnant, saltem divina non negligant, 570. Arguuntur,
qui Scripturæ sensum enervant flosculis declaratorum,
183. Si litteram Scripturæ sequimur, possumus novum do-
gma componere, 201. Pro varietate regionum, diversa fe-
runtur exemplaria Scripturarum, 642. In quo Peripateticis
consentit Scriptura, 748. Canon Scripturarum, 278. Libri
tres Scripturæ sacræ multa de natura rerum suggerunt,
158. Consuetudo Scripturæ, 208, 210, 212, 219, 366, 369.
Norma Scripturarum, 276 Scriptura solet et unum plura-
liter, et plura singulariter nominare, 370. Scriptura divina
brevi circulo coarctata est, et quantum dilatatur in sensi-
bus, tantum in sermone constringitur, III, 495. Verus ci-
bus et potus, qui ex Verbo Dei sumitur, scientia Scriptu-
rarum est, 413. Earum notitia, divitiæ Christi, 303. Sapien-
tia sequenda, et scientia Scripturarum quasi in conjugium
copulanda, 463. Notitia Scripturarum non potest haberi cum
mundi divitiis, 303. Non possumus scire sensum Scriptura-
rum, nisi eum per verba discamus, 394. Cum sint plurimi,
qui Scripturarum occulta dicantur posse se solvere, rarus
est, qui veram inveniat solutionem, 450. Omnes artes abs-
que doctore non discimus, sola Scripturarum doctrina tam
vilis aut facilis multis videtur, ut non indigeat præceptore,
411. Omnes res difficile et magno labore discuntar, con-
tra eos, qui putant otiosis sibi et vota facientibus venire
notitiam Scripturarum, 390. Historiæ paupertas, sive sim-
plex intellectus, non est prætereundus, dum sensum ana-
gogicum in Scripturis sequimur, 409. Moris est Scriptura-
rum, quamvis multos libros, si inter se non discrepant, et
de eadem re scribantur, unum volumen dicere, 495. Impe-
ratívum modum pro Optativo ponunt, 506. Scripturæ om-
nes Spiritu sancto inspiratæ, IV, 393. Unus liber appellan-
tur, ib. Christus fandamentum sensus Scripturæ, 3. Maje-
stas divine Scripturæ admiranda, 728. Mysteriis futurorum
involuta, 281. Auctoritas Scripturarum sectanda, 126. Igno-
ratio Scripturarum, ignoratio Christi est, 1. Scientia Seri-
pturarum in gentibus, 512. Ad intelligentiam Scripturarum
hortatur Hieronymus, 281. Beatus qui seminat în eloquits
Scripturarum, 13. Doctus in Scripturis sanetis propugna-
culuin est Ecclesiæ, 638. Scripturæ doctrina argentum pu-
rum, 23. In expositione Scripturarum veritas quærenda,
non contentio, 44. Sensus Scripturæ per allegoriam exte-
nuatus. Post historiæ veritatem, omnia spiritualiter acci-
pienda in Scripturis, 3. In Scripturis littera calcauda, frn-
cus Spiritus vi.ificantis metendus, 13. Verba símįficia
Scripturæ, paleæ interior sensus, triticum, 457. Non sic
adulandum est principibus, ut sanctarum Scripturarum ve-
ritas negligatur, 431. Nec parentum, nec majorum error
sequendus est, sed auctoritas Scripturarum, et Dei docen-
tis imperium, 907. Vult Scriptura, non solum auribus do-
ceri populum, sed et oculis, 973. Qui aliter eas accipiunt,
quam Spiritus sanctus sonat pseudoprophetæ dicuntur,
1053 Arguantur qui vim faciunt Scripturæ, 1922. Judæis et
hæreticis occasionem erroris præbent Scripturæ, 313. Fal-
sus doctor et corruptor Scripturarum quis ? 23. Mos Scri-
pturarum, ut ad pœnitentiam provocent, 274. Multa di-
cuntur in Scripturis juxta opinionem temporis quo gesta
referantur, 1058. Quid obs: rvant apostoli in recitandis
testimoniis Scripturarum, 622, 665. Apostoli testimonia
Scripturarum juxta Hebraicum sumebant, 378, 394. Pro-
prietas Scripturæ sanctæ laudata, 509. Mos Scripturarum
qualis? 201. Idioma Scripturæ sacræ, 171, 191, 205. Sacra-
menta intelligentiæ Scriptururum exponuntur, V, 515. In
divinis libris interpres nihil debet auferre, cur? 15.
Triplex modus intelligendi Scripturas, 172. Natura
humana totos Scripturæ thesauros non potest perci-
pere, 27. Mysteria Scripturæ, humanus sermo non
potest explicare, 505. Verba Scripturarum in opera
vertenda, 79. Quidam sibi promittunt Scripturarum intel-
ligentiam absque Dei gratia, 721. Abusus testimonio-
rum Scripturæ ædificat lupanar, 172. Propositum Scripturæ,
non externam historiam texere absque Judæis, sed, etc.,
704. Regula in Scripturis observanda, 394. Consuetudo
Scripture sanctæ, 652. Scriptura quibusdam fons, quibus-
dam puteus, 166. Scripturæ a Spiritu sancto editæ, VI,
520. Triplex earum intelligentia. 270. Quidquid in Seri-
pturis sanctis dicitur, tuba est, grandi voce aures creden-
tium penetrans, 255. Simplicitas quæritur in expositione
Scripturarum, 309. Quo auxilio utendum in aperiendis se-
cretis Scripturæ, 25, 441. Consuetudo Scripturæ, et nostra,
596. Nefas est dicere, quod Scriptura mentiatur, 543. Do-
ctrina Scripturarum, murus firmissimus, 580. Eruditio
Scripturarum germinat virgines, 869. Apostoli in recitan-
dis Scripturis, non verba, sed sensum sequuntur, 306.
Quare Apostolus juxta LXX testimonio Scripturæ usus sit,
612. Nihil sic percutit, ut testimonium de Scripturis sum-
plum, 868. Quare difficilis Scriptura sancta, 574. Abusus
testimonjorum Scripturæ damnatur, 271. Lectio Scriptu-
rarum, paradists, 935. Ex ea flores diversi colliguntur,
ibid. Quando Scripturæ prosunt legenti, 454. Non prosunt,
nisi facienti, ibid. Quasdam Scripturas hæretici probant,
quasdam reprobant, 314. Coacta expositio Scripturarum,
459, 467. Foris est litteralis sensus, in medulla spiritualis,
281. Scriptura, regnum coelorum est, VII, 80, 92. Scri-
pturæ sacræ regnum Dei, 170. In illis notitia Salvatoris
reposita, 97. Per Scripturas nota fecit Deus universa my-
steria, 551, 555. Plena est allegoriis, 471. In Scripturis,
quæ plana videntur, plena sunt quæstionibus, 113. Omnia
quoque plena sensibus, 191. Multo labore et digno cultu
spiritus Scripturæ, et ejus fruc us inveniuntur, 496. Quando
utilis est Scriptura audientibus? 386. Quæ non habent
auctoritatem Scripturæ, contemnuntur, 190. Fructus medi-
tationis Scripturarum, 537. Omni studio legendæ sunt,637.
Otiosi non legentes arguuntur, 703. Scriptura divina ædi-
ficat et lecta, sed plus prodest si vertatur in vocem, 467.
Non auctor est peccati, licet omnia concludat sub peccato,
445. Grande periculum est, in Ecclesia Scripturas inter-
pretari, 486. Cavenda superstitiosa intelligentia earum, et
quomodo, 63. Malunt nonnulli Judæos sequi, quam Apo-
stolos in expositione Scripturarum, 465. Multorum malo-
rum occasio est intelligentia carnalis Scripturæ, 496. Lit-
teralis non juvat, 495. Id probant exempla, ibid. Consum-
matur carne qui Scripturam sequitur juxta litteram, 420.
In carne militant, sed non juxta carnem, qui Scripturas
non judaice tantum, sed spiritualiter ediscunt, ibid. Qui-
dam nolunt spiritualiter illas intelligere, 515. Quidam de
Scripturis inter se contendunt, 518 Contentio fugienda in
illarum interpretatione, 514. Apud hæreticos plenæ sunt
scandalis, 114. Diabolus, et omnes hæreses loquuntur de
Scripturis, 386. In disputatione ab uno Scripturæ testimo-
nio, ad aliud fugiendum, 61. Mos Scripturarum, loquen-
tium de futuro quasi præterito 575. Mos est, ut Hebrai-
cum verbum sæpe ponant cum sua interpretatione, 451.
Regula ad interpretationem Scripturarum, 207. Consue-
tudo Scripturæ, ibid. 11, 13, 14, 41, 55, 102. Pauper in
fide et scientia Scripturæ, 405. Hanc conciliat Hieronymus,
212. Idem interpretationem quorumdam verborum Scri-
pturæ reprobat, 449. Apostoli et Evangelista in recitandis
Scripturis, sensum, non verba proferebant, 424, 490. Non
verba Scripturæ, sed sensus a S. Ma'thao sumitur, 17.
Scripturæ testimonia a quo, et in quem finem citata
considerantur, 340. Scripturas quomodo legant Marcion,
Basilides, et Valentinus, ibid.
Scriptores nou orthodoxi sic legantur, ut bona eorum
eligamus vitemusque contraria, 1,552. Scriptores permulti
nolantur, 233, 231. Scriptores Ecclesiastici in quibusdam
laudati, et in aliis damnati, II, 556. Scriptores de Viris
Illustribus apud Græcos, 821. Apud Latinos. ibid. Series
scriptorum veterum adversus Ebionem, 225. Judicium
scriptorum, non est ipsorum, sed lectorum, 468. Ex scri-
ptoribus ecclesiasticis multi notantur, IV, 451. Quo sensu
yocat eos Hieronymus magistros Ecclesiæ, ibid. Quædam
immutata ab imperitis scriptoribus, 614. Additamentum a
malis Scriptoribus, 612. Vitium scriptorum ostenditur,
995. Scriptores psalmorum, hymuorum et canticorum Dei,
prophetæ sunt appellandi, VII, 95. Plures enumerantur,
ibid.
Scruta vendentes, V, 513.
Sculptura in quo differt a couflatura, VI, 627, 628.
Scurrilitatis notitia, et ejus discrimen a stultiloquio, VII,
641. Hæc a viris sanctis propellenda, ibid.
Scutarius quidam a dæmoue correptus Hilarionem abs-
conditum prodit, II, 34.
Scybala, id est, quisquiliæ, VII, 400.
Scyllæum littus, II, 551.
Scythæ carnes semicrudas comedunt, II, 355. Eos qui a
defunctis amati sunt, vivos infodiunt, ibid."
Sebaste nomen Samariæ, IV, 115. Sebaste a nomine
Augusti appellata Samaria, VI, 156. Sebaste olim Sama-
ria dicebatur, 363. Ibi sepultura Abdiæ, Elisæi prophetæ,
et Jo. Baptistæ, ibid.
Sebesius plus correptus placuit, quam errans læserat,
I, 129.
Secretum et silentium non violandum, I, 268. Secreta
cordis motu corporis et gestibus indicantur, V, 85.
Secundus numerus immundus, et ad conjunctionem car-
nis pertinens, VI, 337 et 782.
Securitas et desperatio vitanda, IV, 1042. Securitas
negligentiam, negligentia contemptum parit, 354, 1089.
Securum nihil, adversante Deo, VI, 396.
Securus quis nostrum potest esse, si Paulus timet? I,
504. Securus numquam sis, II, 772. Nemo debet se nunc
pulare securum, sed ei tractanda sunt arma in boc belli
tempore, ut victor quondam requiescat in pace, III, 411.
Sedec verbum Hebraicum, magis justum sonat, quam
justitiam, IV, 25.
Sedechias excæcatus, et in caveam missus, IV, 169. Se-
dechias regis Babylonii foedus perjurio deseruit, 184. Se-
dechias Seilum cognominatur, et cur? 989. Sédechias in
Babylonem ductus, V, 220. Sedechias quomodo in Nabu-
chodonosoris convivio dedecori habitus, Hebræi cujusdam
fabula, VI, 623. Sedechiæ captivitas an in typum præces-
serit Salvatoris, V, 115.
Sedere, habitus judicantis, IV, 58.
Segor prius Bala vocabatur, I, 701. Interpretatur par-
vula, 890. Fides Lot totam Segor liberavit, ibid. Segor
urbs quinta, post Sodomam, etc., precibus Lot conservata,
Iy, 187.
Seir montes a quo dicti, III, 548. Seir regio, quæ ? VI,
371.
Sela quid significet, I, 157 et seq. Mystice quid notet,
ibid.
Seleucia in promontorio Syriæ sita, I, 695. Seleucia
olim Chalanne, III, 320. Seleucia Persarum urbs, IV, 174.
Seleucus Callinicus Syriæ rex, V, 793.
Seleucus Ceraunus rex Syriæ, V, 706. Seleucus Nica-
nor, primus post Alexandruin rex Syriæ, V, 704.
Seleucus, subjugata Babylone, totius Ásiæ et Syriæ dia-
dema sibi imposuit, V, 700.
Sellula reclinis ad dormiendum, II, 69.
Sellum Sedechiæ cognomen, et cur? IV, 989.
Selmona locus mansionis filiorum Israel, I, 914.
Sem Noe filium Melchisedech fuisse, I, 444. Sem putant
Hebræi Melchisedech, IV, 497.
Semina in plurali numero nusquam reperiuntur in sacris
libris, VII, 439.
Semiramis, Nini uxor, muros Babylonis exstruxit, VI,
Semper, æternum significans, I, 569.
Senatus Ecclesiæ cœtus presbyterorum, IV, 51.
Seneca cupiebat esse apud suos, quod Paulus erat apud
Christianos, II, 851. Quid refert Seneca de mulierum
amore, 518. Scripsit de matrimonio, ibid. Quorum dogmata
discuntur in eo? 565.
Senectus quæ adolescentiam suam honestis artibus in-
struxit, metit dulcissimos fructus, I, 256. Non debet deli-
cias appetere, nec suscipere, 639. Senectutis incommoda,
291. Perfectæ et integra descriptio, 25. In senectute re-
missius vivimus, II, 17. Omni tempore bona agenda, tam
in ætate longæva, quam in juventute, quia non prodest
adolescentiæ frugalitas, si senecta ducatur in luxu, III,
483. Senectus multa secum affert et bona et mala, VI,
263.
Senes pituita laborant, et frigore, I, 287. Calidi cibi et
vina vetera illis prosunt, ibid. Sapientia crescit in seni-
bus, in juvenibus quasi suffocatur, 256. Honorandi senes,
sed increpandi aperte, și peccaverint, 945. Interdum con-
tra annorum maturitatem, puerorum vitiis labimur, ibid.
Præclari senes sapientia, 256. De sene impudico quid
dicitur? 786. In senes quid crudele committitur, II, 334.
Senes a quibus populis devorari soliti, IV, 100. Senes per
nimiam ætatem desipiunt, 206. Senes merito et sapientia,
non ætate, 48. Inter senes et principes quid in populó
Dei fuerit, 53. Senum ætas inter hostes etiam venerabilis,
548. Senum ætas vicina morti maturæque sententiæ, VI,
180 Senex ante Abraham nullus appellatur, 839. Senibus
quid convenit, VII, 713 et seq.
Seniores plures reprobati, et juniores electi, V, 308.
Sennaar campus est Chaldæorum, VI, 820.
Sensus vigil sit, nec vanis cogitationibus patens, I, 939.
Sensus nostri sunt incerti, maxime visus, II, 445. Sensus
noster ad ejus rei trahitur appetitum, cujus capitur volu-
ptate, 338. Per quinque sensus, vitiorum ad auimam in-
roitus, 336. Quibus delectantur, ibid. Regnum quinque
sensuum, 271. Per sensus mollescit fortitudo animæ, IV,
334. Per omnes sensus ad animæ interitum mors intrat,
908. Damnantur, qui sensibus luxuriant, 332. Per omnes
sensus ad intelligentiam pervenitur, 968. Naturali sensu
debemus intelligere, quæ recta sunt, 879. Homines abu-
tuntur munere sensus et sermonis, quod datum est ut
sentiant et audiant Deum, 41. Argumentari de verbis Dei
humano sensu, sacrilegium est, 1069. Per sensus ingredi
in animam hostes desiderant, VI, 190, 374. Quinque sen-
sus portæ sunt Ninive, 579. Has portas aperit voluptati
deditus, ibid.
Sensus magis debemus sectari quam verba, III, 495.
Sensus perspicue aperitur ex collatione sententiarum,
VII, 560.
Sententia antiqua quæ? II, 789. Sententia audax, V,
531. Sententia cujusdam intumescens superbia, VII, 728.
Nobilis poetæ apud Romanos, 462. Sapientis viri senten-
tia, 421.
Sententiolas argutas in clausulis struunt pueri, I, 400.
Seon Amorrhæorum rex, VI, 244.
Sephama Apamiam vocant Hebræi, V, 599.
Sephela qualis regio? VI, 381.
Sephora interpretatur avis, II, 268. Sephora suffocan-
tem angelum prohibuit a marito, VII, 482.
Septem pro multis intelliguntur apud Hebræos, IV, 626.
Septimus numerus sanctus, 1083. Septimi numeri sacra-
menta, VI, 283.
Septenarius numerus plenus et perfectus, III, 461. Se-
ptenarius et septuagesimus numerus significat perfectam
poenitentiam, IV, 327. Septenarius et denarius numerus
cur Judæis familiaris? 64. Septenarius numerus donorum
Spiritus sancti, 64 et 65. Septenarii numeri mysterium, V,
479. Septenarii numeri potentia in febribus, VI, 283.
Septentrionales populi, quid non comedunt? II, 334.
Septentrionalis plaga juxta Hebræos, V, 597.
Septuagesimus desolationis Templi Judaici annus se-
cundo Darii Hystaspis anno completus, VI, 283.
Septuaginta duo discipuli in Lxxn psalmis figurati sunt,
I, 474.
Septuaginta Interpr tibus danda venia, I, 312. Quid-
quid fecerunt in sacris voluminibus, etc., 310 et seq. Per-
multa addiderunt de suo et dimiserunt alia, 316. LXX
editio obtinuit in Ecclesiis, quare? 502. Versio corrupta,
637. Septuaginta Interpretes in basilica congregati dicun-
tur contulisse, non prophetasse, II, 520. Celtolæ eorum
falso adiuventæ, ibid. Fidei su sacramenta perspicue
prodere noluerunt, quare? 527. Quod nesciebant, dubiis
protulere sententiis, 520. Utilitas editionis LXX, 528. Ve-
tustate legentium firmata est, ibid. Versio corrupta, ibid.
Editio LXX in Daniele multum distat a veritate, et merito
reprobatur ab Ecclesiis, 527. LXX Interpretes emendati
ab Hieronymo, et translati, 518. Bene locutus est de illis,
ibid. et seq. Auctoritas apostolorum et Christi major est
auctoritate LXX Interpretum, 520, 528. Septuaginta In-
terpretes Scripturarum sacramenta Ptolemæo regi prodere
noluerunt, III, 303. Horum errores non arguebat Hiero-
nymus, ibid. Græce quinque tantum libros Mosis reddide-
runt, ibid. Plusquam cæteri Hebraicis consonabant illi
libri, ibid. Ab Hieronymo vindicantur, 340. Septuaginta
editio tote orbe vulgata, IV, 792. Dupliciter transferunt
nomen Sabbaoth, id est, vel Dominum virtutum, vel Domi-
num omnipotentem, 18. Perspicuam de Christo prophetiam
in Græcum noluerunt vertere, 43. Non ausi sunt aperte
interpretari, quod puer Deus appellandus esset, 133. Mu-
tant sensum prophetiæ, 565, 945. In plurimis ab Hebraica
veritate discordant. 269. Non verba Scripturæ, sed suum
sensum posuere, 341. Additamentum LXX veru confos-
sum, 120. Addiderunt de suo, 143. Quædam prætermittunt,
956. Causa omissionis in LXX, 1056. Versiculus non erat
in LXX, 1017. Error LXX Interpretum, 461. Defendit Hie-
ronymus LXX Interpretes, 415. LXX editionem interpre
tari cogitur Hieronymus, 420. LXX imitantur gentilium
fabulas in interpretatione sua, 245. LXX et Theodotio
multa nominant in similitudinem fabularum gentilium,236.
LXX editio in Latinis et Græcis, quid non haberet, 1008.
Multa desunt in codicibus LXX Græcis et Latinis, 1035.
Addita ab Origene in Græcis exemplaribus, sumpta de
editione Aquila, 42. Codices Alexandrini habent, quæ non
sunt in Hebraico et LXX exemplaribus, 696. De Hebraico,
et de Theodotione quid additum in exemplaribus Eccle-
siæ, 100. Septuaginta editio repudiata a magistris Ecclesiæ,
V, 615. LXX decepti similitudine litteræ, 600. LXX trans-
Jatio scriptorum atque lectorum vitio depravata, 54, 401,
474. Schola omnis Judæorum quinque tantum libros Moysi
a LXX translatos asserit, 53. LXX mutantes ut voluerunt
Hebraica nomina, 471. Quædam in LXX Interpretibus o-
mittuntur, quare? 159. Septuaginta non sibi cohærent, II,
453. A Septuaginta lex divina in sermonem Græcum trans-
lata, VII, 734. Litteras aliis litteris expresserunt, ibid. et
seq. LXX Interpretes nova verba finxerunt, 387.
Sepulcrorum venditores castigantur, exemplo Ephron
Hetthæi, III, 340, 341. In sepulcris aurum et ornamenta
condendi, mos Antiquorum, IV, 898. Sepulcra apostolorum
et martyrum Romæ, V, 468. Sepulcrorum ornamenta, VII,
188.
Sepulcrum Christi venerandum, I, 209.
Duorum Seraphim interpretatio Origenis et Hieronymi,
I, 294, 524.
Seraphim et eorum nominis significatio, et explicatio, I,
50, 56. Deo cum laudibus assistunt, et ad purgandos homi-
ues, secundum cujusdam opinionem mittuntur, 55. Deam
sedere super seraphim, dici non debet, 60. De eis, dum
Isaiæ visio explicatur late tractatur epist. 18. Duo Sera-
phim Isaiæ significant duo testamenta, 284. Seraphim,
angelicæ fortitudines, IV, 93. Quidam duo Seraphim, Fi-
lium et Spiritum sanctum intelligentes, arguuntur, 92. Alij
per eos vetus et novum Instrumentum volunt significari,
93. Duo seraphim celebrant mysterium Trinitatis, VI, 654.
Serapion confessor, 1, 424, 705. Serapion, II, 640. Co-
gnomen scholastici obtinuit, 953.
Serapis Ægyptius factus est Christianus, I, 679.
Serenilla sororis, sive uxoris, Desiderii laus, I, 210.
Serenus, I, 279.
Sergius Paulus proconsul Cypri, II, 833.
Serino bonus secreta non quærit: quin potius, delecta-
tur laudibus suis, et testimonio plurimorum, I, 964. Sæpe
in longum sermo protractus caret intelligentia, 748. Ser-
mo operis vestibulum est, 604. Sermo et ratio, et scientia
et fides absque opere cassa sunt, et instabilia, ibid. Habi-
tus sermoque non dissentiant, 936. Cum sermo fuerit opere
consummatus, scientiæ et cogitationi finis imponitur, 604.
Externis vitiis sermo patrius sordidatur, 686. Ubertas et
nitor serinonis Gallici, 953. Si cujus sermo non pungit, sed
oblectationi est audientibus, iste non est sermo sapientis,
III, 494. Quare melior sit finis sermonis, quam exordium,
438. Sermo divinus conceptus animo, ardet in pectore,
IV, 890. Sermo divinus quare in partes divisus ? 560. Uti-
tur verbis humanæ consuetudinis, 487. Sermones Dei po-
test quis tacere triplici ex causa, V, 33. Sermonis divini
consuetudo in historiæ veritate exprimenda, VI, 115.
Contemptus sermonis Dei in quo positus, 835. Quando ser-
mones Dei boni sunt, 455. Sermo bonus et malus, VII,
632. Sermo Dei de Spiritu sancto fluit, 681. Ejus efficacia,
ibid. Contextus et consequentia sermonis, 84. Sermo
Evangelii voce præstantior, 247. Sermonis ministri apo-
stoli, 240. Sermonem Dei qui videant, et contra, 247.
Sero pro tarde exponitur in Evangelio resurrectionis,
I, 826.
Serpentis habeamus astutiam, ne aliorum supplantemur
insidiis, I, 324. Nullus inter Serpentes et scorpiones se-
curus ingreditur, 89. Serpens prudentior fuit malitia cun-
ctis bestiis, II, 338. Nullus inter serpentes et scorpiones
securus ingreditur, 401, 35. Serpentes miræ magnitudinis,
boæ dicti, 36. De his quid narratur? ibid. Unus concre-
matur imperante Hilarione, 36. Serpentis astutia, VII, 60.
In Servis mores eligantur, non vultuum elegantia, I,
989. Servi quidquid non tulerint, si ablatum putant, 284.
Rumores eorumdem, ibid. Querulum servulorum genus
est, et quantacumque dederis, semper eis minus est,788.
Non considerant de quanto, sed quantum detur, ibid. Do-
lorem suum solis obtrectationibus consolantur, ibid. Servi
venditi, eorum qui pro eis dedere pretium, famuli et ver-
berones vocantur, 603. Servi interdum subita a diabolo
dignitate perflati, vias publicas mannis terunt; dum nobi-
lis quisque et prudens paupertate oppressus, graditur iti-
nere, officioque servorum, III, 471. Servorum est non
diligere, sed timere, VI, 400. Quid convenit servis? VII,
722 el seq. Metus et tremor convenit illis, 661. Subditi sint
dominis suis, modo quæ jubentur non sint contraria Deo,
722. Servorum vitium est, dominis contradicere, et furari,
723.
Servorum Dei hæreditas et præmia, quæ? IV, 612. Ser-
vis Dei quid necessarium, VII, 41. Servi Christiani duplici
lege dominis copulantur, 758. In his subjectis Dominus
subjicitur, 722.
Servius maritus Valeriæ, II, 315.
A Servitute conjugali qui liber est, hic vere servus est
Christi, IV, 657. Servitus Deo acceptior, quæ mercedem
impræsentiarum non postulat, VI, 950.
|