Obrazy na stronie
PDF
ePub

et noui Testamenti intelligimus, de quorum authoritate, in Ecclesia nunquam dubitatum est.

[blocks in formation]

Alios autem libros (vt ait Hieronimus) legit quidem

The following description of the alterations made by bishop Jewel in discharging his duty as editor, is taken from the work of Dr. Lamb.

5

ΙΟ

15

'He reduced the titles of all the Articles to the same form by pre- 20 fixing the preposition' de' in the Latin, and of' in the English.

[ocr errors]

In the sixth Article he added to the Apocryphal books,

[blocks in formation]
[ocr errors]
[ocr errors]

In the eleventh Article the word ' cooperante' had been translated working in; this he corrected to working with.' This mistake was first made in the translation of Edward's Articles in 1553, and was not corrected until this period.

[ocr errors]
[ocr errors]

In the sixteenth Article, in the last sentence, the Latin copy had 30 'pœnitentiæ locum denegant,' the English the place of forgiveness ;' he made these agree by substituting 'venia' in the Latin for pœnitentiæ.' And in the former part of this Article he changed 'place for penitence' into 'graunt of penitence.' In Edward's English Articles 'locum pœnitentiæ' was translated the place for penitents.'

35

"In the twentieth Article in the Latin copy scripto' is omitted after

Ecclesia, ad exempla vitæ, et formandos mores: illos tamen ad dogmata confirmanda non adhibet, vt sunt.

Tertius liber Esdræ.

Quartus liber Esdræ.
Liber Tobiæ.
Liber Iudith.

Reliquum libri Hester.

Liber sapientiæ.

Liber Iesu filij Sirach.

Baruch Propheta.

Canticum trium puerorum.

Historia Susannæ.

De Bel et Dracone.

Oratio Manasses.

Prior lib. Machabeorum.

Secundus liber Machabeorum.

5

Noui Testamenti omnes libros, (vt vulgo recepti sunt) 10

recipimus, et habemus pro

Canonicis.

7. De veteri Testamento.

Testamentum vetus, nouo contrarium non est, quandoquidem tam in veteri, quam in nouo, per Christum, qui vnicus est mediator Dei, et hominum, Deus et homo, 15 æterna vita, humano generi est proposita. Quare male sentiunt, qui veteres tantum in promissiones temporarias sperasse confingunt. Quanquam lex a Deo data per

' verbo Dei;' this I consider to be an error, as the English has God's word written.'

"In the twenty-fifth he changed the word annoyling' into unction.'

"In the twenty-seventh he explained in the English copy the word ' regeneration' by adding or new birth.' In Edward's English Articles 'regenerationis' is rendered of our new byrth.'

[ocr errors]

He made the thirty-fifth Article commence, not at Catalogus Homiliarum,' but, as it should do, at the beginning of the preceding clause, Tomus Homiliarum &c.;' and prefixed to it the title De Homiliis.'

20

25

"To the thirty-sixth he prefixed the title De Episcoporum et 30 Ministrorum consecratione,' and thus detached it from the preceding Article, to which it seems to have belonged in the MSS. and printed copies.

"He numbered the whole, making them with the ratification forty : they were not termed the XXXIX Articles until a later period. He 35 likewise added the table to the English edition.

Mosen (quoad ceremonias et ritus) Christianos non astringat, neque ciuilia eius præcepta in aliqua republica necessariò recipi debeant, nihilominus tamen ab obedientia mandatorum (quæ moralia vocantur) (nullus quantumuis Christianus) est solutus.

8. De tribus Symbolis.

Symbola tria, Nycœnum, Athanasij, et quod vulgo Apostolorum appellatur, omnino recipienda sunt, et credenda, nam firmissimis Scripturarum testimonijs probari possunt.

9. De peccato originali.

5

ΙΟ

Peccatum originis non est (vt fabulantur Pelagiani) in imitatione Adami situm, sed est vitium, et deprauatio naturæ, cuiuslibet hominis, ex Adamo naturaliter propagati: qua fit, vt ab originali iusticia quam longissime distet, ad malum sua natura propendeat, et caro semper 15 aduersus spiritum concupiscat, vnde in vnoquoque nascentium, iram Dei, atque damnationem meretur. Manet

"The following discrepancies between the Latin and English copies were left unaltered.

"In the twelfth the Latin reads 'justificatos sequuntur.'

[ocr errors]

"In the English, follow after justification.'

"In the title of the eighteenth the Latin reads ' De speranda æterna salute tantum in nomine Christi.'

"The English, ' Of obtaining eternal salvation only by the name of Christ.'

[ocr errors]

In Edward's English copy the title is, 'We must hope to obtain eternal salvation only by the name of Christ.'

"The title of the twenty-sixth in the Latin is, 'De vi institutionum divinarum, quod eam non tollat malitia ministrorum.'

[ocr errors]

In the English, Of the unworthiness of the ministers, which hinder not the effect of the Sacraments.'

"In the nineteenth Article in Day's edition there is a typographical error of ut' for 'et.'"

[ocr errors]

These Latin Articles are printed in exact accordance with a copy of the original edition among the books of Selden.

Comp. Bennet's Essay, c. 19, &c. Fuller, Cent. 16. b. 9. p. 102. Strype, Parker, vol. ii. pp. 53-57, &c.

20

25

30

35

etiam in renatis hæc naturæ deprauatio. Qua fit, vt affectus carnis Greci Pρóvηua σapκós, (quod alij sapientiam, alij sensum, alij affectum, alij studium carnis interpretantur,) legi Dei non subijciatur. Et quanquam renatis et credentibus, nulla propter Christum est condemnatio, 5 peccati tamen in sese rationem habere concupiscentiam, fatetur apostolus.

10. De libero arbitrio.

Ea est hominis post lapsum Adæ conditio, vt sese naturalibus suis viribus, et bonis operibus, ad fidem, et 10 inuocationem Dei conuertere, ac præparare non possit. Quare absque gratia Dei (quæ per Christum est) nos præueniente, vt velimus, et cooperante, dum volumus, ad pietatis opera facienda, quæ Deo grata sunt, et accepta, nihil valemus.

11. De hominis iustificatione.

15

Tantum propter meritum Domini, ac Seruatoris nostri Iesu Christi, per fidem, non propter opera, et merita nostra, iusti coram Deo reputamur. Quare sola fide nos iustificari, doctrina est saluberrima, ac consolationis ple- 20 nissima, vt in homilia de iustificatione hominis, fusius explicatur.

12. De bonis operibus.

Bona opera, quæ sunt fructus fidei, et iustificatos sequuntur, quanquàm peccata nostra expiare, et diuini 25 iudicij seueritatem ferre non possunt: Deo tamen grata sunt, et accepta in Christo, atque ex vera et viua fide, necessario profluunt, vt planè ex illis, æquè fides viua cognosci possit, atque arbor ex fructu iudicari.

13. De operibus ante iustificationem.

Opera quæ fiunt, ante gratiam Christi, et spiritus eius

30

afflatum, cum ex fide Jesu Christi non prodeant, minime Deo grata sunt, neque gratiam (vt multi vocant) de congruò merentur. Immo cum non sint facta, vt Deus illa fieri voluit, et præcepit, peccati rationem habere non dubitamus.

14. De operibus supererogationis.

5

Opera quæ supererogationis appellant, non possunt sine arrogantia, et impietate prædicari. Nam illis declarant homines, non tantum se Deo reddere, quæ tenentur, sed plus in eius gratiam facere, quàm deberent, cum apertè 10 Christus dicat: Cum feceritis omnia quæcunque præcepta sunt vobis, dicite, serui inutiles sumus.

15. De Christo, qui solus est sine peccato.

Christus, in nostræ naturæ veritate, per omnia similis factus est nobis, excepto peccato, a quo prorsus erat 15 immunis, tum in carne, tum in spiritu. Venit vt agnus, absque macula, qui mundi peccata per immolationem sui semel factam, tolleret, et peccatum (vt inquit Iohannes) in eo non erat: sed nos reliqui etiam baptizati, et in Christo regenerati, in multis tamen offendimus 20 omnes. Et si dixerimus, quia peccatum non habemus, nos ipsos seducimus, et veritas in nobis non est.

16. De peccato post Baptismum.

Non omne peccatum mortale post Baptismum voluntariè perpetratum, est peccatum in Spiritum sanctum, et 25 irremissibile. Proinde lapsis a Baptismo in peccata, locus pœnitentiæ non est negandus, post acceptum spiritum sanctum possumus a gratia data recedere, atque peccare: denuoque per gratiam Dei resurgere, ac resipiscere: ideoque illi damnandi sunt, qui se quàmdiu hic viuant, amplius 30 non posse peccare affirmant, aut verè resipiscentibus, veniæ locum denegant.

« PoprzedniaDalej »